Skólablaðið - 01.12.1914, Side 7

SKÖLABLAÐIÐ
183
prófdómarans að ráða því, hvort barnið nær prófi eða eigi.
Að vísu getur honum orðið það erfitt, ef kennarinn gefur
óhæfilega háar einkunnir af ásettu ráði til að láta barnið
sleppa, gefur t. d. aldrei lægra en 5, og alt af 8, ef barnið
getur einhverju svarað. En fyrir slíkri vitleysu er varlaráð
gerandi. Dæmi til þess, en væntanlega einsdæmi.
þá almennu athugasemd virðist mega gera út af áður
nefndri grein prófdómarans, að gangi prófdómari rikt eftir
þvi, að i öllu sé farið eftir prófreglunum, þá megi í próf-
inu felast nokkurnveginn trygging fyrir kunnáttu fullnaðar-
prófs barna.
Próf gefa einatt óáreiðanlegí sýnishorn af kunnáttu og
þroska, ekki síst þar sem börn eiga í hlut. þar kemur svo
margt til sögunnar, sem getur gefið skakka hugmynd: með-
fædd feimni, heppni og óheppn.i, hvernig barnið er fyrir kall-
að í þann svipinn o. s. frv. Til þess að varna því, að próf-
in verði hending ein, hafa þau ákvæði verið tekin upp í
sumar reglugerðir, að gefa einkunnir við og við að vetrinum,
leggja þær saman við vorprófseinkunnina og taka svo með-
altal, svo sem gert er ráð fyrir í 5. gr. prófreglugerðar 7.
des. 1908. þetta er nokkur bót í máli, en hvernig sem að
er farið, verða þessi barnapróf með vitnisburðargjöfum neyð-
arúrræði. Hugsanlegt væri að sleppa vitnisburðunum og
gefa hverju barni að eins vottorð: staðist próf eðafallið;en
ekki er hættulausara við gjörræði fyrir því.
Handavinnuiiárasskeið handa stúlkum
halda þær í vetur á Akureyri, frk. Halldóra Bjarnadóttir,
skólastýra, og frk. Elisabet Friðriksdóttir, sem undanfarin
ár hefur verið að læra til þeirra hluta í Kristianíu. Nemend-
ur eru 16, og „fá færri en vilja“. „Við ættum að hafa annað
fyrir drengi, ef vel væri“, segir skólastýran. Spá mín að
þess verði ekki langt að bíða.
Frk. Halldóra hafði lík námsskeið þessu í fyrra og fekk