Lögberg-Heimskringla - 05.09.1968, Blaðsíða 1

0AV I 0 BJORNSON»
763 6ANNIN6 ST,,
WINNIPCG 3, MAN.
1Logberg:-?|etmökrinsIa
Stofnað 14. jan. 188P SlofnaS 9. sept. 1886
82. ÁRGANGUR WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 5. SEPTEMBER 1968 <^f§g5*> ® NÚMER 33
RICHARD BECK:
Góðum gestum fagnað
Ort til Sigurðar Sigurgeirssonar og frú Pálínu og flutí í mann-
fagnaði þeim til heiðurs í Victoria, British Columbia,
17. ágúst 1968
Blessuð og sæl! Þið berið á tungu og í hjarta
blíðróma kveðjur heiman af ættjarðarströndum.
Fögur hún rís með tindana bláa og bjarta,
börnin sín fjarlæg vefur hún móðurhöndum.
Heillandi myndir vakna í vorum sálum,
vorbjartar nætur ljóma í röðuleldi.
Stígur oss vetrarhiminn hafs úr álum,
heiðblár í norðurljósa dýrðarveldi.
Arfinn við þökkum, ættjarðarkveðjur hlýjar,
eigi mun gleymast þessi vinafundur;
frænda- og erfðaböndin hann endurnýjar,
ekkert þau böndin höggvið getur sundur.
Segið, að hér á eyjunni yzt í sænum
ennþá logi í brjóstum tryggða glóðir.
Heilsið og segið, að héðan oft með blænum
hugir leiti á kærar feðraslóðir.
KærkomnSr gesfir S Vicf'oria, B.G.
Fréttir fró íslandi
Þau hjónin Sigurður Sigur-
geirsson og Pálína Guðmunds-
dóttir kömu frá Vancouver til
Victoria, B.C., á laugardags-
öaorguninn 17. ágúst, og
dvöldu þar í borg í gistivin-
áttu dr. Richards og Margrét-
ar Beck fram á sunnudags-
öiorgun 18. ágúst.
Fyrir hádegið skoðuðu hinir
góðu gestir sig um í Victoria
í fylgd með gestgjöfum sín-
um, en seinni part dagsins lá
leiðin út í hinn fræga skrúð-
gapð, “The Butchart Gar-
dens”, og þótti gestunum mik-
ið koma bæði til hins svip-
oúkla trjágróðurs og hinnar
fjölbreyttu blómadýrðar, sem
þar getur að líta. Veður hefði
að vísu mátt vera ákjósan-
legra, því að himinn var þung-
skýjaður og rigndi all mikið
öaeðan dvalið var í skrúðgarð-
inum, en bót í máli, að Van-
couver Island og Victoria
höfðu á laugardagsmorguninn
°g fram eftir deginum fagnað
gestunum heiman um haf með
glaða sólskini, og kvöddu þau
oieð bjartviðri á sunnudags-
^norguninn, er þau héldu á-
fram ferð sinni um loftin blá
til Seattle.
Á laugardagskvöldið höfðu
þau Margrét og Richard Beck
boð inni til heiðursgestunum,
°g til þess að gefa Islending-
1 Victoria tækifæri til að
fagna þeim og kynnast þeim.
Voru þar saman konmir rúm-
iega 30 Islendingar og fólk af
°ðrum þjóðstofnum tengt
þeim, bæði eldra og yngra
fólk.
Dr. Beck flutti ávarp bæði
á íslenzku og ensku. B a u ð
hann sérstaklega velkomin
þau Sigurð og frú Pálínu, lýsti
hinu ágæta starfi, er Sigurður,
sem formaður Þjóðræknisfé-
lagsins á íslandi, hefði árum
saman innt af hendi til þess
að greiða götu fjölda Vestur-
íslendinga, sem heimsótt
höfðu ættjörðina, og til þess
að gera þeim dvölina þar sem
ánægjulegasta. Ræðumaður
lét einnig í ljósi fögnuð sinn
yfir því, að þau hjónin Sig-
urður og Pálína, höfðu verið
heiðursgestir á íslendingadeg-
inum að Gimli, og væru nú í
heimsókn til íslendinga víðs-
vegar um álfuna á v e g u m
Þjóðræknisfélags Islendinga í
Vesturheimi. Lauk Richard
Beck máli sínu með því að
lesa upp kvæði, sem hann
hafði ort til þeirra hjónanna,
og birt er annars staðar hér í
blaðinu.
