Alþýðublaðið - 14.07.1964, Blaðsíða 2

/►» .. II li : Miitlt Míál. Jn.I M,t. lauii
EOITtJóTBr: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndai. — Fréttastjórt'
Axnl Gunnarsson. — Ritstjórnarfulltrúl: Eiöur Guönason. — Símar
14900-14903. - Auglýsingasimi: 14906. - Aösetur: Alþýöuhúsiö vlö
i ílverfisgötu, Reykjavík. — PrentsmiSja Alþýðublaösins. — Áskriftargjald
tr. 80.00. — 1 lausasölu kr. 5.00 eintakið. — Útgefandl: Alþýöuílokkurinn.
NÝTT SKIPULAG
:| BORGARSTJÓRN Reykjavíkur samþykkti
j fyrir nokkru megindrög að skipulagi Reykjavíkur
-n ■ .
og næsta nágrennis. Skipulagsmálin hafa verið
■ lengi á döfinni, enda er hér um iviðamiíkið verk
að ræða, sem langan tíma tekur að ljúka.
Því ber vissulega að fagna, að þessi mál eru
\ 'tkomin á þann rekspöl, að meginatriði skipulags-
j ins liggja nú 'ljós fyrir, og að samstaða ríkir í
a feorgarstjórn um málifð.
Til þessa !hafa skipulagsmál borgarinnar um
4 of einkennzt af handahófi og tilviljunum, eins og
] ísjá má mörg dæmi, ef borgin er gaumgæfilega
Ækoðuð. Þess eru dæmi, að reist hafa verið við
= ísömu götu, andspænite hvort öðru, verksmiðjuhús
: -og glæsileg íbúðarhús. Slíkt þekkist hvergi þar
j sem þessi mál eru í góðu lagi.
- Með nýja skipulaginu verður það yfirlýst
3 jstefna borgarstjórnar, að halda íbúðarhverfunum
j ’hreinum, það er að segja, að í íbúðarhverfum verði
t eingöngu íbúðarhús, iverzlanir og félagslegar mið-
otöðvar, en ekki iðnaður eða annar atviinnurekst-
-1 '
-'ur, sem þar á 'ökki heima. Ráð er gert fyrir stór-
. >ura útivistarsvæðum, þar sem borgarbúar geta
i notið veðurblíðu ivið leiki og aðra skemmtan. Þetta'
~ er vissulega vel, því slík svæði hefur okkur ein-
, -tmitt vantað tilfinnanlega.
Borgarstjóri og borgarstjórn eiga þakkir skild-
TO
j ar fyrir að ráðast til atlögu við þessi mál af þeim
istórhug, sem nú 'hefur verið gert, og væntanlega
á það skipulagsstarf, sem hefur verið unnið og er
verið að vinna, eftir að bera borgurum Reykja-
<vikur ríkulegan ávöxt.
FRAMSÓKN OG B.Ú.R.
BÆJARÚTGERÐ Reykjavíkur hefur eins og
-önnur fyrirtæki, sem gera út togara, átt við tölu-
v-erða rekstursörðugleika að etja undanfarin ár.
Bæjarútgerðin var stofnuð fyrir atbeina Alþýðu-
i fiokksmanna, sem um langt árabil höfðu barizt
4 fyrir því, að slíkum rekstri yrði komifð á fót. Bæj-
i arútgerðin er nú eitt stærsta fyrirtæki Reykjavík-
J ^urborgar og þótt hún 'hafi ekki skilað reiknings-
legum hagnaði alla tíð, eins og raunar er um flest
i togaraútgerðarfyrirtækil, þá hefur rekstur hennar
; setíð verið til fyrirmyndar og hún er einn stærsti
afcvilnnuveitandi í borginni,
Borgarstjórn samþykkti fyrir helgi framlag
tII Framkvæmdasjóðs til að standa straum af gjald-
fÖHnum skiiidum Bæjarútgerðarinnar. Við af-
-í greiðslu þess máls greiddu borgarfulltrúar Fram-
sólýiarflökksins atkvæði gegn þessari ráðstöfun.
Verður sii afstaða vart skilin öðru vísi en svo, að
Framsóicnarmenn séu á móti því að Bæjarútgerð-
inni sé gert kleift að standa í skilum með skuld-
bindingar sínar, -eins.og öðr-um borgarfyrirtækjum.
2, I4. júlí 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Perlonsokkarnir frá
TAUSCH E'R
vinna sér sífellt
meira álit.
Eftirspurnirt vex
dag frá degi.
Fylgist með fjöldan-
um og notið
TAUSCHER-sokka.
Leyfishafar
Vinsamlegast hafið
samband við okkur
sem fyrst, til að
geta fengið sem
bezta afgreiðslu.
Umboðsmenn:
ÁGÚST ÁRMANN H.F.
Sími 22-100.
m
m
'i
J
Ð
M.
k
T
Togararnir og tólf mílna landhelgin.
-ic Á aS leyfa þeim inn fyrir?
+ Gamal! sjómaður með ákveðnar meiningar.
