Frækorn - 03.04.1903, Blaðsíða 2

42
FRÆKO RN.
30 árum síðar samkvæmt heilagri ritn-
íngu.* . . . Biblían og hvíldardagurinn er
heróp prótestantanna, en vér höfum greini-
lega sannað, að aldrei hefur verið stærri
mótsögn en kenning þeirra og breytni.
Vér höfum sannað, að hvorki þeirra biblíu-
legu forfeður nje þeir sjálfir hafa haldið
einn einasta hvíldardag á æfi sinni.
». . . Hvaða prótestanti getur ná,
eftir að hafa lesið þessar ritgerðir,
haldið áfram að brjóta guðs boðorð, sem
skipar oss að halda laugardaginn, sem
kennari prótestantanna, biblían, frá fyrstu
Mósebók til Opinberunarbókarinnar talar
um sem guðs viljaf . . — Guðs skrifaða
orð skipar undantekningarlaust, að hans
guðsþjónusta skuli haldast á hinum sjö-
unda degi — laugardeginum — og þetta
er margsinnis augljóslega skrifað, með
hótun um dauðahegningu fyrir þá, seni
ekki hlýða.«
Ut af því að Meþódistarnir í Maryland
í Bandaríkjunum buðu hinum kaþólsku
prestum að taka höndum saman mcð sér
til að sjá um, að sunnudagalögunum væri
strangara framfylgt, kom eftirfylgjandi
áminning til þeirra í áðurnefndu blaði :
»Hver er sá klerkur, sem ekki veit það,
að prótestantarnir, þrátt fyrir sínar grund-
valiarreglur, hafa yfirgefið sinn einasta
kennara, biblíuna, hvað hvíldardagsspurs-
málið snertir, og að þeir, sekir í tvöföidu
fráfalli, með húð og hári eru gengnir yfir
til kenningar og breytni hinnar kaþólsku
kirkju? Jafnframt og eg framset þetta,
verð eg þó að gjöra eina heiðarlega und-
antekningu. Jeg meina sjöundculagsad-
ventistana. Þeir eru hinir einu sönnu
prótestantar íheiminum. Þeir fylgja þeirri
kenningu, sem biblían tiltekur, með því
að halda hvíldardaginn á þann hátt,
sem guð og leiðtogi þeirra (guðs orð)
býður þeim, og með þvf að gjöra þetta,
þá eru þeir, og það hér í Maryland-rík-
inu, að undiriagi þeirra prótestantisku
bræðra, sektaðir, verða að sæta fangelsi
fyrir þessa sfna breytni, en þeirra ofsæk-
endur hafa á hinn svívirðilegasta hátt
yfirgefið hin sönnu lög og reglu.«
* Matt, 23, 20,
Stríðið miili manna boðorða og guðs
orðs og laga verður harðara og harðara.
— Kaþólskir halda því fram, að þeir (þ.
e. a. s. páfarnir) hafi rétt til að skipa
iög þvert ámótiguðs orði. En á hverju
byggja mótmæl.endur, þegar þeir yfirgefa
guðs orð, og halda við mannkenningar?
— I raun réttri á grundvelli kaþólsk-
unnar.
En er sú afstaða æskileg ?
»Eg met það tjón.«
Eftir Nils Andersson.
Niðurl,
Enn fremur var Páll í ráðvendni eftir lögmál-
inu óstraffanlegur. Hér komumst vér til mikil-
vægs atriðis, nefnilega lögmálsins.
Ritningin talar um tvö lögmál: lögmál um
fórnir og lögmál um siðfræði. Ef lesarinn hef-
ur eigi tekið eftir þessu, þá viljum vér biðja
hann að rannsaka þetta efni í bíbliunni með
þolinmæði og gaumgæfni. Það lögmál, sem
hér er sagt frá, er lögmál um fórnir — siða-
skipanir Gyðinga — reglugjörðir um guðs-
þjónustuna í hinu jarðnaska musteri (sbr.
Hebr. 9, 1). Það var það skuldabréf, sem stílað
var í gegn oss og innifalið var í lagasetning-
um ; það aftók Jesús ognegldi það á krossin-
um (Kol. 2, 14). Guðs lögmál, hin 10 boðorð,
geta aldrei orðið afnumin. Því kærleikurinn
fellur aldrei úr gildí (1. Kvr. 13, 8). Þetta lög-
mál segir oss að elska guð og náungann
(Mark. 15, 29-31).
Að það lögmál ekki fellur burt, sézt enn
af því, að það var í hinu alli ahelgasta í helgi-
dóminum hér á jörðu, og hin sömu lög —
sáttmálans lög— eru á tíma nýa sáttmálans í
hinu allrahelgasta í musteri guðs á himnum;
þar sem Jesús er inngengínn fyrir oss og orð-
inn prestur að eilífu. í Opinb. 11, 19. lesurn
vér: „Þá opnaðist guðs musteri á himni og