Vísir - 30.01.1960, Page 7

VÍSIR
Laugdidaginn 30. janúar 1960
7
Sasia Luela.
hann
Jæja, þá var hann þó loksins komi'
í borðstofunni þeirra.
Um þetta leyti dags var varla nofe' K manneskja í ársalnum,
svo að þegar Paul leit við kom hr £ gfcras auga & Sherlie og
gekk langstígur til hennar. .
„Hvað er þetta — hvað er að sjfe W&St*
Hún var orðin því vön að hann fæii aílan &S slðunura er h&nn
heilsaði fólki, svo að hún svaraði kuldalega: „Jæja, er þs.S. Eg
hef átt annrikt undanfarið.“
„Eg á við þennan hræðilega búning. Þér eruð eins og tökubarn
á hæli. Það kann að vera að það njóti sín annarsstaðar, en ekki
hér á Bali. Eg hélt að þér hefðuð betri smekk.“
„Yður hlýtur að hafa skjátlast, herra Stewart,“ sagði hún og
brosti. „Voruð þér að leita að frú Wingate?"
Hann horfði fast á hana. „Hvað gengur að yður?“
„Ekkert, eins og stendur,“ hún leit á klukkuna, „frú Wingate
kemur rétt bráðum. Ef þér viljið gera svo vel að setjast skal eg
láta þjóninn koma með viskí og sódavatn."
„Þér þurfið ekki að hafa fyrir því. Eg kom hingað til að festa
herbergi handa nokkrum vinum mínum, sem koma hingað á
skemmtisnekkjunni sinni eftir nokkra daga.“
„Eg skil — og hafið þér fengið herbergin?"
„Já —“ hann stakk höndunum í vasana og horfði á hana og
hnyklaði brúnirnar. „Svo að þér eruð þá farin að vinna héma —
var það þess vegna sem þér afþökkuðuð heimboðið til Catesby? matinn inn í herbergið mitt á eftir.“
Úr því að þau voru svo vingjamleg að bjóða manneskju, sem
þau þekktu ekki, hefðuð þér vel mátt vera hreinskilin við þau.“
Melissa — flaug henni í hug — hvað skyldi hún hafa sagt?
,Ef um heimboð var að ræða — hefðuð þér þá ekki getað sent
mér línu?"
„Eg sendi ekki Melissu línu þegar hún kom fyrst til Mullabeh."
„Og eg er enn minna -virði en hun — við skulum ekki gleyma
því.“
Hann blístraðí, — „Þér hafið breytzt að meira en einu leyti —
og eg er ekki viss um hvort eg skil það. Heyriö þér, barnið
gott...."
Lengra komst hann ekki því að nú kom Dolores prúðbúin í
bláum íötum með hvítan hatt og hvíta hanzka og heilsaði Paul
innvirðulega.
„Herra Stewart — mér þykir svo gaman að fá loksins að hitta
yður, — það var verst að Melissa var ekki hérna til að sjá um
að þér fengið einhverja hressingu. Sherlie —“ hún kinkaði af-
sakandi i áttina tii Sherlie, „— er enn of ung til að kunna gest-
risniskyidurnar. Og hún heíur verið svo hugsunarlaus að láta
your standa upp á endann. Gerið þér svo vel að fá yður sæti,‘‘
hún benti honum á einn spfann og leit út undan sér á Sherlie:
„Læstu þessa skjalatösku niður inni í stofu hjá mér — og sæktu
hana Melissu!“
Um leið og hún fór heyrði hún Dolores segja; „Þér trúið ekki
hvaö hún hefur breyzt, herra Stewart, öll bliðan í henni er horfin.
