Alþýðublaðið - 08.01.1965, Qupperneq 8

^MHHHHMHHMHHMHHHtflHIHIHHMIHHHMMMHHHlHHfMHHMMHHMMIMMMHHfMHMMHfMMMMMMMMMMMHMMfíMfMMMMMMMMMMMMHMHHIH (MHMMMMMMHMMMMMMMMMIMIMHMMMMMHHMMMIMHIMMMHMMMMMMMMMMMMMHHMMMMHMOf^
Þýzkalandsbréf trá Ólafi Péturssyni:
Múrinn opinn um
Köln í des.
ULBRICHT „Mr. Múrarameist-
ari ‘61“ byggði Berlínarmúrinn
án nokkurra undangenginna
samninga við vesturveldin.
Honum ætti því að vera í lófa
lagið að „opna“ múrinn án
þess að tala við kóng eða klerk
að húsbændunum í Moskva
undanskyldum.
En svo einfalt er málið ekki,
því Ulbricht á við talsvert
andstreymi að stríða. Þar má
fyrst og fremst nefna tregðu
vesturveldanna til að viður-
kenna hernámssvæði Rússa í
Þýzkaíandi sem sjálstætt land
og Ulbricht sem þjóðhöfðingja
þess.
í öðru lagi er ríkiskassinn
tómur, þ.e.a.s. af frjálsum gjald
eyri. (Eigið fé geta prentsmiðj
ur hans aukið, en sá galli er
á gjöf Njarðar, að enginn sæk-
ist eftir austur-þýzkum mörk-
um jafnvel önnur komma-ríki
hafa horn í síðu þeirra).
Á sl. ári samdi Ulbricht við
yfirráð í V-Berlín um að íbú-
ar V-Berlínar mættu heim-
sækja ættingja sína í austur-
bænum. Samkomulag þetta var
bundið vi sum skilyrðum og
var hið umdeildasta á þann
veg, ajð (a-þýzfcir pótetþjónar
skyldu úthíuta heimsóknarleyf
unum á landi V-Berlínar og
skyldu skrifstofumar auðkennd
ar D.D.R. -—Þýzka lýðræðis
lega lýðveldið.
Undir þetta var skrifað og
um sl. jól streymdu vestur-
bæingar svo hundruðum þús-
unda rkipti yfir í austurbæinn
Þrátt fyrir það hve vel heim
sóknir þessar tókust, voru ýms
ir ráðamenn í Bonn ekki alls
kostar ánægðir með samning
inn þeir óttuðust að nú stæði
Ulbricht einum þumlungi nær
viðurkenningu. Ekki stóð á mál
gagni Ulbrichts að staðfesta
ótta þeirra. í því var talað um
a-þýzku pó tþjónana sem nokk
urskonar ræðismenn. Ulbrichts
í V-Berlín.
Snemma á þessu ári var
reynt að semja um páska-heim
sóknir, en samningar strönd-
uðu á stjórnmálalegum kröf
um Ulbrichts.
Eftir páska var enn sezt að
samningum og virtist sem þær
ætluðu einnig að mistakast.
Til alLrar hamingju rættist þó
úr og 24. sept. sl. var samning
urinn undiiritaður.
Rétt er að geta þess, að
skömmu fyriir undirritun
reyndi Ulbricht að fá því fram
gegnt að íbúar V-Berlinar yrðu
að skipta a.m.k. 3 v-þýzkum
mötrkum gegn 3 a-þýzkum mörk
um, er þeir færu yfir borgar-
mörkin, en því var hairðlega
neitað.
Einstefnuaksturinn sem áð-
ur lá í austur er nú orðinn
að tvístefnuakstri. íbúan- Ul-
brichts geta einnig heimsótt
ættingja sína í V-Þýzkalandi (V
Berlin meðtalin). Þó væri fjar
stæða að ætla að Ulbricht
hleypi hvaða þegni sínum sem
er til vestur ins. Fólk sem
þeirra forréttinda nýtur er ein
göngu gamalt fólk, sem ekki
getur unnið fyrir sér nema af
takmörkuðu leyti eða er komið
á ellilaun. Fólk sem er byrði
á þjóðféi'aginu og sem Ulbricht
kærir sig kollóttan um þótt setj
ist að vestan tjalds.
Yngra fólk( sem enn býr yfir
fullum starfskrafti fær hvergi
að faira, eins og flótti og flótta
tiliraunir þess bera ljósan vott.
Sl. vikur hefur fjöldinn allur
af eldri þegnum Uibrichts kom
ið í ættingjaheimsóknir til V-
Þýzkalands. Blaðamenn hafa
haft tal af nokkrum þeirra.
