Alþýðublaðið - 26.01.1962, Side 15

„Ég hefði alls ekki viljað
miss.a af þessu, ergillinn
minn,“ sagði hann og brost,i,
Héðan af vil ég fá að vera
með í öllum þínum ævintýr-.
um.“
Það fór hrollur um Phyllis
og hún settist við hlið (hans.
,,Það versta var ferðalagið í
lyftunn. Ég 'hélt að ég myndi
kafna.“
Shayne ók á brott. Næst
þegar hann leit á Phyllis
hafði hún bitið á vör. Hann
’hélt ,að hún> mvndi fara að
gráta. Hann hló og spurði:
„Hvernig Mzt þér á að vera
leynilögreglukona, elskan?“
Hún sagði: „Byrjaðu nú
ekki á þessu, Michael. Þú
hefðir að minnsta kosti petað
komið til mín. Þá hefði ég
ekki verið svona áhyggju-
full‘‘.
„Ég ætti að fara með þig
beina leið heim og flengja
þig,‘ sagði Sh.ayne. Hann tók
uan um hana og hélt henni
fast._
„Ég myndi ekk>' ásaka þig
fvrir það,“ sagði hún lágt og
álVarlega. „Ég myrdi alls
ekki ásaka bi? fvrir það.“ -
„Þá myndi ég.enga ánægju
hafa af bví. Heldurðu að sé
skemmtilegt að berja undir-
gefna konuþ Hvar er skap-
ofsirn? Af hverju segirðu
ekk;: ,.Þú og hver annar ætl-
ar að berja mig?“
Hún neri andlitiru við
jakka hans og sagði: „Ég
elska þig, Mike.“
Þegar þau komu að hótel-
inu leit Phyllis á Sfhayne og
sagði: „Þarra er herra Gen-
ry. Það hlýtur eitthvað að
hafa skeð hérna.“
„Feitlagni maðurinn með
silfurlituðu armböndin er
Arnold Thrip, hjartað mitl“.
sagði hann rólega.
„Arnold Thrip?“ Phvllis
leit út um gluggann. „Áttu
við að hanr ?“
„Maðurinn með hvíta hár-
ið, sem stendur aftastur í
röðinni er Buell Rerslow
'bróðir Leoru,“ thélt Sh.ayne
áfram og lét sem hann hefði
ekki heyrt spurnirgu henn-
ar. „Ég býst við að hann fari
bráðum að bæta sér upp þau
tuttugu og fimm ár, sem
hann sat inri- — Hann
kann að meta að vera frjáls.“
'Shayne glotti breitt.
„Eri • •.“ „sagði Phyllis.
„Hættu þess.um spurning-
um“, skipaði Shayne glað-
lega. „Heldurðu að ég ætli að
eyða tímanum í að svara
spurningum þegar ég hef
ekki séð þig í meir.a en sól-
arhring?“
EU
n • • •
„Hcyrðu nú elskan mín. I
kvöld borðum við á Roney
Plaza, hlustum á hafið og
horfum á tunglið. Þá skal ég
segja þér það allt.“ ,
Phyllis hló ánægjulega.
„Guði sé lof að ég þarf ekki
að eyða tímanum í það í
kvöld að biðja þig um að
giftast mér eins 0g ég varð
að gera síðast þegar við vor-
um þar.“
Þau gengu inn í hótelið og
Shayre gekk að afgreiðslu-
borðinu og spurði .afgreiðslu
manninn hvort það væru ein
hver skilaboð til har.s- Þegar
afgreiðslumaðurinn hristi
höfuðið sagðf Shayne:
„Ég á von á landssímatali
í dag. Það verður frá New
York. Ég tek ekki á móti
neirum öðrum viðtölum.“
Afgreiðslumaðurinn sagði:
„Já herra,“ og skrifaði þetta
hjá sér.
Þau fóru upp á fjórðu hæð
og inn í íbúð sína. Phyllis
gekk orðalaust irn í svefnher
bergið og hafði fataskipti.
Þegar hún kom aftur inn til
Shayne sagði hún; „Ef þú
heldur að ég bíði þangað til
í kvöld til að fá að vita
hvers vegr.a ég var látin
dúsa í þessu viðhjóðslega
fangelsi, þá skjátlast þér illi
lega.“ Hún gekk til hans og
Hann vildi að Thrip slyppi
svo hann hefð tök á að kúga
af honum fé. Hann lék af sér
þegar 'hann hað Thrip að
hitta sig um miðnætti.“
Það fór hrollur um Phyllis
og hún settist upp. „Þetta er
eiris og slæmur draumur.
