Skólablaðið - 01.01.1914, Síða 10

10 SKÓLABLAÐIÐ
betur við talmálið, er hvort er sniðið eftir öðru meir en nú ger-
ist. Ef þessu er rækilega gaumur gefinn, þá má og miklu fremur
fella burt að skaðlausu þá stafi úr ritmálinu, er ekki tákna neitt
sérstakt hljóð, svo sem x, y og z. Þeirri breyting mundu margir
fagna, þeir er við ritmálskenslu fást.
Það tel eg miklu skifía, ef þessu máli á að verða nokkurs
verulegs framgangs auðið, að prestar landsins, alþingismenn og
leikendur ríði hér á vaðið og gefi með því öllum landslýð gott
eftirdæmi.
Árna eg svo þessu máli góðra undirtekta.
Með kærri kveðju,
Pálmi Pálsson.
Garðyrkja
námsgrein í barnaskólum og farskólum.
Merkustu uppeldisfræðingar fyrri alda hafa séð og viður-
kent, hvílíka þýðingu garðyrkjan hefur fyrir uppeldi og mentun
barna. Froebel (höfundur »barnagarðanna«) taldi nauðsynlegt að
hver einasti skóli ætti garð til afnota nemendunum. Svo er og
nú komið að fjöldi skóla í Þjóðverjalandi eiga garða og kenna
allskonar garðrækt, og víða í öðrum löndum eru þeir nokkuð
almennir.
Kostir garðræktarinnar fyrir mentun unglinga eru einkum
þeir, að sú vinna kennir þeim að gera tilraunir, vekur ejtirtekt,
venur á nákvæma athugun og kennir að álykta rétt. En eigi er
um þá kosti hennar minna vert, að hún eins og flest útivinna
gerir bæði að herða líkamann og auka siðferðisþrek. Og loks
er ómetanlegt gagn að öllu því fyrir unglinrana seinna á lífs-
leiðinni, sem þeir hafa lært í garðyrkju, beint fjárhagslega.
Auðvitað verður kenslan aðallega verkleg\ en sú verklega
kensla verður þó að styðjast við nokkurt undangengið bóknám.
Börnin verða að vita svolítið um nokkur atriði efnafræðinnar og
jurtafræðinnar, svo að þau fái nokkra hugmynd um lífsskilyrði
jurta, og trjá. Þegar barnið lærir um þetla í kenslustofunni,