Alþýðublaðið - 17.04.1962, Blaðsíða 12

1
í
r
J
l
#s eimæ Kne
MLöéee sre/ur,
B'lS JB6 SKAL
FAtjseDis
fí-ezr / ^
Méout>T momi
JBS JV4 O'ÆR 7H M!M
KUFFtei’ 06 ffiiiTS
OEN AKOEN RSVOlr
, V£R„, _y
[tggwKtti
Ráðherrarnir dönsuðu af gleði. „Og hvenær ætl
ar hún svo að ákveða þann hamingjudag?“
„Aldrei“, hrópaði Jón og hélt til herbergis síns.
Hann kailaði á Selinu til að búa um rúmið. Hún
gerði það mjög snyrtilega og hljóðlega og fljótlega
beið rúmið hans og bauð upp á vel, þegna hvíld.
Þegar hún var að taka fram náttsloppinn og inni-
skóna, spurði hún:
„Hvernig leizt þér á kóngsdótturina í Austur-
mýrum?“ .
„Mér leizt alls ekki á hana“.
„Vildi hún ekkert með þig hafa, eða hvað?“
„Þú gleymir stöðu sinni Selina“.
„Æ. já. Er þá ekki allt eins og það á að vera?“
„Nei,“ sagði Jón, „nei alls ekki, það verður ekk-
ert eins og það á að vera fyrr en . . . “.
„Fyrr en hvað?“ spurði Selina.
„Fyrr en ég finn kvæðið mitt“.
I „Kvæðið þitt? Þetta vísubrot, meinarðu?“
Í„Auðvitað“.
vNú, þú hefðir getað sagt það fyrr“, sagði Sel-
lina og tók það upp úr vasa sínum.
Það er á eigin ábyrgð, ef þú gengur liérna yfir, pabbi.
VI.
Ungi kóngurinn stappaði niður fætinum í reiði.
„Hefur þú verið með það allan tímann?“
„Já, því ekki það? Þú kastaðir því“.
„Þú sagðist hafa kastað því í rusltunnuna“.
„Það hef ég áreiðanlega aldrei sagt“.
„Þú sagðist ekki geta munað kvæðið“.
„Það get ég heldur ekki. Ég gat aldrei munað
kvæðin, sem ég átti að læra í skóla“.
„En þú geymdir samt kvæðið mitt“'
„Það er nú nokkuð annað“.
m&kb vic mmips m m
MDSimo, HVISDU BINBR DBZ-
nm 06 SUNDER ÞI6 FtíRST /
IN6ENTIN&
BlDER PÁ
DEN FYR,„
Lemmy: Ég verð ekki mýkri á manninn, ef
cg þarf að sækja þig . . . Það bítur ekkert
á þennan náunga. — Kannski laegir það
skapið, ef þú færð að dúsa þarna niðri og
jafna þig. — Með dálítilli heppni næ ég í
töskuna mína og þar er önnur skammbyssa.
KRULLI
FYRIR LITLA FOLKIÐ
Sagan um unga kónginn
GRANNARNIR

í Hver&dagslandi
Nýlega kom fram í fréttum frá
Danmörku, að óframin morð hafa
aukizt um 10 af hundraöi síðustu
6 ár. Hvers vegna getur þetta ekki
staðizt? (Svar neðst á síðunni)
Samsöngur
Fóstbræöra
KARLAKÓRINN Fóstbræður
hélt samsöng í Fríkirkjunni s.l.
laugardag og tókst mjög vel.
Söngskráin var allmjög írábrugð
in því, sem maður á að venjast á
samsöngvum karlakóra og músík
kalskt langt yfir það hafin. Flutn
ingur var ágætur og samræmi
raddanna svo sem bezt verður á
kosið. í síðasta verkinu á efnis
skránni lokatriðinu úr 2. þætti'
Fidelios bættust við kvennaradd
ir fóstursystranna og varð af ein-
hver bezti blandaði kór, sem hér
hefur heyrzt.
Ástæðulaust er að gera hvert
verk að umtalsefni, svo jafn
góður var söngurinn, en mér
fannst þó kórinn úr Tannháuser
ef til vill einna bezt sunginn. Þá
var samsöngur kórsins og Svölu
Nielsen í „Sanetus" Gounods og
mjög tilkomumikill og lcikur
Árna Arinbjarnarsonar á orgelið
í þéssu og öðrum verkum, sem
hann lék í, ágætur. Sama er að
segja urn leik Carls Billiclis á
píanóið. — Söngstjórinn Ragnar
Björnsson, á mikið hrós skilið
fyrir þennan canjsöng. Sinsöngv
arar eru fjölmargir og skiluðu.
hlutverkum sínum vel, en þeir
voru: Hanna Bjarnadóttir, Snæ
björg Snæbjarnardóttir, Erlingur
Vigfússon, Gunnar Kristinsson,
Jón Sigurbjörnsson, Kristinn
Hallsson og Þorsteinn Hannesson.
Palreksfiröi, 13. apríl.
DÍSARFELL iosar áburð hérna
á Patreksfirði, en hér mun ekki
vera um mikið magn að ræða.
Bátarnir réru í gær, en afli var
rýr hjá netabátum og línubátum.
Þeir fengu 2—5 tonn. Þrír bátar
eru á netaveiðum, og 3 veiða með
línu.
Aflinn hefur verið lítill á vcrtíð-
inni, og gæftir hafa verið stirðar.
Hér hefur verið ótíð, en enginn
snjór er nú í byggð. í dag er rign-
ing. — Á.H.P.
•Niwva jo
naoA uipjoui gc lAtJ Jiya ec| iijqi’j
uuo I>{310 fiBíJ jnnMS nq ja bjjoiJ yi
jijis ijjjja jujaij nc( ja ‘.injjK EunSui
ujss njsoa ijpt'.iqBjiajj giA .ibas
12 17. apríl 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