Alþýðublaðið - 21.11.1965, Blaðsíða 11

I
fcsRitstiórg Örn Eidsson
FLOYD PATTERSON
CASSÍUS MARCELLUS CLAY
EINVÍGI UM HEIMSMEISTARATITILINN í BOXI
SKUGGA KYNÞÁTTAVANDAMÁLSINS
ÞEFAR heimsmeistarinn Cassius Clay eða Muhamed Ali, eins
og hann hallar siff, og fyrrverandi heimsmeistari, Floyd Patterson,
hittast á morgrun í hringrnum, til þess að heyja einvígi um heims-
meistaratitilinn í þung'avigt, er báðxun eitt sameiginlegt, sem gerir
bað að verkum, að um einstæðan viðhurð er að ræða í sögu hnefa-
leikanna: það verða tveir ólympíumeistarar, sem berjast um titil-
inn.
Floyd Pattetrson varð ólympíumeist)ari í millivigt ij Helsinki
árið 1962, og Cassius Clay í léttþungavigt í Róm árið 1960.
Cassius Clay, ungur og lag-1
legur, litauðugur sem regnbogi, út ]
hverfur og raupsamur, sem með
ljóðum sínum um það hvernig og
hvenær hann ætli að rota væntan-
legan andst.æðing, hafði lag á að
vekja á sér athygli, var nafnlaus,
barnslegur háðfugl, þan§að til
hann gekk í félag Svörtu Múham-
eðstrúarmannanna — The Black
Muslims — en hatur þeirra til
hvítra manna er jafn rotið og ó-
geðfellt og hatur Ku-Klux-Klan
manna á svörtum kynbræðrum
Clays.
Hins vegar, hinn innhverfi til-
] finnigarnæmi og ágætlega
greindi Floyd Patterson, sem glím-
ir jafnt við sín eigin vandamál í
kringum andstæðinginn og sem
gerði sig ókennilegan, þegar hann
öðru sinni féll fyrir Sonny Liston,
til að geta verið óáreittur.
Floyt Patterson,„hin svarta von
þeirra hvítu“, eins og Clay kallar
hann með fyrirlitningu.
En þeir eru báðir ægisnjallir
hnefaleikarar, meistarar í hringn-
um.
alveg eins verið í
Ku-Klux-Klan“
Floyd Patterson, sem er rómversk-
katólskur og algjör andstæða
Clays, berst einnig fyrir hinn
bandaríska svertingja, en á ann-
an hátt.
..Ég ber mikla virðingu fyrir
Cassiusi Clay, en ég missti alla
virðingu fyrir honum, þegar hann
gekk í hreyfingu Svörtu Múham-
eðstrúarmannanna. Hann gortar af
því og hefur kynþáttadeilur á hrað-
bergi. Hann hefur um lengri tíma
spillt fyrirmynd og hugsjón banda-
ríska svertingjans og skaðað mann-
réttindahópa þá, sem vinna i hans
þágu.
Enginn heiðvirður maður getur
litið upp til heimsmeistara sem
hefur að kjörorði: hatið þá hvítu.
Ég hef megna fyrirlitningu á
Svörtu Múhameðstrúarmönnun-
; um og öllu því, sem þeir berjast
fyrir. Þeir hafa jafn litlar mætur
á svertingjum og Ku-Klux-Klan.
Allt orðagjálfur þeirra um upp-
eldi, efnahagslega viðreisn, sið-
ferðilega uppreisn, fjölskyldusam-
lyndi og bræðralag er einskis virði.
Þeir geta dæmt og gagnrýnt. en
þeir megna ekki að efna neitt af
loforðum sínum. Fyrir svertingja
eru þeir aðeins nýtt ok, sem þrýst-
ir þeim í svaðið nýir þræláhöfð-
ingjar ,,,“
— Glay hefur góðan höggkraft,
en ekki sérlega hættulegan. Ég er
viss um, að ég gef þyngri högg
en hann. Einnig er reynsla mín
meiri, og það mun hafa mikla þýð-
ingu í þessu einvígi, heldúr Patt-
erson áfram.' Ég hef barizt síðan
1952 — 13 ár. Ég hef komizt
í kast við allskonar andstæðinga:
stóra, litla hægrifótarmenn og
kynnzt sérhverjum stíl. ClaySief-
ur aðeins barizt í 5 ár og aldrei
átt í erfiðleikum, en það er ein-
mitt þá, sem reynslan ávaxtar sig.
