Lögberg-Heimskringla - 24.09.1970, Blaðsíða 7

LÖGBERG-HEIMSKRINGLA, FIMMTUDAGINN 24. SEPTEMBER 1970
7
FYRIR SJÖTÍU ÁRUM í GÖMLU FLENSBORG
Framhald af bls. 5.
sem segir í gömlum máls-
hsetti, „þá var ekki öðru að
ýta, en trippinu hvíta“.
Við allt þetta stríð setti að
mér einhvem óhug varðandi
okkar búskap. Flest hjú farin,
þar eð búið bar þau ekki.
f’etta vissi og fann móðir
mín bezt, og á næstu árum
sagði hún lausri jörðinni, og
við fluttum að sjónum. Þá
urðum við, til að byrja með,
næstu grannar Jóns skóla-
stjóra í Flensborg, sem áður
or getið.
Svo leið þetta sumar, svo
sem aðrar árstíðar. Og skóla-
tíminn nálgaðist óðum.
Það var komið fyrir mér
sem sagt hefur verið um ísra-
elsmenn, þegar þeir voru á
flóttanum f r á Egyptalandi
forðum daga, að nokkrir
þeirra vildu snúa aftur og
hafa ef til vill gert, til kjöt-
katlanna í Egyptó, mig var
farið að langa í skólann. Ekki
svo mjög til bóka og náms,
þótt ég ætti mjög gott með
að læra þá. Það vom krakk-
arnir, leikirnir, fjölmennið og
félagsskapurinn, s e m dróg
mig á þeim ámm til sín. Og
lái mér hver, sem vill nú. Ég
kom úr fámenni og fásinni og
frá lífsbaráttu, sem ég fann
að mér og ekki síður móður
minni, var um megn.
Þegar ég hafði svo verið í
kaupstaðnum í 20 ár, hættur
leikjum og barnabrekum og
búinn að fá all mikil kynni
®f lífinu sem fullþroska mað-
Ur, fannst mér ég ekki leng-
Ur girnast kaupstaðarlíf né
fjölmenni. Þá vaknaði til
fulls, svo sem af Þymirósar-
svefni, sú löngun, sem mér
var víst í blóð borin, þó feng-
Ið hefði sér blund um sinn,
þrá eftir dýrum og samlífi
■^eð þeim, því alla tíð tel ég,
að ég hafi dýravinur verið.
fig fór að þrá sveitina og dýr-
fu,. Ég sagði því upp starfi
^hínu í Reykjavík hjá ágæt-
Uln húsbændum og mjög vel
launuðu starfi, svo sem þá
Serðist, tók jörð í fjarlægu
héraði til ábúðar og hóf
Sveitabúskap. Sem sveita-
hóndi lifði ég og starfaði 25
ar> en þau ár og þeirra saga
verður ekki rekin hér.
Þegar hingað er komið, má
®f til vill segja, að ég hafi
hlaupið nokkuð út undan mér
1 því, sem ég hefi hér síðast
hl fært. Ég mun því reyna að
I^ka mig nokkuð á og hverf
ahugar-göngu minni til
t lensborgar á ný, sem verður
bú framhald þeirrar sögu, sem
að framan er sögð.
híæstu tvo vetur mína í
arnaskóla, var ég í hinum
^ðri bekk, en þar lauk göngu
Pplrra barna, sem skólann
sóttu á þeim árum. Frá skól
anum höfðu þá horfið, þeir
aH J. Hjaltalín, sem vorið
f é k k veitingu fyrir
að Svalbarði og síðar veitt
prófasts embætti í Norður-
Þ i n g e y j a-prófastdæmi, og
hinn var Bjarni Jónsson sem
fyrr er getið. Við kennslu-
störfum þeirra tók nýr kenn-
ari við skólann, Kristján Sig-
fússon frá Varðgjá í Öngul-
staðahreppi í Eyjafjarðar-
sýslu. Kristján mun hafa ver-
ið talinn ágætur kennari,
hann bar mikla persónu, var
prúður alvörumaður. Hann
var með hærri mönnum, vel
á sig kominn og að öllu hinn
gjörvilegasti og drengilegasti.