Eg held að hún hafi umsnúist svona við það að búa hérna í gisti-
húsinu eins og dóttir mín.“
Sherlie sveið í kinnarnar, en hún heyrði ekki meira. Þegar
hún hafði læst skjalatöskuna niðri leit hún i spegilinn og skoðaði
á sér fölar kinnarnar, og dapurleg augun i henni fyiltust af
tárum, en húh gat ekki leyft sér að fara að gráta. Gerði það
eiginlega nokkuð til þó að Dolores skiti hana sem mest út við
■ -uo
Hún mátti eklii taka sér þetta nærri, því að það var óþrjótandi
'em þær Dolores og Melissa gátu sagt henni til niörunar við
Paul. Og hann gerði henni ekki lífið léttara með þessu ískalda
augnaráði sínu og öllu þvi hrottalega sem hann sagði. Hún ósk-
aði að hann léti ekki sjá sig þarna í Panleng,
En nú ætluðu vinir hans að verða þarna Ofe, þá mundi hann
pflaust koma oft á meðan. Hún varð miður sín er hún fann að
A kvöldvökunni.
Kristófer pörupilturinn verð'-
ur, þegar hann vex upp, erfitt
vitni í réttarhöldunum.
Mamma hans var alveg æf
einn daginn.
„Kristófer — þú hefir stolið!'*
„Nei, það hefi eg ekki gert
mamma, ertu eitthvað biluð?'*
„Þú hefir stolið Kristóferl
f ilhugsunin um þetta var bæði ægileg og eggjandi.
í þessu svifum kom Melissa inn og Sherlie sagði að hún hefði hefir tekið bíl úr þjáli þeg»
'ar þú varst inni hjá honum Þor*
valdi núgrannans í gær.“ j
„Æ-vertu ekki að þessu —
heldurðu að eg sé að stela
verið beðin um að sækja hana.
„Eún móðir þin bíður eftir þér,“ sagði húr, „hún situr í ársaln-
Mtiú’og er með Paul Stewart.“
„Ji: — eg veit það, eg var að tala við þatú“ Það lá við að Melissa
styncll af hrifningu. „Hann er kominn! Hann þolir ekki Santa
Irtida — en sanit er h&nn kominn! Og hann hefur afráðið að
borða. liátíegisverð. Við spurðum hann ekki, en hann bað um
borð honda fjórum,.svo a3 hann gæti boðið einhverjum vini úr
klúbbmun með sér.“ Nú varo dauðaþögn, en allt í einu kom ný
gusa: „Við eigum að borða xneð þeim, Sherlie — þú og eg. Mamma
segir að við verðum að hafa fataskipti og koma niður í salinn.
Eg fer í þann ljósbrúna, þaö er bézt að þú farir í ljósgula lín-
kjólinn.... Ertu ekki lirifin?“
,Nei, — ekki vitund — og eg $ssila mér ekki að borða hádegis-
verð með herra Stewart.“
Þú verður að gera það! Það kemur annar maður og þá verð-
um við tvö og tvö.“
Sheriie yppti öxlum. „Hann verður aö ná í einhverja aðra. Eg
hef verið að vinna í allan dag og er þreytt.“
„Það er engin afsökun. Harm verður reiður og mamma líka.“
„Og tilfinningar þeirra eru vitanlega þyngri á metunum en
mínar,“ sagði Sherlie beisk. „Hefur þér aldrei dottið í hug, að
eg geti orðið reið, Melissa? Hvers vegna barstu mér ekki skila-
boðin frá Catesby?“
Melissa roðnaði talsvert. „Eg talaði um þetta við hana mömmu,
og hún var sammála um að úr því að þú værir starfandi héma....
jæja, hún gat ekki misst þig þennan dag. Eg bið afsökunar,
Sherlie — þú mátt ekki láta það spilla deginum i dag. Paul lagði
sérstaka áherzlu á að þú kæmir í hádegisverðinn.“
Sherlie gekk hægt út að dyrunum, eins og nóg væri komið í
dag, og sagði: „Þú getur sagt hvað sem þú villt við herra Stewart
til að afsaka mig. Eg ætla að synda dálitla stund og svo fæ eg
Sherlie leið öllu betur þegar hún var komin í baðfötin, en hún
var með kökk i hálsinum, sem þó undarlegt megi virðast mun
hafa staðið í einhverju sambandi við hjartað.
