Vísir - 17.12.1958, Síða 3

VJ?8I*
3
Miðvikudaginn 17. desember 1958
Hann risti skurði á læri
íiennar og bar salt í sárin
Hefnd fyrir lauslæti
Þar sem blaðlnu hafa á
undaníömum vikum borizt
margar bcekur og góðar
til umsagrar, eoa þó ekki
vœri nema til að minnast
á að þœr vœru komnar út,
þá leiðumst við út í þá
íreystingu MEÐ ÞRIÚKAFF
ENU að minnast á nokkurra
þessa bóka, en þó þannig
að bœði megi það verða
til fróðleiks og skemmtun-
ar.
jólasálmar
á mörgum
tungum
Erlendis er grammófóns-
plata allt eins vinsæl jóla-
gjöf og bók hjá okkur. Við
litum inn í Hljóðfæraverzlun
Sigriðar Helgadóttur í gær og
þar var einmitt verið að taka
fram nýja plötusendingu.
Tjáði forstjórinn okkur, að
plötur væru keyptar mjög
mikið til jólagjafa, og þá sér-
staklega 33 snúninga-plötur,
sem ýmist eru með tíu eða
tólf lögum hver plata og jafn-
framt hinar handhægu 45
snúninga-plötur, sem eru að
öllu jöfnu með fjórum lögum
hver.
Þarr.a gat að líta jólalög
allskonar sungin eða leikin,
jazzplötur, dægurlaguplötur
og fengum við að hlusta á
nokkur lög sungin af þeim
Ellu Fitzgerald og Louis
Armstrong, sem er í miklu
Framh. á 11. síðu.
Vökunótt
yíir nýrri
skáldsögu
Snemma á þessu ári efndu
þrjú stærstu vikublöð Norð-
urlanda til keppni um beztu
nýju skáldsöguna og voru
verðlaunin hvorki meira né
minna en tuttugu og fimm
þúsund norskar krónur.
Hefði mátt ætla að einhver
hinna mörgu kunnu Norður-
landahöfunda mundi hreppa
verðlaunin en svo reyndist
þó ekki. Höfundur skáldsög-
unnar er verðlaunin hlaut
var norsk kona, sem aldrei
hafði skrifað bók áður.
Bók þessi er nú komin út á
íslenzku undir nafninu Tungl-
skinsnætur í Vesturdal, og
gerðum við, hér með þrjú-
kaffinu undantekningu á
gamalli reglu, að lesa ekki
jólabók fyrir jól, en stálumst
til-að lesa upphaf bókarinnar,
sem kostaði fyrir bragðið
vökunótt, því þetta er ein
skemmtilegasta skáldsaga er
við höfum komist í síðan við
vöktum yfir „Sámsbæ“ ísa-
foldar fyrr á árinu.
íslenzkt folald
gerizt
kvikmyndastjarna
Fyrir nokkrum árum var
folald norður í Skagafirði,
sem nú er orðið kvikmynda-
stjarna í Þj'zkalandi og ekki
nóg með það, það er líka búið
að skrifa um það bók, sem
selzt hefur vel í Þýzkalandi
og fleiri Evrópulöndum.
Þessi bók er reyndar um
fleira en þetta skagfirzka
Kvöld nokkurt kom hval-
veiðiskipið „Stjarnan í
austri“ inn í stóran hóp af
amburhvölum. Einn hvalur-
inn, sem hafði særzt illa af
skoti, hóf skyndilega árás á
einn hvalveiðibátinn, sem var
Ástir Jivaró (Indíánanna í
Suður-Ameríku) er flókið
mál. Úti í frumskóginum er
ekki til neinn löghelgaður
mælikvarði á ástina.
Morð um myrka nátt, þögull
flótti frá grimmum maka,
ærumeiðingar við bálið um
kvöld .....
Stórvandræði geta hlotist
af smámunum. Þel breytist
ótt, og oft er skipt um mót-
leikara.
Þeir aga konur sínar með
ýmsu móti, Jivaróar.
Þetta er sagan af Chau-
og líföi
mannaður fjórum mönnum,
og klauf hann í tvo hluta. Á-
höfnin kastaði sér óðara í sjó-
inn og synti hver í sína átt-
ina. James Bartley stýrimaður
stökk einnig, en í sama bili
sneri hvalurinn sér við og
James lenti beint í opið gin
hans. Skipsfélagarriir sáu
greinilega hvernig risaskolt-
arnir lukust um James.
