Alþýðublaðið - 27.03.1963, Blaðsíða 5

LAGT hefur verið fram á Alþingi
nýít stjórnarfrumvarp um ferða-
mál. Er gert ráð fyrir því í frum
varpinu, að gerðar verði strang-
ari kröfur en undanfarið tii þeirra
er reka ferðaskrifstofur, en jafn
franif veríji einkaréttur Ferða-
skrifstofu ríkisins til móttöku er-
lendra ferðamanna afnuminn.
Ingólfur Jónsson, samgöngu-
málaráðherra, hafði framsögu fyr
ir frumvarpinu í efri deild Alþing-
is í gær. Rakti hánn aödragandann
að flutningi frumvarpsins — og
helztu atriði þess.
Hinn 29. júní s.l. skipaði sam-
göngumálaráðherra þriggja manna
nefnd til þess að gera tiliögur
um framtíðarskipan feröamála á
íslandi og starfsemi ferðaskrif-
stofa og semja frumvarp til laga
um það efni. í
nef’ndina voru
skipaðir: Brynj-
ólfur Ingólfs-
son, ráðuneytis-
stjóri, formað-
ur, Sigurður
Bjarnason, rit-
fitjóri og Þorleif
ur Þórðarson,
forstjóri Ferða-
skrifstofu ríkis-
ins.
Nefndin afl-
aði sór mikilla upplýsinga erlend-
is frá um löggjöf, er þar gildir
um ferðaskrifstofúr. Hefur í flest
um löndum Evrópu verið talið
nauðsynlegt að setja lög til þess
að vernda hagsmuni ferðamanna í
sambandi við viðskipti þeirra við
ferðaskrifstofur.
í 1. kafla frumvarpsins um
ferðamál, sem nú hefur verið lagt
fyrir Alþingi, er fjallað um al-
jncnuar ferðaskrifstofur. í 1. gr.
segir:,, Ferðaskrifstofa merkir í
lögum þessum fyrirtæki, sem tek
ur að sér að veita í atvinnuskyni,
að einhverju eða öllu leyti, eftir-
greinda þjónustu fyrir almenning:
a) Upplýsingar í einhverri mynd,
um innlend og erlend ferðamál.
b) Hvers konar farmiðasölu,
með skipum, bifreiðum, flugvél-
Um eða járnbrautum.
c) Útvegun herbergja cða hús-
næðis til gistingar, langan eða
skamman iíma.
d) Skipulaggningu hópferða,
innanlands eða erlendis og mót-
töku crlendra ferðamanna.
í 4. grein er fjallað um skilyrði
til að geta öðlazt leyfi til reksturs
ferðaskrifstofu. Þar segir svo: —
„Skilyrði til að geta öðlazt leyfi
til reksturs ferðaskrifstofu eru:
a) 25 ára aldur. b) Verzlunarskóla
próf eða hliðstæð menntun eða
meiri að dómi ráðuneytisins. c)
Á. m. k. 5 ára starf við þau fyrir-
tæki, sem um getur í 1. gr. d)
Búseta á íslandi.
í frumvarpinu segir, að leyfið
skuli einungis veita þeim, er sett
geti 200 þús. kr. tryggingu.
í II. kafla frumvarpsins er fjall
að um fcrðamálaráð. Segir þar,
að samgöngumálaráðherra skuli
skipa 7 menn í slíkt ráð til 3ja
ára í senn. Formaður ráðsins skal
skipaður án tilnefningar, en eftir
taldir aðilar skioa 1 fulltrúa hver:
Eimskipafélag íslands, Félag sér
j leyfishafa, Ferðafélag ísiands,
| Flugfélag íslands h.f., Loftleiðir
h.f., Ferðaskrifstofa ríkisins. Sam-
|band veitinga- og gistihúseigenda
'og Landssamband íslenzkra ferða-
skrifstofa. Skal ferðamálaráð vera
Alþingi og ríkisstjórn til ráðuneyt
is um allt, er að ferðamálum lýt-
ur.
III. kafli frumvarpsins fjallar
um Ferðaskrifstofu ríkisins. Seeir
þar, að Ferðaskrifstofan skuli
hafa með höndum leiðbeiningar
og fyrirgreiðslu innlendra og or-
lendra ferðamanna og skuli ár-
lega veita til hennar fé á fiár-
lögum. Tilgreint er, að hún skuli
annast landkvnningu, skipuleat/ja
ódýrar orlofsdvalir og fylgiast moð
hvers konar starfsemi f landinu,
sem varði móttöku ferðamanna.
