Vísir - 21.02.1961, Síða 3

Þriðjudaginn 21. febrúar 1961
VfSIR
3
í matvælaframleiðslu.
.\v aðHerð lil að germa físk aimað iivinefi ócndanlega.
Flutningskostnaður verður aðeins brot af því, sem nú er.
„Fyrir stuttu síðan borðaði
eg ljúffenga steik í tilrauna-
verksmiðju í Aberdeen í Skot-
landi. Með steikinni voru
franskar kartöflur, baunir og
hindber — en allt betta hafði
verið geyrnt í 20 mánuði án
kælingar eða efna til varð-
veizlu matvæla. Maturinn hafði
verið geymdur í loftþéttum um-
búðum, en vatn liafði verið
þurrkað úr honuni án þess að
breyta efnasamsetnigu hans,
með mjög athyglisverðri nýrri
aðferð, sem kölluð er „Fljótvirk
frosíþurrkun“.“
'Þannig hefst grein um nýj-
ustu aðferð til geymslu mat-
væla, sem birtist í síðasta hefti
Readers Digest (febr. 1961), og
virðist sannarelga þess virði, að
við Íslendingar kynnumst henni
nánar.
Þetta er að því leyti ólíkt
þeim þurrmat, sem framleidd-
ur var í síðustu heimsstyrjöld,
að þessi aðferð breyti matnum
ekki í ókennanlegt grátt mjöl,
—segir ennfremur í greininni.
Fæðan heldur 95—100% af
síhu upprunalega bragði, og
þegar hún hefir verið vætt í
vatni, tekur hún aftur á sig hið
upprunalega form. Þessi aðferð
gérir það mögulegt að geyma
ný matvæli í hvaða loftslagi
sem er, án kælingar og raunar í
ótakmarkaðan tíma.
Síðan segir höfundur grein-
arinnar, James Stewart-Gordon
frá því, hvernig steikin hafi
lit'ið út áður en hún var mat-
réidd „líkt og svampur“ og
vigtaði aðeins tæpar fjórar úns-
ur, en hafði verið hálft pund
áður en hún var þurrkuð. Síðan
setti matreiðslustúlkan þessa
þurkuðu steik ofan í kait vatn,
og „Eftir nokkur augnablik fór
steikin að líkjast filet mignon.
Þegar cellurnar drógu til sín
vatnið, samlagaðist hemoglo-
bin vatninu, og myndaði hreint
blóð, sem litaði vatnið bleikt.
Inan tveggja mínútna var
steikin tekin upp úr vatninu
og vigtuð aftur. Hún var hálft
pund.“
Þessi frostþurrkunaraðferð
hefir veiáð notuð með góðum
árangri við um 100 tegundir
matvæla, og þar á meðal marg-
ar gerðir af soðnum eða steikt-
um mat, og þarf þá aðeins að
bleyta hann upp í nokkrar mín-
útur í heitu vatni, til þess að
fá tilbúna máltíð á borðið.
Dr. Rex Barnell, sem starfar
við brezka matvælaráðuneytið,
heldur því fram að þetta séu
mestu framfarir á sviði mat-
vælageymslu síðan niðursuða
matvæla hófst.
Ymis stórfyrirtæki í Banda-
ríkjunum hafa þegar hafið
framleiðslu þeirra -á barnamat,
sem aðeins þarf að blanda
saman við kalt vatn til að fá
nýtt grænmeti og marga aðrar
fæðutegundir. Bandaríkjaher er
að fa’* frostþurrrkaða fæðu
handö- hermönnum sínum, og
mun svo um fleiri lönd.
Nautasteik, hænsnasteik, kál
og allskonar grænmeti, rækjur London tilkynnir, að það
og óteljandi aðrar fæðutegund-
ir má frosstþurka og geyma
endalaust.flytja heimshornanna
á milli og matreiða síðan sem
nýja vöru. Sérstaklega bendir
greinarhöfundur á að þau mat-
væli, sem hafi mikið vatnsinni-
hald, eins og t. d. hvítkál, sem
er næstum 90% vatn, sé vel
fallið til frostþurrkunar.
