Alþýðublaðið - 05.04.1962, Síða 15

Bróðir Carole Stuart kom 1
heimsókn seinna um daginn en
okkur tókst að fá hann til að
dveljast um stund því við vild
um ckki að fréttirnar síuðust
út.
Svo kom hringingin frá Car-
ole og Clark. Það var orðið op
inbert Þau voru orðin hjón.
Það var mikil hrifning og hlát-
ur meðan þau töluðu fyrst við
Bessie, svo við Stuart og loks
við mig. Bessie var mjög hrifin
þegar hún sagði: ,,Þá ertu búin að
eignast tengdason mamma!
„Þjónustufólkið var mjög hrif
ið þegar ég sagði þéim frétt-
irnar þó ég sé sannfaerð um að
þau hafi vitað hvað var að ske.
í Hollywood er keppnin svo
mikil milli blaðamannanna að
heppilegast er að allir fái sögurn
ar samtímis. Otto hringdi nú til
alira dagblaðanna og fréttastofn
anna og sagði þeim hvað hefði
skeð og bauð öllum blaðamönn-
unum í heimsókn til Carole
næsta morgun. Ungu hjónin
komu heim um kvöldið.
Carole hafði eldabusku sem
hét Jessie. Snemma næsta morg
uns hljóp Jessie út á náttkjóln
um til að sækja morgunblaðið
ög henni varð það á að loka sig
óvart úti. Þar sem hana langaði
Ckki til að ónáða brúðhjónin á-
kvað hún að reyna að skríða inn
um einn gluggann á neðri hæð
inni. Hún komst hálfaleið ínn
en svo stóð hún föst.
Og þetta mætti augum mínum
þegar ég kom skömmu scinna.
Jessie stóð föst og stundi mátt
leysislega, leggir hennar gengu
upp og niður. Einhvern veginn
tókst mér að opna og losa Jess
ie — og hún komst inn fyrir
dyrnar um leið og hópur blaða
manna og ljósmyndara kom á
vettvang.
Við lögðum á borð í borðstof
unni og bárum blaðamönnunum
brauð, kaffi og kökur. Brátt birt
ust Carole og Clark og létu hafa
við sig viðtal og taka af sér
myndir. Carole var í ,,brúðar-
kjólnum" sínum, grárri flannels
dragt og dopóttri blússu í grá-
um skóm og sokkum, Clark var
í dökk bláum fötum og með
dökkblátt bindi. Þau ljómuðu
bæði af hamingju.
Clark flutti heim til Carole
og daginn eftir varð hann aft-
ur Rhett Butler. Og Carole hóf
að leika í „Aðeins að nafninu
til” ásamt Cary Grant fyrir
RKO. Starfið gekk sinn vana-
gang. Brúðkaupsferðin beið.
Nú hófst vinnan við búgarð-
inn. Hvenær sem Clark og Cor-
ole höfðu tíma til fóru þau i
heimsókn þangað til að skoða
framfarirnar. Og við Carole fór
um úr einni fornsölunni á aðra
til að leyta að munum fyrir bú
garðinn.
Loks varð viðgerðunum og
breytingunum lokið, húsið og öll
útihúsin höfðu verið máluð hvít
og hlerarnir og dyrnar dögg-
grænar í stíl við Nýja Englands
stílinn. Svo fór Carole að búa
húsið húsgögnum og skreyta
það.
Hennar fyrsta og eina liug-
mynd var að gera það að heim
ili MANNS — þægilegu, hlýlegu,
fallegu. Tom Dauglas, góður
skreytingarmaður sá um sRteyt
ingar innan húss fyrir hana, en
Carole var mjög smekkleg og
vissi nákvæmlega hvað það^var
sem hún vildi og hvernig hún
vildi fá það. Hún elskaði liti og
kunni að nota þá. Áhrifin vjrðu
eftir því.
Clark lauk við „Á hverfand,
hveli” í júní og við hofum flutn
ingana. Við unnum eins og hest
ar allan daginn og um kvöldið
var þjónustufólkið of þreytt til
að elda mat.
Clark vildi að hringt yrði á
The Brown Derby til að fá mat
sendan heim eu þegar verið var
að ræða þá hugmynd kom Bess
ie í heimsókn hlaðin stórum skál
um fullum af salati og pottum
með heitum mat í.
Rétt þegar við vorum að ljúka
við að boi;ða leit Clark á Carole
og sagði? „Heyrðu Ma ég vil að
Jeanir hugs/ líka um mín mál.
