Frækorn - 11.08.1912, Blaðsíða 3

F R Æ K O R
kenningu hans, og þá er svarið:
Jeg hefi daglega kent í samkundun-
um og í musterinu. Hvað hafði
hann kent? Þeir sögðu að hann
uppæst lýðinn. Hann hafði kent:
Gefið keisaranum það, sem keisar-
ans er, og guði, hvað guðs er. —
Neyði einhver þig um einnar mílu
fylgd, þá far með honum tvær. —
Vilji einhver hafa lagadeilur við þig
um kyrtil þinn, þá lát hann og
yfirhöfn þína lausa.— Slái einhver
þig á hægri kinn þína, þá bjóð
honum einnig hina.
Vinur minn, ef vjer spyrjum og
þegar vjer spyrjum: hvar er sauð-
urinn til brennifórnarinnar? þurfum
vjer að efast um svarið, sjáum vjer
ekki hjer guðs lamb? Þegar þeir
negla hann á trje bölvunarinnar,
segir hann : Faðir, fyrirgef þeim, því
þeir vita ekki hvað þeir g/öra. Þar
sjer þú guðs lamb. Faðir, í þínar
hendur fel jeg minn anda. Þar
sjer þú guðs lamb. Ennfremur:
Guð minn, guð minn, hví hefur þú
yfirgefið mig? Hafði Jesús ekki reitt
sig á guð, hafði hann eigi í guðs
eigin fyrirheitum í gamla testament-
inu sjeð, að guð mundi bera liann,
gat hann ekki tileinkað sjer full-
komiega 23. sálminn: Þó jeg ætti
að ganga um dauðans skuggadal,
skyldi jeg samt enga ógæfu hræð-
ast, því þú ert með mjer; þín hrísla
og stafur hugga mig? Og samt sem
áður, hjer er engin huggun, engin
hjálp. Guð minn, guð minn,
hvers ve\na hefur þú yfirgefið mig ?
Sjálfur getur hann ekki á þessari
stundu svarað þessu: hvers vegna ?
En fáum árum síðar beinir hann
svipaðri spurningu: hvers vegna, að
einum óvina sinna. Fallinn til jarð-
ar af ljósinu frá himnum liggur
hann á veginum til Damaskus, þá
fer hann að heyra spurninguna:
Sál, Sál, hversvegna ofsækir þú
mig? Hvers vegna. Hefi jeg ekki
liðið fyrir þig, hef jeg ekki clskað
þig fram í dauðann, er jeg ekki
guðs lanib, sem ber einnig þínar
syndir? Hversvegna ofsækir þú
mig? Sál varðhöggdofa fyrirspurn-
ingunni, og fullnægjandi andsvar
gat hann aldrei gefið. En þegar
guð opnaði leyndardóma sína fyrir
honurn, getur hann svarað fyrir oss
spurningu Jesá á krossinum: hvers
vegna hefur þú yfirgefið mig? og
svarið er: Kristur varð bölvun
fyrir oss (Gal. 3. 13). Finnir þú
að bölvunin hvíli á þjer, þá legg-
ur guð til lambið fyrir þig, en
ekkert lamb lagði sig í sölurnar
fyrir Jesúm. Hann var sjálfur guðs
lamb, og varð að yfirgefa hann,
og þegar sonurinn spyr: hvar er
sauðurinn til brennifórnarinnar, þá
svarar faðirinn hiklaust: Þú ert það,
sonur minn. Hann varð bölvun
fyrir oss, og þessvegna gat hann
orðið oss til blessunar. Hann var
gjörður að synd fyrir oss, og þess
vegna gátum vjer verið guðs rjett-
læti í honum (2 Kor. 5, 21). Páll
segir: Takið burt hið gamla súr-
deígið, svo að þjer framvegis get-
ið verið nýtt deig, eins og þjer nú
eruð ósýrðir; því vort páskalainb
er vor vegna slátrað, sem er Krist-
ur (1 Kor. 5. 7) Og Pjetur segir:
Þjer vitið, að þjer eigi eruð endur-
leystir nieð forgengilegu silfri eða
gulli frá yðar hjegómlega athæfi,
er þjer numið höfðuð af feðruni
yðar; heldur með dýrmætu bióði
þess óflekkaða og lýtalausa lambs-
ins, Krists. (1 Pjet. 1, 18). í He-
breabrjefinu lesum vjer, að þá
Kristur kom, æðsti prestur hinna
tilkomandi gæða, gekk hann í gegn
um hina stærri og fullkomnaritjald-
búð.sem ekki er með höndum gjörð,
43
það er: sem ekki heyrir til þessai-
ar sýnilegu sköpunar, hafandi hvorki
hafra nje uxablóð, heldur gekk
hann eitt sinn með sitt eigið blóð
inn í hið allrahelgasta og afrekaði
oss eilífa endurlausn. Því hefur
uxa og hafrablóð og aska brendrar
kvígu, sem stökt var á þá, cr ó-
hreinir höfðu gjörst, helgað þá til
holdsins hreinsunar, hversu miklu
framar mun þá blóðið Krists, er í
krafti hins eilífa anda fórnfærði sjálf-
an sig guði óflekkaðan, hreinsa vora
samvisku frá saurugum verkum, svo
vjer þjónum lifandi guði (Hebr. 9,
11 — 14).
Þurfum vér nú meira? Höfum
vjer ekki séð guðs lamb? Eða vill
þú, vinur minn, sjá guðs lamb í
dag? Vjer munum eftir, hvernig
guð fyrst lætur slátra lainbinu, áð-
ur en fólkið kemur út. Þú ert
ekki kominn út úr ægilegum
þrældómi, þærldómi Egyptalánds
og þú reynir að fullnægja guði
kröfum með verkum þínum, en
guð segir: eg hef fengið fullnægju.
Þú verður að meðtaka guðs lamb,
sem fórn fyrir synd þína. Vjer
minnumst þess, að þegar fólkið
syndgaði nteð vitund, sagði guð:
látið koma fram með lýtalausan
hrút. Ef til vill hefir þú, bróðir
eða systir, fallið í synd og glatað
fullvisunni um barnarjett þinn með
falli þínu, en komdu til Jesú í dag.
Komdu til lambsins enn einusinni,
og þú munt fá að reyna að það er
til hreinsun og fyrirgefning. Hinn
holdsveiki átti að koma fram með
lamb, en Guð hefir sjálfur komið
með lamb fyrir þig og mig. Þeg-
ar Jesus kom ofan af fjallinu, mætti
honum þar holdsveikur maður, sem
sagði: ef þú vilt, þágetur þú hreins-
að mig? og Jesús svaraði: eg vil,
vertu hreinn. Og þegar hann snerti