Vísir - 24.06.1959, Blaðsíða 6

6
VlSIB
Miðvikudaginn 24. júní 1959
WÍSXIR
D A G B L A Ð
Otgefandl: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H.F.
yWr kemur út 300 daga á árl, ýmlst 8 eða 12 blaðsíBur.
Eitstjórl og ábyrgðarmaður: Hersteinn Fálsson.
-Bkrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstrætl 3.
Rltstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði.
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
tí’élagsDrentsmiðian h.f
VEGIR
OG
VEGLEYSUR
EFTIR
Víðförla
Sá veit, hvað hann syngur.
Kópavogsbóndi kommúnista
hafi fagnaðarboðskap að
flytja væntanlegum kjós-
endum sínum í sl. viku,
þegar hann efndi til fundar
með þeim á höfuðbóli sinu.
Hann tilkynnti þeim, áð þeir
skyldu ekki vera hræddir
’ um, að vonin um nýja
vinstri stjórn væri með öllu
kólnuð. Ef vel gengi í kosn-
ingunum, mundu for-
sprakkar Framsóknar koma
hlaupandi á stundinni og
bjóða góða flatsæng eins og
hér um árið.
Finnbogi Rútur vill gjarnan
teljast forvitri, og þessi spá-
! sögn hans var liður í þeirri
viðleitni að koma þeirri trú
á, að hann viti fyrir óorðna
hluti. Hætt er þó við, að
hann toeti ekk. fengið spá-
mannsnafnið fyrir þetta eitt,
því að svo lengi hefir verið
kunnugt um leynilegar ástir
hans og helztu sveina mad-
dömu Framsóknar, að þær
mega teljast til þeirra fyrir-
bæra, sem oft kallast opin-
ber leyndarmál.
Það er til dæmis vitað, að eng-
inn harmaði vinstri stjórn-
ina sálugu meira en Finn-
bogi Rútur, og enginn var ó-
latari að hringja eða skreppa
til Hermanns Jónassonar til
að ræða um ráð til að endur-
reisa hana. Hann er líka svo
hygginn maður að hann veit
nokkurn veginn, hversu
langt hann getur gengið í
kröfum sínum á hendur for-
sprökkum Framsóknar, ef
samvinna við kommúnista
nægir til myndunar stjórn-
ár.
Oddvitar hinnar nýju stéttar.
Menn skulu þess vegna athuga
það, að ef þeir vilja forðast
vinstri stjórn verður það
ekki gert nema með einu
ráði, og það er að fylkja sér
um Sjálfstæðisflokkinn.
Menn skulu ekki halda, að
það sé óbrúandi bil milli
Framsóknar og kommúnista,
enda þótt upp úr hafi slitnað
í vinstri stjórninni í vetur.
Nei, í báðum sveitum eru ó-
fyrirleitnir menn, sem
viljast komast yfir auð gegn
um valdaaðstöðu sína, og
oddvitar þeirra í hvorum
hópi eru Finnbogi Rútur og'
Hermann Jónasson.
Kommúnistaforinginn Djilas
lýsir „hinni nýju stétt“ svo
í bók sinni með sama nafni,
að hún noti völdin til þess
eins að safna auði fyrir sig
og halda öðrum í örbirgð.
Þeir tveir menn, sem nefnd-
ir hafa verið hér að ofan, eru
lýsandi dæmi um þessa nýju
stétt. Hún er ekki aðeins
fyrirbrigði í löndum komm-
únista, því að hún er til mitt
á meðal íslendinga — hún
er foringjaklíkur Framsókn-
ar og kommúnista.
Er það fyrir dreifbýlið?
Það, sem Framsóknarflokkur-
inn er nú að verja, er ekki
hagsmunir fátækra bænda
úti um byggðir landsins.
Hann er að verja aðstöðu
foringjaklíkunnar, fámenns
hóps, sem hefir víðast skap-
að sér milliliðastöðu gagn-
vart bændum, skammtar
þeim verð úr hnefa en rak-
ar sjálf að sér milljónum á
ári hverju. Það er hlutverk
SÍS.
Foringjaklíkan er að skapa
mönnum eins og Hermanni
Jónassyni aðstöðu til að
stunda brask af því tapi,
sem þjóðfræg't varð um ár-
ið, þegar hann taldi upp tíu
til tuttugu bíla, sem farið
höfðu um hendur hans á ör-
skömmum tíma. Umhyggjan
fyrir dreifbýlinu er raun-
verulega umhyggjan fyrir
pyngju foringjanna.
Fyrirlitningin kemur fram.
Það’mun koma í ljós eftir fjóra
daga, að Islendingar eru
ekki neinir aular. Þeir hafa
einu sinni látið blekkja inn
á sig vinstri stjórn, sem ætl-
aði að lagfæra allt í einu
vetfangi, fyrirhafnarlaust,
sársaukalaust og útgjalda-
iaust. Það, sem íslendingar
fengu, var stjórn, er var
stórvirkari í svikum en
nokkur önnur, sem komið
hefir við sögu hér og víðar.