Því næst tók Sigurður Sig-
urgeirsson til máls. Mælti
hann fyrst á ensku og lýsti
í glöggum dráttum íslandi nú-
tíðarinnar og ástandi þar í fé-
lags- og atvinnumálum. Síðan
flutti hann á íslenzku hjarta-
hlýjar kveðjur heiman um haf
og lét í ljósi hina miklu á-
nægju þeirra hjónanna yfir
því að hafa fengið þetta ein-
stæðq tækifæri til þess að
heimsækja íslendinga í byggð-
um og borgum vestan hafs og
Boðin
til Bslands
Snjólaug Sigurdson, hin list-
fengi og kunni píanisti hefir
þegið boð frá Þjóðræknisfé-
laginu á íslandi til þriggja
vikna dvalar þar í landi. Hefir
f é 1 a g i ð undirbúið, að hún
leiki yfir útvarpið og sjón-
varpið og m e ð symphony
hljómsveit íslands í Reykja-
vík. Ennfremur mun hún leika
á samkomu á ísafirði, þar sem
Ragnar H. Ragnar, fyrrum
píanisti og kennari í Winni-
peg, á nú heima. Á heimleið
mun hún hafa stutta viðdvöl
í New York og í Montreal. Við
óskum Snjólaugu til ham-
ingju með þetta góða boð og
árnum henni fararheilla.
kynnast þeim. Kvað hann það
gleðja sig óumræðilega, hve
vel og víða lifði hér enn í
gömlum glæðum íslenzk máls
og menningarerfða. H v a 11 i
hann landa sína vestur hér
til þess að halda sem lengst
vakandi þeim áhuga til við-
halds ættartengslum og menn-
ingarsambandi milli íslend-
inga vestan hafs og austan.
M æ 11 i s f Sigurði ágætlega,
enda var máli hans tekið með
miklum fögnuði.
Yfir kaffiborði gafst sam-
komugestum síðan tækifæri
til þess að ræða við þau Sig-
urð og frú Pálínu, spyrja þau
frekari frétta heiman af Is-
landi og fræðast með þeim
hætti enn betur um land og
þjóð. í samkomulok þakkaði
Richard Beck þeim hjónum
komuna og bað þau fyrir kær-
ar kveðjur til ættingja og vina
heima á ættjörðinni, og þjóð-
arinnar allrar, frá íslending-
um í Victoria.
Má óhætt segja, að þau
hjónin hafi verið öllum íslend
ingum þar í borg, sem kynnt-
ust þeim, sérstaklega kær-
komnir gestir, og að þau hafi
með komu sinni þangað treyst
ættarböndin yfir hafið.
R. B.
NORRÆNA HÚSIÐ
Norræna húsið í Reykjavík,
sem vígt verður við hátíðlega
athöfn í dag, er einstæð stofn-
un. Fjórar frændþjóðir okkar,
Finnar, Svíar, Danir og Norð-
menn, hafa tekið saman hönd-
um um að reisa þetta hús og
reka þar menningarstofnun til
að efla tengsl okkar við hin
Norðurlöndin.
íslendingar hafa aldei haft
sterkari tilfinningu fyrir því,
að þeir eru norræn þjóð, en
þeir hafa í dag. Samskipti
okkar við hin Norðurlöndin á
öllum hugsanlegum sviðum
hafa aldrei verið meiri. Samt
sem áður skapa fjarlægð okk-
ar frá hinum þjóðunum og
voldugir straumar í stjórnmál
um og menningarmálum nú-
tímans þær aðstæður, að ríkt
tilefni var til þess átaks, sem
gert er með byggingu hússins.
