Alþýðublaðið - 16.07.1963, Blaðsíða 9

daginn andlitsteikningar og máln-
ingu. Svo var einnig mikið gert
af því að mála náttúruna. Á sumrin
fórum við í viku ferðalag út á land
til að mála.“
„Lagðir þú stund á eitthvað
fleira en inálaralist?"
„Ég var tvö ár í hernum. Mér
fannst það mjög leiðinlegt, en mað-
ur komst ekki út úr landinu fyrr
en búið var að ljúka við herskyld-
tma.“
„Hversu gamlar eruð þið þeg-
ar herskyldan byrjar?"
Bat Yosef
„Við erum átján ára. Margar
stúlkur gifta sig áður en þessum
aldri er náð til að losna við her-
skylduna."
París dásamlegasta borg
heimsins.
„Hyað olli því að þú hélzt til
útlanda?"
„Ég fékk styrk og hélt því til
Parísar. Mamma er á §ömu skoð-
un og allir ísraelsmenn og sagði
við mig að tími væri til kominn
að skoða hinn stóra heim. ísrael er
aðeins lítill hluti af honum."
„Hvernig voru fyrstu kynni þín
af París?“
„Fyrst eftir að ég kom til Par-
ísar þjáðist ég af heimþrá. Síðan
fór ég að kunna vel við að vera
ein og óháð. Samtök ísraelsmanna
eru góð í borginni, við vorum oft