Aldrei vissi ég hve gamall
Kristján var, en síðar gat ég
mér til, að hann hafi verið á
fertugsaldri, þ e g a r ég var
nemandi hans. Þessu getur þó
einhverju skakkað á annan
hvorn veginn. Grun hef ég
um, að Kristján hafi ekki með
öllu gengið heill til skógar.
Mér sýndist ávallt á fótum
hans og gangi, að þar væri
eitthvað að. Eitt var víst, að
ávallt gekk hann á íslenzkum
sauðskinnsskóm, sá eini af
kennurum skólanna, sem var
þannig búinn til fótanna. Ég
varð til þess að útvega honum
þessi sauðskinn, sem móðir
mín gat selt honum. Kristján
hlaut strax vináttu og virð-
ingu allra barnanna í skólan-
um. Svo almenn var virðing
og vinátta krakkanna í mín-
um bekk gagnvart Kristjáni,
að ég held, að heyrt hefði
mátt saumnál detta í gólfið,
ef slíkt hefði gerst í tíma hjá
honum. E k k i löngu eftir
skólaveru mína frétti ég lát
Kristjáns, þess ágæta manns.
Böðvar Böðvarsson kenndi
sem fyrr skrift og lestur. Ög-
mundur kenndi landa-og nátt-
úrufræði. Bjarni Pétursson
kenndi sem áður söng og vísi
að söngfræði, 1-2 stundir á
viku. Þetta var ekki skyldu-
nám. Daglegur kennslutími
var frá kl. 9 árdegis til kl. 3
miðdegis.
Þá tvo vetur, sem ég var
í öðrum bekk, hélt ég yfirleitt
öðru sæti. Stúlku þeirri, sem
í upphafi náði fyrsta sæti,
varð ekki úr því þokað, sem
var þó sannarlega reynt. Þetta
var bara svona, það virtist
ekki vera hægt.
Eftir að kennaraskólinn var
stofnaður í Flensborg 1892,
voru, oftast tvisvar í viku,
kallaðir 6-10 krakkar úr efri
bekk bamaskólans, þó ekki
ávallt þau sömu, í kennslu-
stofur kenna,raskólans, fyrir
kennaraefnin, til að lofa þeim
að æfa sig að kenna. Krakkar
þeir, sem urðu fyrir þessu
voru af þeim, sem eftir sátu,
kallaðir: ruglingar. Fyrir kom
einnig, að nemendur kennara-
skólans komu í kennslustofur
barnaana og gripu í að kenna,
eða til að horfa og hlusta á
kennara kenna.
Framhald.
MÓSES
Framhald af bls. 3.
eftir dauðann að velsmurðri
Múmíu, eins og stöðu hans og
ætt sæmdi.
En Móses var uppreistar-
maður og Gyðingur.
III
Hann tók upp á því að
heimsækja fátækrahverfin, og
stundum vitnaðist það, að
harrn var að skeggræða við
þessa hálfviltu Semitísku út-
lendinga, sem mótuðu og bök-
uðu tígulsteinána, er hafðir
voru í byggingar borgarinnar.
Hann fann út, sér til mestu
undrunar, að þetta var býsna
einkennilegt fólk. Eins og Eg-
yptarnir áttu þeir líka sögu af
sínum merkustu mönnum og
glæsilegum viðburðum. Þeir
sögðu honum frá Abraham,
sem flutti frá borginni Úr í
Kaldeu með öllu sínu skyldu-
hði til að leita meira frelsis
og betra ands og íann það í
nýju landi í milli eyðimerk-
urinnar og hafsins. Um tíma
undi Abraham og fylgilið
hans þar, og margfölduðu
hjarðir sínar og kvikfénað og
urðu ríkir. En Gyðingarnir
hafa ávalt verið eirðarlaus
þjóð. Það sýndist að vera ör-
lög þeirra, að flakka um allar
jarðir, úr einu landi í annað.
