Alþýðublaðið - 03.06.1965, Blaðsíða 13

gÆJÁgBÍ
Sími 5 0X84
Dagar vsíis og rósa
Mjög áhrifarík ný amerísk stór-
mynd með íslenzkum texta.
Jack Lemmon
Lee Remick
Sýnd kl. 9.
Bönnuð börnum.
Eins osf spegilmynd
INGMAR BERGMANS
Áhrifamikil Oscar-verðlaunamynd
gerð af snillingnum Ingmar Berg
mann.
Sýnd kl. 9
Bönnuð börnum.
PIPARSVEINN í PARADÍS
Bandarísk gamanmynd í litum og
CinemaScope.
Bob Hope — Lana Turner
Sýnd kl. 7
Einangrunargler
— Ég vona að þeir komi sér
vel.
Með tímanum tækist mér ef
til vill að greiða liluta af skuld
minni og þá gæti ég gengið að
eiga Sigurð rólega og óhrædd.
Eftir kvöldmatinn náði ég í
kápuna mína.
— Ertu að fara eitthvað?
spurði móðir mín.
— Ég ætla út að ganga í góða
veðrinu, sagði ég og tók um leið
eftir því, að faðir minn virti mig
fyrir sér undarlegur á svipinn.
— Ert þú ekki til að fara með
mér pabbi? spurði ég. —• Við vor
um vön að fara út að ganga um
þetta leyti fyrir nokkrum árum.
— Ég held ég geri það bara“,
sagði faðir minn. Ég hef oft sakn
að gönguferðanna okkar.
Móðir mín ljómaði.
— Það væri skemmtilegt1,*
sagði hún. — Ég skal baka pönnu
kökur og hita kakó lianda ykkur
á meðan.
Kakó!
Það hljómaði dýrðlega.
í háttinn klukkan tíu á hverju
kvöldi eins og lítil og þæg stúlka
á að gera, engar skemmtanir, eng
ar útiferðir. Aðeins gönguferð
með föður sínum og heitt kakó
þegar heim var komið.
Hvað gat ég gert til að vera
heilagri en ég var orðin?
Þegar við komum út fyrir hlið
ið beygði ég til vinstri, þótt ég
vissi, að faðir minn vildi held
ur ganga til liægri.
En ég gat ekki hugsað mér að
ganga við hlið hans fram hjá
horninu. þar sem slysið hafði orð
ið.
Ég átti nægilega erfitt með
að fara þar fram hjá sjálf og
forðaðist það eftir megní.
— En hvað stjörnurnar blika
skært, sagði ég.
— Já, svaraði faðir minn. —
Það er gott útsýni í kvöld.
— Það er það venjulega þegar
frost er.
— Þarna er Stóri Bjöminn,
sagi faðir minn og benti.
Ég hló og greip um arm hans.
— Og þarna er Litli Björn-
inn, sagði ég áköf eins og ég
hafði verið, þegar hann kenndi
mér heiti stjarnanna sem barni.
— Þarna er Vega og þarna er
Capella, Tvíburarnir og Pól-
stjarnan.
— Þú mannst þetta enn“, fað
ir minn virtist mjög undrandi.
— Hvernig hefði ég átt að
gleyma því? spurði ég. — Held
urðu að ég muni ekki hve það
voru ógleymanlegar stundir þeg
ar þú sýndir mér stjörnurnar og
kenndir mér að þekkja bær.
— Það er svo langt s:ðan“,
sagði faðir minn hæglátlega.
— Þú varst svo lítil þá.
Framhaldssaga
eftir Ingibjörgu
Jónsdóttur
15. HLUTI
— Ég held að það sé erfitt að
gleyma því, sem maður hefur
einu sinni lært, sagði ég. —
Það er sagt að maður kunni að
synda þótt hafi ekki reynt á það
í tuttugu ár. Aðeins ef hann hef
ur einhvern tímann lært það
vel.
Ég fann innri gleði og frið í
hjarta mínu í fyrsta «kipti í
marga daga þar sem við gengum
þarna þegjandi hlið við hlið, fað
ir minn og ég.
Orðalaust og í fyllsta sam-
ræmi snerum við við og geng
um aftur heiin að húsinu.
— Mamma þín er áreiðánlega
búin að hita kakóið, sagði faðir
minn og brosti. — Þetta er eins
og í gamla daga.