5. KAP.
Það var varla nokkur hræða í lauginni, flestir voru farnir inn
til að hafa fataskipti fyrir máltíðina, og Sherlie hlakkaði til að'
fá sér hressanöi dýfu i miðdegishitanum,
Hún fór úr baðsloppnum og settist, , laugarbrúnina og horlði
á ungan mann, sem var að steypa sér, og krakka sem léku sér
hinumegin við laugina eftirlitslaust. Hún var fegin að hafa svo
að segja aila laugina ein og naut þess að' vera frjáls, aldrei þessu
vant. Og þó gat hún ekki kallaði sig frjálsa, svo lengi sem hún
starfaði hjá Dolores, en hún var sinn eigin herra. að svo miklu
K. Burroughs
- TARZAM
3184
UNT.IL TNE CL.UV\Sy BKUTE BELLOV.'EP
UELPLESSLy AS.f CÖLLAF’SEP’ TC THE GKOUNP1!
iTV*-L’ fA", í",T-'.
THE LEAPEE NOW :
WHEELE7 HIS
MOUNT AROUNt?
POR UE lJAF SPOT-
TEPANOTHER
OUAggyj io-is^oso
nokkru frá þessum blaðrara.“
„Kristófer. Það er gagnslaust
að neita. Eg get nefnt þér þrjá,
sem sáu til þín.“
„Er það nokkuð? Eg get nefnt
þér heila 300, sem sáu það
ekki.“
★
Bak við hinn glæsilega bar
í Þjóðleikhúskjallaranum stóð
Sigurður veitingamaður, hæ-
verskur og hinn fullkomni
þjónn. Inn snarast maður með
mikið puntulegt skegg, en að
vísu nokkuð við skál.
Eldvatn?
Allt er til reiðu og óskir allra
eru uppfylltar eftir beztu getu.
Sigurður býr til koktail og
um leið og maðurinn bar hann
að vörunum ber Sigurður eld-
inn að. Upp kom fallegur blár
logi, sem gesturinn svelgdi á-
samt eldinum.
Gesturinn hafði fengið ósk
sína uppfyllta, og leit í spegil-
inn á bak við barinn. Og sjá.
skeggið hafði brunnið og eítir
stóð maður skegglaus, en féll þá
í yfirlið.
&
œ[ar\
^réttir.
Mannirnir hringsneru
diiiósáTnuTn með ótrúlegum j ttm ótt og fcitt
hraða ög Ipglðu' h'aná; vbphl kom. að: skeþnan gat ekki j . lengur staðið upp..og véltist
1 um
-
hrj-gg.
Eimskipafélag Reykjavíkur:
Katla er í Riga. Askja fór frá:
Cardenas 27. þ. m. áleiðisi til
Reykjavíkur.
Ríkisskip:
Hekla fór frá Reykjavík í
gær vestur um land í hring-
f rð. Esja er í Reykjavík.
Herðubreið er á Austfjörðum
á norðurleið. Skjaldbreið er í
povir-iqvík:, Þyrill er á: leið
frá Seyðisfirði til Fredrik-
stad. Herjólfur fer frá Vest-
mannaeyjum í kvöld til
Reykjavikur.
Skipadeild SÍS:
Hvassafell fer væntanlega
frá Stettin í dag áeliðis til
Reykjavíkur. Arnarfell fór
26. þ. m. frá Reykjavík á-
leiðis til New York. Jökul-
fell væntanlegt til Reykja-
ví^u í dag frá Hornafirði.
DísárfeD' fór 26. þ. m. frá
Stettin áleiðis til Austfjarða-
hafna. Litlafell lestar í
R^'kjavík. Helgafell losar
salt á Faxaflóahöfnum.
Hamrafell er i Reykjavík.
H.f. Jöklar:
Dran-raiökull er í Reykjavík.
Langiökull lestar á Norður-
landshöfnum. Vatnajökull
. fó f-'á Gravesend 'i gáajstii
Bóúlögne og Rbtterdani:
n