Vísir - 15.02.1962, Blaðsíða 8

V I S I R
jfimmtudagur 15. febrúar 1962
L_
UTGEfHNUI: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIN
Ritstjórar; Hersteinn Pálsson, Gunnar G Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson. Fréttastjór
ars Sverrir Þórðarson, Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur: Laugavegi 27 Auglýsingar
og afgreiðsla: ingólfsstrœti 3. Askriftargjald er
krónur 45,00 ó mánuði. - í lausasölu krónur
3,00 eintakið. Slmi 1 1660 (5 linur). - Félags-
prentsmiðjar. h.f. Steindórsprent h.f. Eddo h.f
Auðfélagið útsvarslausa
Framsóknarmenn eru enn farnir á stúfana. ÁstæS-
an er sú aS þeir telja bráSnauSsynlegt aS verja skatt-
fríSindi S.I.S.
I hinu nýja skattalagafrumvarpi felst engin atlaga
aS samvinnufélögunum í landinu. SíSur en svo. Eina
breytingin sem þau varSar er aS skattfrjálst framlag,
sem þau mega leggja í varasjóS er nú þaS sama og
gildir um öll önnur félög, eSa 25% 'í staS 33% áSur.
Sízt getur veriS fólgin árás í slíkri jafnréttisaSstöSu.
Sannleikurinn er sá aS hér á landi eru samvinnu-
félögunum búin gífurleg skattfríSindi, boriS saman viS
annan félagarekstur. Þannig upplýsti fjármálaráS-
herra í fyrradag á þingi aS síSustu þrjú árin befSu
samvinnufélögin aSeins greitt 1—3.5% af heildarupp-
hæS tekjuskattsins í landinu. Er þetta furSu lág tala,
þegar litiS er til hins umfangsmikla atvinnureksturs
samvinnufélaganna.
En ekki nóg meS þaS. Sum árin hefir I. S. ekki
greitt einn einasta eyri í útsvar! Orsökin er ekki sú aS
S. I. S. sé fátækt félag á faraldsfæti, heldur hin aS á
skattaframtalinu sýndi S. í. S. tap og því skorti laga-
heimild til þess aS leggja á þaS útsvar. En slík er gifta
og snilld framsóknarþingmanna aS viS skattaumræS-
urnar héldu þeir því fram aS S.I.S. hefSi veriS gefiS
eftir útsvariS til þess aS skapa andstæSingunum mögu-
leika á pólitískum árásum! Þeir halda ef til vill aS svo
fáir snöggir blettir finnist á Framsóknarflokknum og
fyrirtækjum hans aS SjálfstæSismenn séu reiSubúnir aS
gefa eftir milljónir, svo þeir geti skammaS S. I. S. ?
Kjarni málsins er sá aS skattfríSindi S. I. S. voru
sanngjörn á bernskuárum samvinnustefnunnar, þegar
merkt félagsform var aS vinna sér braut. Nú, þegar
S. I. S. er orSiS eitt mesta auSfélagiS í landinu, og jafnt-
framt eitt hiS spilltasta, er sannarlega lítil ástæSa til
þess aS almenningur borgi fyrir þaS skattana.
Einkasöluástin
Seint fyrnast fornar ástir. Enn tala alþýSuflokks-
menn meS ástarbríma í röddinni um einkasölurnar, rétt
eins og þær væru ferskar og föngulegar ungmeyjar.
Sannleikurinn er hinsvegar sá aS þær eru allsendis
ófærar kerlingarskrukkur, sem fyrir löngu hafa fyrir-
gert tilverurétti sínum.
Einkasölur geta átt vissan rétt á sér á afbrigSileg-
um tímum, á kreppuárum og í styrjöldum. En í þjóS-
félagi sem býr viS frjálsan efnahag eru þær steinrunnar
eftirlegukindur haftaáranna. Hver er ástæSan, alþýSu-
flokksmenn, til þess aS halda lífinu í landssmiSjum, viS-
tækjasölum og áburSareinkasölum, ef einstaklingar geta
bæSi annazt sama rekstur ódýrar og veitt betri þjón-
Legsteinn með 9 nöfnum.
