Frækorn - 01.04.1912, Side 7

F R Æ K O R N
23
M mun söfnuðinum vegna vel
og vinna guðs ríki gagn hér vor
á meðal.
Mð skal tekið fram, að þessi
umrædda yfirdrotnun hinnar útlendu
sambandsstjórnar er ný í reyndinni;
yfirstjórnin hefir aldrei fyr en nú
viljað taka af hinum einstöku söfn-
uðum frelsi til þess að kjósa for-
stöðumenn sína, og sambandið held-
ur annarsstaðar þeirri reglu, að
iauna ekki úr sínum sjóði forstöðu-
menn safnaðanna. Starfsmenn sam-
bandsins (trúboðarnir) eigaað vinna
að útbreiðslu flokksins, en ekki ger-
ast forstöðumenn hinna einstöku
safnaða. Forstöðumenn safnaðanna
eru alment kosnir úr söfnuðunum
sjálfum, en eigi sendir þeim af
sambandinu.
Máli þessu til frekari skýringa set
eg hér þrjár blaðagreinar sem ný-
lega birtust í Reykjavíkurblaðinu
»Vísir«:
Adventistar í Reykjavík.
I.
5. aprí 1912.
Menn mun reka minni til þess,
að brot úr söfnuði D.Östlunds hér
í Reykjavík sótti í des. 1911 um
konunglega staðfestingu á nýkomn-
um trúboða, Olsen að nafni, sem
safnaðarforstöðumanni í stað Öst-
lunds, en Olsen var synjað um
staðfestinguna, enda var það sjálfsagt,
þar sem söfnuðurinn í heild sirini
tekið alls ekki æskti eftir skiftum á
forstöðumanni.
Hve margt manna var með í þessu
uppþoti, er ekki vel hægl að sjá,
því að leiðtoginn fór leynt með
a!t þar að lútandi, en þó er kunn-
ugt orðið, að á fundi, er safnaðar-
brotið hélt 25. nóv. 1911, voru
viðstaddir um 16 manns, og af
þeim kusu 13-15 (konur og karlar)
Olsen fyrir forstöðumann. En í
umsókninni til stjórnarráðsins dags.
5. des. ’ll segja umsækjendurnir
ósatt frá tölu brotsins Þeir segja
að »hér um bll 23 meðlimir hafa
í einu hljóði samþykt (nefndan
dag, 25. nóv.) að br. Olaf J. Olsen
þjóni sem formaður þeirra.« —
Hefðu umsækjendur viljaö satt segja
um fylgið 25. nóv., þá hefðu þeir
sagt: »hér um bil 15«, en hærri
töluna virðast þeir hafa búið til með
því að telja nokkra utanbæarmenn
með, sem búsettir eru langt fyrir
utan safnaðar-svæði Reykjavíkur og
ekki voru hér staddir »nefndan dag
25, nóv.«, og gátu þá alls ekki
kosið Olsen. Auk þessa er um-
sóknin vítaverð af því að hún var
tilraun til að feila D. Östlund frá
stöðu, algerlega ábakviðhann. Því
fór sem fór. Olsen var synjað.
Östlund hélt forstöðunni.
En ekki voru fráhvarfsmennirnir
sarnt af baki dottnir. Þeir byrjuðu
á nýjurn leik og sendu 21. febr. þ.á.
kæru til stjórnarráðsins, þar sem
þeir meðal annars báru þá sök á
Östlund, að hann hefði—tekið nokkur
hundruð eintök árganga af blaðinu
>Frækorn« frá adventistum á Norð-
urlöndum, og er þessir árgangar
brunnu 22. jan. ’IO, hefði Östlund
látið brunabótafél. Norge greiða sér
andvirði þeirra. Nú fóru kærendur
fram á það, að stjórnarráðið svifti
Östlundhinnikgl. viðurkenningu sem
forstöðumaður, en veitti hana Olseti.
En þegar til Östlunds kasta kom,
þá gat hann gefið stjórnarráðinu þær
upplýsingar, að hann haíi verið og
sje, einn eigandi blaðsins »Frækorn«
og þetta studdi hann með bréfi frá
sjálfum yfirmanni s. d. aðventista á
Norðurlöndum, J. C. Raft, þar sem
Raftsegirskýlaust, að -Frækorn«s;u
eign Östlunds.
Kæra þessi féll því niður.
Og öll önnur kæruatriði voru
líka þess eðlis, að þau gátu enga
ástæðugefiðtil málssóknar gegn
Östlund eða til þess að svifta
hann forstöðu safnaðarins.
Nú er þá líka þessi tilraun gegn
Östlund að engu orðin. Stjórnarráðið
hefur 3. þ. m. sent Östlund svo-
látandi úrskurð viðvíkjandi kær-
unni:
Stjórnarráð íslands,
Reykjavík 3. apríl 1912.
Að þartil gefnu tilefni skal yður
til vitundar gefið, að stjórnarráðið
hefur ekki fundið ástceðu til þess
að fyrirskipa réitarrannsókn gegn
yður í tilefni af kæru frá stjórn
safnaðar nokkurs adventista íReykja-
vík dags. 21. febr. þ. á.
F. h. r.
Kl- Jónsson
Eggert Briem.
D. Östlund heldur framvegis kgl.
staðfestingu sem forstöðumaður
safnaðarins. Vera má, að Olsen
fái líka staðfestingu, sem hann kvað
óska mjög eftir, en það verður þá
fyrir nýan söfnuð, og fráhvarfsmenn-
irnir verða þá að segja sig hrein-
lega úr söfnuði Östlunds.
Hvert álit söfnuðurÖstlunds sem
heild hefir á forstöðumannsstarfi
hans, sjest á eftirfarandi yfirlýsingu,
sem samþykt var í einu hljóði á
aðalfundi safnaðarins, 4. jan. ’ 12:
»Söfnuður s. d. adventista í Reykja-
vík telur sér tjúft að votta hinum
núverandi forstöðumanni, D. Öst-
lund, fylsta traust sitt og óskar þess,
að söfnuðurinn njóti fofstöðumenshu
hans sem lengst.«
Samkomuhúsið »Betel« bygði D.
Östlund á eigin kostnað árið 1905,
eftir að stjórn flokksins á Norður-
löudum lét undir höfuð leggjastað
efna skýhust loforð um byggingu
samkomuhúss f Reykjavík á kostn-
að Norðurlandasamoands s. d. adv.
Síðar vildu adventistar ytra samtná
eignarhaldi á þessu húsi, og árið
1906 afsalaði Östlund sér húsinu
til flokksins í Danmörku gegn ein-
um 2000 kr. sem borgun. Húsið
var virt rúm 7000 kr. Veðdeildar-
skuld, sem á húsinu hvíldi, hafði
s.d.a.söfnuðurí R.víktekið aðsér.að
greiða gegn frjálsum afnotum hússins.
En nú er þessum söfnuði neitað
um afnot hússins, og hinn löglegi
forstöðumaður þessa safnaðar, D.
Östlund, má þar engasamkomu halda.
— — Svona getur ofstækin far-
ið með menn. * *
Upplýsingar þær, sem birtar eru hér
að frainan, hef eg látið Vísi í té.
Stöðugur rógburður síðustu mánaða