Ef íslendingar láta reka á reið
anum, er ekki með öllu víst,
að þeir verði norræn þjóð eft-
ir nokkra mannsaldra. Þeir
verða, eins og raunar allar
smáþjóðir, að vinna markvisst
að verndun þjóðareinkenna
sinna.
Byggingin í mýrinni neðan
við háskólann er ein hin sér-
stæðasta og vandaðasta hér á
landi. Einn fremsti húsameist-
ari heimsins kom hingað til
að teikna norræna húsið, og
skilaði verkinu á snilldarlegan
hátt en undir sýnilegum á-
hrifum frá íslenzkri náttúru.
Húsið er listaverk, sem eykur
svip höfuðborgarinnar.
Innan veggja Norræna húss-
ins á að fara fram margvísleg
menningar- og kynningarstarf
semi, og hefur valizt til að
veita henni forstöðu ágætur
Norðmaður, I v a r Eskeland.
Þrátt fyrir nábýlið við háskól-
ann er ekki ætlunin að binda
stofnunina um of við hann,
heldur á hún að ná til alls al-
mennings, fólksins, sem les til-
tölulega meira af dönskum
vikublöðum en Danir sjálfir.
íslendingar þakka í dag
þann vinarhug, s e m Finnar,
Svíar, Danir og Norðmenn
sýna með byggingu þessa
húss.
Alþýðubl., 24. ágúsi.
* * *
MERKUR ÁFANGI í SÖGU
VESTMANNAEYJA
Langþráðum áfanga í sögu
Vestmannaeyja var náð á
laugardag, er vatnið úr nýju
leiðslunni til Vestmannaeyja
fossaði úr leiðsluendanum á
vestmanneyska grund. Margt
fólk var saman komið við
höfnina til að sjá þennan
merkisatburð. Það var Magn-
ús Magnússon, bæjarstjóri í
Vestmannaeyjum, sem skrúf-
aði frá krananum, og hleypti
þar með vatninu í gegn.
Þess murl þó nokkuð að
b í ð a , að Vestmannaeyingar
fái nýja vatnið á leiðslukerfið
í bænum, sem verið er að
ganga frá. Verður það líklega
ekki fyrr en í ágústmánuði.
En þeir geta nú fengið vatnið
á tanka sína í stað regnvatns-
ins, sem þeir áður urðu að
notast við.
Hér er um að ræða merkan
áfanga í sögu Vestmannaeyja
og á þetta mannvirki örugg-
lega eftir að segja mikið til
sín í atvinnusögu kaupstaðar-
ins, en eins og nærri má geta,
verður nú mun hægara um
vik hjá fiskvinnslustöðvum
um vatnsöflun en áður var.
Margt boðsgesta var viðstatt
hinn sögulega atburð á laug-
ardag. Má þar m. a. nefna ráð-
herrana Eggert G. Þorsteins-
son og Ingólf Jónsson, seðla-
bankastjórana, alþingismenn
Suðurlandskjördæmis, og
fleiri aðila, sem komið hafa
við sögu í þeim framkvæmd-
um, sem unnar hafa verið við
1 a g n i n g u vatnsleiðslunnar.
Boðsgestum var boðið í stutta
Framhaid á bls. 3.
GUNNAR ERLENDSSON frá Siurlureykjum:
Kveðja
Til frændkonu minnar:
Krisiínar Guðmundsson
og
Þórdísar Gunnarsson
Búsettar í Vancouver, B.C.
Ég þakka1 ykkur — vordísir — vináttu-yl,
er veittuð mér liðin árin;
sá ylur mig styrkti, því stormsins byl
ég stóðst — og öll veðrafárin.
Þið gáfuð mér ljósið, er lýsti hér
og leiðina mína greiddi;
það ljós heíur veginn vísað mér —
á vorhugans grund mig leiddi.