Þá skal skrifstofan • skinulea^ia
námskeið fvrir túlka oa le’ðsdaii-
menn oa marat fleira er ■tíWoiút.
í frumvarpinu að vera skui; {
verkahring Ferðaskrifstofu ríkis-
ins.
í IV. kafia frumvarnsins or ge-t
ráð fvrir stofnun ferðsmál:»<jiA*K.
Bkal hlnt.verk hans vera að
að bvgglngu veitinaa- oa aistihúáa
í landinu og bæta þannig skil-
yrði tii að veita innlendu og er-
lendu ferðafólki, sem beztar mót-
tökur og aðbúð. Skal árlega greiða
í sjóðinn úr ríkissjóði a. m. k. eina
milljón króna.
í greinargerð með frumvarpinu
segir svo, um afnám einkaréttar
Ferðaskrifstofu ríkisins:
„Meginrökin fyrir einkarétti til
handa Ferðaskrifstofunni voru
þau, að ella væri hætta á eðli-
legri samkeppni um viðskipti við
erlenda ferðamenn, sem m. a. gæti
komið fram í því, að þeim yrði
veitt lakarl þjónusta en efni stæðu
til, að tiltölulega íáir menn hefðu
reynslu af þeim störfum, sem unn
in eru á almennum ferðaskrifstof
um og ferðamannastraumur er-
lendra manna til landsins væri
enn eigi svo mikill, að til skipta
væri fyrir margar ferðaskrifstofur.
Að því er varðar tvennt það síðar
nefnda, hefur mikil breyting orð
ið á síðustu árin. Upp hafa risið
ferðaskrifstofur, sem skipulagt
hafa fjölmargar ferðir til útlanda
og starfsmenn þeirra hafa öðlazt
nokkra reynslu. Ferðamannastrum
urinn vex hröðum skrefum og
gistimöguleikar hafa aukizt bæði
með byggingum nýrra hótela og
með því að gerð hafa verið veru
leg átök til nýtingar skólahúsnæð-
is. Að öllu þessu athuguðu er tal-
ið tímabært, að einkaréttur Ferða
skrifstofunnar verði afnuminn, en
jafnframt verði gerðar strangar
kröfur til hæfni forstöðumanna al
mennra ferðaskrifstoa og þess
freistað að tryggja hagsmuni hinna
fjölmörgu viðskiptamanna slíkra
ferðaskrifstofa, með skyldu til
setningar tryggingarfjár. Eru allir
þeir aðilar, sem lagt hafa hönd á
plóginn um samningu frumvarps
þessa sammála meginefni þessa
frumvarps, sem hér um ræðir. —•
Mun það og mála sannast, að
Ferðaskrifstofa ríkisins hafi eigi
haldið fast á þessum einkarétti sin
um hin síðari ár“.
DEILT UM RÍKIS-
ÁBYRGÐIR Á ÞINGI
NOKKRAR deilur urðu í neðri
deild Alþingis í gær um frumvarp
rfkisst'jórnarinnar um heimild fyr
ir ríkisábyrgðasjóð til þess að
taka 50 millj. króna lán.
Frumvarpið hefur þegar farið í
gegnum efri deild, en fjármála-
ráðhera, Gunnar Thoroddssen, tal-
aði fyrir frumvarpinu við i’yrstu
umræðu um það í neðri deild í
gær.
Fjármálaráðherra sagði, að á
fjárlögum yfirstandandi árs væru
38 millj. kr. ætlaðar til þess að
greiða ríkisábyrgðir, sem falla
myndu á ríkissjóð.
Fyrirsjáanlegt væri
að þessi upphæð
og tekjur ríkisá-
byrgðasjóðs aðrar,
yrðu ekki nægjan-
legar til þess að
greiða það, er félli
á ríkið og því væri
frumvarpið um láb
tökuheimildina fram borið. Ráð-
herrann sagði, að í gildi væru nú
lög, er veittu meira aðhald en áð-
ur varðandi veitingu ríkisábyrgða
og væri þess að vænta, að hið
aukna aðhald yrði til þess, að þeir,
er fengju rikisábyrgðir, stæou oet
ur í skilum en verið hefði. Væri
því talið, að fljótlega myndi kom-
ast gott lag á ríkisábyrgðastjóð.
Þess vegna væri talið réttai-a, að
sjóðurinn tæki lán nú í stað þess
að greiða úr ríkissjóði þær upp-
hæðir, er á vantaði.
Eysteinn Jónsson (F) sagði, áð
frtimvVi'pið um lántökuna væri
borið fram í þeim tilgangi einum
að fela slæma afkomu rikissjóðs.
