Vísir - 16.07.1960, Síða 4

Á
v I s I II
Laugardaginn 16. júlí 1960
W&SIWL
j' Ð A G B L A Ð
Otgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vislr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Rltitjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,30—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. P,00—18.00.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Vísir kostar kr. 30,00 í áskrift á mánuði.
Kr. 3,00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Harmsagan í Tíbet.
„Erlent yfirlit“ nefnist þáttur í
Tímanum, sem aðalritstjóri
blaðsins sér um. Þar var sl.
fimmtudag sagt nokkuð frá
meðferð kínverskra komm-
únista á Tíbetbúum.
Svo sem kunnugt er hafa Kín-
verjar innlimað Tíbet í kín-
verska ríkið. Var það gert
1 með svikum og ofbeldi, eins
] og annars staðar þar sem
! kommúnistar hafa svipt
þjóðir sjálfstæði; og eins og
margar aðrar þjóðir, sem
þau örlög hafa hlotið, reyndu
Tíbetbúar, og reyna enn, að
veita mótspyrnu. Er sú saga
flestum kunn af heimsfrétt-
unum og því óþarft að rekja
hana hér. Enn er þessi litla
þjóð að reyna að rísa gegn
1 ofureflinu og daglega verða
einhverjir af vöskustu son-
um hennar grimmdaræði
kommúnismans að bráð, en
sumir flýja úr landi.
ÖIl andspyrna er barin niður
með grimmilegustu að-
ferðum, aftökum og pynd-
' ingum, eins og í Ungverja-
landi og alls staðar þar sem
fólkið hefur reynt að vernda
þjóðerni sitt og menningu
fyrir villimennsku kommún-
ismans.
Kommúnistar hafa þarna, eins
og æfinlega þegar þeir eru
að uppræta þjóðerni og
menningu smáríkja, haldið
því fram, að engin átök eigi
sér stað. Þeir segja að í Tí-
bet hafi ekkert verið gert
annað en það sem „þjóðin“
sjálf vildi. Allar fregnir um
ofbeldi og aftökur séu upp-
spuni úr „óvinum sósíalism-
ans“.
Alþjóðasamtök lögfræðinga
fólu sérstakri nefnd að safna
upplýsingum um ástandið í
Tíbet, og áttu í henni sæti
lögfræðingar frá óháðum
löndum í Asíu og Afríku.
Nefndarmenn gátu auðvitað
ekki fengið leyfi til að fara
um Tíbet, fremur en aðrir
útlendingar, því að komm-
únistar kæra sig ekki um að
heimurinn fái fregnir frá
hlutlausum sjónarvottum
um það sem þar fer fram.
En nefndinni tókst þó að afla
sér upplýsinga, sem hún
taldi að mætti treysta.
Að sögn ritstjóra Tímans ber
skýrsla nefndarinnar það
með sér, „að fullkomin ógn-
arstjórn hefur ríkt í Tíbet
síðan Kínverjar brutust þar
til endanlegra yfirráða í
fyrra“. Sú fullyrðing komm-
únista, að þeir hafi frelsað
Tíbetbúa undan oki ein-
hverra innlendra kúgara er
að sögn nefndarinnar helber
uppspuni, og telur hún að
landsmenn hafi unað mjög
vel hag sínum, meðan þeir
fengu að vera í friði, þótt
stjórnafhættir hafi að ýmsu
leyti verið frumstæðir. En
það er venja kommúnista
þegar þeir eru að undiroka
þjóðir og svipta þær sjálf-
stæði, að þykjast vera að
frelsa þær frá einhverri ann-
arri kúgun.
KIRKJA DG TRUMAL:
Eftir þínu orði.
Þeir eru alls sta&ar eíns.
Eitt af því sem kommúnistar
reyna fyrst að brjóta niður,
þar sem þeir ná yfirráðum,
er trú landsmanna og þjóð-
legir siðir. Því næst er það
; tungan og sagan. Nota þeir
■ til þess allar tiltækar að-
ferðir, m. a. að taka öll
fræðslumál í sínar hendur
og útrýma innlendum
l
menntamönnum, sem ekki
vilja ganga þeim á hönd.
Fólk er flutt náuðugt úr átt-
högum sínum, sumt til Rúss-
1 lands eða Síberíu og Rússar
látnir setjast að á eignum
þess í staðinn, sbr. Eystra-
saltsíöndin.
Kínverskir kommúnistar hafa
ekkert gert í þessu efni ann-
að en það, sem lærimeistarar
þeirra í Rússlandi hafa kennt
þeim með fordæmi sínu. Það
er t. d. alveg eftir rússneskri
fyrinnynd, að þeir taka börn
írá Tíbet og flytja þau til
Kína, og ef svo heldur á-
fram mun sú ályktun lög-
fræðinganefndarinnar reyn-
ast rétt, að tíbezka þjóðin
verði drukknuð í hinu kín-
verska mannhafi eftir nokkra
áratugi.