Hún stóð við það eitt að búa
vel að gæðingunum, og nú
verður að verja það, sem á-
vannst að því leyti.
En íslendingar sýna á sunnu-
daginn, að þeir kunna að
læra, þótt þeir sé ekki leng-
ur á skólabekknum. Þeir
munu sýna, að þeir hafa
Þrengslavegurinn er mikið
mannvirki og sá hluti hans,
sem þegar hefur verið lokið
við, virðist vel lagður. Mér er
tjáð að nú sé stefnt að því að
koma honum alla leið niður í
Ölfus í ár. Er vonandi að það
takist, því þegar um er að
ræða jafnáríðandi samgönguæð
og þessi á að verða er óviðun-
andi að framkvæmd hennar
taki mörg ár. Hitt er svo annað
mál að ýmsir eru á þeirri skoð-
un að snjóalög verði litlu minni
í Þrengslunum en á Helliheiði
þó að hæðarmismunurinn sé
mikill en að því er auðvitað
mikil bót.
Mér er sagt að hinn nýi veg-
ur muni koma niður í Ölfusið
nálægt hinum myndarlega
skóla Aðventista, Hlíðardals-
skólanum, er þeir reka sem
gistihús á sumrin. Það er eng-
inn vafi á því, að þetta á eftir
að verða fjölsóttur og vinsæll
gisti- og veitingastaður.
Kambar voru gerðir að um-
talsefni í þessum dálkum í
fyrrasumar út af því hve mik-
ill sjónarsviftir verður að því
að missa þá, sem útsýnisstað.
Eg tel líklegt að sá vegur verði
lagður niður og mun mörgum
þykja miðui', ekki sízt þeim, er
fara um landið með ferðamenn.
Eg hef reynt áður að beina fyr-
irspurn til vegamálastjóra um
álit hans á svona málum en
ekkert svar fengið. Nú vil ég
endurtaka fyrirspurn mína og
í þetta sinn beina henni einnig
til forstjóra Ferðaskrifstofu
ríkisins. Hver er afstaða ykkar
til þess þegar fagrir útsýnis-
staðir, eins og Kambar, leggj-
ast niður vegna breytinga á
vegum? Finnst ykkur ekki á-
stæða til að einhverju fé sé var
ið til að halda svona stöðum í
vegasambandi eða skapa nýja
í þeirra stað? — Eg veit að það
er mörgum mikið áhugamál að
fá svar við þessari spurningu.
Hvalfjarðarvegurinn er slæm
ur eins og svo oft, sérstaklega
héðan inn í Botn. Á Kjalarnes-
inu eru t. d. mörg slæm hvörf.
Það er og verður staðreynd að
vegaverkstjórinn, sem á að sjá
um viðhald þessa vegar van-
rækir það. Er ekki kominn
tími til að hafa mannaskipti?
Minnisblað ferðamanna:
Reykjavík.
City Hótel, hið nýja gistihús
höfuðborgarinnar, skoðaði ég
um daginn og átti tal við for-
stjóra þess, manninn sem skap-
aði Hótel Borgarnes svo miklar
vinsældir á meðan hann veitti
því forstöðu. Mér lízt yfirleitt
vel á staðinn og spái að þetta
verði vinsæll gististaður. Þarna
er einungis um morgunverð að
ræða og smurt brauð og kaffi.
Þessi tegund af hótelum er vin-
sæl á Norðurlöndum og það var
sannarlega fengur að fá eitt
hér.
Hótel Borg var eitt sinn góð-
ur gististaður og hafði á sér al-
þjóðlegt snið. Þar hefur mörgu
farið aftur og oft hefur verið
kvartað undan misjafnri af-
greiðslu þar. Undanfarið hafa
staðið yfir málaferli um stað-
inn en þeim mun nú að ljúka.
Vonandi rætist úr með þennan
stað, sem enn nýtur vinsælda
hjá mörgum. Matur er góður
þar oft og kalda borðið mjög
gott.
Hótel Skjaldbreið hefur ver-
ið lagfært töluvert undan-
farið, en því miður ganga
manna á milli misjafnar sögur
um þennan stað og hafa meira
að segja verið gerðar að um-
talsefni í blöðum. Húsið er
auðvitað gamalt timburhús og
afar hljóðbært og bakhúsin,
sem notuð eru til gistingar eru
það einnig. Matur mun vera
sæmilegur.
Hótel Garður er mjög fram-
bærilegt sumargistihús og ég
hef oft heyrt þess að góðu getið
af útlendingum, sem hafa dval-
ið þar.
