Alþýðublaðið - 02.11.1962, Page 12

Paul Ricca, sem fæddur er á Ítalíu og hefur
undanfarna áratugi dvalizt í Bandáríkjunum hef-
ur verið gerður brottrækur þaðan. Eins og flest-
um mun kunnugt þá er Ricca þessi einn af síðustu
lifandi meðiimum bófaflokksins mikla, sem A1
Caphone var forsprakki fyrir. En eftir að Ricca
hefur verið útlægur gerður frá Barídaríkjunum,
þá á hann hvergi athvarfs að vænta, því hann cr
búinn að sækja um landvisíarleyfi í 50 löndum
og alls staöar fengið afsvar. Iíann er sem sagt
maður án lands, hann á hvergi heiraa. Þó fær
hann -að vera í Bandaríkjunum meðan ekkert
Iand vill við honum taka, en hans er stöðugt
gætt.
Ekkert þessara 50 landa vildi lofa honum að
setjast aö, cn eitt ríkið, Alonaco, var honuni vin-
samlegast. Það tilkynnti að hann mætti koma
þangað scm ferðamaður en ekki til að setjast
að.

MASKtNEH MÁ VÆR£
MUOT ZAVN5T TJU -
h'VIS I SKAt. N* AT
aeooc VAMAHTSMS,
FÁZ t TSAViTÍ
MBN Tti 6eN6Æ' t> SPORAFEM
LASTÉti - VI KOMMzR SOM
SÆDVANU& FoR SiNT.,,
imr spor
AF PILÖTCN
N06ie moMereR dbrfra
£N £FTERS06NIN6SPATRUCJE ER NÁET FREMi
COPIWHOGtW;
Leitarflugvél hefur komið á staðinn.
Flugmaðurinn sést ekki. En þess í stað
för eftir vörubíl. Við komum of seint eins
og vanalega. . . .
í nokkurra kílómetra fjarlægð.
Hvarf vélarinnar hlýtur að hafa verið
tilkynnt nú þegar. Ef þið ætiið að ná dem-
öntunum, þá verðið þið að hafa hraðann
á. Og ef lögreglan kéríiur á staðinn um
leið og við?“
Grískt ævintýri
Theodor dansari
„Ég er kominn til að fá hjá þér flautuna þína“,
sagði drengurinn.
„Það er ómögulegt“, hrópaði Theodor. „Marg
ir ungir, hraustir menn hafa farizt í slíkri ferð!“
„Ég verð að fá hana,“ hrópaði drengurinn.
„Ég verð að bjarga systur minni úr fangelsi.“
Theodor dansari virti drenginn fyrir sér
drykkianga stund en sagði svo: „Af því, hvað þú
ert fallegur, þá læt ég þér eftir flautuna mína, en
þú verður að lofa því að koma hingað aldrei aft-
ur.“
Þegar vonda ljósmóðirin frétti, að dregurinn
hefði fengið töfraflautuna varð hún ógurlega reið
og sendi drenginn tvisvar sinnum enn á fund ris-
ans. í fyrra skiptið átti hann að ná úri risans, í
seinna skiptið töfraspegli hans.
En þegar hann kom með úrið og spegilinn
varð hún viti sínu fjær af reiði.
Hið eina, sem þú getur gert til að losa systur
þína úr fangelsinu, sagði hún við dreginn, er að
fá Theodor sjálfan til að fara með þér.“
Þegar Theodor dansari sá drenginn einu sinni
enn, hrópaði hann upp yfir sig og var æfur af
reiði: „Ertu kominn einu sinni enn. Ég sem er bú-
•%ú ■ *
in að banna þér þrisvar sinnum að koma hingað
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
„Ógeðslegi kynblending-nr-
inn þinn“, sagffi Dick Jon-
cs og réðsí að Ricardo. Ri-
cardo veittist auðvelt aö
verja sig gegn veiklulegum
höggum hans og hann
kreppti hncfann, grimmdar-
glampi var í augum haus cn
hann sló ekki.
„Faröu heim og þvoffu
blóðið framan úr þcr“, sagði
Ricardo. -
Dick Jones snerti andlit
sitt með höndunum og tók
þær frá, votar af blóði.
„Þú hefur víst lamið mig
í klessu“, sagði hann hrein- .
skilnisiega", Þú hefur hnefa
í lagi drengur. Ég hélt að
liópur villihesta heíðu ráð-
izt á mig. Það er víst bezt
aff ég fari heim, áður en
stúlkan sér mig. „Vertu sæll
öíancos, þú Iiefur lamið mig
í klessu og ég átti það skil-
ið“. ,
Ricardo tók í höndina,
sem honum var rétt. Hann
gat ekki ímyndað sér aö
hann hefði verið fær um að
taka^ósigri sinum svo karl-
mannlega og hann dáðist að
Dick Jones. Svo gekk hanr
yfir að húsinu og þvoði blett
ina af höndum sér og innan
skamms dansaði har-n aftur
við Maud Jones.
„Þú dansar ekki mikiö“
sagði hún. „Leiðist þér?“
„Alls ekki“, svaraöi hann
„Ég er að horfa umhverfis
mig og dást að útsýninu“
„Þetta boð er líki't súkku
laffiköku með súkkulaði-
röndum", sagði hún. „Ame-
ríkanarnir eru heimskir og
Mexíkanarnir alvarlegir. Ég
,hef ekki séð Dick Jones
lengi, en þú?“
„Ég held að hann hafi
þurft að' fara heim“, svaraði
Ricardo.
„Þú hefur mariff þig á
hnúanum“.
„Ég rakst á þyrnirunna í
garðinum".
Hann leit beint á hana og
hann sá að liún skildi orð
hans og að hún var undrandi
og glöð. Það kom Ricardo á
óvart, en hann hafði búizt
við því, að eitthvað kæmi
honum á óvart og hann beið
átekta í þeirri von. að hann
kæmist að lausn kátunnar.
Hann dansaði við' Maud
Ranger og hann gekk um
garffinn með Maud Ranger
og endirinn varð' sá, að' hún
bauð honum í heimsókn á
búgarff föður síns.
William frændi tekur til
máls.
Læknirinn varð hrifinn,
þegar hann frétti hveriu
Ricardo hafði komið til leið
ar.
„Þú hefur opnað dyrnar“,
sagði hann. „En þú ert o?
iingur til að fara cinn inn.
Við verffum að senda ein-
hvern meff þér — hver ætti
það að vera. Ég verð að' tala
við Benn. Farðu að hátta
12 2■ nóv- 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