Alþýðublaðið - 04.12.1965, Page 7

Jól í orrustuflugvél
Eftir
D.S.O.
D.F.C.
S.S.P.
Heims um ból, barst til okkar
þar sem við þutum út um dyrnar
og að Spitfire vélunum. En um
það bil sem við höfðum
spennt á okkur fallhlífarnar,
drukknaði sálmurinn í ömurlegu
væli loftvarnarflautanna, sem
sendu sinn válega boðskap inn í
hvern krók og kima Kenley flug
stöðvarinnar. Við ræstum vélarn
ar, gáfum fullt eldsneyti og ,geyst
umst af stað. 24. desember 1942,
átti ekki að fá að vera nein sér-
stök hátíð. Þegar ég hafði safnað
drengjunum mínum fimm í kring
um mig hafði ég samband við
Kenley, sem í tilefni dagsins
hafði fengið kallmerkið Santa
Claus. Rödd flugumferðarstjór
ans var róleg að venju þegar
hann tilkynnti „200 plús, band
ittar (200 eða fleiri óvinaflugvél
ar) á leið út úr Frakklandi munu
líklega fara yfir Le Touquet.
Le Toquet. ,,Það þýðir að Abbe
ville drenginrir eru líklega í
fylgd með sprengjuflugvélunum
minnti ég strákana á, svo að
þið skulið halda fast saman. Það
brakaði í talstöðinni:
— Santa Claus til Viktors einn
bandittar í 18000 fetum komnir
út yfir ströndina, stvrið e\in fjór
ir núll. Buster. (fulla ferð.)
— Ok. Santa Claus.
Við beindum Spitfire vélunum
upp á við til þess að komast
upp fyrir óvininn áður en við
mættumst. í 19000 fetum greip
„superehargerinn” inn í með
óþægilegum kipp, og við drógum
úr benzíngjöfinni og héldum á-
fram upp í 23000 fet, þar sem
við byrjuðum lárétt flug til móts
FRÁSÖGN BREZKS
ORRUSTUFLUG
MANNS A F JÓLUNUM
194 2, ÞEGAR „HINIR
F Á U” ATTU E N N I
VÖK AÐ VERJAST.
við andstæðinginn. Mér varð
hugsað til jólatrésins sem við
höfðum stolið úr garði flugvall
arstjórans, ög sem við höfðum
verið að skreyta þegar aðvörun
armerkið var gefið. Hversu
margir okkar myndu komast til
baka til að ljúka við það? Þrír
hópar af Spitfire vélum, þýddi
18 gegn 200, fyrstu fimm eða 10
mínúturnar. Og það voru ævin
lega þær sem réðu úrslitum.
Þessi jólagjöf þriðja ríkisins var
ekkert eftirsóknarverð, og nöfn
in sem við völdum ,,Furhernum“
ekki prenthæf. 200 flugvéla hóp
ur, þýddi 50 sprengjuflugvélar,
líklega Heinkel 111. Hinai- 150
JÓLABLAÐ 1965
Tynes Jónsson — Teikning: Ragnar Páll
væru orrustuvélar. Tveggja
hreyfla Messerchmitt 110 og eins
hreyfils Messerschmitt 109 og
Focke Wulf 190. Við þurftum að
einbeita okkur að Heinkel vélun
um, og þær voru svo hægfara
og svifaseinar að við þurftum
ekki að hafa áhyggjur af þeim
Þær væru eins og endur á skot
bakka, ef ekki væri fyrir fylgdar
vélarnar. Tveggja hreyfla orr-
ustuvélarnar voru heldur ekki
neitt sérstakt áhygjuefni. Þó að
þær væru vel vopnum búnar,
voru Spitfire vélar okkar bæði
mun hvaða fleyi?ari og margfalt
liprari. Með Messerchmitt 109
gegndi öðru máli, og Focke Wulf
190 sörauleiðis. Þær voru bæði
hraðfleygar og linrar, og Abbe
ville drengirnir voru með beztu
flugmönnum Þjóðverja. En við
vorum framvarðarsveitin og okk
ar hlutverk var að ráðast gegn
þessum margfallt öflugri and
stæðing og riðla fvlkingar hans,
þannig að eftirleikurinn væri
auðveldai-i fyrir Spitfire og
Hurricane vélarnar sem biðu við
okkar strönd. Og bar sem við
áttum alltaf við ofurefli að etja
í orrustum okkar óx þetta okk
ur ekkert sérstaklega í augum.
En við vanmátum aðstæðurnar
heldur ekki. Fötin voru þegar
tekin að límast við mig. af svita,
þegar talstöðin lifnaði við:
— Santa Claus kallar Viktor
einn. bandíttar rétt fyrir neðan
ykkur.
Hjartað tók kipp 'í 'brjósti
mér, og ósjálfrátt hallast Sþit
fire vélin yfir á vinstri væng
þa,r*nig að cjgl sér greini|eg&
breiðfylkingu af svörtum depl
um fyrir neðan okkur.
— Viktor einn til Santa Claus
OK, OK,
Og skömmu seinna:
— Viktor einn til flugsveitar
bandittar beint fyrir neðan okk
ur í 19000 fetum, Tallylio Tally-
ho.
