Alþýðublaðið - 12.03.1964, Síða 16

Jón forseti „í landhelgi“.
Blað'apakka varpaff niður tii Óðins.
Áhöfn Sifjar að loknu fiuffinu í morgun. Garðar Pálsson skipherra er annar frá hægri. Mynd: JV.
inn lenti niður í reykháfinn á
varðskipinu.
Á suðurleið sáust alls 19 tog-
arar, sennilega allir íslenzkir
og voru langt fyrir utan. 4
voru VNV af Garðskaga, 3 á
Eldeyjarbanka og 12 suður af
Geirfuglaskeri. Ratsjáin sýndi
þá allmjög greinilega, en hún
dregur yfir 100 mílur, veður-
ratsjá, sem fyrir var í flug-
vélinni er ekki eins nákvæm
og ekki góð til staðarákvarð-
ana.
Suður á Selvogsbanka kom-
um við að togaranum Jóni for-
seta að veiðum innan
12 mílna, en utan 8 mílna.
Togararnir taldir í ratjánni.
Hann er í sínum fulla rétti en
flugvélin sveimar nokkra
hringí í kringum hann fyrir
Ijósmyndarana og bágt á ég að
trúa að karlinn hafi ekki verið
orðinn nervös og farinn að
giugga í kortin sín og ratsjána.
Næst er flogið að Surti.
Hann hefur hægt um sig. Gufu
strókur stendur upp úr gígn-
um, sem sendir öskusúlu í loft
upp með stuttu millibili. Hún
varð aldrei há meðan við vor-
um viðstaddir, en eyjan eir
liins vegar orðin býsna há og
mikil um sig.
Uppi á Krossfjöru liggur
pólski togarimj Wislok á hlið-
inni og dráttarbáturinn Kóral
lónar álengdar. Illa lízt okkur
á að hægt verði að fleyta skip-
inu, en hver veit. í vestri er
hringnótaflotinn að veiðum.
Hann heldur sig í þéttum
hnapp og bátarnir sigla sitt á
hvað í leit að lóðningum. Þeir
liafa lítið fengið í dag.
Garðar Pálsson skipherra á
SIF, segir okkur að togararnir
hafi lítið notað sér hólfin að
Framliald á síðu 13
Pétur Sigurðsson.
Reykjavík, 11. marz GO.
íslcnzka landhelgin stækka'ði
í dag, þegar út rann frestur
brezku togaranna til undanþágu
veiða á takmörkuðum svæðum
umhverfis fandið. í tilefni af
þessu bauð Pétur Sigurðsson
fors jóri Landhelgisgæzlunnar
fréttamönnum blaða og útvarps
í flugferð með gæzluvélinni
SIF. Undanþágurnar runnu út
klukkan 11 í morgun og klukk-
an 8.10 renndi flugvéiin úr
hlaði hóf sig til flugs og tók
stefnuna norðvestur yfir Faxa
flóa fyrir Snæfellsnes. Flogið
var norður undir miðjan Breiða
fjörð og a'hugað hvort nokk-
ur skip væru í þeim þrem und-
anþáguliólfum, sem voru fyrir
Vesturlandi'. Þ:|r vtVu engir
togarar. Hins vegar sá ratsjá-
in 4 togara d,;úpt undan, 1 norð
arlega í Faxaflóa, 3 útaf jökl
og 1 útaf miðjum Breiðafirði.
Hér hefur að öllum líkindum
verið um brezka togara að
ræða.
Það var snúið við og haldið
suðureftir aftur og á leiðinni
hittum við varðskipið Óðin.
Við erum þjóðhollir menn og
gefum ekki upp nókvæmari
staðarákvörðun en að hann
hafi verið staddur einhvers-
staðar á svæðinu millj Bjarg-
tanga og Eldeyjar. Við tókum
eftir því ð einn af áhöfn vél-
arinnar hafði sett á sig ein-
kennilegan höfuðbúnað og
tengt við sig einhvers konar
þráð. Við spurðum hverju þetta
sætti og var sagt að nú ættu
Óðinsmenn að fá blöðin. Ann-
ar af áhöfninni stakk blaða-
vöndlinum í plastpoka meðan
hinn með höfuðbúnaðinn
skreið niður um lúgu á gólfi
flugvéiarinnar og opnaði far-
angursopið. Hann kraup þar á
fjórum fótum með blaðabögg-
ulinn í hendinni og horfði nið-
ur í grængolandi hyldýpið 2-
300 metrum neðar. Samband
hafði hann við flugmennina í
gegnum hinn dularfulla þráð,
sem okkur sýndist hann stinga
upp í nefið á sér. Flugmennirn
ir létu hann vita hvenær skip-
ð kæmi undir vélina og á því
sem næst réttu augnabliki lét
hann laggo. Pakkinn kom í
sjóinn nokkru fyrir aftan varð
skipið og þuf íf i bdrsýnilega
nokkrar manuveringar til að
ná honum, sem þó tókst að lok
um.
Við spurðum hvort þeir
gerðu þetta á hverjum degi.
Svo er ekki, því skyggni get-
ur verið með þeim hætti að
slíkt sé ógerningur. Hins vegar
segja þeir að fyrir komi að
pakkinn lendi á þilfari Óðins
og einhverjum dettur í liug
hvort að það kæmi ekki skrít-
ið upplit á suma, ef blaðapakk
' iVWVWWWWWWWVWWVWWWWWWWVWWVWWWVWV i<WiW\WWWWVWWWWWWWWWWVWWWWWWW»W WWVVWWVWWVWVWVWVWVWWWVWVWWWV'WWWWW