l ■ ■ ■ i ■ ■ ■ ■ ■ * ■ yt ■ ■ i
■a■■■■■■■■■■••■*■■■■naBBaan■■•*■■■■■■■■■■■■■■{
■ ■s■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■! ■a■■■■i
------------'•« •■■•■■■■■•*■■■•■■■■■■■■■■■■■■■aa■■■■■■■■■■«■■
■•■■■■■■■•■■^■•■■•■•■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■•■'.•■i
;■■■■■■■■■■■■■
saman og hjálpuðum hvort öðru.“
„París er töfrandi borg. Ég vil
helzt líkjá henni við lífselexír..
Borgin er mikil menningarmið-
stöð og hvern dag skeður eitt-
hvað nýtt. Hún er með sönnu borg
listamannanna."
„Þurftir þú ekki að vinna með
náminu?“
„Jú, ég hef unnið við allt mögu-
legt. Um tíma kenndi ég hebresku.
Á sumrin gætti ég oft barna á sum
arheimilum. Ég hef unnið sem
vinnukoná, við húsamálningar,
teikningu og margt fleira. Eitt
sinn fór ég í þriggja mánaða ferða
lag meðfram Miðjarðarhafsströnd-
inni, sem barnfóstra.“
„Hvað gerðir þú aðallega þér til
gamans?"
„Ég fór oft í ferðalög á putt-
anum. Á þann hátt hef ég ferðast
um flest öll Evrópulönd. Ég hef
mikinn áhuga á að kynnast þjóð-
um og sérkennum þeirra.“
Kynntist Ferró í Flórens.
„Þegar bú varst búinn að ljúka
námi við listaskólann í París, hver
voru þá framtíðaráform þín?“
„Ég fór til Flórens til að læra
meira og skoða söfnin í landinu. í
Flórens hafði ég í hyggju að
dvelja um ár og halda svo heim
til ísrael og búa þar allt lífið út.“
„Hvað varð svo til að breyta
áformum þínum?“
„Ég hitti Ferró í Flórens á
prímuballi, sem Jistamenn héldu.
Við Ferró vorum þar samtíða í tvö
ár. Hann var að stúdera við lista-
akademíuna."
„Hvernig líkaði þér í Flórens?"
„Borgin er mjög falleg og frið
sæl, en ítalir mega einir selja
myndir þar.“
íslendingar fordómalausir.
„Ég var í fyrstu mjög hrædd við
að koma til íslands. Ég var hrædd
við að fólkið myndi líta á mig
sem útlending og ég var hrædd
við, að fjölskyldu Ferrós myndi
ekki geðjast að mér. — En það var
ekki fólkið, sem sætti sig ekki
við mig, heldur kom veðráttunni
og mér illa saman. Ég veiktist
skömmu eftir komuna."
„Ég kom í fyrsta sinn til tslands
í febrúarmánuði með skipi. Fjöl-
skylda Ferrós hafði aldrei séð mig
svo að ég snyrti mig eftir beztu
getu til þess að áhrifin yrðu sem
bezt, fór í háhælaða skó o.s.frv.
Úti á þilfari var allt frosið. Ég
missti jafnvægið og datt niður á
milli taskanna. Þannig urðu fyrstu
kynni mín við tengdaf jölskylduna"
„Fyrst eftir að ég kom hingað
var ég alltaf á hausnum. í ísrael
hafði ég aldrei séð snjó og í París
er mjög lítið af honum. Hér finn
ég ekkert fyrir að litið sé niður á
nokkurn kynþátt. Hér eru allir
svo hjálpfúsir og kurteisir."
„Eg er íslenzkur ríkisborgari.
Fólkið tók á móti mér með opnum
örmum, en daufari fannst mér und
irtektir yfirvaldanna. Þegar ég hélt
sýninguna í vetur kom enginn af
þeirra hálfu til að líta á hana. Þeir
líta á mig sem útlending og keyptu
því ekkert af verkum mínum á ís-
lenzka listasafnið."
í sýningarskránni, sem ég gaf
út í vetur, lýsti ég þeim áhrifum,
sem ég varð fyrir við að koma tii
íslands, og endurspgeglast þau í
verkum mínum. Vindurinn hafði
mjög sterk áhrif á mig. Ég fór að
mála abstrakt-myndir og notaði
náttúruna sem fyrirmynd."
Alheimsborgari.
„Ég tilheyri þeim fámenna hóp
manna, sem erum að reyna að
leysa þjóðarfjötrana. Mér líður
eins vel og ég væri heima hjá mér
í öllum löndum, en margar þjóðir
vilja ekki vekja þannig tilfinning-
Framh. á 12. síðt
MALVERK
FLEIRI DEYJA
ÁTI EN ÚR OFD
OF-
„ÞAÐ er ekki hægt aff líkja
gamalli manneskju viff vél, sem
er orffin útslitin”, sagði rúm-
lega áttræffur prófessor á al-
þjófflegu tannlæknaþingi, sem
haldiff var í Stokkhólmi fyrir
skömmu.
Prófessorinn, sem heitir
Folke Henschen, ræddi um
vandamál, sem mannkyniff hef-
ur staðiff andspænis frá alda-
öðli. Rússar hafa fengizt nokk-
uff viff rannsókn þessara vanda-
mála. Voronoff lét flytja eistu
úr apa yfir í menn, og Metsch-
nikoff hefur komiff fram meff
kenningar um þessi mál, og
heldur því fram aff vissar eit-
urverkanir í ristlinum valdi
byrjun á ellihrumleika. Þess-
vegna verffi að berjast gegn
þessum eiturgerlum meff öffr-
um, sem skaðlausir eru. Hæf-
astir til þess eru taldir. gerlar,
sem er aff finna í youghurt
(Youghurt er búlgarskur súr-
mjólkurréttur, ekki ósvipaffur
skyrinu okkar). Sagt er aff þeir
sem neyti youghurts verði lang-
lifir.
Þaff má þegar finna ellimörk
á fósturskciffinu. Ýmis líffæri
hverfa meffan fóstriff er í móff-
urkviffi. Hin kjarnalausu rauffu
blóffkorn lifa að meffaltali 120
daga eftir aff þau hafa jnynd-
ast í beinmergnum.
Beinmergurinn, þar sem
þessi blóðkorn verffa til, heldur
krafti sínum fullkomlega fram
á síðustu ár mannsins. Vefur
beinmergjarins ætti frá fræöi-
Iegu sjónarmiði aff geta lifaff
endalaust. Húffin, maginn og
þarmarnir framleiffa einnig
mjög mikiff af nýjum frumum.
Lífstíff annarra líffæra er aftur
takmarkaffri. Legkakan lifir í
níu mánuffi, eggjastokkarnir yf-
irleitt í fimmtíu ár. Frummynd
anir eiga sér einnig staff í lifr-
inni, innkirtlunum og hjarta-
vöffvanum.
Mifftaugakerfiff, — heilann
og mænuna skortir aftur á
móti hæfileikann til endurnýj-
unar. Viff fæðumst með þær
frumur, sem þar eru, og þær
fylgja okkur frá vöggu til graf-
ar, ef svo má aff orði kveffa.
Deyi einliver taugafruman,
kemur ekki önnur í hennar
staff.
í sambandi viff ellina skipta
daglegar venjur fólks meira
máli, en flestir mundu freist-
ast til aff halda. Of mikill mat-
ur, sérstaklega þó feitmeti, og
neyzla áfengis, eru oft orsakir
sjúkdóma, sem draga menn til
dauffa. Þeír eru fleiri, sem
deyja úr ofáti en ofdrykkju.
Tóbaltsnotkun og óhreint and
rúmsloft eiga í vaxandi mæli
sinn þátt í aff stytta líf manna.
Einnig má nefna þaff, aff fæst-
ir unna sér nægrar hvíldar frá
önnum slarfsins. Áhyggjur og
taugaspenna hafa aff sjálfsögffu
mjög neikvæff áhrif, þótt ein-
staklingar séu auffvitaff mis-
jafnlega vel fallnir til aff þola
slíkt. Þaff er einnig slæmt, ef
menn setjast of sncmma í helg-
an stein, og hætta aff vinna fyrr
en menn þurfa. Vilji menn
verffa skammlífir skulu þeir
gera vel viff sig í mat og drykk.
En vilji menn verffa langlífir
skulu þeir gæta þess aff hreyfa
sig mikiff, og vinna í bófi.
Margt er þaff annaff sem
styttir æviskeiff manna. Má til
dæmis minna á smitanir alls-
kyns og eitranir, vítamínskort
o. fl.
ÆffaköJkun getur byrjaff
strax hjá börnum. Æffakölkun
er algengasta banamein manna
í Vestur-Evrópu og í Bandaríkj
unum. Hægt er aff nokkru aff
fyrirbyggja æffaköikun, meff
sérstöku mataræffi. Einkum ber
aff forffast allskyns fituefni, aff
því er prófessor Henschen
sagði á fyrrnefndu tannlækna-
þingi.
iiiif

4:::a
:::::
:::::
5:5:1
:::::
:::::

:::::
::::?
:::::
:::::
m
■■■■■
)■■■■
........................ l.«l.«<IIIHJIIlPIHau> «B •■■•■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■ B ■■ ■ ■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■•■■»■•■■■■■■■•■«!«■■■■■■•■■» '
■ ■■•■■■■■■■■■■«■■£«■■■■■■■■■■■■1 «■■•■■■■•■■■■■■■■■■»•■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«•■■■■■■ m«»■■■■■■■£■««■•■■■■e«■•«■■■■■»(■•■>■ ■■««■■■:■■■■■»■■»■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■»■■■■■"■»■■■■■■•■■■■■■■■■
.••■■•■ ■'■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■! ■■miir..iitM ■■»•■«■•••• •■■■»jí« ■■■■■■■»«•■ * ■■•■•■■■••■•••■ •*«■ ■«:::: ■■■:^»« :■•**:
■■■■s
*■■■■
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 16. júlí 1963 «$