Ég ýti blöndustillinum fram
á „rich“ velti vélinni yfir á
vinstri væng, og læt hana detta
svotil lóðrétt niður. Hinar fimm
fylgja fast á eftir, með nákvæm
lega sama millibili og áður, alveg
eins og á flugsýningu. Sem bet
ur fer hafa áhorfendurnir ekki
tekið eftir neinu. Ég gef örlítið
meira benzín, stíg létt á hægra
hliðarstýrið og réttf vélina af.
Foi-ystu Heinkel vélin fyllir sigt
ið og þumalfingur hægri handar
þrýstir gikknum niður,- Vélin
nötrar þegar vélbyssurnar og fall
byssurnar spúa eldi og blýi, og
nær samstundis springur vængur
þýzku vélarinnar. Minnka benzín
gjöfina. . . rj'kkja stýrispinnan
um aftur til að ná hæð. . kom
inn úr dýfunni, fullt gas, og Spit
fire vélin þýtur svo til beint
upp í loftið Ég lít um öxl og
sé þrjár Heinkel vélar hrapa í
björtu báli. Tommy, vængmað
urinn minn er ennþá fyrir aft
Þýðing: Ólafur
an mig, og hinir eru líka heilir
á húfi. En það verður varla lengi
úr þessu, Þjóðverjarnir eru bún
ir að átta sig og Focker Wulf og
Messerschmitt vélar geysast að
okkur úr öllu máttum.
„Viktor fjórir til'Viktors þrír,
sveigðu til vinstri, tveir banditt-
ar á eftir þér.”
Viktor fimm frá Viktor sex,
veltu þér, veltu þér, það er
banditt að narta , stélið á þér.
— Viktor fimm frá Viktor sex,
eina veltu í viðbót, þá negli ég
hann. . . skothríð. . þessi Hún
kemur ekki til með að halda
heilög jól
Loftið er fullt af ópum. Aðvör
unarópum sigurópum, neyðaróp-
um:
— Viktor þrír til Viktors fjór
ir, ég er búinn að missa kælivökv
ann, vélin er orðin heitari en
helvíti.
Og róleg hughreystandi rödd
Viktors fjórir:
— Allt í lag gamli, steyptu þér
og stökktu út, ég kem með þér
niður.
— „Negativ” Viktor fjórir, ég
fer einn, það er ekkert vit í að
þú verðir óvaldaður niðri.
Viktor fjórir til Viktors þrír,
enga vitleysu niður með þig.
Þeir steypa sér báðir, með nokkr
ar 109 á hælunum. - Við sjáum
þá aldrei aftur.
— Viktor einn til Viktors tveir
kalla ég — passaðu þig, ég ætla
að „loopa" og fara aftur yfir.
Ég velti vélinni til og steypti
mér aftur yfir sprengjuflugvél
arnar með Tommy á hælunum
Þær halda enn fylkingunni, þó
að hún sé dálítið farin að losna.
Wally í Viktor fimm kemur á
móti mér og vængmaður hans
rétt á eftir. Við sópum allir
Heinkel fylkinguna með vélbyss
um og fallbyssum; hún sundrast.
Og allt í einu er allt skipulag út
um þúfur. Loftið er fullt af vél
um sem þeytast í allar áttir og
eiga fullt í fangi með að forða
árekstrum. En \>ýzku; orrustu
vélarnar þeytast fram og aftur
eins og reiðar býflugur, og skot
hríðin dynur á okkur.
Viktor tveir'til Viktors einn
kallar Toramy, Messerschmitt
fyrir aftan þig með flapsa nið
ur, loopaðu yfir á stélið á hon
um.
Benzíngjöfina eins langt fram
og hún kemst.. pinnann alla
leið aftur — beint upp, svona
þetta er nóg, minka benzínið,
velta heilan hring, og Þjóðverj
inn er komirin í sigt. En það er
Focke Wulfe á eftir mér. Við
að „loopa” er ég kominn aftur
fyrir Tommy, og hann snýr á
móti Messerschmitt vélinni og
neyðir hana til að klifra. — Meff
því get ég skotið kúlnahríð beint
í flugmannsklefann meðan
Tommy skýst rétt undir okkur
og á móti Focke Wulfvélinni. —
En hann er óheppinn. Þjóðverj-
ínn er aðeins hærra og hefur
betri skotstöðu. Fyrsta skothrina
hans hitti í mark og þegar ég sný
mér við eftir að hafa gert út af
við Messerschmitt vélina, sé ég
Tommy hrapa logandi til jarð'
ar. Engin fallhlíf opnast. Viktor
tveir var 19 ára gamall. Ég er .
einn eftir og í vök að verjast
ég „loopa,” spinn, velti, sveifla og \
klifra, en alstaðar eru spúandi
byssukjaftar. Ég er löngu 'orðinn
rennblautur af svita, og verð.
að strjúka hann úr augunum til
þess . að sjá út. Stjórnklefinn'
er skyndilega orðinn ægilega
þröngur. Hvar i fjandanum eru
allir hinir? Spitfire vélin nötr.
ar þegar 20 mm. fallbyssukúlur
rífa stórar flyksur úr skrokk
hennar rétt aftan við sætið mitt'
Framhald á 10. síðu.
Hversu margir okkar myndu komast
aftur til að Ijúka við a5 skreyta jóla-
tréð? hugsaði ég» þegar við byrjuðutn
lárétt flug í 23000 feta hæð á móts viS
andstæðinginn.
sjöunda síða