Skólablaðið - 01.10.1920, Blaðsíða 8

136
SKÓLABLAÐIÐ
Sumarskóli.
Eftir Steingrím Arason.
Dýrasta eign vor er æskulýSurinn. Ræktun hans er mesta
velferðarmálið. Fámenni vort og fátækt veldur því, aS viS
megum ekki viS þvi, aS gott efni fari í hundana. Hver ein-
staklingur er dýrmætur. Ræktun æskulýSsins er vandasamast
allra starfa. Hug og hönd hvers einasta íslendings þarf hjer til
hjálpar. Væri einhver til meS þjóS vorri, sem teldi sig engu
varSa uppeldismálin, þá skilur hann ekki skyldur sínar.
HiS fyrsta, sem gera þarf, og sem mesta riauSsyn ber til,
er aS rannsaka ástandiS. Ef viS vissum hvar viS stöndum og
hvert okkur ber fyrir straumi tímans og viSburSanna, þá gæt-
um viS betur ákveSiS, hvaS gera skal, og hvernig eigi aS fara
aS þvi. Læknirinn byrjar á því, aS mæla hitann og rannsaka
eSli og ástand sjúkdómsins, aS því loknu er hann fyrst fær
um aS ákveSa lækningaraSferSina. Þá verSa þær ekki fálm
í blindni, bygt á getgátum, sem annars mundi verSa.
HiS sarna gildir í uppeldismálum. Vjer þurfum aS spyrja:
Hvert er mentunarástand þjóSarinnar? Er því aS fara fram
eSa aftur? Hver er árangur kenslunnar? I hverju er henni
mest áfátt? Hverjar aSferSir færa nrestan og bestan árangur?
o. s. frv. Svörin verSum vjer aS fá meS vísindalegri, gætinni
og samviskusamlegri rannsókn, — mælingum, sem þannig sjeu
gerSar, aS mælikvarSinn sje hinn sami, meSferS hans hin sama,
hjá öllum þeim, er rannsaka.
Þar til nokkuS af slikum rannsóknum hefir veriS framkvæmt,
verSur aS bíSa átekta.
Þó eru til þau atriSi í framkvæmd uppeldismálanna, sem
hverjum manni ættu aS vera augljós. Vil jeg drepa hjer á eitt
þeirra. Sem sje þörfina á góSum skólum fyrir börn innan skóla-
aldurs í kauptúnum.
FjölbygSir kaupstaSir mega ekki hafa sömu skólalög og
sveitimar. StaShættirnir eru svo gagnólíkir. Heimilum kaup-