Alþýðublaðið - 30.03.1963, Blaðsíða 15

ar ég kom inn í herbergið henn
ar. Hún var í svörtum náttföt-
um. Með silfurhárið og himinblá
augun var hún virklcga nokk
uð til að horfa á.
„Ég er svöng.“
„Ég læt letra þessi orð á leg-
. steininn þinn. Það skiptir engu
máli hve söng þú ert. Hver gaf
þér peninga fyrir „skoti“ í gær-
kvöldi?“
Hún leit undan.
„Ég fékk ekkert. Ég er glor-
hungruð. Viltu lána mér . . .“
„Ó, haltu kjafti! Viltu fara til
læknis, ef ég get komið því í
kring?“
Hún varð fýluleg á svip.
„Ég er orðin of langt léidd.
Ég veit það. Það þýðir ekkert
að vera að tala um lækningu".
„Það er til náungi, sem raun-
verulega getur læknað þetta. Ef
ég get fengið hann til þess, viltu
þá fara?“
„Hver er það?“
„Dr. Klinzi. Hann læknar all
ar stóru filmstjörnurnar. Ég gæti
kannski fengið hann til að taka
þig“
„Það er þó líldegt, eða hitt þó
lieldur! Það væri ódýrara að gefa
mér dálitla peninga. Ég fer ekki
fram á mikið . . .“
Ég greip í hana og hristi hana.
Mér varð flökurt af andardrætti
hennar við kinnina á mér.
„Ætlarðu til hans, ef ég kem
því í kring?“ æpti ég til henn-
ar.
Hún sleit sig af mér.
„Hvað sem þú segir.“
Mér fannst ég vera að verða
vitlaus sjálfur, en hafði hemil
á mér.
„Jæja, þá, ég tala við hann.
Vertu grafkyrr þar sem þú ert.
Ég segi Carrie að færa þér upp
kaffibolla og eitthvað að borða.“
Ég skildi við hana.
Af stigagatinu kallaði ég til
Carrie og bað hana um að sækja
hamborgara og kaffi og færa
Bimu. Svo fór ég inn í herberg
ið mitt og fór í beztu fötin mín.
Þau voru svo sem ekki stórkost
leg. Þau voru snjáð á stöku stað,
en þegar ég var búinn að greiða
mér vel og bursta skóna mína,
leit ég ekki alltof illa út.
Ég fór aftur inn .1 herbergi
Eimu.
Hún sat uppi í rúminu og var
að drekka kaffið. Hún fitjaði upp
á trýnið.
„Almáttugur hvað þú crt
fínn.“
„Skiptu þér ekki af því hvern
ig ég lít út. Syngdu: Svona,
syngdu hvað sem er, en syngdu.“
C
Hún starði á mig.
„Hvað sem er?“
„Já — syngdu!“
Hún byrjaði að syngja Smoke
Gets in Your Eyes.
Lagið rann út úr henni fyrir-
hafnarlaust, eins og silfurflóð.
Það skreið upp eftir bakinu á
mér og upp í hárið. Röddin fyllti
herbergið með skærum bjöllu-
hljómi. Þetta var betra en ég
hafði búizt við.
Ég stóð þarna og hlustaði, og
þegar hún var búin með viðlag-
ið stöðvaði ég hana.
„Ókei, ókei“, sagði ég, og
hjartað í mér barðist. „Vertu
grafkyrr hér. Ég kem aftur“.
Ég tók þrjár tröppur í krefi
niður stigann.
II.
Bústaður Dr. Klinzis stóð á
um það bil hálfri ekru af skraut
garði, umluktum háum veggjum
með beittum járnspíkum ofari á.
Ég gekk eftir löngum veginum
upp að húsinu. Ég var búinn að
ganga hratt í þrjár eða fjórar
mínútur, þegar ég grillti í hús,
sem leit út, eins og „sena“ fyrir
kvikmyrdun á höll Cosimos Med
ieis í Flórens.
Það var stór verönd, sem geng
ið var up á um fimmtíu þrep.
Það voru járngrindur fyrir glugg
unum á éfstu hæðinni.
Allt í sambandi við húsið og
garðana var dapurlegt, og mjög,
mjög rólegt. Jafnvel rósirnar og
begóníurnar virtust daprar.
Langt frá akbrautinni, í
skugga álmaviðartrj ánna, sá ég
allmargt fólk sitja í hjólastól-
um. Þrjár eða fjórar hjúkrunar
konur f mjallahvitum einkennis
búningum voru á stjái kringum
fólkið.
Ég gekk upp þrepin og hringdi
dyrabjölluúni.
Eftir stundarkorn opnaði þær
gráleitur maður með grátt hár,
grá augu, í árum fötum og grár í
framkomu.
Ég sagði til nafns.
Orðalaust gekk hann á undan
mér yfir gljáandi parkettgólf að
hliðarherbergi, þar sem grönn,
ljóshærð lijúkrunarkona sat við
borð með blýant og blað.
„Herra Cordon", sagði grái
maðurinn.