Móðir mín Ijómaði ekki leng
ur af gleði. Hún var þreytuleg
og mædd á svipinn.
— Talsamband við útlönd var
að biðja um þig rétt áðan, sagði
hún. — Ég lofaði að biðja þig
um að hringja þegar þú kæmir
heim.
Ég settist við simann og
hringdi.
— Talsamband við útlönd,
sagði stúlkuröddin, sem kom í
símann.
— Þetta eru 81243, sagði ég.
— Mér var sagt að þið hefðuð
verið að biðja um mig.
—■ Inga Magnúsdóttir? sagði
stúlkan spyrjandi.
— Já, svaraði ég.
— Augnablik. Röddin hvarf,
kom von bráðar aftur. — Diissel
dorf var að biðja um yður áðan.
Vilduð þér leggja símann á. Við
hringjum til yðar eftir augna-
blik.
Ég gekk fram í eldhúsið.
Móðir mín var búin að hella
kakóinu í stóra könnu, pönnu-
kökurnar. biðu á disk og ristaða
brauðið á bakka.
Þau sátu sín hvoru meginn við
borðið faðir minn og hún og ég
settist við endann.
Faðir minn minntist ekki á
gönguferðina okkar, hann sagði
ekki móður minni frá stjörnun
um eða öðru, sem við höfðum
séð.
En hvað faðir minn vissi ann
ars margt, sem aðrir menn vissu
ekki.
Meira að sggja Sigurður vissi
ekki eins mikið og faðir minn.
Ef til vill var það vegna þess
að vizka föður míns var ekki sú
vizka, sem skapar auðævi einung
is innri verðmæti.
— Hvenær kemur Sigurður
aftur heim? spurði faðir minn
blátt áfram.
— Ég geri ráð fyrir að hann
komi um helgina", svaraði ég
— Þá sjáum við þig víst ekki
oft, sagði móðir min.
Ég var því fegin að síminn
hringdi rétt í þessu og ég losn
aði við að svara þessari óbeinu
spurningu.
Ég hafði opið inn i eldhúsið.
Það var jafn gott að þau fengju
að heyra það sem ég sagði eins
og að verða að segja þeim það
seinna.
Hverju hefði ég líka átt að
svara móður minni? Ég vissi það
ekki sjálf.
— Dússeldorf, sagði stúlkan í
símanum. Gjörið þér svo vel.
— Halló, sagði ég — Hall.ó.
Fata
viðgerðir
SETJUM SKINN A JAKKA
AUK ANNARRA FATA-
VIÐGERÐA
SANNGJARNT VERO.
Skipholti 1. — Slmi 18446.
SÆNGUR
Endurnýjum gtimlu sængurnar.
Seljum dún- og fiðurheld ver.
NÝJA FIÐURHREINSUNIN
Hverfisgötu 57A. Sími 16738
— Inga? Sæl elskan. Djúp
rödd Sigurðar hljómaði i eyrum
mér og það fór hrollur um 'mig.
• Ekki af gleði yfir að heyra til
hans. Nei, ekki af gleði.
— Sæll, svaraði ég og ég sá
fyrir mér svipinn á andliti föður
míns við gengum um úti og virt
um fyrir okkur stjörnurnar og
ljómann á andliti móður minnar.
Ljómann, sem hafði dáið eins og
logi á kerti, sem blásið hefur
verið á.
— Hvernig hefurðu haft það?
— GoW:. Hvernig hefur ferðia
gengið?
— Vel. Mjög vel. Ég geri ráð
fyrir að ég komi heim síðari-
hluta laugardagsins. Hvað seg
irðu um að panta handa okkur
bás í Nausti þá um kvötdið?
Undarlegt að ég skildi hugsa
um Halldör núna.
Nú var Sigurður kominn aftur
til að elska mig, til að láta mig
verða örugga og rólega á nýjan
leik.
Af hverju kvaldi samvizkan
mig? Átti ég lika að bæta fyrir
brot mitt með því að afsala mér
Sigurði?
Ég hafði tekið konu Halldóra
frá honum. Átti ég rétt á að
Framleitt einungis úr
úrvalsgleri — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega,
Korkiðjan hf.
Skúlagötu 57 — Sími 23260.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 3. júní 1965 13