Clay er þannig gerður, að auðvelt
er að setja hann í klípu ef honum
gengur ekki allt að óskum. Það
má ekki skilja það svo, að ég ef-
ist um getu hans til að standa
upp aftur og bíta frá sér ef illa
horfir. Sonny Banks sló hann í
gólfið, sömuleiðis Henry Cooper.
í bæði skiptin stóð hann upp aftur
og vann.
Einn af göllum Clays er sá, að
halda mönnum of neðarlega. Og
hann lætur hendurnar síga eftir
högg. Það getur reynzt örlagaríkt
gegn reyndum hnefaleikara. Cass-
íus gerir þetta, af því að hann
veit hve snöggar fótahreyfingar
hans eru og treystir því, að fæturn
ir geti forðað ' honum frá erfið-
leikum. En þeir munu ekki eilíf-
lega bjarga honum.
Hann sló Sonny Liston niður
með þungu hægri handar höggi,
sem kom undir vinstra eyra List-
ons. En Liston var ekki lengur
sami bardagamaðurinn. Hann var
mjög snjall, þangað til hann varð
heimsmeistari. Hann skorti sjálfs-
traust, baráttuvilja og þjálfun
gegn hinum unga sjálfsörugga
meistara Clay. Fætur Listons og
viðbrögð brugðust.
Clay hefur hraðari fótaburð en
ég, en ég er handfljótari og sneggri
svo það jafnar metin. Ég mun
ekki gera sömu mistök og Liston:
að elta Clay um hringinn. Þungi
einvígisins hvílir á meistaranum,
Fólk borgar fyrir að sjá hann og
þá verðleika, sem hafa fært hon*
um heimsmeistaratitilinn. Það felÞ
ur i hans hlut, að láta það fá eitt-
hvað fyrir peningana sína. Og mitt
hlutverk er að leggja fyrir hann
allar þær gildrur sem ég get...
Ég á næga peninga til þess af>
draga mig í hlé. Ég hefði getað
hætt fyrir þremur árum síðan.
það eru ekki peningarnir, - sero
heilla. En ég óska þess að yfir-
gefa hnefaleikana með sömu til-
finningum og þegar ég vann gulb
hanzkana og ólympíumeistaratign-
ina: með reisn og sæmd í huga. Og
til þess er aðeins ein leið.
Að sviþta Cassíus Clay hcims-
meistaratigninni. Hnefaleikarnir
verða að losna undan áhrifum
Svörtu Múhameðstrúarmannanna,
„Patterson er hin svarta von
þeirra hvítu“
Ljóðlist og skrum Cassíusar
Clays er einskært auglýsinga-
bragð.sem hefur góðan hljómgrunn
hjá hnefaleikamöngurunum. Þeir
vita sem er, að slíkt eykur aðdá-
un og áhuga manna. En Clay er
raunhyggjumaður. „Ég vil geta
opnað stóra ferðatösku og róta
upp úr henni milljón dollurum í
seðlum.“ Ást hans á peningum er
jafn heil og hatur hans á hvítum
mönnum.
„Eina fálkið, sem skiptir mig
nokkru máli,“ segir Clay „eru lít-
il börn í Gyðingahverfum Kairo
Miami, Egyptalands og G eorgiu,
gamlar konur og Bítlaáhangefíá-
ur.“ 6*
Og fátæk börn sjá í Clay bæð>
meistara, sem vill lcika við. þají,
og barn, sem úr viðjum hinna
fullorðnu og hvítu hefur á eigir»
spýtur hafið sig til virðingar,
sem dintur hans og uppátæki, á-
vinna honum lof Og börn, — eina
og gamlar konur og bítladýrkei^jK,
ur, — vaka stöðugt yfir tækifæp-^
Frh. á 15. síðu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 21. nóv. 1965