Hvað um það?“
„Neij“ sagði Carole. „Ég fann
hana fyrst!“
„Svona nú ma, við skulum
eiga hana saman" mótmæli
Clark.
Carole varð glettnisleg. „Það
verður þér dýrt“, sagði hún. Hún
vissi að Clark var íhaldssamur
i peningamálum og hafði gaman
af að stríða honum með því.
Clark hlö: „Það víssi ég fyr-
ir. Hvað mikið?“
„Helminginn”, sagði Carole
og herpti saman augun.
„Samþykkt!" sagði Clark.
„Jeahie nú á ég þig hálfa!“
Ég var of þreytt til að koma
upp orði.
Þegar við fórum leit Carole yf
ir húsið og sagði:
Jfeja gamli Kóngsi, þá hef
urðu fengið höllina".
2.
Þegar Clark fæddist 1. febrú
ar 1901 bjúggu Gable hjónin í
bprginni Cadiz.
Clark kom i heiminn klukk-
an hálf sex að morgni þessa
kalda febrúardags en það var
ekki fyrr en 10. júní, sem móð
ir hans Adeline Cable lét skrá-
setja fæðingu hans undir nafn-
inu Clark Gable. Vegna mistaka
skrifarans var hann skráður
„kyenkyns". Þetta olli William
Gable föður hans miklum áhyggj
um.
„Þeir hefðu vitað að hann var
drengur ef þeir hefðu séð hann“,
sagði hann síðar. „Hann var tæp
ar tuttugu og tvær merkur fædd
ur og ekkert nema lappirnar og
eyrun“.
Adeline lagleg viðkvæm kona
var mjög , lasburða og vinkona
hennar frú Reese hugsaði að
miklu leyti um heimilið og barn
ið fyrir hana og þegar Clark var
sjö mánaða lézt hún að heimili
foreldra sinna í Meadville.
Afi og amma Clarks hugsuðu
því um uppeldi hans en faðir
hans hélt áfram sinni olíuleit.
Eftir eitt eða tvö ár settist hann
að í Hopedale og bjó hjá Dun-
lap hjónunum.
Ðundlap hjónin voru vel stæð.
Þau áttu tvo syni og tvær dæt-
ur. Jennie, eldri dóttirin var
grönn og snotir kona og álit
in piparmey fjöldskyldunnar.
En 1906 giftist Bill faðir
Clarks Jeannie og þau settust að
í Hopedal og Bill sótti son sinn
til afa hans og ömmu.
„Beztu dagar æsku minnar
voru hjá stjúpu minni“ sagði
Clark síðar. „Hún var elskuleg
og viðkvæm kona og ein bezta
manneskja sem ég hef kynnst.
Þegar Clark óx úr grasi var
hann undir umsjá stjúpmóður
sinnar því faðir hans var al(Jrei
heima nema um helgar. Jennie
var sú fyrsta af öllum þeim kon
um sem höfðu áhrif á líf Clarks.
Hún sá um að hann fengi
allt sem hann þarfnaðist og
hann átti t. d. fyrsta reiðhjól
borgarinnar.
Meðal beztu vina Clai'ks var
Tommy Lewis sem átti rauð-
hærða systur Thélmu, sem var
þekkt sem „fegursta stúlka borg
arinnar",
„Clark var ekki sérlega lag
Æ lsaga CLARK GABLE
\
eftir Jeait Carceau ,
legur“, segir Thelma. „Hann var
með alltof stór eyru“.
„Hann var latur að læra.
Hann nenntl aldrei að læra
heima og ég varð að leyfa hon
um að skrifa upp eftir mér Alge-
bruna og Latínuna. En hann
var góður í réttritun".
Gagnfræðiskólanemar léku ár
lega leikrit og sá sjálf um upp
setningu og leiktjöld. Fyrsta
hlutverk Clarks var því í t,Heim
koma Kitty“ þar sem Thelma
lék Kitty.
Clark lék einnig á horn í skóla
hljómsveitinni og Thelma reyndi
að kenna honum að spila á pianó
en það mistókst.
„Clark söng vel“, segir
Telma. „Jeannie spilaði oft und
ir þegar við sungum tvísöng“.
Clark var slánalegur og lærði
aldrei að dansa vel. En hann var
vinsæll þó feiminn væri og hon
um var oft boðið út.
