Vísir - 04.07.1962, Blaðsíða 8

8
VISIR
Miðvikudagur 4. júlí 1962.
Otgefandi Blaðaötgáfan VISIR
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson. Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri Þorsteinn 0. Thorarensen
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur ð mánuði.
I lausasölu 3 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur)
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
.■.V.V.V.VrV.VV.V.V.V.V.’.V.V.V.
i ■ b_» j mm'it
■ ■■■■■■■■■■■■■■esbsi
!■■■■■■
Fer hagur þinn versnandi?
Ekkert fer eins í taugarnar á stjórnarandstæðing-
um og viðreisnin. Ástæðan er ofur skiljanleg. Hér á
landi er næg atvinna og almenn velmegun. Allir þeir
sem hafa einhver samskipti við þann fjölda erlendra
ferðamanna sem þessa mánuði gistir fsland vita, að
fyrstu viðbrögð þeirra er undrun yfir því hve svo
fámenn þjóð í harðbýlu landi fær búið við slík ágætis
kjör. Og þeir íslendingar, sem átt hafa heima erlendis,
vita af eigin raun að almenningur í nágrannalöndun-
um lifir ekki næstum eins góðu lífi og íslenzkur al-
menningur.
Þótt ríkisstjórnin sé góð þá mun samt varla unnt
að þakka henni einni það háa lífsstig, sem einkennir
íslenzkt þjóðfélag. Þar kemur fyrst og fremst til dugn-
aður og framtakssemi fslendingseðlisins. En þess ber
þó að gæta að dugnaður þjóðarinnar er ekki einhlítur
til góðra lífskjara. Stjórn fjármálanna verður líka að
vera í lagi og sú efnahagsstefna verður að ríkja í land-
inu, sem kemur í veg fyrir það að dýrtíðin geri strit
kynslóðar að engu og verkföll rjúfi þekjur þjóðar-
búsins. Þar kemur til kasta þeirra sem stjórna ríkinu.
Núverandi stjórn hefir lagt á það mikla áherzlu
að leysa efnahagsvandamálin að ráðum færustu sér-«
fræðinga í hagfræði og að fordæmi annarra Evröpu-
þjóða, í stað þess að spila eftir eyranu lag frá kreppu-
tímunum milli stríðanna. Árangur kreppustefnunnar
kom bezt í ljós á árum vinstri stjórnarinnar. Þá voru
úrræðin ekki önnur en uppbót á uppbót ofan, nýr
skattur á gamla skattinn.
Hagfræðingastjórn siðari ára, sem almenningur
nefnir viðreisn, hefir gefið skínandi góða raun. Nefn-
um um það þrjár staðreyndir:
Á þessu ári hafa gjaldeyrissjóðir vaxið úr 123
millj. króna í 703 millj. króna.
Á síðustu 12 mánuðum hefir sparifé lands-
manna aukizt um 622 milljónir en það er meiri
aukning en nokkru sinni fyrr í sögu þjóðarinnar.
yf. Á síðustu tveimur árum hefir gjaldeyrisstaðan
batnað um 920 millj. Jtrónur.
Sjúkur maður leitarlæknis. Sjúkt þjóðarbú þarfn-
ast líka sinna lækna. Batinn hefir verið ör og innan
skamms verður full heilbrigði fengin.
Dauöinn á þjóðveginum
Nú eru sumarleyfin hafin og Reykvíkingar flykkj-
ast unnvörpum út um land á bifreiðum sínum. Slysa-
hættan er því aldrei meiri en einmitt nú á þjóðvegum
landsins og síðustu daga hefir allmjög borið á hættu-
legum akstri í nágrenni borgarinnar. Nógsamlega verð-
ur ekki brýnt fyrir bifreiðastjórum um að aka varlega.
Dauðinn leynist bak við næsta leiti, ef ógætilega er
ekið.
Bandaríkjamenn hafa sett bifreiðaflök úr dauða-
slysum á steinsúlur við þjóðveginn, þar sem hætta er
á árekstrum til þess að vara menn við og minna á það
að oft er mjótt milli lífs og dauða. Hví ekki að taka
upp það sama hér á landi?
Ný stjarna í stjórnmáium Frakka
LOUIS JOXE
Maðurinn, sem mest
er virtur og bezt er lið-
inn meðal franskra
stjórnmálamanna í dag,
er tvímælalaust Louis
Joxe. Hann er 60 ára
gamall, kennari, blaða-
maður og stjórnmála-
maður, háttprúður og
þróttmikill Frakki. —
Hann er maðurinn, sem
hefur bundið endi á
stríðið í Algier, stríð,
sem hefur staðið í sjö
ár og fjóra mánuði.
Það samkomulag sem náðist
riú fyrir skömmu er fyrst og
fremst Joxe að þakka, og fyrir
vikið er nú almennt talað um
hann sem næsta utanríkisráð-
herra, eða jafnvel arftaka for-
sætisráðherrans, Michel Debré.