ír Vilja fleiri segja sína skoðun?
tllMMIf IIMIIIIIMMtlMIIIIIIIMMIt'
GAMALL SJÓMAÐUR skrif-
ar: „Ég sé í dag frétt í einu dag-
biaði borgarinnar, að útgeróarráö
Bæjarútgerðar Reykjavíkur hafi
samþykkt að beita áhrifum sínum
á æðri stöðum í þá átt að íslenzk-
ir togarar fengju að veiða innan
12 mUna takmarkanna. Þetta þyk
ir mér leiðinleg frétt, því befur
verið marglýst yfir af ráðamönn-
um þjóðarinnar, bæði núverandi
og fyrrverandi, að tak-
markið væri. að friða allt land-
grunniö fyrir útlendri ágengni og
mun aiiur Iandslýður vera þar sam
mála að það beri að stefna að því,
hvenær sá tími kemur veit enginn
í dag, en takmarkið er þetta.
MYNDI ÞÁ EKKI verða þyngra
undir fótinn þegar við sjálfir ís-
lendingarnir, sem búnir eru að
reka svona vel úr túninu, ætlum
að hleypa togurunum með hin
stórvirku tæki inn fyrir línuna og
eyðileggja árangur þann, sem frið
unin hefir haft í för með sér? Það
er vitað að togararnir eru langt
á veg kómnir með að tæma fiski-
svæðin hér í norðurhöfum. Græn-
landsveiðin minnkar áf frá ári,
veiðarnar við New Foundland
minnka, Halamið þurrausin og
svona mætti lengi telja, Er þá
meining þessarar manna að ganga
nú algerlega af dauðum fiskisvæð
unum innn 12 mílnanna líka?
VH) HÖFUM UNNH) sigur í
landhelgisgæzlunni með fullum
sóma og nú eru þær þjóðir, sem
harðast börðust, í fullum friði
hvor við aðra og er það gott og
báðum til sóma. En með því að
opna nú svæðið fyrir innan 12 míl
urnar fyrir íslenzkum stórvirkum
drápstækjum, værum við beinlín-
is að svíkja alla þá, sem nú hafa
virt okkur á landhelgi okkár.
Á ÞETTA lífsspursmál íslenzku
þjóðarinnar,, að hafa áhrif, þótt
erfiðlega gangi togaraútgerðin og
skipin séu rekin með tapi. Hér er
alltof mikið í húfi til að líta á
stundarhagnað. Það gæti ef til
vill fleytt þcssum þætti íslenzkr-
ar útgerðar í örfá ár yfir örðugan
hjalla, en það er aðeins stuttur
tími. í öllum slíkum málum verð-
ur að líta á langa framtíð og hugsa
líka um þá, sem erfa landíð eftir
okkar dag. Forfeður okkar eyddu
skógi og gróðri, oftast af fátækt
og illrj nauðsyn, en sú saga má
ekki endurtaka sig, þótt í annari
mynd sé. Fátækt gefur ekki til-
efni til þess og þekking nú til
dags er allt önnur á atvirinuhátt-
um í nútíð og frámtíð en áður var.
Ekkert getur mælt með því að
nein slökun verði hér á gerð.
ÉG TEL það mjög varhugavert,
”i ef nokkur stjórn hefir leyfi til
I þess að gera slíkt og veit og vona
í að núverandi sjávarútvegsmála
j ráðherra láii enga leiða sig í slíka
É freistni. Störf hans sem ráðherra
hingað til, gefa ekki tilefni til aö
gruna hann um slíkt. Ég er ekki
lagafróður og veit ekki hvort ráð-
herra hefir, heimild til að gefa
slika undanþágu. Það ætti að fella
inní fiskveiðilöggjöf landsins kafla
sem algerlega útilokar að nokkur
ríkisstjórn hafi heimild til að gefa
slíkai’ undanþágur. Þá þyrftu þélr
herrar í F. í. B. ekki að hafa fyr-
ir að ræða um slík mál á fund-
um sínum eða nauða í ríkisstjórn
inni, hver sem hún væri, að gefa
slíkar undanþágur.
MIG MINNIR AÐ ísienzka fiski
veiðilöggjöfin hafi verið samin
rétt eftir 1920 dg samin var hún
af vitrum mönnum, sem lögðu
mikla vinnu í að koma lienni í rétt
horf. Annar sá mæti maður sem
þar vann að, ságði við þaiin er
þetta ritar að har.n teldi þessa lög
gjöf eina alira merkustu löggjöf,
sem selt heíði verið. Hún liefii*
staðið að ég held óbreytt frá upp-
hafL Og allir vita live dýrmæt:
þessi löggjöf hefir reynzt okkur
ísiendingum. Og ég held að þar
ætti heima klausa, sem algerlega
útilokaði hugmyndir einstakra
manna ura að vega að friðhelgi
12 mílna fiskveiðilögsögunnar.
ÞAÐ MÁ ENGINN skilja orð
mín sem svo, að ég beri kala til
togaranna, þeim vil ég allt gott
til lianda, en að gefa þeim opin
Framh. á 13. síðtt.