Hann rak stól í hnésbætumar
á mér, svo að ég hálfdatt ofan í
hann, og fór söðan og lokaði dyr
unum svo varlega, sem þær
hefðu verið úr póstulíni.
Hjúkrunarkonan lagði frá sér
blýantinn og sagði með blíöri
röddu og dapurlegu brosi í aug-
um: „Jæja, herra Cordon? Er
eitthvað, sem við getum gert
fyrir yður?“
,,Ég vona það“ sagði ég. „Mig
langar til að tala við Dr. Klinzi
um hugsanlegan sjúkling."
„Það væri hægt að koma því í
kring". Ég varð þess var, að hún
var að skoða fötin mín. „Hver
er sjúklingurinn, herra Cor-
don?“
„Ég skal skýra það fyrir dr.
Klinzi.“
„Ég er hrædd um, að læknir-
inn sé önnum kafinn sem stend
ur. Þér getið treyst mér fullkom
lega. Ég sé um hverjir koma
hingað og hverjir ekki.“
„Það hlýtur að vera anzi
skemmtilegt fyrir yður“, sagði
ég, „en það vill svo til, að þetta
er sérstakt tilfelli. Ég vil fá að
tala vlð Dr. Klinzi."
„Hvers vegna er það sérstakt
tilfelli, herra Gordon?“
Ég sá, að ég hafði ekki mikil
áhrif á hana. Dapra brosið var
horfið úr augunum: nú voru þau
aðeins leið.
„Ég er umboðsmaður, og skjól
stæðingur minn, sem er söngvari,
er mjög verðmæt eign. Geti ég
ekki fengið að tala við Dr. Klinzi
sjálfan, verð ég að fara annað“.
Þetta virtist vekja áhuga henn
ar. Hún hikaði andartak, en stóð
síðan á fætur.
„Ef þér vilduð bíða stundar-
korn, herra Gordon, skal ég sjá“.
Hún gekk yfir herbergið, opn-
aði dyrnar og hvarf. Það var all
löng bið, en þá birtist hún aftur
og hélt opnum dyrunum.
„Viljið þér gjöra svo vel?“
Ég gekk inn í risastórt her-
bergi, fullt af nýtízku húsgögn-
við gluggann, en bak við það sat
um, skurðborði og skrifborði úti
maður í hvítum jakka.
„Herra Gordon?“
Einhvern veginn tókst honum
að láta þetta hljóma svo sem
honum þætti vænt um að sjá
mig. .
Hann stóð á fætur. Hann var
lágvaxinn, ekki meira en þrí-
tugur að aldri, með mikið, liðað,
Ijóst hár, stálgrá augu og sjúkra
beðsframkomu.
„Rétt er það. Dr. Klinzi?"
sagði ég.
„Auðvitað." Hann benti á
stól. „Hvað get ég gert fyrir yð-
ur, herra Gordon.“
. Ég settist og beið þar til hjúkr
unarkonan var farin.
„Ég hef á snærum mínum
söngvara, sem neytt hefur mor-'
fíns í þrjú ár“, sagði ég. „Ég vil
fá hana læknaða. Hvað kostar
það?“
Stálgráu augun litu á mig all- :
an, ekki alltof vonglöð.
Snaan
SAMEINAR MARGA KOSTi:
FAGURT ÚTLIT. ORKU. TRAUSTLEIKA
RÓMAÐA AKSTURSHÆFNI
OG LÁGT VERÐI
I TÉHKNESKA BIFBEIÐAUMBOÐIÐ
VONAWTfUtTI n. 5ÍMI 57561
SMURT BRAUÐ
Snittur.
Pantið tímanlega til ferming-
anna.
Opið frá kl. 9-23,30.
Sími 16012
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
OAöalfundir deilda KRON
veröa sem hér segir:
Þriðjudaginn 2. apríl 1. og 2. deild (Búðir Skóla vörðustígur 12 og Grettisgata 46)
Miðvikudaginn 3. apríl 3. og 4 deild (Búðir Ægisgata 10 og Þvervegur 2 A)
Fimmtudaginn 4. apríl 5. og 6. deild (Búðir Nes- vegi 31 og Dunhaga 10)
Föstudaginn 5. apríl 8. og 9. deild (Búðir Barma hlíð 4 og Bræðraborgarstígur 47)
Mánudaginn 8. apríl 11. og 13. deild (Búðir Lang holtsvegur 130 og Hrísateigur 19)
Þriðjudaginn 9. apríl 14 og 15. deild (Búðir Langholtsvegur 24 og Tunguvegur 19)
Miðvlkudaglnn 10. apríl 12. deild (Búðirnar í Kópavogi)
Fundirnir verða allir lialdnir í fundarherbergi félagsins á Skólavörðustíg 12 og hefjast kl.
8,30 e. h. Nema fundur 12. deildar, sem haldinn verður í Gagnfræðaskólanum við Digranes-
veg Kópavogi.
Kaupfélag Reykjavíkur og nágrennis.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 30. marz 1963 15