Alþýðublaðið - 26.09.1965, Blaðsíða 13

íæshiP
Síml 50184.
(Tlie Empty Canvas)
Nakfa léreftið
Óvenju djörf 'kvikmynd eftir skáld
sögu Albertos Moravias „La Nova“
Horst Buchholz
Catherine Spaak
Bette Davis
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuö innan 16 ára.
STIGAIMENN í VILLTA'
VESTRINU.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð bömum.
HETJUR OG HOFGYÐJUR
Sýnd kl. 3.
Sími 50249.
Bleiki pardusinn
Heimsfræg og snilldarvel gerð ný
amerísk gamanmynd í litum.
tSLENZKUR TEXTI
David Nlven
Peter Sellers
Sýnd kl. 5 og 9.
Síðasta sinn.
I>Ú ERT ÁSTIN MlN EIN
Hin skemmtilega litmynd
Sýnd kl. 3.
Síöasta sinn.
FATA
VIÐGERÐIR
Setjnm skinn á jakka
auk annarra fata-
viðgerða
Sanngjamt verð.

getum við áreiðanlega stöðvað
eiturlyfjasala í London einn á
fætur öðrum. Eg held að við
höggvum höfuðið af skrímslinu
ef ofkkur tekst að fá Stanton
dæmdan.
— Ætli það thafi verið eitur-
lyf í umslaginu sem hann lét
imig fá? sagði ég huigsandi.
Um leið nam vagninn stað-
ar fyrir utan hótelið. En hvað
ég hafði verið heimsk Auðvit-
að var Helena eiturlyfjaneyt-
andi En átti ég að segja Lloyd
þessa furðulegu sögu mína? —
Yrði það ekki til ills fyrir Hel-
fenu? Ef til vill yrði hún sett
í fanigelsi. . . .
Bílstjórinn opnaði dyrnar og
dyravörðurinn kom hlaupandi.
— Hr. Lioyd, sagði ég. Látið
mig fá heimilisfang yðar eða
símanúmer og ég skal láta yður
vita, ef ég heyri eitthvað. Þ4r
vitið nú hvar ég bý cxg ég fer
ekki í fleiri ferðir fram á föstu
dag. Eg held að ég ætti að segja
yður dálítið, en ég veit ekki
rétt vel hvernig ég á að fara að
því.
— Frú Herne . . .
Ég greip framm í fyrir hon
um. — Fyrst og fremst verð ég
RWflULLl*
Hljómsveit
Elfars Berg
Songvarar:
Anna Vilhjálms
Þór Nielsen
oooooooooooo^
Trygglð yður borð timanlef* g
sím» 18327.
Matur framreiðdur frá kL 7.
Sagan ..30 .. ...........
að tala við manninn minn. Hann
er í Sviss sem stendur en ég
skal hringja til yðar um leið og
ég hef talað við hann.
Um leið kom maður æðandi
út úr hótelinu og beint til mín
Það var Richard.
— Þarna ertu þá, sagði hann.
En hve þessi orð voru einkenn
andi fyrir Breta.
Ég sagði honum að dr. Lloyd
frá Scotland Yard hefði verið
svo elskulegur að aka mér til
borgarinnar.
— Það var fallega gert af
yður, sagði Richard. — Má ég
ekki bjóða yður upp á drykk.
Ég sárkenndi í brjóst um hr.
Lloyd.
Hann reyndi að hafa stjórn
á sér. — Má ég kannski eiga
boðið inni til morguns? stamaði
hann loks.
— Auðvitað, sagði Richard. —
Hringið þér til okkar.
Svo ýtti hann mér inn í lyft
una, fór með mig inn á her
bergi sitt og faðmaði mig að
sér.
— Hvað ertu að gena hér?
spurði ég þegar ég hafði loksins
áttað mig. — Guði sé lof fyrir
að þú ert hér
— Ég elska þig.
— Takk sömuleiðig. En af
•hverju ertu kominn hingað?
— Hélztu að ég ætlaði að láta
þig hlaupa um hálfa Evrópu og
hverfa í marga daga — án þess
að lelta að þér?