Áttu við að það hafi verið
herra Thrip, sem kom inn
meðan ég faldi mig í svefn-
heyberginu? Að hanni hafi
drepið Meldrum og læðst svo
út aftur og svo hafi hinn
maðurinn — Renslow —
komið inn og é§ hafi ekkert
vitað?“
„Þú áttir að leggjast á skrá
argatið. Það gera allir leyni-
lgreglumenn. iShayne hló
letilega, „Þannig varð það að
ske. Thrip hafði ákveði allt
nákvæmlega, nema hvað
hann vissi ekki að þú værir í
svefnherberginu. Það kom í
ofanálag og þá fékk ég nóg
ef við viljum eignast drer.g,
þá erum við fullfær um það
sj'ál.“
Shayne hl'ó þangað til hend
ur hans féllu niður með SÍð-
UDum. Svo tók hann aftur
utan um hana og nú voru
vöðvar hans strengdir og harð
ir sem grjót.
Klukkan var sex þegar
þau vöknaiðu. Shayne fálm-
aði eftir gim.anum við hlið
rúmsins. Hann sagði; „Shay
ne“ inn. í trektina.
„Landisímtal,“ sagði glað-
leg rödd. „Augnáblik. Gjörðu
svo vel New York.“
Phyllis reis upp við dogg
og geispaði þegar maður
hennar sagði; „Þetta er Mike
iShayrje. herra Sorensen.
Augnahlik." Hann lagði sím
•ann fná sér og settist upp og
fékk sér sopa úr flöskunr.d,
sem stóð rúmið.
Þúsundir
Framhald af 5. síðu.
Allmargir menn tóku til méls
að loknum ræðum framsörl'gu
manna og var fundurinn hinn
fjörugasti. Sýndist sitt hverjum
um listana, sem fram eru
bornir við stjórnarkjörið, en auk
þess minntust ræðumenn m. a.
á karfaveiðar og meistarann frá
Nazaret. Stóð fundurinn enn, þá
er blaðið fór í prentun.
Lífeyrissjóður
Framhald af S. síffu.
ar fundurinn á Slysavarnarfel.
að halda þeim þörfu námskeið
I um áfram syo sem kostur er
j og skorar jafn'famt á alla sjó
jmrenn að sækja þau nám-
skeið.
3. Aðalfundur Sjómannafé-
lags Reykjavíkur haldinn 21.
jan. 1962, ítrekar kröfu sín*L
um. að ^áðnir verði að skipa
eftirljtinu, að minnsta kosti
tveir menn í samráði við sam
tök sjómanna, til þess að hafa
eftirlit með öryggistækium í
?kipum og eftirlit með því að
cllum settum reglum í því
efnj ré /ylgt. Skorar fundur-
inn á stjórn Sjómannasam-
bandsins að beita sér fyrir
hví. efni við önnur sarftök sjó
manna, t.. d. Albýðusamband
ið ocf Farmanns- og fiski
settist í kjöltu hans og tók
um háls honum.
Shayne glotti: „Það er
ekki frá mörgu að segja,
rema hvað þinn afburðagáf-
aði eiginmaður komst að því
í dag að T'hrip væri morðing
inn.“
„Morðingi hvers?“
„Allra. Hann drap konu
sdna, Joe D.arnell og Carl
Meldrum.“ Hann hló. „Þú
ætlar þó ekki að Segja mér
að þór hafi ekki tekjzt að
hafa þetta út úr Meldrum?
Eyddirðu kynþokkar.um í
ekkert? Hvað gekk eiginlega
að manninum? Kur.ni hann
ekki að meta það, sem þú
hafðir til að bera?“
Pbyllis þrýsti sér að hon-
um og lagði hör.dina á varir
hans: „Suss. Þú veizt að ég
var að reyna að hjálpa þér.“
Hann þrýsti henni að sér
og strauk hör.dinni yfir
dökkt hár hennar. „Reyndu
þetta aldrei aftur, Phyl.“
.,Eyðilagði ég ekki allt?“
sagði hún þreytulega.
