Alþýðublaðið - 09.03.1961, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 09.03.1961, Blaðsíða 7
WWWWWiWWWMWMWmWWWWAWWWWHVWWWWWWWWWWWW RÚSSAR eru ötulir við að skjóta niður flugvélar eða neyða þær til lendingar. Alls hafa þeir grandað 17 flugvélum. Myndin er af tveim bandarískum flug- mönnum sem lifðu eitt slíkt ofbeldisverk af, en vél þeirra var skotin niður af Rússum utan lofthelgi Rússlands 1. júlí 17960. — Þeir voru hafðir í haldi í marg'a mánuði, en látnir lausir skömmu eftir valda- töku Kennedj'S Banda- ríkjaforseta. Þeir sjást hér vera 'að heilsa konum sín- um við heimkomuna. Þeir félagar mega teljast heppnir, þegar haft er í huga, að niutíu og einn maður eiga aldrei aftur- kvæmt. Þeir létu lífið í þeim 17 vélum, sem Rúss- ar hafa slcotið niður. IMWMWWMtMWMMMWWMMMMMWWWMWVWWWMtlWWWMIWWWIVIWWWWWWMMMM ÓLIKT HAFAST ÞEIR AÐ í GREIN í New York Times nýlega bar Wallace Carroll saman stjórn Eisen- howers og Kennedys. í greininni segir hann m. a., að þegar Eísenhower hafi tekið við völdum hafi verið látið svo heita, að hreinsa þyrfti til meðal em bættismanna ríkisins, þar sem allt væri fullt af óhæfu fólki, fylgjendum Roose- velts, samstarfsmönnum og skemmdarverkamönn- um. Kennedy lýsti því yf- ir við embættistöku sína, að stjórnarskrifstofurnar væru fullar af heiðarlegum. og nytsömum embættis- mönnum. Niðurstaðan er sú, að Kennedy er tekið með ákafa og hrifningu af opinberum starfsmönnum. Daglega síast út fregnir af vinnulaginu í æðstu stöðunum, og það skapar vinnugleði og bjartsýni á stjórnarskrifstofunum. Kvöldið áður en Krústj- ov skyldi kom'a í heimsókn til Bandaríkjanna í sept- ember 1959 sátu Eisenhow er og ráðgjafar hans sam- an á fundi. Eftir fundinn var dapurt andrúmsloft á stjórnarskrifstofunum. Sú frétt barst nefnilega út, að Eisenhower hefði ekki les- ið eitt einasta af skjölum þeim, sem lögð höfðu verið fyrir fundinn, um ástandið í Berlín, afvopnun, kjarn- orkutilraunir, sem sagt öll helztu máiin sem Krústjov mundi minnast á.. Nýlega komu háttsettir embættismenn af fundi Framh á 14 síðu k Hólmfríður Kolbrún. B-arcel_ona, ins. sem biður, skyldurækni.i dagana 1.—5. febr. við kirkjuna og ótti við al- valdana — tvo....... Luisa er í sparifötum Luisa hefur margt að ótt- enda er sunnudagur í dag. ast og mörgn að hlýða. Kirkj Hún hefur farið í svartan an skipar henni að syrgja | kjól, svarta sokka og í svöriu í tvö ár, — en mið- svarta skó. Auðvitað getur aldra spánskar konur mega hún ekki klæðst öðru en búast við því að bera svart, svörtu, — því að faðir henn til dauðadags, þar eð ætt-' . ar dó í fyrra. Ef það hefði ingjar deyja yfirleitt úr þvi - verið maðurinn hennar sem á nokkurra ára fresti. dó, 'yrði hún að ganga svart Luisa má óttast húsbænd- : klæad í fjögur ár. En Luisa ur sína, sem geta í rauninni á engan mann, — og hún gert henni, hvað sem er. Hún á þvj ekki von á að hann á til einskis að hverfa nema 11 deyi. ■—- En Luisa vildi nýrra húsbænda, sem lík- fegin eiga mann, jafnvel lega myndu reynast verri. þótt hún mætti eiga von Og Luisa er undir valdj, . á að þurfa að syrgja hann í hinna óttalegu örlaga, þess ; fjögur ár eða lengur og þjóðskipulags, sem her ; jafnvel þótt að það.væri ríkir. hinn versti skúrkur. Fyrir Luisa er vinnukona, fædd hana væri skárra að eiga í þá stétt, og því fær hún - vondan mann en engan. En ekki breytt. Hún skal gera - það er ekki hlaupið að því allt í húsinu, smátt og stórt fyriV Lui.su að riá pér í -----fara fyrst á fætur, sjá mann. Luisa er fædd vinnu- um morgunverð, sjá um mið > kona, — og þar stendur degisverð kl. 3 og kvöldverð ; hnífurinn i kúnni. kl. 10. Luisa er auðvitað En setjum nú svo, að frámmi í eldhúsi meðan á * að bænir hennar heyrðust, máltíðum húsbænda stend- að hún Luisa kænii öllum ur, — en milli rétta er á óvart og gifti sig einn hringt í hana, svo að hun góðan veðurdag, — þá naá geti skipt um diska, borið húri eiga von á því, að karl- fram nýja rétti, tekið \ ið - inn sendi hana burt, ef hon aihugasemdum um matinn. um leiðist hún, og eftir það vétt brauðið, sótt saltið og væri hann betur horfinn úr snauíað aftur fram með þessum heimi fyrir hana. spæleggið, sem hefur brunn ; Hún verður hvort eð er að ið á börmunum. lifa eins. og ekkja og úti- Henni tjóir ekki að malda lokuð frá heimsins lysti- í móinn, hún á ekki í betri semdum. Þar er hún undir hús að venda. Hér er hún - sömu sökina seld og aðrar hvorki barin né svelt. Höf- kynsystur hennar á Spáni. uðánægja hennar í lífinu er * Áldrei gæti hún aftur feng- og að borða, — enda er lík- ið unnusta eða mann, og emi hennar gríðarlega stór i aldrei gæti hún kynnst öðr og mikill. um og betri manni. Þannig Einu sinni £ viku eiga skal það vera, segir kirkj- vinnukonurnar frí. — Þá I an, sem stjórnar tilfinn- slá þær sér saman í bíó og ingalífi fólks með harðri reyna að nota daginn sem hendi, sem sníkir fé sí og bezt, sækja kvikmyndahús æ, sem hleður að sér gulli og skoða í búðarglugga. Um | og gimsteinum, meðan fá- daginn sá Luisa kvikmynd. tæklingarnir svelta og á sem kom róti á huga henn- meðan Luisa er undirokuð ar. Þetta var mynd um upp og smáð. Kirkjan setur reisn þræla. Luisa kom heim ! strangar reglur, hún bind- uppveðruð, gleymdi brauð- ur í báða skó, en hún gefur iou af ásettu ráði og of- einnig fallega siði, mikla steikti eggin. Þegar hús- fegurð og fjölmargar hátíð- bændur hennar tóku til við ir. að ávíta hana, slengdi hún Ungt fólk jafnt sem gam- þeirri spurningu framan í alt fer i kirkju a.m.k. á þá. hvort. þeir héldu, að þeir hverjum sunnudegi, fólkið lifðu enn á tímum þræla- heitir biblíunöfnum, göturn- halds. En húsbændurnir ar bera heiti heilagra hlógu bara að henni, og Lu- manna og ,Þökk‘ og ,Skuld‘ >sa sótti brauðið, steikti ný | er hvarvetna að sjá. Fólkið egg. • ■ • • dansar, syngur, biður og Auðvitað kemur ekki til krýpur fyrir guðdóminum, greina, að hún blandi geði en þrátt fyrir þessa áber- við yfirstéttina á nokkurn S andi trú, er hugarfarið ef hátt. Þegar hún hefur lokið til vill ekkert hreinna en verkum sínum, sezt hún upp j annars staðar, hér er skyldu til sín á efstu hæð hússins, ! rækni og ótti í augum fólká Framh. á 14. síðu. Alþýðublaðið — 9. marz 1961 J

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.