Að ná slíkri hylli við ríkj-
andi aðstæður er vafa-
laust einstætt. í fyrsta lagi hafa
fáir tsekifæri til að láta ljós sitt
skína í skugga de Gaulle, sem
eíns og allir vita drottnar yfir
öllu fimmta lýðveldínus“PæötW I
Frakklandi gætu sartnast sagna
nefnt nöfn 6 helztu ráðherr-
anna.
1 öðru lagi hefur algierska
vandamálið reynst ofviða öllum
þeim sem hingað til hafa spreytt
sig á því. Af þeim sex mönnum
sem hafa Iagt til atlögu við
Algier hefur ekki einn einasti
haldið óskertum orðstír sínum
eða komizt lengra í metorða-
stiganum.
Það skal viðurkennt, að þeg-
ar Joxe tók við, þá miðaði mjög
í samkomulagsátt, og ólíkt fyr-
irrennurum sínum, þá hafði
Joxe á bak við sig sterka stjórn.
Þrátt fyrir þessa aðstöðu, þá
verður litið á verk Joxe sem
frábæran stjórnmálalegan sigur.
Hæfileikar hans til að leysá
þetta svo vel af hendi fólust
fyrst og fremst 1 skarpskyggni
hans og þolinmæði, góðlyndi
og djúpri þekkingu á verkefn-
inu. Samfara þessu er sáæigin-
Það er um að gera að tala og tala — Louis Joxe.
leiki Joxe, hversu óþvingaður
hann er í allri framkomu. En
einmitt þvingandi framkoma er
mesti gallinn á þeim mönnum
sem framarl. eru. í sínum eigin
aúgum eru þeir „meiri menn“
en þeir raunverulega eru, og
gleyma þá oft í sjálfsánægj-
unni að bera næga virðingu
fyrir sér lægra settum mönnum.
Einn af æðstu mönnum
Frakklands hefur gefið þá lýs-
ingu á Joxe, að hann sé stór
og hagsýnn maður. Hann er
fæddur stjórnmálamaður, sem
er miklu betra heldur en vera
þjálfaður sem slíkur“.
Þrjú störf.
Ef Joxe verður atvinnu-
stjónmálamaður, eins og margir
vona og trúa, þá verður það
starf grundvallað á þrem fyrri
störfum hans. Það fyrsta,
kennarastarfið erfði hann frá
föður sínum sem var lífeðlis-
fræðingur og auk þess prófessor
f náttúrufræði. Louis Joxe er
fæddur f einu af úthverfum
Parísar, lauk prófi í sögu frá
Sorbonne. Frá 1925 til 1932 var
hann prófessor f sögu.
1932 hlaut hann fyrstu eld-
skírnina í opinberum störfum,
þegar hann starfaði undir stjórn
Pierre Cot utanríkisráðherra.
Hann starfaði lengi með Cot, m.
a. í afvopnunarnefndinni 1933
-34.
1935 breytti hann um starf,
stundaði nú blaðamennsku fyrir
French Havas Agency, Hann
varð fljótlega fréttastjóri blaðs-
ins í erlendum fréttum. Þegar
Frakkland féll í stríðinu 1940
flúði hann til Algier. I
fyrstu byrjaði hann aftur
að kenna, en varð brátt fyrir
barðinu á Vichystjórninni sem
sakaði hann um de Gaulle-
stefnu. Komst hann þá í náið
samband við de Gaulle og skip-
aði sá síðarnefndi hann yfir-
mann þjóðfrelsisnefndarinnar,
sem átti að undirbúa og skipa
ríkisstjórn eftir að nazistarnir
höfðu verið hraktir á brott.
Þeirri stöðu hélt hann allt til
1946, þegar de Gaulle fór frá.
Ráðuneytisstjóri.
Þá hóf hann þriðja starf sitt
— utanríkismál — og starfaði
sem yfirmaður menntamála í
utanríkisráðuneytinu. 1955 varð
hann sendiherra í Moskvu. 1956
varð hann ráðuneytisstjóri í ut-
anríkisráðuneytinu og var það
þar til de Gaulle tók völdin
1958. Honum hafði tekizt á-
rekstralaust og með ágætum að
starfa með utanríkisráðherrun-
um þessi ár, en þegar de Gaulle
skipaði ungan og óreyndan
mann í embættið sagði Joxe
upp starfi sínu — með kurteis-
legum skýringum. Ástæðan hef-
ur þó eflaust verið sú, að hann
hefur verið illa móðgaður.
Hann þá þó ráðuneytisstjóra-
embættið í forsætisráðherra-
skrifstofunni, varð stuttu síðar
menntamálaráðherra og 1960 sá
embættismaður sem hann er nú.
Eins og hans var von og vísa,
lagði hann sjálfur leið sína til
Algier til að sjá atburðina og
aðstæðurnar með eigin-
augum. Strax frá upphafi gerði
hann sér ljóst að stefna de
Gaulle var sú eina rétta á þess-
ari öld, og ekkert þýddi að vera
með einstrengingslegan þjóðar-
rembing.
Framh. á bls. 10
^■-■.■.■-■-•.V.V.V.V.V.vXv.V.V
!■■■■!