19. júní - 01.04.1920, Side 1

19. JÚNÍ
III. árg.
Reykjavík, apríl 1920.
10. tbl.
Guðlaug Halldórsdóttir
í Suður-Vík
er dóltir hins alkunna manns, Hall-
dórs Jónssonar, kaupmanns og
bónda í Vík í
Mýrdal.
Mér finst ofur-
vel til fallið, að
biðja »19. júní«
að flytja lesend-
um sínum mynd
þessarar ágætu
stúlku og veit eg
að mörgum mun
veitast ánægja við
að sjá myndina,
sem ekki hafa séð
Guðlaugu, en bafa
heyrt hennar get-
ið. —
Frá mínu sjón-
armiði ber Guð-
laug höfuð og
herðar yfir flestar ógiftar konur á
Suðurlandsundirlendinu og það sem
gerir hana svo háa í minum augum,
er fyrst og fremst hin mikla góðvild
og hjálpsemi, sem hún ætíð lælur í
té við alla fátæka og bágstadda. Það
er ekki algengt nú á dögnm, að ríkis-
manna dætur geri sér mikið ómak
fyrir olbogabörnin; fátæklíngana og
sjúklingana, sem betur þekkja sorg
en gleði. En Guðlang í Vík hefir ekki
getað orðið þeim samferða gegnum
liflð, án þess að líta við þeim, heldur
þvert á móli. Mér er að vízu ekki
kunnugt um allar hennar velgerðir,
enda munu fáir
vita, hve mörgum
hún liðsinnir, en
eg veit, að hún
hefir gefið fátæk-
um, svo um heíir
munað, hún hefir
heimsótt sjúklinga
og glatt þá með
ýmsu móti og
hún hefir stutt
að því, að lofa
sjúklingum, sem
flestir hafa viljað
án vera, að dvelja
á hemilinu. í
einu orði sagt:
rétt fjöldamörg-
um bágstöddum
mönnum hlýja hjálparhönd.
Mjög mörgum stúikum hefir Guð-
laug veitt tilsögn í saumi og hann-
yrðum, en jafnan án þess að taka
borgun fyrir, og eins þótt þær hafi
dvalið í Suður-Vík um lengri tíma.
Heimili föður hennar hefir ætíð verið
við brugðið fyrir risnu og höfðing-
skap, en ekki hefir gestum fækkað
þar, síðan Guðlaug tók við bústjórn,