Frækorn - 17.07.1903, Blaðsíða 2

FRÆKO RN.
106
Jesús áður en hann gekk út í pínuna —
með tilfinningunni fyrir pínunni, vinnur
sigurinn með pínu sinni dauða og upp-
risu. Nú verður haldinn dómur yfir hon-
um, nú á að varpa honum niður. —Þá
verða þeir um leið daemdir skelfilegum
dómi, sem honum heyra til í hjarta sínu.
Engin mannleg hugsun getur útmálað þann
skelfilega dóm.
Menn eiga erfiðast með að beygja sig
fyrir þessu af öllum vitnisburðum and-
ans. En, — hann er óhaggandi. Og
jafnskjótt sem þeir lúta honum eru þeir
rækir úr heiminum til Krists Og inn í hans
söfnuð.
Menn vilja eingöngu heyra síðari vitn-
isburðinn, þykjast ekkert þurfaað heyraum
synd, rt't læti og dóm. En alstaðar
cru bæði trúaðir og vantrúaðir, því þarf
hvortveggja vitnisburðarins við.
Ef við viljum gjöra Krist dýrðlegan,
þá segjum vér til hinna ungu, styrku og
hamingjusömu: Leitið Krists, fáið inni-
hald í líf yðar. Méðan þér eruð í blóma
1 fsins, þá haldið þér, að þér getið feng-
ið háleitt og göfugt innihaM í líf yðar,
og tíl þess nema ungir gáfumenn vísindi,
skáldskap, listir, eða vinna að umbótum
í mannfélaginu, cða fást við stjórnmál.
Konurnar leita þess í kærleika og ást og
ungir sveinar líka. En alla þyrstir aftur,
sem drekka af þessu vatni. Ahuginn á
landsmálum dofnar með árunum og ástin
kólnar.
En vatnið, sem Kristur gefur, missir
ckki gildi s tt; sá, sem drekkur af því,
styrkist ár frá ári; það er cndurnæring.
Það sézt ef til vill bezt hjá gömlum mönn
um; þeir drekka af því meira og meira;
þó þe r í öðrum greinum missi þrótt og
andlega hæfi’eika, — þá verða þeir í
þessum efnum fjörugri og frískari; vér
getum ckki oft annað en minnst þessara
orða: Þó ytri maðurinn hrörni, þá end-
urnýjast hinn innri dag frá degi.
Viljið þér fá innihald í sálir yðar, sem
varað gcti, sem stað zt geti lífsreynzluna,
þá leitið þess hjá Kristi, því þar getið
þér fundið það. Hann eyðir ekki né
varpar burtu neinu öðru góðu og göf-
ngu sem þér hafið numið á lífsleiðinni,
hann setur það bara allt á sinn rétta stað,
vígir það æðri vígslu og styrkir það ei-
lífum krafti. Hann segir við hina þreyttu
og þjáðu: Komið til mín, eg mun gefa
yður hvíld; hann brýtur ekki brákaða reyr-
inn né slekkur hinn líttlogandi hörkveik,
heldur bindur um reyrinn, svo hann geti
vaxið beint upp aftur; hann kann að halda
hendi yfir neistanum, sem ætlar að slokkna,
og blása á hann, þar til er hann verður
skær og fagur logi. Komið til hans.
Til syndaranna er kallað: Leitið hans,
því hann er guðs lambið/sem ber burtu
synd heimsins. Hann einn kann að þvo
sálir yðar hvítar og hreinar.
Þannig tölum vér til hve s einstaks um
dýrð Krists og á marga aðra vegu eftir
hvers eins þörfum.
En eins og hann getur gefið hverjum
einstökum manni það, sem hann sárast
þráir, svo gefur hann það þjóðunum; hefur
lyft þjóðunum í i8aldir til afls og heið-
urs, ljóss og láns, en hinar, sem ekki taka
við honum, sitja í myrkri og mcnningar-
leysi. Segjum hverri þjóð, sem finnur
til veikleika síns, eða ætti að finna til
hans: — leitið Krists. Vilji þjóð vor cfl-
ast að verulegum krafti, hamingju og
andlegum dugnaði, og heiðri með þjóð-
inni, þá skal hún snúa sér til hins mikla
konungs mannanna.
Hann er eilíflega að fæðast af guðs
kærleika, hann er eingetinn sonur hjarta
hanr, ekki aðeins speki hans, og því segj-
um vér, að hann sé guð af guði, háttlof-
aður um eiiífð.
Svona gjörir guðs andi Krist dýrð-
legan samfara því að sannfæra heiminn
um synd, réttlæti og dóm. — Og and-
inn er persóna — hann er sannleikans
andi: »Hann skal af mínu taka og kunn-
gjöra yður og allt, sem faðirinn hefur, er
mitt.« Jesús hefur ráð á öllu, sem guð
faðir hefur, og andinn hefur ráð á öllu,
sem Kristi tilheyrir. Þeir eru því allir
jafnir, Því er sagt, að andinn rannsaki allt,
jafnvel guðs leyndarráð, sé ekki útilokaður
frá neinu, sem heyrir tilveru guðs; þeim
er allt sameiginlegt; því segjum vér: Dýrð
sé guði föður, syni og heilögum anda,
sem var og er sannur guð, háttlofaður
að eilífu.
’ ® "