Ritstjóri Tímans segir réttilega,
að Tíbet megi vera „alvarleg
aðvörun um það, hverriig fer
fyrir smáþjóðum, er lenda
undir hrammi hins kínverska
kommúnisma“.
En „kínverskur kommúnismi“
er ekkert öðruvísi en annar
kommúnismi. Kínverjar
fylgja meira að segja mjög
nákvæmlega hinum fræði-
legu forskriftum. Og það
mætti ritstjóri Tímans jafn-
framt athuga, að þjónusta
við kommúnista, hvar sem
er, leiðir ávallt til ógæfu fyr-
ir þá sem þeim þjóna og
þjóð þeirra.
Allir kannast við Genesaret-
vatnið, Hörpuvatn, og vita að
það er í Gyðingalandi, ísrael,
og hið helga fljót, áin Jórdan
rennur í það og úr því. En ekki
er víst,' að allir hafi gert sér
grein fyrir, að við íslendingar
eigum stöðuvatn, sem minnir
töluvert á Genesaretvatnið. Það
er Þingvallavatn. Vötnin eru
viðlíka stór og bæði sem dem-
antar síns lands 1 tilkomumik-
illi umgerð nakinnar fegurðar
bláfcalla.
Genesaretvatnið er mjög
fiskisælt. Margar tegundir á-
gætra matfiska veiðast í vatn-
inu. Fiskimennirnir leggja frá
landi síðla kvelds með net sín
og koma jafnan með afla að
landiárla morguns. En auðvitað
getur veiði brugðizt þar eins og
annars staðar. Enginn fiskimað-
ur þar reynir að leggja net sín
á sólbjörtum degi. Það er von-
laust með öllu.
Á morgun heyrum við í kirkj-
unum mikla sögu, sem gerðist
eitt sinn við þetta fagra stöðu-
vatn. Fiskimennirnir í tveimur
bátum höfðu verið úti á vatn-
inu alla nóttina og ekki orðið
varir. Þeir voru komnir að landi
með tóma báta.Þeir höfðu ei'f-
iði án erindis.
Við landsteinana var annar
bátanria notaður sem predikun-
arstóll. Meistarinn, Jesús 'frá
Nazaraet, var í bátnum og tal-
aði til mannfjöldans, sem sat og
stóð á vatnsbakkanum, í fjör-
unni og uppi í grasinu. Enginn
veit hvernig ræðan hans var.
En eftir þessa útiguðsþjón-
ustu bauð hann fiskimönnunum
að leggja frá landi og leggja
net sín til fiskidráttar. Kunn-
áttumennirnir, sjómennirnir
einir vissu, að slíkt var méð öllu
tilgangslaust, og boð smiðsins
var barnalegt í mesta lagi,
byggðist á ókunnugleika á starf-
inu. Þó sagði forustumaður
þeirra: Eftir þínu orði, herra.
— Og þeir lokuðu inni mikla
mergð fiskjar, þótt sólbjartur
dagur væri, og drekkhlóðu báða
bátana.
Þessi saga hefur um aldur
haft mikil áhrif á vöxt og við-
gang kristinnar kirkju og út-
breiðslu-trúarinnar, og hún hef-
ur uppörfað margan kristinn
mann, þegar illa virtist horfa og
si/o var að sjá sem einskis ár-
angurs væri að vænta af þrot-
lausu erfiði hjá fiskimönnum
Drottins.
Það er. raun að koma að landi
með tóman bát eftir erfiða sjó-
ferð, þungbær reynsla, ef starf
manns er með öllu árangurs-
laust. Sagan kennir, hvernig
komast má h;já slíkum mistök-
um í lífinu: að hlusta eftir orð-
um Drottins og fara að hans
boði. — Ef starfið mótast af
anda orða hans og er borið uppi
af mætti þeirra, fer ekki hjá því,
að starfið beri ávöxt, jafnvel við
kvæma hann, uppsker blessun
bæði í nútíð og framtíð ekki að
vísu fyrst og fremst sem ytri á-
vinning, heldur innri fullnægju
og innri hamingju. Og starf
mína gagnVart kirkju og- söfn-
uði, — og. að breyta þannig,
hvernig sem þér kunna að virð-
ast málin horfa.
Það er margsinnis sannað af
reynslu, að þegar einhver hef-
ur dirfskil til að hefjast handa
fyrir hinum góða málstað, eftir
Drottins orði hvort sem er til
framtaks í ytri málum safnað-
arins eða til líknarmála eða
hans ber árangur fyrr eða síðar, annarra málefna, sem kristileg
margfaldaðan af blessun Guðs,
þótt ekki verði ávallt heimtuð
daglaun að kveldi.
