Lögberg-Heimskringla - 16.04.1970, Blaðsíða 2
2
LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 16. APRÍL 1970
Dr. Sveinrt
Framhald af bls. 1.
og menningarlegi húmor, sem
þeir einir virðast kunna skil
á, sem hafa lag á því að
henda hæfilega mikið gaman
af sjálfum sér. I öðru lagi
voru það svo stuðlamálin, sem
fylgdu dr. Sveini Bjömssyni
hvar sem hann kom og hvar
sem hann fór. Sá Mímis-
brunnur varð honum upp-
spretta þreks á erfiðum stund-
um, en þær urðu á vegi hans,
bæði sem læknis í víðáttu-
miklu héraði, og sem föður
við missi tveggja bama sinna
rrngra. Þá vom og Ijóðin hon-
um drjúgur auki við sólskins-
blettina, en þeir vom svo
margir, að oft mun hafa orð-
ið úr drjúgstór samfella. Er
mála sannast, að Sveinn
læknir beitti gáfum sínum og
þreki daglega til þess að
gleðja og hressa upp á þá,
sem umhverfis hann stóðu, og
sá hlaut að vera meira en lítið
undarlegur og illa til reika,
sem ekki tók að finna til góðu
straumanna, þegar dr. Svein
bar að garði. Hann var mað-
ur sem miðlaði samferða-
mönnum góðu einu, og í því
örlæti átti hans eigin ham-
ingja upptök sín. Þess vegna
var það öllum gróði að kynn-
ast honum.
Ekki verður dr. Sveins svo
minnzt, að konu hans frú
Marju sé ekki getið. Frú
Marja, sem nú lifir rnann
sinn, var honum samhent í
öllum hlutum. Heimili þeirra
hjóna var til fyrfrmyndar, og
þ e g a r húsbóndinn var að
sinna sjúklingum sínum, þá
var kona hans víá til þess að
vera komin á fund einhvers
félagsins, þar sem menningar-
og mannúðarmál voru efst á
dagskrá. Konu sína dáði dr.
Sveinn mjög, enda verður
hennar tillags ávallt minnzt,
þegar rætt er um þau djúpu
spor sem þau hjónin mörkuðu
með starfi sínu.
Dr. Sveinn var næstum því
fullorðinn maður, þegar hann
kom til Kanada. Þó lagði
hann á langskólaveginn og
lauk læknisnámi við Lækna-
háskólann í Manitoba árið
1916. Var hann síðan læknir
á ýmsum stöðum í Manitoba,
þó lengst í Árborg eða í rúm-
ain aldarfjórðung, og raunar
lengur, ef með erU talin störf
hans sem læknis eftir að hann
náði hámarksaldri opinberra
embættismanna.
Störf dr. Sveins í þágu heil-
brigðismála í Manitoba voru
margvísleg, og mjög mikinn
þátt tók hann í þjóðræknis-
málum Vestur íslendinga. Var
meðal annars í stjórn Þjóð-
ræknisfélagsins í mörg ár og
varaforseti þess um skeið.
Heiðursviðurkenningar hlaut
dr. Sveinn ýmsar um dagana.
Má geta sem dæmis, að hann
var gerður Riddari hinnar ís-
lenzku fálkaorðu árið 1955.
* Dr. Sveinn var fæddur að
Lýtingsstöðum í Vopnafirði,
Bréf frá Chicago
E. Björnson
%
sonur þeirra hjóna Eiríks
Bjömssonar og Aðalbjargar
Jónsdóttur. Þann 9. ágúst
1916 kvæntiist hann Marju
Grímsdóttur Laxdal, dóttur
Gríms og Sveinbjargar Lax-
dal. Börn þeirra eru Svein-
björn læknir í Wilmington
Delaware, og frú Marion Jóna
Benedictson, búsett vestur við
Kyrrahafsströnd. Tvö börn,
Jóna Marion og Eiríkur Grím-
ur dóu á unga aidri.
Þó að starfssvið dr. Sveins
Bjömssonar væri . í Kanada,
þá munum við, sem gerst
þekktum hann, minnast hans
sem óvenjulega heilsteypts ís-
lendings, og virðulegs fulltrúa
íslenzks menningararfs, og
menningararfurinn er ekki
bara innantómt orð, þegar
rætt er um Svein Björnsson.
Hann bar virðingu fyrir ís-
lenzkri ,hefð og lagði mikla
rækt við hana. Nefni ég bara
þrjú dæmi þeirri staðhæfingu
lil stuðnings. Dr. Sveinn var
í fremstu röð vestur-íslenzkra
ljóðasmiða, sérílagi var fer-
skeytlan honum mikið eftir-
læti, enda lék hún við hann.
