Skólablaðið - 01.01.1914, Blaðsíða 4
4
SKOLABLAÐIÐ
því sem áður var, að nú kynnast nemendur skólans ritum
eftir Shakespeare, Dickens, Macaulay, Byron, Goethe, Schiller
og marga fleiri heimsfræga höfunda, er fæstir okkar eldri
stúdenta þektum, ef ekki var getið um þá í mannkynssög-
unni. Auðvitað er nokkur latínu-kunnátta nauðsynleg hverj-
um manni, er mentaður vill kallast. Hann þarf að geta lesið
latínu og þekkja nægilega mörg latnesk orð til að geta gert
sér grein fyrir uppruna og upphaflegri merkingu þeirra orða
í nýju málunum, er úr latínu eru komin; því allflestum orð-
um er svo varið að þau verða ekki skilin til fullnustu nema
menn þekki sögu þeirra. En ítarleg þekking á latneskri
málfræði er okkur algeriega ónauðsynleg. og til þessa fá
nemendur næga latínu-kenslu í skólanum, þar sem hún er
kend í 3 ár, 7 stundir á viku fyrsta árið, og 6 stundir tvö
síðari árin.
Sú breyting, sem gerð var með reglugerðinni nýju, að
taka upp nýju málín sem aðalnámsgreinir í stað gömlu mál-
anna, var því sjálfsögð. Hitt var ekki jafn sjálfsagt, að leggja
algerlega niður þá kensluaðferð, sem fylgt hafði verið við
málakenslu. Kensluaðferðinni verður auðvitað að haga eftir
kröfum reglugerðarinnar. Og með því fyrirkomulagi sem
nú er, samkvæmt kröfum reglugerðarinnar, á kenslunni í
ensku, aðalnámsgrein skólans, verður árangurinn af náminu
alls ekki eins mikill og góður og verið gæti með heppilegra
fyrirkomulagi. það blaðsíðutal sem nemendunum er ætlað
að fara yfir er svo mikið, að ekki verður yfir það komist
nema á hálfgerðu hundavaði. Ennfremur Ieggur reglugerð-
in of mikla áherslu á að nemendur læri að tala málið. Enska
er nú kend í öllum bekkjum skólans, 5 stundir á viku í
hverjum bekk. Sjálfsagt er að verja þrem fyrstu árunum
(,,gagnfræðadeildarárunum“) til þess eingöngu, að kenna
nemendum að tala og rita málið svo langt sem komist verð-
ur, með þeim einum skýringum á bygging málsins, sem
ekki verður hjá komist til að ná þeim tilgangi. En í efri
deild skólans ætti að verja öllum tímanum til bókmenta-
lesturs, ítarlegra skýringa á allri bygging málsins, uppruna
einstakra orða og orðatiltækja, en sleppa talæfingum. Reynsl-