Shayne 'hélt fast utan um
hara. „Þú hjálpaðir mér líka
að finna lausnina, hjartað
mitt.“
„En — eftir að ég hafði
hlustað á Leoru Thrip var
ég sannfærð um að Carl
hefði gert þetta. Það er ein-
keniiilegt, því hann var blird
fullur og alltaf að segja mér
að Leora Thrip væri góð
kona og hjartagóð.“
„Ég held Mka að svo hafi
verið hjartað mitt.“ Shayne
virtist syfjaður. „Meldrum
sá Thrip myrða konu sína.
að hugsa um og morðinginn
vinur okkar nóg að gleðjast
yfir.“
Phyllis veittist ekki erfitt
að losa sig. Hún hló og sagði:
„Við skulum fá okkur eitt-
ihvað að drekka,“ svo fór hún
íram í eldhúis til að ná í ís
og tvö tóm glös, sem hún lét
á sófaborðið. Síðan náði hún
1 koníaksflösku á barinn og
hellti í glösiri og settist aft-
Ur í kjöltu hans.
Þau drukku fyrst þegjandi,
svo sagði Phyllis: „Hvað
verður um veslinginn hana
Doru? Það verður gott að
Joe verður sýkraður, en hún
á samt von á barni.“
„Þú hefur auga með henni
elskan,“ sagði Shayne.,„Láttu!
hara fá það sem hana vant-
ar. Þú þarft engar áhyggjur
að hafa fyrst um sinn, því ég
sendi henni þúsurd dali sem
Leora Thrip lét okkur fá. Ef
Dora eignast dreng, getum
við ef til vill ættleitt hanr..“
Shayne íét fara mjög vel um
sig og hann brosti breitt.
Phyllis leit á hann- „Er
það nú hugmynl! Eigum við
að ÆTTLEIÐA dreng?! —
Heyrðu nú Miehael Shayne,
Augu Phyllis voru stór af
undrun.
„Hver er þetta, Michael?*
„Bara New York.“ Hann
kveikti sér í s'ígarettu og lét
fara vel um sig áður en ham
tók símann aftur upp. Hann
sagði: „Ég er til,“ og þegar
hanri hafði hlustað um stund:
„Ég skil það, herra Soren-
sen. Ég er hræddur um að
það verði ekki svo auðvelt.
Ég verð að játa, að mig tók
mjög sárt að þér skylduð
rjnifa samninga okkar í gær.
Ég held að ég verði að fara
fram á að laun mín verði tvö-
földuð í næsta samningi . ..“
E N D I R
tiannes á horninu,
Framhald af 2. síffu.
komast í samband við konur,
sem taka slíkt að sér.
monnp<i-->rnband fslands.
4. A*alfundur Siómannafé
Ipo-s Re-kiavíkur haldinn 21.
ian. 1962 telur að of lenai hafi
dregizt að gera ráðstafanir til
fcess að bæt.q kjör toffarasjó-
manna. og skorar því eindreg
ið á rfkissti'órnina að gera\
nauðsynlegar ráðstaf»njr Jtil
fcess að unnt verði ,qð haida
toopraútcrpT-ð áfram on aiþ {'
beim ráðslöfunum sé gert ráð
fyrir nauðsynlegri hækkun á
launatekium togarasjómanna.
Jafnframt skorar fundurinn’
á sameiffinlega samninga
nefnd siómannafélaffanna um
kaup og kjör á togurum, að
fere nú þepar að semja um
kjörin og hika ekki við að
fceita þeirri vinnustöðvunar
heimild sem nefndin hefur á
fcendi, ef á þarf að halda.
Gerum við bilaða
Krana
og klósett-kassa
ÉG HEF þó haldið, að undir
ýmsum kringumstæðum mundu
konur, sem hafa sæmilega íbúð
og langar til að vinna fyrir ein
hverju til þess að létta undir
með heimilinu, kæmu auga á
þann möguleika að taka eitt eða
tvö börn til gæzlu fyrst Þær eru
bundnar heima hvort sem er. —
Hér er áreiðanlega möguleiki
fyrir þessar konur til að vinna
sér inn aukatekjur. En málið
verður ekki leyst nema með
því að fjölga dagheimilum að
miklum mun. Þau eru enn alltof
fá hér í Reykjavik“.
Hannes á horninu.
Vatnsveita
Reykjavíkur
Símar 13134 og 35122
ÓDÝR NÆRFÖT
fyrir börn og fullorðna.
..HIHIfHMIItUIIIM IIMHIÖMIMMUHMIIUUMMIMMtHMn.-
^MmM4MMMIIIMMIHIII>HIHIim““*““t“*l“*‘“"“““M*M
Hmmnimfl ■■■[miiimmiii
jimmmtmi WfgMliinmim»iii
iTiMHHimml
•imimmmnl
imHIIHIIIMIll
mmimiHiml
IIIIIHIIIIHIIIÉ
mimiHHimB
m+HHHHII r
'•IIIIHHMi
Miklatorgi við hliðina á ísborg.
Alþýðublaffiff — 26. jan. 1962 |,5