Frækorn - 05.11.1903, Blaðsíða 6

FRÆKOR N.
150
að renna á skíðum. Þeir þekktu Island þar
syðra, en héldu að menn tölnðu dönsku þar.
Heitasta ósk mín hefur nú lengi verið að líta
Island og Færeyjar og kynnast löndum mínum
þar.
Kapteinn Angell er íþróttamaðurmikill, fræg-
ur fyrir kapphlaup frá yngri árurn sínum, ágæt-
ur sundmaður, hefttr oft bjargað mönnutn frá
drukknttn; í fyrra fékk hann gullmedalíu fyrir
að hafa bjargað manni frá drttkknun, mig minn-
ir í 5. sinni. Hann er elskaður og virtur af
undirmönnttm st'num. Auk áðurnefndra bóka
hefur hann nýlega skrifað sögu frá Sogni, er
heitir: „Kapteiti Jörgensen og Leirdölerne hans",
og hefur hún fengið mikið hrós í norskum
blöðum.
Að endingu vil eg óska þess, að ættjarðar-
ást kapteins Angels, sem kemur svo kröftuglega
fram í bókum hans, megi hrífa og gagntaka
hjörtu íslenzks æskulýðs, - því honum eru
„Svartfjallasynir" ætlaðir, svo að hin unga kyn-
slóð skapi íslandi bjartari og hamingjusam-
ari framtíð, en það áður hefur haft — dáðrík-
ari, friðsantari. Framtíð þá, sem andlega flat-
botnaður og lágloftaður hugsunarháttur hefur
bægt burt frá landinu. H. V.
Skírn fyrir hina dauðu
Niðurl.
Dr. Clarke segir enn fremur:
»Eins og skírnin er ímynd dauðans,
með því að menn Iáta fúslega dýfa sér
niður í vatnið, þannig cr hún einnig
fyrirmynð upprisunnar til eilífs lífs, með
því að sá, sem skírður er stígur aftur
upp úr vatninu. Þeir láta þannig skírast
í óbifanlegri trú á upprísunna. Þrjú
næstu versin sýna það enn betur, að
þessi útskýring er rétt.«
Þótt postulinn liði allt fyrir Krists
sakir, og þótt hann hefði barist við
óarga dýr í Efesus,—hvað gagnaði það,
ef dauðir ekki upp rísa ? (1. Kor. 15,
32). Hann vissi það, að væri ekki upp-
risa til, þá væri heldur engin sæla til
og ekkert eilíft líf, Og hann heldur því
fast fram, að skírnin sé dýrmætur vott-
ur, eigi að eins um dauðann, heldur og
um upprísuna til eilífs lífs.
Vér skulum enn tilgreina nokkur orð
úr heilagri ritningu, sem sýna það, að
skírnin hefur þessa þýðingu, og að það
er rétt að skipa henni þar :æti meðal
náðarráðstafana guðs, sem vér áður höf-
um bent á. »Þér eruð allir orðnir guðs
börn fyrir trúna á Jesiím Krist, því svo
margir af yður, sem eruð skírðir til
Krists, þér hafið íklæðst Kristi* (Gal.
3, 26. 27). »Með því að þér eruð með
honum greftraðir í skírninni, í honum og
með honum, eruð þér og upprisnir fyrir
trúna á mátt guðs, er uppvakti hann frá
dauðum« (Kól. 2,12.). Fyrir trúna á Jes-
úm Krist öðlast iðrandi sál barnaréttinn,
og í skírninni er hún greftruð með Kristi,
svo að hún geti upprisið með honum;
og eins og afturhvarfið er ómögulegt án
trúar, eins er það og ómögulegt, að nokk-
ur maður geti upprisið með Kristi í skírn-
inni án trúar á mátt guðs, sem reisti
hann frá dauðum. Það er því Ijóst, að
sá, sem skírður er, verður að hafa heyrt
og meðtekið vitnisburðinn um dauða og
upprisu Jesú Kiists, til þess að skírniu
geti komið honum að nokkru liði.
Af því, sem hér hefur verið tekið fram,
vonum vér, að auðskilð sé, að ritningar-
staður þessi getur með engu móti not-
ast til þess að halda uppi þeirri kenn-
ingu, sem sumir hafa farið með hér á
landi, að menn geti látið skírast fyrir
1 dauða menn, og þeir, þótt vanfrúaðir
væru, fyrir það öðluðust sáluhjálpina. —
I Um slíkt er postulinn ekki að tala, enda
j mundi slík kenning stríða móti öllum
anda kristindómsins og nýja testament-
isins, því þar er frelsunin óhjákvœmilega
bundin við persónulega tileinkun náðar-
innar í iðrun og lifandi irú.
Bæn.
Drottinn! þitt lát líf og ljós
lifa í hverri sál og rós.
Drottinn láttu Iífið mitt
liggja upp við hjarta þitt. G.