Hann sagði, að ríkisábyrgðasjóður
hefði greinilega verið stofnaður
til þess að villa mönnum sýn um
hag ríkissjóðs. í
rauninni væri rik-
isábyrgðasjóður að-
eins reikningur í
rikisbúskapnum og
því ætti að greiða
beint úr ríkissjóði
þær upphæðir, er
á vantaði, til þess
að sjóðurinn gæti
staðið undir áföllnum ríkisábyrgð-
um. Eysteinn nefndi nokkrar töl-
ur um aðila, er ekki hefðu staðið
í skilum með lán, sem þeir hefðu
fengið með ríkisábyrgð og ríkið
því orðið að taka á sig. IIam>
sagði, að 1961 hefði ríkið orðið að
greiða þessar upphæðir fyrir eft-
irtalda aðila vegna ríkisábyrgða:
Vegna Narfa, 4,4 millj.; v/togar-
ans Sigurðar, 2,2 millj; v/Júpíters,
1.7 millj.; v/Víkings, 2,7 milij.;
og v/Freys, 1,2 millj. króna. Og
1962 þessar upphæðir: V/Narfa,
5.7 millj.; v/togara Bæjarútgerðai*
Hafnarfjarðar, 5,7 millj.; v/Fisk-
iðjuvers Bæjarútgcrðar Hafnar-
fjarðar, 4 mill.; v/ílsbjarnianns,;
5,9 millj.; v/Sigurðar, 7,7 millj. og
v/Víkings, 6,5 -milljónir króna.
Að sjálfsögðu er hér aðeins un> ■
' brot þeirra ríkisábyrgða, er falliíf í
hafa á ríkissjóð.
Umræðunni var frestað.
NTB-FNB.
Samtök finnskra ríkissíarfs-
manna höfnuðu í dag nýju lanna-
tilboði stjórnarinnar. Verkfalli<1
hefur staðið í fjórar viknr og nú»
lítur út fyrir, að járnbrautar-
ferðir, siglingar og póstferðir i
Finnlandi muni liggja niðri enn
um sinn.

★ ATVINNULEYSI
EÐA VINNUÞRÆLKUN
BRAUTIN, blað Alþýðu-
flokksmanna í Vestmanna-
eyjum, birti nýlega stutta,
en glögga grein um áróður
stjórnarandstöðunnar varð-
andi vinnumálin. — Greinin
var á þessa leið:
„Fullyrðingar stjórnarand
stæðinga nm vinnuþrælkun
eru óneitandi dálítið bros-
legar, þegar haft er í huga,
hvað sömu menn sögðu, þeg
ar efnahagsráðstafanir nú-
verandi ríkisstjórnar voi*u
til umræðu á Alþingi.
Þá fundu stjórnarandstæð
ingar viðreisnarráðstöíun-
unum hvað mest til foráttu,
að þær myndu draga mjög
úr eftirspurn eftir vinnu, að
aukavinna myndi hverfa
með öllu og fnllyrt var, að
mikið atvinnuleysi myndi
skapast. Samtímis var svo
„vinstri stjórninni" hrósað á
hvert reipi fyrir, hv.e auka-
vinna hefði verið mikil í tíð
hennar.
Þessum hrakspám og full
yrðingum var svo haldið
linnulaust áfram, af mismun
andi mikilli andagift. Þeir
skáldlegustu voru farnlr að
sjá hungurdauða í stórum
stQ framundan, samanher
kenninguna um móðuharð-
indi af mannavöldum.
Að lokuxn fór svo, að ekki
nokkur lifandi maður var
farinn að taka mark á þess-
um áróðri. Reynslan sýndi
að stjórnarandstæðingar óðu
reyk í þessu máli, eins og
svo mörgum öðrum.
Nú voru góð ráð dýr. —
Ekki mátti viðurkenna, að
mönnum hefði missýnst, því
þá hefði trú manna á óskeik
ulleik forystnnnar beðið ai-
varlegan hnekki.
Þá var það, að einhverj-
um snjöllum manui datt í
hug lausnarorðið, VINNU-
ÞRÆLKUN. Nú var ailt
í einu Iiætt við atvinnúleys
is kenninguna og vinnu-
þrælkunarkenningin tekin í
•notkun í staðinn.
Hugmyndaflugið riður
ekki við einteyming, begar
hægt er að lýsa sama (ima-
bil sem tímabili atvinnuleys
is, samdráttar og móðuhavð-
inda annars vegar og (íma-;
bili vinnuþrælkunar hins
vegar“. Mm.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 27. marz 1963« %