Er ljóðabókin Á heiðarbrún,
gefin út í Winnipeg árið 1945,
óræktur vottur um skáldgáfu
dr. Sveins. Önnur var sú
íþrótt, sem Sveinn hafði ekki
lítið gaman af, en það var
skákin, en hann náði svo langt
í taflmennskunni, að hann
varð kanadískur meistari í
bréfskák árið 1924. Sagði
hann mér einu sinni, að skák-
bréfunum hefði hann orðið
að sinna seint á kvöldin, þeg-
ar hann kom heim úr sjúkra-
vitjunum. í síðasta lagi má
geta þess, að á yngri árum
var dr. Sveinn svo góður
glímumaður, að ekki þurftu
nema færustu menn í þeirri
list að ætla sér, að þeir gætu
staðizt honum snúning. Ljóða-
gerðin, taflmennskan, og síð-
ast en ekki sízt, glíman eru
íslenzkar íþróttir öllum öðr-
um íþróttum fremur.
En nú er dr. Sveinn búinn
að glíma eina glímu til falls.
Naumast verður hann þó
gagnrýndur, því að þá glím-
una hefur enginn unnið, svo
að sögur fari af. Þess ber
fremur að minnast, hversu
lengi hann stóð af sér öll
brögðin, og þá einnig hversu
mikla fimi og drengskap hann
sýndi á glímuvellinum, en
drengskapurinn var einmitt
aðal góðra glímumamna, og
vegna þess, hversu sá eigin-
leikinn var ríkur í fari dr.
Sveins, þá voga ég mér að
fullyrða, að þrátt fyrir fallið
nú í lokin hafi hann þó geng-
ið með sigur af hólmi.
Fyrir mína hönd og fjöl-
skyldu minnar votta ég eftir-
lifandi eiginkonu dr. Sveins,
frú Marju, sem og öllum hans
skyldmennum okkar dýpstu
samúð.
Haraldur Bessason.
Framhald af bls. 1.
leiða hér sýndi. Efni myndar-
innar var mjög smekklegt og
vel valið.
Útskýrðir voru helztu lifn-
aðarhættir í slendinga og
landslagið var fagurt á að
líta. M y n d i n vakti mikla
ánægju hjá öllum.
Sumir höfðu orð á að þeir
þyrftu bara ekki að fara til
landsins til að sjá það.
Ekki veit ég hvað Mr. How-
den segir um það!! En gaman
væri þó, ef fleiri Íslendingar
gætu séð þessa mynd. (Hún
er góð landkynning).
Gísli Gíslason söngvari frá
Reykjavík söng fögur íslenzk
lög fyrir okkur með undirleik
dóttur sinnar, Valfríðar.
Gaman var að heyra gömlu
íslenzku lögin okkar, enda
snertu þau okkar hjartarætur.
Ennfremur var sungið yfir
borðum og kátt var á „hjalla“.
Islenzkur matur var fram-
reiddur fyrir fjöldann, inn-
fluttur frá Reykjavík (Slát-
ursfélaginu) og Loftleiðir eins
Framhald af bls. 1.
Pembina County Historical
Sociely hefir nýlega veitt 40
manns heiðursfélaga skírteini,
þeim er fæddir voru áður en
Norður Dakota ríki var mynd-
að. Elztir þeirra, er þannig
voru heiðraðir, voru Tryggvi
Bjamason að Mountain og
Mrs. Florence Johannesson,
að Chrystal og verða bæði
níræð á þessu ári.
Aðrir íslenzkir heiðursfé-
lagar, þessa sögufélags eru:
G. A. Gudmundson og Fred
G. Johnson í Edinburgh, N.
D., Mrs. B. F. Olgeirson,
Mountain, Mrs. Guðrún John-
son, Neche, N. D., Mrs. Chris
Geir, og Miss Guðrún Thord-
arson að Mountain; Jakob
Hall, og Frank Hall, Edin-
burg; Mrs. Hannes Walter,
Mrs. Thomasson að Garðar;
Fred Halldorson, G. B. Nup-
dal að Mountain; B. G. Bjorn-
son, Walhalla; Bjom K. And-
erson, Garðar; Mrs. G. J. Jon-
asson, Edinburg. — Við árn-
um þeim öllum heilla.
* * *
Cadel Gene Gudmundson,
son of Mr. and Mrs. G. Gud-
mundson, Mountain, has been
named to the Superinten-
dent’s List at the U. S. Air
Force Academy in Colorado,
Springs Colorado.
The cad.et, a member of the
class of ‘72, was selected for
his outstanding achievement
in both academics and mili-
tary performance. He will be
granted special privileges and
wear a silver star and wreath
designating the honor ac-
corded by the Academy su-
perihtendent.
og venjulega, sáu um flutning
hans. Látið var mjög vel yfir
góðgætunum, enda var vel
troðið í sarpinn.
Dansað var fram eftir mið-
nætti með miklu fjöri og létu
allir vel yfir skemmtuninni.
