Tölvumál - 01.11.1983, Blaðsíða 10

ORÐIÐ E R LAUST
A HÚ AÐ SKIPTA UM HAFH k EIHSKIPAFÉLAGINU?
(Að gefnu tilefni í 6. tbl. 8. árgangs Tölvumála.)
Ritstjóri hvetur til umræðna um nafn Skýrslutækni-
félags íslands og telur ýmislegt benda til þess að það dugi
nú ekki iengur. Mig langar að setja fram mína skoðun, sem er
í stuttu máli su, að nafnið sé nógu gott og eigi að fá að
standa í friði.
íslensk tunga er sífellt að breytast. Hún býr sem
betur fer yfir þeim þroskabroddi, sem gerir kleift að laga
hana að breyttum tíðaranda og breyttum starfsháttum. Það var
til dæmis eitt af fyrstu verkum félagsins að setja á stofn
nefnd til að huga að nýyrðum. í þeim anda hafa líka flestir
þeir, sem skrifað hafa eða talað opinberlega um málefni
gagnavinnsiu eða tölva, gert sér far um að íslenska þau hug-
tök er við sögu komu. Og sumar þýðingar verða fleygar frá
því þær heyrast fyrst; aðrar eru fæddar andvana. Sum orð
eru afdráttarlaust góð, önnur reynast nothæf í bili, en
víkja síðan fyrir rétta orðinu, þegar það finnst. Þetta er
eðlilegt. Þetta hefur gerst frá alda öðli.
Þar með er hins vegar alls ekki sjálfsagt að skipta
um nafn á virðulegu félagi í hvert sinn sem breyting verður
á tungutaki eða þeirri verktækni, sem er á döfinni hverju
sinni. Mér varð hugsað til Eimskipafélags íslands þegar ég
las pistil ritstjórans. Dettur nokkrum í hug að gefa því
félagi nýtt nafn þó að það hafi ekki átt eimskip í eigu
sinni í áratugi? Hvað um Útvegsbændafélag Vestmannaeyja eða
Hið íslenska steino1íuh1utafélag (sem sjaldan er að v£su
nefnt nú orðið)? Nöfn félaga sem tengd eru atvinnu1ífinu
segja einmitt oft merka sögu sem er samtíðinni holl áminning
um það, hversu hratt breytingarnar koma yfir okkur.