Alþýðublaðið - 14.07.1964, Blaðsíða 7

V 1'sjjrpjwijwmr’" '*npwi1** > *w

*P*y -'x* k-
5>':Err.; .
Í,tg'-4V;'v'.;'

TUTTUGASTA ÞIN6 SUJ
Á AKUREYRI í OKTÓBER
Þetta er Akureyri, höfuðstaffur Norffurlands. Þar verffur háff
20. þing- Sambands ungra jafnaðarmanna, dagana 2., 3. og 4.
október n.k. Þar munu ungir jafnaffarmenn ræffa áhugamál sín
og taka afstöffu til ýmissa mála og búa sig undir flokksþing
Alþýffuflokksins, sem verður síffar í haust. Á þessu sambands-
þingi verffur einnig minnzt 35 ára afmælis Sambands ungra
jafnaffarmanna.
SAMBAND
UNGRA
JAFNAÐARMANNA
m——w—naawwiiji jiiiiSfflMCH
NÁMSKEIÐ UM
STJÓRNMÁL OG
VERKALÝÐSMÁL
í SÖNDERBORG
A mánudaginn munu ungir jafr»*
aðarmenn slá upp tjaldbuðum 1*
nánd við Sönderborg í Danmörku,
Þáittakendur verða frá Danmörkii*
Svíþjóð. Noregi og Finn;andi..iiTng
um jafnaðarmönnum á íslandi var
boðin þátttaka, en þeir.gátu ekkiÞ
komið við að þessu sinní, en von-
andi verða þeir með næst.
Þessar tjaldbúðir munu standa
frá 14. til 23. júlí og fer par frain
námskeið um ýmislegt varðandík
stjórnmál og verkalýðsniái. Jaín-
framt er á hverjum aegi gert silfc
rvað til skemmtunar. Suk .mót
hafa oft verið haldín áðu^?. og
þykja gefa góða raur., • :f
TVEIR ungir jafnaðarmenn játw
nýlega fund í Þýzkalandt i poðb
þýzkrar verkalýðshreyíingar. jjunói
urinn stóð frá 21. - 27. júnk.og
var í Kiel, Hamborg og B,6|iín.
Auk íslendinganna sátu iuna.tnrv
5 Norðmenn, 3 Danir, 4 Sví^r, 4Í
Finnar og 15 Þjóðverjaiv N;ánar
verður sagt frá ráðsteínuimi'Sájðai‘
hér á æskusíðunni.
SKÓLARNIR ÞURFA AÐ
VERA GLAÐIR SKÓLAR
í ávarpi sínu tii brautskráðra
stúdenta sagði Þórarinn Björnsson
skólameistari á Akureyri m.a.:
„— Megingaili íslenzkra skóla
er sennilega sá, að nemendur eru
ekki nógu virkir í kennslustund--
um. Þær breytingar, sem framund
an eru í kennslumálum liggja að
líkindum í því að ráða bót á
þessu. Kyrrsetan innan veggja
kennslustofunnar getur ekki keppt
við kvikuna fyrir utan. Skólarnir
þurfa að vera glaðir skólar. Dýr-
mætasta lífsins list er að kunna að
vinna verk sitt með gleði, — einn
ig að stunda nám sitt með gleði.
„— Nú eru uppi háværat kröf-
ur um styttingu viýinudagsins, en
þó kalla verkefnin hvar vetna á
starfandi hendur. Ég sé ekki betur
en hér æpi mótsagnirnar hvor
gegn annarri. Vegna fámennis
þjóðarinnar er hver einstakling-
ur á íslandi meira virði cn annars
staðar. Það er ]$ta meginkostur-
inn við að vera íslendingur. Við
þurfum að vinna meira og betur
en aðrar þjóðir. Við verðum að
vinna þau verk, sem ísland heimt
ar af okkur, ef við viljum vera ís-
lendingar. Hugsið ekki um það,
sem þið eruð búin að vinna, held-
ur hitt, livað er ógcrt. Verkefnin
eru næg. •—“
,,— Nú höfum við minni sam-
skipti við náttúruna en áður fyrr,
en því meiri mannleg samskipti,
og þá helzt peningaleg. í því fel-
ast hættur og freistingar, sem ís-
lendingar virðast ekki viðbúnir að
standast. Það, sem áður voru
hyggindi í samskiptum við nátt-
úruna, verður nú að klókindum í
viðskiptum við menninguna, það
að leika á náungann og beita gáf-
um sínum til þess. Nátturan lét
ckki leika á sig í gamla daga. Heið
arleiki í Vinnubrögðum og sam-
skiptum manna á milli er það, sem
við þörfnumst fnest. Ég óska þess
að þið eigið þá mannslund að
sigra hættur mannlegra samskipta
og standast þær freistingar, sem
þeim eru samfara.“
I .MÓÐUHARÐINDAMENN' í
I I VIDREISNINNI I
Viffreisnarstjórnin hafði ekki
setiff nema um ár aff völdum, þeg-
ar ungir Framsóknarmenn fundu
lífskjör sín batna svo, aff þeir
fóru aff hugsa til þess, aff nú liefffu
margir þeirra þau fjárráff, að þeir !
gætu sem bezt brugffiff sér í utan-
landsreisu. Áffur meffan forystu-
menn Framsóknar sátu í ríkis-
stiórnum, . liafði pyngja þeirra
ekki lei't hugann til slíkra lysti-
semda. En nú var komin ný stjórn,
viðreisnarstjórn, og ungir Fram-
sóknarmenn Iögffu glaðir og reif-
ir upp í sína Norffurlandaför, þrátt
fyrir „móffuliarffindaglýju í aug -
um.
Og síffan hafa ungir íTamsókHfc
armenn fariff árlega i NorðurIantíó»
ferff, fleiri meff hverju viðreísn-
arárinu, sem liffiff hefur, Heim»
hafa þeir komiff rjóffir og ham-i
ingjusamir eftir skemmíilegst
ferff. um' Norffurlöndin, þ-u' seni»
iafnaffarmenn ráffa rilíjutti. Era*
skyldi það nú efeki hvarfla aö þein*
sumum eftir heimkomuná, ' át
þessu höfffu þeir ekki efni meff-
an- Framsókn' var í ríkist tjörnT
Þess vegna sé málum þeirrá bezffc
komiff nieðan. Framsókn heuir eng"
in áhrif á stjóm Iandsins.
TIL UMHUGSUNAR
KJARASAMNINGARNIR, sem gerðir voru um síðastliðin mánaðamót, hafa orðið mikið
fagnaðarefni fyrir alþýðu þessa lands. Með þeim voru tryggðar raunhæfar kjarabætur
aimenningi til handa. Forustumenn kommúnista í verkalýðshreyfingunni virtust nú f fyrsta
sinni um langt skeið víkja pólitísku ofstæki til hliðar og ganga til samninganna með á-
byrgðartilfinningu. Ríkisstjórnin lagði sig líka fram til þess að hægt væri að tryggja
þessar kjarabætur. Alþýðuflokkurinn hefur allt frá stofnun sinni verið talsmaður slikta
vinnubragða. Hér hefur því sannazt enn einu sinni, að góð málefiti verða alitaf borin
fram til sigurs. Alþýðuflokkurinn getur verið ánægður með áhrif sín í þessum málum,
þegar hann virðir þessa síðustu samninga fyrjr sér, bæði áhrifin innan ríkisstjórnar-
innar og verkalýðshreyfingarinnar. Þau hafa fært íslenzkri alþýðu eitt skref áfram á leiS-
inni til bættra lífskjara, með hinum nýju kjarasamningum. . U;
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — 14. júií 1964 * 'g