Frækorn - 01.07.1912, Blaðsíða 7

F R Æ K O R N
39
verða vísað burtu með lítilsvirðingu
— á sama hátt og þjer vísuðuð
konu minni burt eftir að hafa lofað
henni samtali 3. júlí síðastl. og svikið
það.
Dylgjum ykkar um hitt og þetta
sem þið þykist vera svo »náðugir«
að þegja yfir, svara jeg því, að jeg
hræðist alls ekkert frá ykkar hlið;
meðan mjer er hægt að svara fyrir
mig, mun skugginn falla á ykkur
svartari og svartari, eftir því sem
þið haldið lengur áfram. En einir
til frásagna verðið þið ekki meðan
jeg stend uppi.
Fyrir þáskuld megið þið og ætt-
uð helst að koma með alt brjef
stjórnarráðsins frá 10. júlí 1912.
Hjartalag ykkar hefur ekki verið svo
gott í minn garð þessa dagana, að
þið hefðuð stungið undir stól því
sem þið birtuð ekki, — liefði það
verið mjer til vansa.
Þið leitist við að telja almenn-
ingi trú um, að úrskurður Stjórn-
arráðsins 3. apríl 1912(semeg hef
birt orðrjettarí), enga þýðingu hafi
En sannleikurinn er þó sá, að með
þessum úrskurði var þó leitt í Ijós,
að þessi »Frækorna« kæra gataldrei
að sakamáli orðið. Þetta skiljið þið
alveg eins vel og eg, þó þið viljið
láta líta öðruvísi út í blaðagrein-
um.
Einu í grein ykkar í dag er jeg
sammála: «Tíminn mun áreiðan-
lega gefa almenningi tækifær til
þess að mynda sjer sjálfstæða skoð-
un« á Sambandssöfn. og s. d.
adventistasöfnuðinum.
Jeg held að hann sje þegar búinn
að gera það að miklu leyti.
»Og ánauð vjer hötum, því
andinn er frjáls,
Hvort orðum hann verst eða
sverðunum stáls«.
David Östlund.
P. S.
Á öðrum stað í þessu tölublaði
ætla jeg að gera vinum mínum eins
glöggva grein, og unt er, fyrir því,
hver sje rjettur eigandi »Frækorna«.
Það geri jeg samkvæmt ósk ýmsra
þeirra, og er mjer einkar Ijúft að
verða við henni.
Margt fleira mætti segja, en jeg
nenni því ekki. Jeg skal láta sitja
við að láta ykkur vita, að jeg þekki
til, hvernig þið höguðuð ykkur með
— Þat sem Krists andi er, þar
er frelsi. Kristur þvingar ekki með
valdi, heldur með kærleika.
— Kærleikurinn bindur traustara
en öll önnur bönd ,og þó er sá, sem
elskar, orðinn »sannarlega frjals«.
— Kristur er höfðingi síns safn-
þessar tvær greinar Vísis, sem áttu
að ríða nijer að fullu. Þið keypt-
1500 eint. af hvoru blaðinu til út-
breiðslu og tókuð því um leið fram
við útg. að ekkert orð frá mjer
mætti vera í pessum tölublöðum,
ekki einu sinni það að svarað yrði
af mjer seinna. Hvort þeir mörgu,
sem fá þessi þessi 1500 eint. af
greinum ykkar fái nokkurn tíma mín
svör — á því berið þið ábyrgð.
D. Ö.
aðar. Þar þekkist enginn páfi, eng-
inn valdboði. Allir eru bræður.
— Fyrir sinn andastjórnar Krist-
ur söfnuði sínum. Hafi einhver
ekki Krists anda, þá er sá ekk: hans.
— Frelsun er ekki fólgin í því
að gjöra heldur að veita móttöku.
Nýtísku-klœönaöur kvenna.
Skrítinn er hann, búnaðurinn þessi, og sumum fellur hann ekki vel í geð, en
lögmál tískunnar er strangt og því má búast við, að hann .skrýði« kvenþjóðina
innan skamms.
Og eitt á hann þó til síns ágætis: það er hægt að hreyfa fæturna í honum.
Það er naumast hægt að segja um hina afarþröngu silkipoka, sem sumar fín-
fínustu »dömur« sýna sig í á Reykjavikur-götunum nú orðið.