Seinna sama dag flaut dauður
hvalur upp, og í tvö dægur
stritaði skipshöfnin látlaust
við að skera hann. Meðan á
því stóð, kom ein skyttan og
sagði: „Þetta skyldi þó aldrei
vera hvalurinn, sem gleypti
James. Það kæmi mér ekki á
óvart“.
Hinir töldu hann gera að
gamni sínu og þótti ekki við-
eigandi eins og á stóð en samt
ákváðu þeir að opna magann
á hvalnum. Meðan þeir unnu
að því, sáu þeir sér til stórrar
komi •
Hann var kvæntur Eviansa,
dóttur Skaurupi. Hún var
bæði fögur og dugleg, en samt
tók hann að stíga í vænginn
við konu Pedros. Jafnvel eftir
hugsunarhætti Jiváróa er
ekkert að athuga við það, að
Eviansa tók þetta gönuhlaup
manns síns mjög óstinnt upp
og hótaði að segja Pedró allt
af létta. Þá rarin berseksgang-
ur á Chaukomi. Hann þreif til
konu sinnai og lumbraði
rækilega á henni. Síðan lagð-
ist hann til hvílu, öldungis
sannfærður um, að hún hefði
fengið nóg' af barsmíðunum og
mundi allt láta kyrrt liggja.
Daginn eftir sagði húiv þó
við mann sinn: ,,Á morgun
kemur Pedró heim. Þá segi eg
honum allt.“
Aítur jafnaði Chaukomi
rækilega um konu síria. Nótt-
ina eftir flýði hún með barn
sitt.
Þegar Chaukomi varð þess
Frh. á 11. síðu.
undrunar móta fyrir manns-
líkama undir himnunni. Titr-
andi og sætir fengu þeir loks
opnað sekkinn og sjá, þar var
raunar James Bartley stýri-
maður. Meðvitundarlaus, en
lifandi samt. Hann var þegar
tekinn og gerðar á honum
margvíslegar lífgunaraðferðir,
og fyrst og fremst urðu þeir
að þvo hann rækilega, því
hann var vandlega smurður
enda á milli með hvalsblóði.
Vissulega hefur þetta ekki
verið þægileg vist vesalings
manninum, en lífinu hélt hann
cngu að síður.
Á leiðinni til Englands náði
hann smám saman fullum
Framh. á 11. siðú.;?íi:
Louis Armstrong og Ella Fitzgerald saman á sömu hljóm-
plotunni; alltaf jafn skemmtileg.
fjörðinn og svoleiðis,
heldur myndir af fólki vi&
ýmiskonar störf, lifandi
myndir, vel valdar og
skemmtilegar, náttúrlega
er sólin að setjast á
nokkrum þeirra og íjöllin
og' bæirnir allt í kring á
enn öðrum. En þannig
verða víst myndabækur
um ísland að vera. Þetta
er nefnilega enn ein
myndabókin um ísland,
því af nógu er að taka, og
í þetta sinn hefur vel tek-
ist. Bókin ber nafnið
Töralandið ísland.
Þessi rnynd væri alveg
tilvalin í myndagátu.
Víkingaskip innan í A,
eða A utan um víkinga-
skip — en. þannig er nú
myndin samt ekki til-
komin. Hún er fyrsti
stafurinn í fyrsta orðinu
í formálanum að bók,
sem barst okkur í hendur.
Það er reyndar harla lítið
skrifáð í þessa bók, því
hún er hlaðin myndum,
meira að segja drekk-
hlaðinu eins og þeir
mundu segja á sjómanna-
máli. Og þetta er, svo
frómt sé frá sagt, vönduð
myndabók, ekki bara
myndir af fjöllum og sól-
inni að setjá'st í Breiða-
Framh. á 11. síðu.
Hann gisti í þrjá sólarhringa
í hvalsmaga
SennUega hefur hárið á þessum Jivaró-indíánastúlkum aldrei
komist i kynni við greiðslu — en er ekki hárgreiðslutízkan
einmitt svona þessa vikuna?