Yfirieitt er fyrsta spurningin
um það hvernig fólkinu líki
lífið vestan tjalds. Flestir
kunna vel við sig, en þó þótti
nokkrum efnishyggja helzt til
rík í V - Þjóðverjum. Nokkra
furðaði það, að venjulegir borg
arar gætu keypt allar þær vör-
ur, sem tij sýnis væru í verzlan
agluggum. Að vísu væru marg-
ir útstillingargluggar í ríki U1
brichts þaktir girnilegum vör-
umt en þær væru ekki til sölu.
Önnur vinsæl spuirning var
um það hvort fólkið hyggðist
snúa heim þegar dvalarleyfið
rynni út, eða mundu setjast að
í V- Þýzkalandi. Nær undan-
tekningalaust ætlaði fólkið aft
ur til A-Þýzkalands — þar
væru veraldlegar eigur þe s,
vinir og flestir ættingjanna.
Fjpldi heimsóknanna eru
staðfesting á nauðsyn heim-
sóknarleyfanna. En Ulbrigcht
nægir ekki gleði fólksins —
hann vill einnig græða á henni.
Fyrir skemmstu gaf hann því
út yfirlýsingu þess efnis, að
allir þeir sem heimsækja yfir
ráðasvæði hans, ve*ði að skipta
5v.-mörkum gegn 5a.-mörkum
fyrir hvern dag sem dvalizt er
þar í landi. Útlendingar jafnt
sem aðrir verða að greiða að-
gangseyri þennan, svo framar
'lega sem þeir koma ekki frá
öðru kommaríki. íbúar V-Ber-
línar sleppa þó með að skipta
3 v,- mörkum. Börn og fólk á
ellilaunum er undanþegið að-
gangseyrinum.
Ekki þarf neinn stærðfræðing
til að reikna út hversu mikið
„gestiirnir" þurfa að greiða í
hörðum gjaldeyri gegn máttlaus
um a.-mörkum, ef þeir dveljast
í A-Þýzkalandi tvær til þrjár
vikur.
Þetta er íem hnífur í bak
þeirra sem sömdu við Ulbricht
um heimsóknanleyfin. Stjórn-
málaleg verzlun með mann-
legar tilfinningar skal aukin og
gefi af sér fjárhagslegan arð.
Með þessu broti á samkomu-
laginu frá 24. sept. treystir
Ulbricht á það að senatið í V-
Berlín, geti ekki. af mannúð-
legum ástæðum. stofnað áfram
haldandi heimsóknum í voða. .“
Die Welt 27. nóv. 1964
Auk þess sem U'bricht reikn
ar með fé í ríkiskassann, þá
vill hann með ráðstöfun þess-
ari undirsfcrika kenningu sína
um þrjú Þýzkalönd b.e.a.s. að
V-Berlín sé sjálfstætt land
sem ekki heyri undir Vestur
Þýzkaland. Þetta kemur fram í
því að íbúar V-BerÞnar borga
tveimur v.-mörkum minna í
aðgangseyri en aðrir íbúar V-
Þýzkalands.
Ennfremur vill i°nnurinn í
A-Berlín sýna nmheiminum
fram á það, að hnnn sé hús-
bóndi á sínu heimi'i — en það
þarf meira til en "ð«augseyri,
ef hann ætlar að sannfæra
nokkum um það.
Ráðahaenn í V-Þýzkalandi
skilja ekki hvemig Ulbricht
ætlar að samræma aðgerðir
sínar ósk um lán frá stjórn-
inní í Bonn í sambandi við
reglur á milli beggja hluta
Þýzkalands.
Stjórain í Bonn og senatið
í V-Berlín munu leita t við
að finna lausn á þessu vanda-
máli án þess að heimsóknar-
leyfunum stafi hætta af.
Framhald á 13. síðu.
tF úrsögn Indónesíu lir Same
" uðu þjóðunum reynist óhaj
anleg ákvörðun verða heimssí
tökin enn einu sinni fyrir alv
leg’>m óijtRhnekki. Ástand þ
sem bar með skapast, mun (
a-'ka ti’bneigingu þá til upplau
ar. optvi oprt hefur vart við si
samfbV"n”m upp á síðkastið.
vr«: fyrsta úrsögn aðil
r'Víc ii- opmtökunum. Lönd e
0g o,,a f-;ka og Portúgal h
0n segja sig úr SÞ,
aiitaf >í*ið sitja við orðin ti
RermiTorp b"fur þeim fundizt,
þrátt fvrir allt væri hagsmun
bm’rrq hovt bjónað með aðild
SÞ.
tf.vvi er gott að segja um
nú bvort fioiri rjki feti í fóts
Indónosp TIættan er vitask
fvrir hendi Auk þess er ástan
nótm s'æmt fyrir. Indónesía
þriðia fieimennasta ríki Asíu
Þei- ”o--ra að bjarga Samein
a ' mmdastjóri og G1
Allsl)
g 8. janúaf 1965 - ALÞYÐUBLAÐIÐ