Og þegar hér er komið sögu,
eru þeir orðnir að þrælaliði í
landi Faraóanna, en samt
stortir af forfeðrum sínum.
Þessir menn og saga þeifra
hreif Móses. Hann tíðkaði nú
komum sínar til þeirra meira
og meira. Aðallinn, sem hann
á hina höndina umgekst, henti
í fyrstu gaman að þessu
skrítna háttalagi hans, en
brátt tóku þeir að lýsa van-
þóknun sinni yfir því, Faraó
skipaði honum að halda sér
frá þessum saurugu og óment-
uðu Semitum.
En Móses gaf ekki þessum
aðvörunum hin minsta gaum.
Einu sinni, þegar hann var
að gefa nokkrum Gyðingum
gætur við vinnu sína, sá hann
egyptskan verkstjóra húð-
strýkja einn verkamannanna
af mikilli grimd. í bræði sinni
sló Móses Egyptann, svo hann
beið bana af.
Að drepa Egypta í varnar-
skyni fyrir Júðaþræl var alv-
arlegt mál. Móses varð að
flýja út á eyðimörkina til að
bjarga lífi sínu.
Framhald.
SKRÝTLUR
Ferðamaður var við messu
og söng allur söfnuðurinn við
messugerðina. Söngurinn var
ekki sem beztur og voru sum-
ir hálfu eða heilu versi á eftir
hinum.
Syngur hver með sínu nefi
sálma langa og glæsta,
eru sumir einu stefi
á eftir þeim næsta.
Árni kjaftar á við tvo,
þó alltaf tyggi rjól og „ski'o“,
öll hans ræða er eintómt sko,
aðeins kryddað já og svo.
Garlic-laukur er heilnæmur
Garlic-laukur er sóttvamarmeðal, sem hreinsar blóðið og
hamlar gegn rotnunarsýklum. í Adams Garlic Pearles er
sérstök Garlic-olía er notuð hefir verið til lækninga árum sam-
an. Milljónir manna hafa um aldir neytt Garlic-lauks sér til
heilsubótar og trúað á hollustu hans og lækningamátt. Eflið
og styrkið heilsu ykkar. Fáið ykkur í dag í lyfjabúð einn pakka
af Adams Garlic Pearles. Ykkur mun líða betur og finnast þið
styrkari, auk þess sem þið kvefist sjaldnar. Laukurinn er í
hylkjum, lyktarlaus og bragðlaus.
MANITOBA
FREE LECAL AID
PUBLIC HEARINCS
The Attorney-General has appointed a special Committee to help
him to create a new system of legal aid for those who need the help
of a lawyer, but cannot afford it.
The Committee will be sitting at the following times and places
to receive the ideas and suggestions of anyone interested. Your views
are invited.
Winnipeg—
Neighbourhood Service Centre,
294 Ellen St. at Logan Avenue
Thompson—
Municipal Building
The Pas—
Court House
Brandon—
Court House
Dauphin—
Court House
Winnipeg—
Room 254, Legislative Building
October 2nd, at 7:30 p.m.
October 5th, at 10:30 a.m.
October 6th, at 10:00 a.m.
October 14th, at 10:00 a.m.
October 14th, at 2:00 p.m.
October 16th, at 10:00 a.m.
Betel Home Foundation
Institutional Administrator Required
SCOPE:
Subject to policy decision of the Board of Directors, is responsible for
budgetary procedures, general supervision and management of two Homes
for the aged located in Gimli and Selkirk.
QUALIFICATIONS:
Candidates should have administrative experience and a good general
knowledge of the social and economic factors involved; a knowledge of
legislation as it relates to the operation of Homes for the Aged; the ability
to communicate both in writing and speech and the capacity to present a
message in a clear and concise manner is a requirement.
While a professional degree is desirable, other equivalent qualifications
and experience are acceptable.
Salary commensurate with qualifications and experience.
Applications should be directed to:
Mr. K. W. Johannson,
President,
910 Palmerston Avenue,
WINNIPEG 10, Man.