Verkamaðurinn


Verkamaðurinn - 26.06.1959, Blaðsíða 2

Verkamaðurinn - 26.06.1959, Blaðsíða 2
2 VERKAMAÐURINN Föstudaginn 26. júní 1959 Alþýðuflokkurinn og landlielgin Nokkrar athugasemdir við lokaræðu Friðjóns Skarphéðinssonar Hvenær laug Guðmundur? Þegar AlþýÖuflokurinn hafði svikið skrifleg loforð sin um að samþykkja útfærslu landhelginnar strax eftir Genfarfund- inn var hann kallaður á ráðherrafund Nató í Kaupmannahöfn. Áður en hann fór á fundinn fulvissaði hann ríkisstjórnina um að landhelgismálið yrði ekki rætt á fundinum. Heimkominn sagði Guðmundur að Loyd, brezki utanríkis- ráðherrann, hefði lagt málið fyrir fundinn og hefði sér því verði nauðugur sá kostur að taka þátt í umræðum um málið. Nú segir Guðmundur, að hann sjálfur hafi „lagt málið fyrir ráðherrafundinn“, þrátt fyrir heit sín. Þannig er Guðmundur ráðherra staðinn að því frammi fyrir alþjóð að vera þrísaga um sama atriðið. Hver trúir slíkum manni og hver ti'eystir slíkum flokki, sem hefur slíkan mann að leiðtoga —. fyrir lífshagsmunum íslendinga? Ólaíur Thors staðfeslir, að íhaldið stefnir að gengislækkun Ekki verður annað sagt en að Friðjón Skarphéðinsson kynni vel að nota sér þá aðstöðu sína að hann hafði síðasta orðið í um- ræðunum sl. mánudag og aftur í almennu umræðunum á mið- vikudagskvöldið. Það er að vísu kallaður drengskapur af þeim, sem hafa síðasta orðið að nota ekki aðstöðu til stórfelldra og óvæntra árása á andstæðingana, en gagnvart þeim sem svo illa er á vegi staddur, sem Friðjón nú, ber að taka á misbrestum af skilningi og umburðarlyndi. Lokaræða Friðjóns var að miklu leyti orðréttur upplestur á ræðukafla, sem Guðmundur í. Guðmundsson hefur lesið á fund um víðs vegar, en aldrei þorað að láta koma fyrir almenningssjónir fyrr en í útvarpinu sl. þriðjudag. Heldur víst að almenningur sé Framsókn skipar Fyrir kosningarnar 1956 hétu Framsóknarmenn ákaft á kjós- endur á Akureyri, að þeir kysu Alþýðuflokinn, hvort sem þeir hefðu áður fylgt Framsóknar- floknum að málum eða einhverj- um öðrum flokk, þá skyldu þeir kjósa Alþýðullokinn, það væri eina vitið. Nú segir frambjóðandi Fram- sóknar á Akureyri og aðrir Fram sóknarmenn: Nú eigið þið að kjósa Framsóknarflokkinn, hvar svo sem þið annars standið í flokki og hvort sem þið eigið nokkra málefnalega samstöðu með okkur eða ekki. Það virðist svo sem frambjóð- andi Framsóknar hér líti á kjós- endur sem skynlausar skepnur, þeir skuli reknir til réttar á kjör- daginn og dregnir í ákveðinn dilk, án tillits til eigin vilja eða skoðana. Frambjóðandi Framsóknar hér þykist þess umkominn að skipa kjósendum fyrir og reka þá tll réttar eins og sauðfé á hausti. Enginn veit hver næsta dag- skipan hans verður eða Fram- sóknarforystunnar, kannski verð ur kjósendum þá sagt að kjósa íhaldið. En sem betur fer eru kjósend- ur ekki skynlausar skepnur og munu því ekki hlýða postulum Framsóknar í blindni. Hver og einn kjósandi á að gera það upp við sjálfan sig, hvernig hann ráðstafar atkvæði sínu á kjördegi, og það hlýtur hann að gera út frá þeim skoð- unum, sem hann hefur mótað sér um einstaka flokka og frambjóð- endur. Skipanir Framsóknarmanna hér verða því heimskulegri sem vitað er, að atkvæði þau, sem frambjóðandi þeirar fær, falla dauð og áhrifalaus, að öðru en því, að aðstaða íhaldsins verður sterkari sem fleiri íhaldsand- stæðingar kasta atkvæðum á Framsóknarflokkinn. nú orðinn svo ærður í hita kosn- inganna, að allt megi bjóða hon- um. Og víst er um það, að það er ekkert góðgæti, sem sá maður hefur ekki talið rétt að bera á borð fyrr en síðustu dagana fyrir kosningar. En undrum þykir mér það sæta að Friðjón Skarphéð- insson skuli hafa geð í sér til að matreiða þennan samsetning ut- anríkisráðherrans, vel vitandi að hér er um ómeti og óþverra ein- an að ræða. Sú ráðherralygi, sem hér ræðir um ,er