Bendir hann réttilega á þann
geysimikla sparnað, sem verð-
ur við flutning slikra þurrk-
aðra fæðutegunda, eins og t. d.
rækjur, sem verði fimm sinn-
um þyngri, þegar búið er að
bleyta þær upp aftur, og vegna
þeirra sérstöku tækja, sem þarf
til að flytja frosna vöru (kæli-
klefa), verður flutningskostn-
aður mörgum sinnum minni
með þessari aðferð. Bretar,
segir greinarhöfundur, áttu á-
vallt í erfiðleikum í stríðinu
með að fyltja inn nýmeti, og
þeim reiknaðist til að þeir
flyttu inn í landið yfir 400 millj.
tonn af vatni á ári hverju í inn-
fluttu nýmeti.
reiðubúið að byggja slíkar;
verksmiðjur hvar sem er í
heiminum, og ábyrgjast að þær
starfi rétt. Þetta sama fyrir-
tæki er einmitt nú að reisa
slika verksmiðju í írlandi fyrir
þrjár milljónir dollara, og er
ætlunin að framleiða þar þurrk-
að grænmeti og ávexti, og mun
framleiðsan hefjast þegar á
þessu ári.
Þetta voru — 'í siuttu máli —
þær upplýsingar, sem gefnar
voru um þessa nýju geymslu-
og framleiðsluaðferð, og senni-
lega fæst þetta blað ennþá í
flestum bókabúðum hér í
Reykjavík, ef einhver hefði á-
huga á að athuga þetta nánar.
Það er langt frá því að eg sé
nokkur fiski- eða matvæliasér-
fræðingur, og um þetta mál veit
eg ekkert meira en hér er sagt.
Það fer samt ekki hjá því, að
manni dettur strax i hug að
hér sé ef til vill atriði, sem við
íslendingar þurfum að rann-
saka þegar í stað, og láta til
þess einskis ófreistað. Við lif-
I Aðferðin við frostþurrkun er um á því að veiða og selja til
í stuttu máli þannig, að fisk- annarra landa eins nýjan og
urinn—(að sjálfsögðu er einn- ferskan fisk og hægt er að
ig hægt að nota aðferðina við framleiða. Flutningur þessarar
nýjan fisk með góðum árangri) vöru á markað erlendra þjóða
er frystur, en síðan settur i er líklega einn stærsti kostn-
loftþétt stálhylki, Loftinu er j aðarliðurinn og erfiðastur í sam
síðan dælt úr stálhylkinu, jafn- keppni sinni um markaði. Hér
fram því að fiskurinn er hit-! virðist vera fundin upp aðferð
aður til að flyta fyrir uppguf-
Sigfús II. Guðmundsson með fjölskyldu sinni í garði föður síns,
Guðmundar, stundu fyrir lágnætti uin Jónsmessu 1960.
íslendingar í austurvegi.
Úr bréfi frá Sigfósi Guömundssynú sem starfar
hjá TWA í Bankok, Thailandi.
un íssins í hinu lofttóma rúmi.
Þegar „Vísir“ frétti, að Sig-
fús Haukur Guðmundsson, fyrr
verandi flugvallarstjóri hér,
hefði nýlega „skroppið á fund
í nágrenninu“, þ. e. a. s. í París,
þá fórum vér þess á leit að fá
til að gera hvort tveggja í senn, ag jjirta uokkrar línur úr bréfi
að tryggja gæði vörunnar og þvij er halm skrifaði föður sín-
Síðan aðferð þessi varð full-, sölumarkaði, — jafnvel þótt ultlj Guðm. Ágústssyni þegar
komnuð, hefir verið stöðugur |l,m langan geymlsutima sé að eftir komuna til Parísar, þar
straumur framleiðenoa og ræða, og að minnka flutn- sem Vísir (oss) er kunnugt um
stjórnarfulltrúa frá ýmsum ingskostnað margfaldlega. Ef,ag Sigfús, kona hans og börn
löndum (nema kannske íslandi) helmingurinn af því, sem sagt eiga hér fjöhnarga kunningja
til tilraunastöðvarinnar í er i umræddri grein, er rétt, er 0g vinij sem gjarna vilja frétta
Aberdeen, og nú eru þessi tæki Það vafalaust þjóðarnauðsyn hverntg þeim gengur að venjast
framleidd í flestum löndum að brugðið sé við þegar í stað ( heita loftslaginu austur þar.
Evrópu, segir ennfremur í fil kynna sé>’ málið nánar.
greininni. Fyrirtæki nokkurt i
G. K.
Framfarir í nautgripa-
rækt meb nýju sniki.
„Pravda'' styður Krúsév í ádeilu haiis á
starfsaðferðir forrábamanna samyrkjubúa.
Fyrir skömmu hélt Krúsév
mikla ræðu, er landbúnaðarmál
í Sovétríkjunum voru til um-
ræðu. Hann réðst harklega á
marga af forystumönnum land-
búnaðarins og taldi þá liafa í
franuni svik og blekkingar
varðandi framleiðslu og fram-
leiðsluaukningu. Taldi hann að
settum áfanga í þeim málum
yrði ekki náð, nema því aðeins
að betur og heiðarlegar væri
að unnið.