Hundar
Þessi virðulegi legsteinn í
svörtum marmara, sem les-
endur sjá hér fyrir ofan
stendur í kirkjugarði einum
í Stokkhólmi. Við nánari að-
gætur munu menn koma
auga að það eru ekki manna-
nöfn sem eru grópuð í hinn
dýra marmara, heldur eru
þetta nöfn á 9 hundum sem
sænski milljónamæringurinn
Gustaf Wannberg riddari
átti. Legsteinninn stendur í
hundakirkjugarði Stokk-
hólms og nöfn hinna tryggu
vina eru Trixie, Kim,
Mouche I, Sussie, Chip,
Mouche II, Bussie og Mouche
III.
Til sænskra
og belgiskra hxmda.
En Gustaf Wannberg og
kona hans Marguerite hafa
ekki látið þar við sitja að
reisa legstein yfir hunda.
Hjónin eru bæði látin í Sví-
þjóð fyrir skömmu. Þegar
sameiginleg erfðaskrá þeirra
var opnuð kom í ljós, að þau
höfðu arfleitt hunda að öllum
eigum sínum, sem námu um
2,5 milljónum sænskra króna
eða um 20 milljónum ís-
lenzkra króna. Arfinum
skiptu þau þannig, að sænsk-
ir hundar fá 1,5 milljón
sænskra króna en belgískir
hundar eina milljón.
Wannberg riddari var af
gömlum sænskum aðalsætt-
um. Hann gekk í sænska
riddaraliðið á fyrri ófriðar-
árunum og var frábær reið-
maður. Tók hann þátt í reið-
keppnum á alþjóðavettvangi
á árunum milli styrjalda og
hlaut frægð fyrir ágæta
frammistoðu sína.
Einmanaleiki.
En eitt sinn er hann var í
keppnisferð í París gerðist
atburður, sem breytti öllu
lífi hans. Hann kynntist
ungri belgískri stúlku að
nafni Marguerite Perette og
kvæntist henni.
Fjölskylda hans heima í
Svíþjóð var mjög mótfallin
þessum hjúskap og leiddi
það til þess, að Gustaf Wann-
berg einangraðist. Hann var
einrænn og sérvitur fyrir en
nú magnaðist mannhatur
hans og einmanaleiki. Þau
hjónin höfðu ekkert sam-
arf
Eina myndin sem til er af
Gustaf Wannberg og konu
hans með einum hunda
sinna. í erfðaskránni gaf
Gustaf fyrirskipun um að
allar myndir af þeim hjón-
um skyldu eyðilagðar.
(V^V.V.V.V.V.V.V.VAW.VV.V/.V.Y.V.'.V.V.V.V.V.V.V
neyti við fjölskyldu hans en
bjuggu í Stokkhólmi.
Árið 1932 tæmdist Gustaf
Wannberg föðurarfur, sem
nam milljónum sænskra
króna. Á þessum eignum
hefur hann síðan lifað, en
ekki haft áhuga fyrir neinu
öðru en,,einverunni og að ala
upp hunda sína. Þau hjónin
voru barnlaus en bjuggu á
fínasta stað Stokkhólms við
Strandgötuna meðfram Leg-
inum. Þau sáust á hverjum
degi úti að ganga með ein-
hvern hinna litlu rottu-
hunda sinn.a
Erfðaskráin gild.
Það er búizt við að erfða-
skráin verði metin gild og
mun úrskurður um það verða
kveðinn upp 28. febrúar.
Það væru aðeins skyldmenni
Wannbergs, sem gætu vé-
fengt hana á þeirri forsendu,
að maðurinn hafi verið geð-
veikur, er hann samdi hana,
en slíkt verður mjög erfitt að
sanna, því að lögfræðingar
og notarius gengu úr skugga
um að hann var með fullu
og réttu ráði er hann samdi
hana.
Til hundavinafélaga.
En hver verður það sem
sér um að féð komi hundum
Svíþjóðar að góðu gagni?
Á því eru engir örðugleik-
ar. I báðum löndunum Sví-
þjóð og Belgíu eru starfandi
hundavinafélg og jafnvel
hundaheimili, þar sem ann-
ast er um velferð hunda, t.
d. er hlutverk þessara stofn-
ana að taka að sér og bjarga
Frh. á 10. síiV
'.■.V.V.V.V.V.V.V.V
'l I í II i
M»i
i i