Gísli Gíslason og kona hans,
frú Áslaug frá Reykjavík eru
nú á förum til Íslands, en þau
hafa verið hér í heimsókn hjá
dóttur þeirra og tengdasyni,
Einari Júlíussyni, um þrjá og
hálfan mánuð.
Þau létu afar vel yfir dvöl-
inni hér og höfðu þar góðann
tíma til að sjá sig um í borg-
inni. Mest fannst þeim til
komið að sjá „Fied Museum“.
Gísli hefur sungið í Karla-
kór Reykjavíkur um 16 ár og
hefur mjög góða söngrödd,
enda söng hann vel fyrir
okkur.
Við óskum þeim hjónum
góðra ferða heim til íslands.
Með kærri kveðju til ykkar
í L.-H.
He has also been selected
for the position of flight guide
with the rank of cadet staff
sergeant. The cadet will be
commissioned a second lieu-
tenant and awarded a B. S.
degree upon his graduation
from the Academy. Cadet
Gudmundson is a 1968 gradu-
ate of Edinburg high school.
* * *
Kurl Hillman was one of
the winners at the District
Science Fair in Mayville Sat-
urday aind will advance with
his project to the State Sci-
ence Fair in Jamestown April
4. The subject of his entry
was How the Finding of Iron
Ore Anomalies is Related to
the Study of Magnetism. This
is the second consecutive time
for Kurt to have an entry at
the state meet. He is a fresh-
maln at the Cavalier high
school, the son of Mr. and
Mrs. Eldon Hillman.
* * *
Robert Olafson, son of Mr.
and Mrs. Magnús Olafsson, of
Gardar has been named to the
University of North Dakota
president’s honor roll for aca-
demic achievement.
* * *
Connie Rae Hall, 7, daught-
er of Mr. and Mrs. John Hall,
Edinburg, is “Little Miss De-
Molay Sweethe-art” of 1970.
She was chosen at a Northem
Lights DeMolay chapter pro-
gram here laíst week.
She sang and twirled the
baton in her competitive
number.
H. Egilsdóiíir R. N.
Fréttir frá North Dakota
ÍSLENZK STÚLKA
HLUTSKÖRPUST *
Framhald af bls. 1.
voru Valdar 5 af þeim til loka-
úrslita.
Þær s e m hlutskarpastar
urðu eru eftirtaldar: Nr. 1
ísland, nr. 2. Japan, nr. 3 Fil-
ippseyjar, nr. 4 Costa Rico,
nr. 5 Danmörk. í lokakeppn-
inni áttu stúlkurnar 5 að
dansa undirbúningslaust og
síðan að tala nokkur orð til
áhorfenda, en þær voru látn-
ar koma fram í síðum kjól-
um, stuttum kjólum, baðföt-
um og þjóðbúningum. Sagð-
ist Henný ekki vera lengur í
nokkrum vandræðum með að
skauta sig eftir þessa ferð,
því hún hefði fengið góða æf-
ingu í því í Tókíó.
Þegar úrslit höfðu verið til-
kynnt var Henný kölluð fram
og skrýdd perlukórónu og slá,
en í verðlaun fær hún 3000
dali og tvo bikara og auk þess
fær hún eftirlíkingu af kór-
ónunni. Á næsta ári mun
Henný síðan fara aftur til
Tókíó og krýna þá stúlku sem
hlýtur titilinn 1971.
Nú eru allir þátttakendur
keppninnar í ferð á Expo
1970, en að viku liðinni fara
allar nema þær fimm hlut-
skörpustu heim. Þær verða
í 'viku í viðbót á sýningunni
og skrýdd perlukórónu og slá,
Henný er væntanleg heim til
íslands í síðustu viku í apríl,
en enn hefur hún enga á-
kvörðun tekið um það hvort
hún tekur einhverjum af þeim
tilboðum sem henni hafa bor-
izt.
Mgbl. 1. apríl.
SKRÝTLUR
Halli: Ég á nýja treyju —
það átt þú ekki.
Siggi: Nei, en ég á nýja
húfu en það átt þú ekki.
Halli: Nei, en pabbi minn á
nýja byssu, það á pabbi þinn
ekki.
Siggi hugsar sig um litla
stund og segir svo sigri hrós-
andi: Nei, en á morgun verð-
ur amma mín jörðuð, það
verður þín ekki.
Dómarinn (sem er sköllótt-
ur); — Saimvizka yðar virðist
vera álíka dökk og hárið á
yður.
Ákærði: — Ef maður ætti
að dæma samvizkuna eftir
háralit manna, herra dómari,
þá hefðuð þér alls enga.
— Hvers vegna haldið þér
að ríki maðurinn sé nízkur?
— Jú, þegar ég kom síðast
heim til hanis, sátu báðar dæt-
ur hans og léku á sama
píanóið.
Kona prófessorsins: — Pét-
ur, Pétur, það eru innbrots-
þjófar í húsinu!
Prófessorinn (hálf sofandi):
— Æ, segðu þeim, að é^g sé
ekki heima.