Hótel Vík er annar gamall
hjallur en mikið hefur verið
gert til að lagfæra herbergin
þar. Þessi staður hefur notið
vinsælda hjá mörgum utan af
landi, sem koma reglulega til
höfuðborgarinnar í viðskipta-
erindum. Matur eins og gengur
og' gerist.
Víðförli.
Munið að Handbók Veltunn-
ar er einnig happdrættisnúmer.
Vinningur er glæsilegur út
varpsgrammófónn að verðmæti
35 þús
Sendift áskorunarseðlana
strax og aukið hraða veltunnar.
Fjáröflunarnefnd
Sjálfstæðisflokksins,
Morgunblaðshúsinu.
meðal annars lært það, að
tvær vinstri stjórnir á öld
eru alveg nóg.
Síldveiðar.
Framh. af 1. síðu.
Eftirtalin skip lönduðu á
Siglufirði í gær: Gylfi 2. 328
mál, Smári Th. 30, Sæfaxi NK.
420, Baldvin Þorvaldsson 218,
Faxaborg 116, Mímir 90, Gylfi
76, Þorváldur Rögnvaldsson
218, Rafnkell 218, Grundfirð-
ingur 148, Svanur RE 52, Björn
Jónsson 152, Skipaskagi 58,
Heimir SU 320, Heimir KE 294,
Drukknir menn
á þjóðhátíð.
„Eftir atvikum rættist vel úr
með veðrið 17. júní hér í höfuð-
staðnum, og ánægjulegt var, að
ekki þurfti að fresta hátíðahöld-
unum, en mörgum mun hafa orð
ið hrollkalt þennan dag, enda e.
t. v. ekki gætt þess að klæða sig
nógu vel. Sums staðar á landinu
varð, sem kunnugt er, að fresta
öllum útihátiðahöldum, og hafa
öll skemmtiatriði inni. Slíkt
mundi ekki hægt í jafnstórum
bæ og-Reykjavík. Og því segi ég,
að allir geti verið ánægðir yfir,
að eftir atvikum rættist vel úr,
eins og sagði i upphafi. En það
er eitt, sem má vera okkur öll-
um hryggðarefni, og það er, að
drykkjuskapur er nú mjög far-
inn að færast í aukana á ný.
Þá sást ekki
drukkinn maðiu-.
Það eru ekki nema fáein ár
síðan, að ekki sást drukkinn mað-
ur á þjóðhátíðardeginum 17. júní.
Það var einhver metnaður I
mönnum þá, að stuðla að því, að
engir menn sæjust drukknir
þennan dag, Og blöðin gerðu sitt
til. Hér hefur liklega endurtekið
sig gömul saga hjá okkur Islend-
ingum, að við erum duglegir á
sprettinum, þegar við förum að
vinna að einhverju góðu máli.
Og það vinnst sigur í fyrstu
sókn — en svo bara dofnar áhug-
inn. Hér virðast þeir, sem vilja
vinna gegn drykkjuskap 17. júní
hafa haldið, að vegna þess að
ekki var drykkjuskapur hér einn
17. júní, myndi það aldrei ske
aftur að menn sæjust drukknir
þann dag, en svo hefur þetta
bara smáaukizt síðan, svo að nú
var ekki einu sinni pláss i kjall-
aranum fyrir hina drukknu.
Sumum varð að drasla upp I
hegningarhús, og mörgum hjálp-
að til að komast heim.
Það er alltaf
skamniarlegt.
Það er alltaf hverjum manni
til vanvirðu, að vera drukkinn,
og það er meira en honum sjálf-
um til vanvirðu, að vera drukk-
inn á almannafæri, því að með
því er hann bæ sínum og sam-
borgurum til vanvirðu, en á
sjálfan þjóðhátiðardaginn er
hann landi sinu og þjóð til van-
virðu.“ Á þessa leið heyrði ég
til orða tekið um þetta daginn
eftir þjóðhátiðina. Og hvort sem
einhverjum líkar betur eða ver
er í þeim mikill sannleikur fólg-
Þjóðin dæmd eftii'
framkomu einstaklinga.
Þjóð er oft dæmd eftir fram-
komu einstaklinga. Þess mættu
þeir vera minnugir, sem með
drykkjuskap á almannafæri eða
annarri ósæmilegri framkomu
erlendis, kynna land sitt á þann
veg sem sízt skyldi. Eru um
þetta mörg dæmi frá öllum tím-
um. Sterkt almenningsálit vant-
ar til hnekkis og upprætingar
mörgu, sem til óþurftar er, en
hvergi er þess frekara þörf en
í baráttunni gegn áfenginu. Ef
almenningsálitið fordæmir alla
áfengisspillingu áynnist mikið.
Reykvikingur.“
Hrönn 2. 92, Dalaröst 154, Þor-
katla 310, Hilmir 208, Hafn-
firðingur 224, Ólafur Magnús-
son 05, EinarHálfdánsson 27,
Munnn 2. 195, Hafdís 106, Keil-
ir 311, Krstján 70.