í safnaðarlífinu er þetta eina
rétta stefnuskráin: „Eftir þínu
orði, herra,“ hvort sem um er
að ræða starf prests eða safn-
aðar. Oft er kvartað-yfir daufu
og áhrifalitlu safnaðarlífi, og
vafalaust oftast réttilega. Á því,
skylda býður að leggja lið, þá
reynast ítök kristindómsins hjá
öllum almenningi miklu sterk-
ari, en menn höfðu gert sér
grein fyrir, og erfiðustu verk-
efni leysast með auðveldu móti
fyrir góð samtök.
í fullri dirfsku og einurð ber
oss að halda fram stefnuskrá
vorrar trúar og bera fram til
sem aflaga fer, verður ekki unn- sigurs bæði í einkalífi og söfn-
in bót með gagnrýni einni, ásök-J uði, en leiðin til þess er að lúta
unum og nöldri. Það, sem miður^ í auðmýkt og lotningu þeim er
fer, er unnt að bæta. Þitt fram- hana gaf, og svara boði hans
lag til þess er að segja: Eftir með orðum postulans: Eftir
þínu orði, herra, geri ég skyldu þínu orði, herra.
Dauphin og Caravelle
sífellt vinsælli.
Columbus h.f. kynnir nýjustu
Renault-bifreiðarnar.
Columbus h.f. býður upp á 109 þús. krónur. Renault verk-
tvær af vinsælustu bifreiða- smiðjurnar framleiða daglega
gerðum í heimi, Dauphin og 2000 Dauphin bifreiðar. Þær eru
Caravelle frá Renault-verk- vinsælasta gerðin sem Renault-
smiðjunum í Frakklandi. verksmiðjurnar framleiða Báðar
Reinhard Lárusson forstjóri bifreiðarnar hafa orðið vinsæí-
og Jean Garbin solustjóri Ren-|ar „sakir stílhreinleika, spar-
ault-verksmiðjanna á Norður-^ neytni og hins heimsþekkta
löndum sýndu blaðamönnum og „franska sjarma“, sagði Rein-
nokrkum öðrum gestum þessar^hard Lárusson. Árið 1959 var
bifreiðar og fluttu stutt ávörp útflutningur Renaultbifrieða
um þær og verksmiðjurnar í 56% af öllum bifreiðaútflutn-
boði sem haldið var d gær til i.ngi Frakka.
kynningar. ---•----
í ávarpi sínu sagði sölustjór-l
inn m. a. að sala þeirra til
Bandaríkjanna hefði tvöfaldast
1958—1959, í Þýzkalandi meiral
en þrefaldaðist, sömuleiðis í'
Breltndi, og á Ítlíu sautjánfald- . tegundir sem innflutningur er
aðist á sama tíma. Nú leggja^ leyfður á en ekki þorskur eða
Renault-verksmiðjurnar mesta rauðspetta, sem hvorttveggja er
áherzlu á útflutningsmarkaðinn háð takmörkunum. Það vekur
og er sérhver bifreið að ein- nokkra athygli hér að fiskurinn
Esbjerg —
Framh. af 1. síðu.
hverju leyti byggð með tilliti
til aðstæðna í hverju viðskipta-
landi fyrir’sig. í bifreiðunum,
sem fluttar eru til íslands er
tvöfaldur lofthreinsari á mót-
ornum, sem hindrar algjörlega
benzíustíflu.
Dauphin, sem er fjögurra
þau skilyrði, sem óMkust virðast manna, fjögurra dyra bifreið,
til góðs árangurs. Hafir þú ekki þriggja eða fjögra gíra eftir ósk-
reynt þetta, þá áttu a. m. k. völ'
á að reyna það, og gerirðu það,
muntu standa frammi fyrir
nýrri staðreynd furðu lostinn
um kaupenda, eyðir minnst 5.9
Mtrum á 100 km en mest hefur
eyðslan reynzt við sérstaka
prófun hérlendis 6.9 1. á 100 km.
eins og Pétur. Því að sá, sem Caravelle er tveggja dyra sport-
leitar Guðs vilja og vill verja|hifreið/lágbyggð og rennileg og
lífi og kröftum til þess að -fram-j kostar 186 þús.kr. en Dauphin
er fluttur til Danmerkur af bát-
um frá Frederikssund. Er hér
um að ræða fiskibáta en þar
sem ekki borgar sig að gera út
til veiða hafa þeir verið leigð-
ir til flutninganna. Þorsk og
rauðspretta hafa bátarnir svo
flutt til Cuxhaven.
Ef um beinar fisklandanir úr
íslenzkum fiskiskipum með
eigin afla væri að ræða myndi
málið ef til vill horfa öðruvísi
við.
Að svo stöddu eru þessar
landanir frjálsar og engin breyt-
ing-þar á fyrirsjáanleg.
Jensen. ;