sú, að Lúðvík Jósefsson hafi 1957 viljað falla frá 12-mílna útfærzlu fiskveiðilögsögunnar en taka í þess stað upp tímabundna útfærzlu og breyta grunnlínum. Hið sanna er þetta: Eftir að alþjóða laganefndin hafði komizt að þeirri niðurstöðu að 12-mílna fiskveiðitakmörk færu ekki í bága við alþjóðalög, kom aldrei til mála önnur lausn okkar máls en útfærzla í 12 míl- ur hið minnsta a. m. k., ekki frá Eftir Björn Jónsson hendi Lúðvíks Jósefssonar eða Alþýðubandalagsins, og í slíka útfærzlu var Alþýðubandalagið tilbúið að ráðast fyrir Genfar- ráðstefnuna. Á það var ekki fall- ist af samstarfsflokkunum. Kom þá fram sú hugmynd á ráðstefnu, sem L. Jós. boðaðitil fulltrúa úr öllum landsfjórð- ungum, að til bráðabirgða, fram að Genfarráðstefnunni, yrði ráðist í grunnlínubreyt- ingar og tímabundna útfærslu á nokkrum helztu fiskveiði- svæðunum — AUÐVITAÐ ALLT BUNDIÐ ÞVÍ AÐ 12- MÍLNA ÚTFÆRSLAN FÆRI FRAM STRAX AÐ LOKINNI GEFNARRÁÐSTEFNUNNI. Hér var um algera hliðstæðu þess að ræða þegar fiskveiðitak- mörkin voru færð út um 1 sjó- mílu hér fyrir Norðurlandi og síðan í 4 mílur fyrir öllu landinu 2 árum síðar. Sök L. Jós., ef einhver var, í þessu atriði, var þá sú að honum þótti biðin fram að Genfarráð- stefnunni of löng til þess að ekk- ert yrði aðhafst þann tíma til þess að stíga spor í rétta átt — án þess að falla í nokkru frá tví- mælalausum rétti. Það er því ekki aðeins ódrengi- legt, heldur móðgandi við al- menning og dómgreind hans, þegar undansláttarmenn reyna að koma höggi á Alþýðubanda- lagið og L. Jós. á þennan hátt og Slysavarnakonur, Akureyri, fara í skemmtiferð 11. eða 18. júlí, ef næg þátttaka fæst. Farið verður að Bjarkarlundi á Barða- strönd. Upplýsingar í síma 1261 og 1247. Áskriftarlisti í Markað- inum. getur aldrei orðið annað en klám högg, sem hefnir sín fyrir þá sjálfa. Hver getur verið skýringin á þessu síðasta klámhöggi ráð- herravesalinganna? Sú ein, að vitundin um eigin sakir ýtir þeim til örvæntingarúrræða. Þeir vita upp á sig skömmina af því að hafa m. a.: 1. Hindrað að ráðist væri í nokkr ar leiðréttingar á fiskveiðitak- mörkunum í nærri tvö árin fyrstu, sem vinstri stjórnin var við völd. 2. Svikið gefin, skrifleg heit um að samþykkja útfærzlu land- helginnar strax að loknum Genfarfundinum 1958. 3. Svikið skriflegan samning um útfærzlu fyrir 20. maí 1958, en í þess stað lagt til að gengið yrði til samninga við Breta. 4. Lagt til, 12. maí 1958, að er- lendum togurum yrðu leyfðar veiðar innan fiskveiðitakmark- anna næstu ár. 5. Neytt Hermann Jónasson til þess að ákveða að slíta vinstri stjórninni 23. maí 1958 með því að neita að samþykkja út- færzlu í 12 sjómílur. 7. Lagt til 28. júní 1958 — 2 dög- um áður en útfærzlan skyldi formlega tilkynnt, að henni yrði enn frestað og samið. 8. Þvælst fyrir í 3 mán., sl. vet- ur og vor, gegn því að Alþingi gerði hreint fyrir sínum dyrum og gerði einarða ályktun um að ekki yrði hvikað frá 12- mílna útfærzlunni. Hér er fátt talið, en ætti þó að nægja til þess að sýna, að eftir það, sem á undan er gengið Alþýðuflokksforingjunum og Sjálfstæðisflokknum, sem í öllum greinum hefur staðið við bak hans í landhelgismálinu, ekki treystandi fyrir lífshagsmunum alþjóðar. Og það væri óbætanleg yfirsjón að eiga þar nokkuð á hættu. Þeir, sem margstaðnir eru að því að rjúfa orð og eiða, geta gert það þegar mest liggur við og verst gegnir. Þess vegna hljóta allir þeir, sem skilja hvað í húfi er, að efla Alþýðubanda- lagið með atkvæði sínu á sunnu- daginn kemur. VANTAR BÍLA Alþýðubandalagið hefur ekki fjármagn til að kaupa upp heilar bílastöðvar eins og andstöðuflokkarnir — og ekki heldur til að kaupa akstur svo að nokkru nemi. Það treystir því á, að ALLIR stuðnings- menn, sem nokkur tök hafa á og eiga einkabíla, leggi þann mikilsverða skerf til sigurs í kosningunum að aak