— En fundurinn sem þú varst á
í Sviss?
— Var að verða búinn. Og þú
ert þýðingarmeiri en allar heims
ins ráðstefnur. Nú skulum við
fá okkur kampavin,.
Ég var hamingjusöm. Loksins
var ég örugg.
Richard lyfti glasinu. — Kate
sagði hann alvarlega, — eitt vil
ég að þú vitir og það er að ég
stend við hlið þína hvað sem
skeður. Þú þarft ekki að segja
mér neitt ef þú vilt það síður
en ég vil að þú vitir að ég er
hjá þér og verð hjá þér. Heyrirðu
það?
— Mjög greinilega hló ég.
Augnablik síðar brast ég í grát
og varpaði mér í faðm hans.
Meðan ég var að róast sagði
Richard mér hvernig hann hefði
fundið mig. Hann hafði hringt á
Hotel Ruhl og þar hafði honum
verið sagt að ég væri farin til
London. Þetta var allt og sumt.
— Og nú ætla ég að segja mína
sögu. Alveg frá fyrstu byrjun,
sagði ég.
Þannig sagði ég honum allt um
hin illu örlög hr’ngsins. Hvern
ig liann hafði eyðilagt líf Rig
mor — og á undan henni líf
Willu Bethune. Hvernig hann
hafði gjörbreytt lífi mínu og var
nú að eyðileggja líf Helen Mald
en. Jafnvel kerlingin gamla hafði
óttazt dularmátt hrings'ns.
— Þetta var hræðilegt, sagði
ég. — Mig langaði mest til að
hlaupa út úr húsinu en samt
stóð ég eins og negld niður. Hún
reis upp úr sialahrúgunni og
gekk yfir gólfið. Hún var ekk
ert nema skinn og bein. Hún reif
upp skúffu og dró fram lítinn,
óhreinan pakka, rósóttan silki
klút. Rykið fauk í allar áttir
meðan hún opnaði pakkann og
svo stóð hún skyndilega með
mannsfingur í hendinni. Það
voru aðeins beinin eftir. Veikt
skin ljósanna féll á ikonana á
veggnum, þar sauð á samóvarn
um sem stóð á borðinu við hlið
ina á stóra stólnum. Það var
engu líkara en allir skuggarnir í
þessu stóra herbergi væru lif
andi.
— Þetta er ekki í fyrsta
skipti sem hringurinn tók með
sér fingur. skrækti hún. — Þann
ig komst hann í eigu ættarinn
ar og hann verður alltaf eign
ættarinnar. Ég gaf þér hann af
því að neyðin neyddi mig til
en enginn losnar við hringinn
sem átt hefur hann. Trúið mér.
— Þetta var óhugnanlegt Rich
ard. Mjög óhugnanlegt. Ef Willa
[ EFNALAUg
Ausrij
Skipholt 1. — Siml U!U.
SÆNGUl
Endnrnýjum gðmlu sængunur.
Seljum dún- og fiðurheld v«r.
NÝJA FIDURHREINSUIIIir
Hverfisgötu S7A. Sfmi 1«7M
hefði ekki verið hjá mér, e£
ast ég um að ég hefði afborið
það.
— Við förum einhvem tím
ann til hennar og þökkum hennl
fyrir, huggaði Richard mig. Nú
skaltu hvíla þig meðan ég faa
aðgöngu kort að Brithis mua
eum.
— Richard, hvíslaði ég.
— Já, elskan mín.
— Guði sé lof fyrir að þú komst.
— Ég verð alltaf hjá þér,
sagði hann blíðlega.

SÆNGUR
REST-BEZT-koddmr
Enduraýjum (todi
Bængurnar, etgum
dún- og fiðurheld W.
Seljum seðardénn- cg
gæsadúnssængur —
og kodda af ýmsum
•tærðum.
DÚN- OG
FIÐURHREINSUN
Vatnsstig 3. Sfmi U7M.
MHWWMMWMMMMMMMtM
Cop/rlqlil P I. 8. Bo» 6 CORPnhoseil (
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 26. sept. 1965 U