Skömmu á eftir birti„Prav-
da“ dæmi um það, hvernig for-
ráðamenn samyrkjubúanna
reyndu að láta líta svo út sem
starfsemin á báunum væri um-
fangsmeiri en raunverulegt er.
Það væri á þá leið, að forráða-
menn þriggja samyrkjubúa í
héraðinu Rovno langaði til þess
að ,,punta“ eilítið upp á bæk-
urnar hjá sér. Til þess að svo
mætti verða, bjuggu þeir í verið framkvæmd, heldur hafi
snatri til á pappírnum 250 naut- eftirleikurinn verið mun al.
gnpi, sem þeir seldu síðan hver varlegri
Eins og kunningjar þeirra
vita, fór Sigfús austur til Bang-
kok í Thailandi 1. sept, 1958,
til þess að annast starfrækslu
á endabækistöð í Asíu fyrir hið
mikla flugfélag Trans World
Airlines, en áður hafði hann
annast millistöð fyrir það félag
á Keflavíkurflugvelli, sem lögð
var niður, þegar „þotu-öldin
hófst.
.... „Hér er fyrir dyrum
fundur með aðal-forstjóra „T.
W. A.“ á morgun, og er ætlunin
að snúa aftur heim á laugar-
dagsmorgun, (en nú er fimmtu-
dagur) og vera komin heim á
sunnudagskvöld. Hef ég þá ferð
ast um 23 þúsund km á fjórum
dögum, — og þykir alveg nóg.
öðrum.
Samyrkjubú það, sem kennir hæku
sig' við framfarir, seldi fyrst
samyrkjúbúinu ,,Dögun komm-
Þegar eftirlitsmenn
rikisins hafi komizt að því, að
Nú eru 40 klst. síðan ég hef
sofnað......Þú segir í bréfi
þínu, að ég sé vonandi vel hvíld
ur eftir sumarleyfið heima
(1960), en það var nú öðru nær.
Eftir tveggja ára fjarvist vor-
um við miklir aufúsugestir og
ég held að við Rúna höfum ekki
verið heima nema 2—3 kvöld
af öllum tímanum á íslandi. En
þótt strangt væri að verið, var
fríið mjög ánægjulegt og ekki
dró úr ánægjunni að aka suður
Evrópu á leiðinni „heim“. Við
fengum „Volkswagen" að láni
og ókum aðallega um Sviss og
Frakkland. Síðan ber ég mikla
virðingu fyrir þessum litla bíL
.... En svo við snúum okkur
að líðandi stund, þá er allt gott
af okkur að frétta, öllum líður
vel. Börnunum gengur vel í
skólanum. Þau áttu reyndar að
fá einkunnabækurnar í dag, frá
miðsvetrarprófinu.
Við brugðum okkur niður að
strönd um nýárið og vorum þar
í 4 daga. Það var heldur nota-
legt og ekki eins kalt og í fyrra,
en þá var hitinn alltaf milli 20
og 30° C. En síðan hefur gengið
yfir ,,norðanbál“, þetta niður í
14° C á nóttunni. En þó held
ég, að ég hafi aldrei ient í öðr-
um eins kulda, síðan ég fór að
venjast hitanum, og í Kairo í
morgun. Eg er viss um að það
var um frostmark. Og París er
engu betri. Við erum orðnir
óttalegar kuldakreistur. Nú
hlakka ég sannarlega til að
komásl aftur heim í hitann.“
Á þessum útdrætti géta kunn
ingjarnir séð. að jafnvel fslend
rnar voru falsaðar og
hýernig, þá hafi þeir tekið
það sem „brandara“ og hlegið in§ar eru fufðu fljótir að laga
únismans" þessa'-250 griph Síð- ^ ^ ÖUu samanj f stað: þess sig eftir ' staðháttum og getá
an keypti Permogh samyrkju- ,Aa ntálið ganga lengi.a
búið gripina ^.gý^eidi-þá'þimamk;. __________ ■*
upprunalega eiganda, sam- ! . . . > í..
yrkjubúinu „Ffaiúfarrr1*-.
„Pravda“ segir, að ekki sé
nóg með það, að fölsunin hafi
Botnlaiigaskurður var gcrð'
ur á Eddie Fisher í London
í fyrri viku.
víst hætt að vorkenna vinum Zn
sínum- í; t?austfinú“í. ;?■' • Ji
• Af því; þetíta e'f biptr'áðiSig*J£í(
fúsi forspurðum,. áf pölílegúrrfeiá
ástæðum, þá fylgja ekki kveðj-
ur til kunningjanna hér.