fyrir bandaalgið á kjördaginn. Hringið í síma 2203 og til- kynnið þátttöku ykkar. ALÞÝÐUBANDALGIÐ. Það hefur marga grunað, og nokkrum sinnum verið vikið að því hér í blaðinu, að íhaldið, ásamt aðstoðaríhaldinu, ætli sér að lækka gengi íslenzku krón- unnar á hausti komanda, ef það fengi nægan þingstyrk til að koma því í framkvæmd. íhalds- menn hér hafa hver um annan þveran neitað því, að nokkuð væri til í þessu, flokknum þeirra, flokki „allra stétta“ hefði ekki einu sinni komið þetta í hug. En í útvarpsumræðunum á þriðjudagskvöldið staðfesti sjálf- ur formaður Sjálfstæðisfloksins, Olafur Thors, að þetta væri rétt. Sjálfstæðisflokurinn vildi koma á gengislækkun. Þá vita menn það. Loksins hef- ur Sjálfstæðisflokurinn birt sín úrræði í efnahagsmálunum. Þau eru gengislækkun. Og sú gengis- lækkun mun koma til fram- kvæma strax eftir haustkosning- arnar, ef íhaldinu og krötunum tekst að ná meirihluta; og ey- steinarnir í Framsóknarflokkn- um hafa líka hug á gengis- lækkun. Og hvað myndi gengislækkun þýða fyrir launafólk í landinu? Vöruverð myndi hækka meira en nokkru sinni áður væru dæmi til á einu ári, varlega áætlað um 100%. Myndi þá ekki mörgum þykja þröngt fyrir dyrum. Kaup- ið myndi haldast óbreytt, og sennilega verða bundið með lög- um, svo að tekið væri fyrir þann möguleika að verkalýðsfélögin gætu hækkað það með frjálsum Ingvar og forsetinn Framsóknarframbjóðandinn Ingvar Gíslason sendir kjósend- um opið bréf í síðasta tölublaði Dags. Efnislega er innihald bréfs ins á þessa leið, í forsetakosning- unuin 1952, þegar Ásgeir Ás- geirsson var kosinn forseti, hlaut hann atkvæði manna úr öllum flokkum, og forystuliði flokkana tókst ekki að hafa nein áhrif á kosninguna. Nú er eg, lngvar Gíslason, í íramboði til Alþingis hér á Akureyri, og nú eigið þið, kjósendur góðir, að fara eins að og 1952, láta alla flokka lönd og leið, en kjósa mig. Þið eigið að nota þetta einstæða tækifæri. Ojá, iniklir mcnn erum vér. . . samningum við atvinnurekendur. En stóreignamennirnir í Sjálf- stæðisflokknum myndu græða mikið fé, í þeirra vasa rynni allt það, sem af launþegunum væri tekið. Og þess vegna vilja þeir gengislækkun. Eina vonin til að koma í veg fyrir þessa fyrirhuguðu stórárás íhaldsins er, að efla svo gengi Alþýðubandalagsins í kosning- unum, að íhaldinu verði ógerlegt að koma þessum áformum sínum í framkvæmd. Ráðið er, að Þyggja Alþýðubandalaginu fleiri þingmenn. Kauplækkun til hags- bóta fyrir launþega!! í útvarpsumræðunum á mánu- daginn reyndi Friðjón Skarphéð- insson að telja mönnum trú um, að sú kauplækkun, sem lögfest var í vetur og framkvæmd hefur verið af núverandi ríkisstjóm, hafi verið launþegum til hags- bóta. í þessu sambandi leyfði ráðherrann sér að fara með bein- ar lygar og sagði m. a., að kaup- lækkunin hefði numið 5,4% í stað þess, að hún var 13,4% og það vita víst flestir landsmenn. Björn Jónsson svaraði fullyrð- ingum Friðjóns um hagsbætur launþega af kaupráninu þannig: „Eg öfunda ekki Friðjón Skarphéðinsson af að deila um þetta við ykkur, hlustendur góð- ir, sem allir finnið í ykkar dag- lega lífi, hvernig kauplækkunar- lög stjórnarflokkanna hafaþrengt að afkomu ykkar og vitið, að aldrei um árabil hefur verið erf- iðara að ná saman cndum tekna og útgjalda heimilanna. En ráð- herrum Alþýðufloksins er kann- ski vorkunn, því að tekjur þeirra sjálfra minkuðu ekki, þegar þeir settust í ráðherrastólana; 7—800 krónur ó inánuði er í þeirra hendi aska ein, þótt það sé í hendi venjulegs launamanns sjóður, sem getur ráðið úrslitum um það, hvort hann getur haldiö nýbyggðri íbúð sinni eða veitt hcimili sínu lífsnauðsynjar eða ekki.“ x Björn Jónsson

x

Verkamaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Verkamaðurinn
https://timarit.is/publication/215

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.