„Það þótti öllum gott að
koma heim til Clarks", segir
Thelma enn. „Jeannie var mjög
góður kokkur og við skemmtum
okkur alltaf vel þar“.
Á sumrin fór Clark til afa
síns og ömmu og þar kynntist
hann sveitalífinu og lærði að
hugsa um hestana og vinna hey
verkin.
Þegar Clark var fimmtán ára
varð Jeannie heilsulaus og hún
fékk föður Clarks til að hætta
við olíuleitina og setjast að á
búgarði í norðaustur Ohio.
Nú varð Clark venjulegur
sveitapiltur og hóf nám sitt í
gagnfræðaskóla borgarinnar sem
stóð þar rétt hjá. Það var mjög
erfitt fyrir hann að venjast
þessari breytingu, að eiga
í einu að yfirgefa alla vini sína
í litlu borginni Hopedale og
setjast að á búgarði utan við
borgarlíf og ganga í skóla í
stórri borg þar sem hann
þekkti engan.
Hann var sex fet á hæð, 77
kíló að þyngdt feiminn og kloss
aður og ekki vinsæll hjá kven
þjóðinni.
Hann hafði að vísu augu fyr
lr fallegum stúlkum en hann var
alltof feiminn til að bjóða þeim
út. Hann var að vísu góður í-
þóttamaður en í skólanum
rétt skreið hann í öllum grein
um nema stafsetningu þar fékk !
hann alltaf einkunnina „frá- (
bært“. - 1
Búgarðar í Ohio voru ekkl
reknir á visindalegan liátt í þá .
daga. i
Vinnan var erfið og mikil og
Clark hataði þetta líf. Hann varS •
fyrir slysi og viðræður hans viS ■
gamla lækninn sem stundaði
hann urðu til þess að hann ákvað i
að gerast læknir. ,i
Og þar með hófst hans fyrsta ’•
deila við • föður sinn. Glable
eldri áleiL að sterkur og hraust
ur maður ætti að vinna með
höndunum. Ef Clark vildi ekki
verða bóndi gat hann farið í olíu
leit. Þeir rifust ákaft og Gable
eldri settti fram úrslitakosti.
Jeannie stóð með Clark. Ein
hvern veginn tókst henni að fá
eiginmam; sinn til að ganga að
kostum Clarks.
„Ef hún hefði ekki hjálpað
mér væri ég enn bóndi í Ohio“,
sagði Clark mörgum árum síð-
ar.
Clark átti að vinna fyrir sér
með skólanum því -peningar
voru af skornum skammti og •
hann endaði sem næturvörður
I stórri gúmmíverksmiðju.
Eittt kvöldið sat hanp á veit
ingahúsi við hliðina á tveim leik
urum sem voru að leika í „Pá-
fugiinum“ 'Hann starði á þá yf
ir sig hrifinn og þeir buðu hon
um á leiksýninguna.
Og þar með fékk Clark sýk
ilinn og eftir þetta hætti hann
að stunda skólanámið, hékk i '
leikhúsinu á hverju kvöldi og
sagði upp stöðu sinni sem næt
urvörður þcgar hann fékk vinnu .
við að kalla á leikarana áður en
þeir áttu að koma inn á svið-
ið. Hann fékk ekkert kaup, en
auk þess að kalla á leikarana
og sendast varð hann og gera
annað það sem hann var álit- j
inn fær um.
„Það kom aldrei fyrir að mitti <
fólk kæmi öf seint inn á svið-
ið“, sagði Clark seinna, „jafn-
vel þó ég þyrfti sjálfur að festa
á þau tölur og það þurfti ég oft
að gera”.
Hann svaf í leikhúsinu, bað-
aði sig þar, notaði drykkjupen-
inga þát sem honum voru gefn
ir til að borða fyrir og svalt
CLARK CABLE, hinn ókrýndi konungur Hollywood. Hér stendur
hann á tindi frægSar sinnar. Hann lék Red Butier í „Á hverfandi
hveli“. Leslei Howard, bezki kvikmyndaleikarinn heimsfrægi, lék
líka í þessari mynd. Skömmu seinna hófst heimsstyrjöldin, og flug
vélin, sem Howard var í, var skotin niður. Clark átti eftir að verða
þátttakandi í þessari styrjöld, fyrst sem óbreyttur dáti og síðan
sem liðsforingi í bandaríska flughernum.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 5. apríl 1962 15