Alþýðublaðið - 30.12.1962, Blaðsíða 12

Menn minnast bess ef til
vill, að flugvélar frá vestur-
þýzkp flugfélaginu Luft-
hansa ur'ðu að lenda á Kefla-
víkurflugvelli í haust vegna
gruns um, að tímasprehgju
hefði verið komið fyrir í ann
arri hvorri þeirr*.
Skömmu fýrir jó! tafðist
B-707 þota frá Luft’nnsa í
þrjá stundarfjórðunga i Ham
borg, en maður noxkur, sem
ekki lét nafns sins getið,
hafði sagt í síma, að líma-
sprengja væri í flugvélihni.
Gerð var nákvæm Icit í
fiugvélinni, en hún bar ens-
an árangur. A3 svo búnu liélt
þotan -ferð sinni áfrain, en
hún var á Ieið til New Verk
frá Fraþkfurt.
■Æ
LEMMY
En Ulfellið er, að lögreglan er fijótari á Gætið ykkar,
vettvang en reiknað hafði verið með ... sér sem gísl.!
*
hann tók unga stúlku með Þér megið ékki'Jskjóta, dóttir bankastjórans
er í bílnum! - .
p&Cv
*ái %'
&
{
Alþý&ublaðið
V; r
■’6-
I f"
'fff
,ím
i/ f
('/ í
í? ,
vantar unglinga til að bera blaðið til áskrii
enda í þessum hverfum:
Skólavörðustíg,
Kleppsholti,
Rauðarárholti,
Sörlaskjóli,
Miðbænum.
Vesturgötu
Hvassaleiti
Afgreiðsla Alþýðublaðsins
Síml 14-900.
N
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
Gleðilegt nýárl
%
„W-.
Þökk fyrir viðskiptin
á liðna árinu.
NGOLFS CAFÉ
’’ ’
s
s
s
s
s
s
: S
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
c
Unglingasagan:
BARN LANDA-
MÆRANNA
neitaði fósturföffur sínum“.
„Fósturföður?“ endurtók
hun.
„Guð minn góður“, sagði
Wiliiam Benn, „þér hafið þó
ekki haldið, að hann væri
sonur essrekans? Hann er
eins hvitur og þér“,
Hun skalf og tók um hand
legg hans til að styðja sig. .
„Maud!! Maud!“ kallaði
frænka hennar aftur.
Hún hristi höfuðið. „Fóst-
urfaðir“, sagði hún. Og —
og hvað gerir hann?“
„Hann vlnnur í hveiti-
myllu og hjarta hans er að
bresta. Fyrr eða síðar spring
ur hann".
,,Af hverju er hjarta hans
að bresta?"
William Benn benti á
hana.
Mér kemur þetta ekki
lengur við“, sagði hann.
Mér kemur ekki við, livað
kemur fyrir hann, né hvað
kemur fyrir yður, En ef ég
segi yður hversvegna hjarta
hans er aff bresta, viijið þér
þá segja mér, hvers vegna
yffar hjarta er að bresta?"
„Maud! Maud! Við erum
of seinar. Lestin er að fara.
Ertu orffin vitskert. Maud?
Ertu heyrnarlaus? Ileyrirðu
ekki að ég er að kalla?“
Hun heyrði það ekki. Hún
starði aðeins á William
og brosti.
William Benn snérist á
hæli og gckk á brott og frú
Thedora Rangers hlióp til
frænku sinnar og hristi hana
og skók.
„Maud! Maud!“ galaði
hún. „Um hvað ertu að
hugsa?“
„tlm himnaiíki“, svaiaði
stúlkan.
34. Pottur fijllur guili.
Næsta dag biðu iæknirinn
og Wiliiam Benn. unz Sclim
kom og tiikynnti aö Lew
væri kominn til baka.
..Er haim kominn?“ sagði
William Benu. „Sendu hann
inn.“
Kroppinbakmiim kom og
hallaði sér up,i að dyi astafn
um.
„Af hverjú komstu svona
fljótt aftur þorparinn þinn?“
sagði William Benn.
„Af hverju ekki?“ saeði
Lew. „Ég hef iokið verkinu“.
„Hefurðu lokið þvi‘!“
„Já“.
„Og hvaö skcði?“
.iStelpan fann hann í
myllunni."
„Og svo?“
„Svo fór hanu út og talaði
við hana“.
„Haliu átVatú helmsking-
inn þinn. Op, svo“
„Svo fór hann aftur að
vinna“, sagði kroppinbakur
og geispaði.
William Benn yggldi sig
reiðilega. „Ég trúi þér ekki“,
sagði hanri, en láttu mig fá
12 30. des. 1962 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