Vínland - 01.09.1902, Blaðsíða 1

í.árg.
MINNEOTA, MINN., SEPTE.MBER, 1902.
Nr. 7
Sturlaugur G uSbraml 3Son,
Uti'j:irstjó. i i Minueotu síðau í uiarz-
máuuði 1902.
I Helzt\i Vlðbvírðsr. |
/)\ áí
>íl
Oeirðirnar í SUennn-
VatkfAliiS cIdiiIi la-n suiáni stm-
í a ' minkaudi. Hvort
Kolanámunum sem þnð er ótti fvrir
lierniiiii eða fortfilur
Mit< liells, sein hefur Ualtlið náinainðnii-
um í skefjum, þá liefnr ní raun á orðíð,
að þeir kafa Uegð.ið sér ui.,ög vel síðast
liðinn inúinið og ekki ii.ift neinar óspekt-
ir 1 íraniini svo te!j..ndi sé. Þegar .1. P.
Morran kom lieiin frá Kviópu í miðjuin
ágústin., hjuggust nu.rgir við, að liaun
uiiincli skera tír máiuin iuilli ná iiatnanna
og námaeigPi.danna og koma á satUum. I
en etí voti lirá't og Morgan lieftir etiti |
ekki lilutast t.il nin tnátíð; þykir þvt
flestuni sem liaiin niuni vera samþykkur
öllu ttthittfl i.ámaeigendaii la en aðrir
œtla, aðliann sjúi stír ekki fiert, að ktíga
þá til að senija við verkameunina því
með góðu getur euginn fengið |'á til
þess. Öll verzlan og iðnaður í tiáina-
liéruðiiniiiii liggur í dái síðan verkfallið
hófst og fjártjónið er afarmikið á liverj-
um degi, því enginn getur gert neitt.
llelztu borgarar í ná nabæjunum héldu
fundi og sömdu ávarp til Uoosevelts for-
seta og skoruðu á liann, að ráða bót á
vandræðum þessuin og leiða verkfallið
til lykta; en eftir nákvæma rannsókn
komst forseti og ráðaneyti hans að þeirri
niðurstöðu, að hann hefði alls ekkert
vald til að neyða námastjórana til neinna
samninga. Ríkisstjórinn í Pennsy lvania
liefur gert alt, sem í haus valdi stendur
til að rniðla máluin, en það hefnr alt
verið árangurslaust. llann liefur ntí
heitlð því, að kalla saman aukaþing í
rikinu til þess, að semja sérstök lög, er
veiti ríkisstjóranum vald til nð ráða bót
Vilhjálmur Stefánsson,
Kenzlumálastjóra-efni Demoerata í
Norður-Dukota.
á þessum vandræðum, og skyldi lilutað-
eigendur til að gera samninga, er af-
stýri verkfalli; en það er öldungis óví.t,
að uoi kuð verði af því, að hann kulli
þingið til getu, af því allar líkur efu til,
að hiuin fái því okki fraingengt, að þessi
lög verði samin þó ríkisfingið kaini
saiuan.
Rudol h Virch w, ht'-
R.udoIph skólakeunari i Berlin á
Virchow l>ýzkalatidi, andaðist
Dáinn septemlier, nær 81 á s
gautall; fæddttr 13. okt.
1821. Haiin var eiun liiun fjölhæfasti og
skarpskvgnasti vísindamaður nítjándu
aldarinnar. Langmest liefur hann unnið
í þarfir læknisfræðinnar, og hann átti
meir en nokkur annar maður þátt í því,
að útrýma götnlum kreddukenningum
og mynda ný og vlsindaleg undirstöðu-
atriði fyrir lækuisfræðina, og liann má
þvi með réttu heita faðir hinnar vísinda-
legu iæknisfræði. Auk þess var hanu
mikilvirkur í öðrum vísiudagreinum, t.d.
mannfræði (anthropology) og forufræði
(arclieology) og hann ritaði svo mikið og
vel, að liann tná telja með Uiuuai mestu
ritliöfundum l>ýzk ilamls.
Ilaiin fékst ei.mig mikiö við stjórnar-
tnál; var lengi þingmaðttr og ei'in liinn
ákafasti í flokki frjálslyndr.i stjórnar-
bótainanna; var hann fyrir þaðrekinn frá
emhætti í Berlin stjóniarbyltingarárið
1848. En síðnr var hanu á þingi einn
liinn erflðasti mótstöðiunaður Bismarks,
sem eitt sinn reiddist hnnum svo, að liann
skoraði liann á hólm. Hamt lét sér mjóg
ant utn velferð og réttindi veikamauna.
Þegar liann var áttræður (13. okt., 1901),
var lialdin stórhátíð í Berlin og öðrum
lielztu borgum á Þýzkalaudi og öðrum
Evrópulöndutn og enda liér í landi, og í
flestum löndnm liins inentaða heims
keptust menn mn að lieið a li'nit mikla.
öldung. En svo sagði Vircliow sjálfur
síðar, að það, setn liefði mest aukið
áuægju sítta þatiu dag, hefði verið sam-
sæti, er lionuin var haldið í verkamanna-
iélagi einu, er liann sjáll'ur hafði hjálpað
til að stofna og var á góðum framfara-
vegi.
Séra Hans B. Thorörimssen,
Prestur íslendinga í norður lilut.a
Dakota-nýlenduunar.