Vísir - 16.08.1962, Blaðsíða 8

8
Fimmtudagur 16. ágúst 1962.
VISIR
Útgelandi: Blaðaútgafan VISIR.
Ritstjórar. Hersteinn Pálcson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Porsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er »5 krónur á mánuði.
í lausasölu 3 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Hlutlaus dómari
Hér hefir undanfarið dvalizt maður að nafni dr.
Mangoldt. Hefir hann gegnt einhverri ábyrgðarmestu
stöðu í fjármálalífi Evrópu undanfarinn einn og hálfan
áratug. Um hríð var hann forseti Greiðslubandalags
Evrópu, síðan Gjaldeyrissjóðs Evrópu og er nú einn
af bankastjórum Evrópubankans.
í gær lýsti dr. Mangoldt því yfir á fundi með
blaðamönnum að hann og ráðunautar hans teldu þær
viðreisnarráðstafanir, sem gerðar hafa verið hér á landi
undanfarin tvö ár hafa horft mjög til góðs fyrir ís-
lenzku þjóðina. Illa hefði horft í efnahagsmálum, en
þær ráðstafanir, sem gerðar hefðu verið, með aðstoð
Gjaldeyrissjóðsins hefðu bætt mjög efnahag landsins.
Hér vék dr. Mangoldt að atriði, sem oft áður
hefir verið gert að umtalsefni í forystugreinum Vísis.
Enn eru til menn á landi hér, sem neita sanngildi
þeirra ummæla að viðreisnin hafi borið góðan ávöxt.
Það hefir lengi loðað við íslendinginn að sannleikurinn
hefir verið súrari, ef landar hafa nefnt hann. Helzt
hefir þurft erlenda menn, og þá helzt sérfræðinga, til
þess að benda á sjálfsagða hluti, svo að þeir væru
teknir trúanlegir.
Það mun reynast hinni íslenzku stjórnarandstöðu
erfið glíma að fást við sameinaða hagfræðingasveit
Evrópustofnananna. fsland hefir beitt sömu ráðum í
sinni viðreisn eins og Frakkland, Tyrkland og Spánn
tveimur árum fyrr. Þau ráð eru alkunn, en þau eru
einnig sársaukafull — um skeið. Því hefir verið reynt
að slá ryki í augu almennings og telja þjóðinni trú
um að fómirnar væru til einskis.
Því eru orð dr. Mangoldt í tíma töluð. Hann er hlut
laus sérfræðingur sem engan hag hefir af því að vera á
annarri skoðun en framsókn og kommúnistar. Hann
segist telja það óhjákvæmilegt fyrir framtíðarheill ís-
lenzku þjóðarinnar að viðreisnaráformunum verið hald
ið áfram. Ella muni illa fara. Þau ummæli eru þess
verð að þeim sé gaumur gefjnn — einnig í herbúðum
stjórnarandstöðunnar.
Má ekki segja sannleikann?
Stjórn S. H. hefir gefið út fréttatilkynningu þar
sem hún fordæmir skrif nokkurra blaða um austur-
viðskiptin og kallar þau óheppileg og til þess fallin að
menn komist að rangri niðurstöðu um málið. Þrátt
fyrir fordæmingu sína bendir stjórn S. H. ekki á neitt
atriði sem rangt hefir verið í skrifum þessum.
Stjórnin virðist ekki hafa komið auga á aðal-
atriði málsins. Ríkisstjórnin hefir ekki spillt austur-i
mörkuðunum, heldur lagt sig í líma að viðhalda þeim,'
þrátt fyrir það að þeir eru sannanlega óhagstæðari en
ýmsir aðrir markaðir. Það er engin goðgá að benda á
þá staðreynd og gefa upplýsingar um hið háa verð
og oft slæmu vörti, sem fæst í skiptum fyrir fiskinn, að
austan.
Um þessi mál gagnar ekki að slá þagnarhjúp
stórhagsmunamanna, heldur á almenningur kröfu á
því að spilin séu lögð á þorðið.
..... ■:■:<<! I ''' I I i ■ '■ l'l I
S
laínvel kettirnir tala
íslenzku
Undanfarna mánuði
hefur sungið á Röðli 28
ára gamall Vestur-ís-
Iendingur að nafni Har-
vey Árnason. Hann er
fæddur í Detroit í Michi-
gan, af amerískri móður
og föður, sem fæddur er
vestra, af íslenzkum for-
eldrum. Harvey er lífleg-
ur ungur maður og virð-
ist ekki hafa neinar á-
hyggjur af lífinu. Með
nafn eins og Harvey hlýt
ur fyrsta spurningin að
vera:
— Tala ekki allir um kan-
ínur við þið?
_ Það er nærri undantekn-
ingarlaust það fyrsta sem fólk
minnist á hér á íslandi. Mér er
sagt, að bæði leikritið og kvik-
myndin hafi verið sýnd hér,
svo það er ekki að undra. Ann-
ars er ég sennilega eina kanín-
an á íslandi, sem þykir brenni-
vín gott.
_ Áttu þar við íslenzkt
brennivín?
— Já. t>að er það sem ég
kem til með að sakna mest þeg-
ar ég fer héðan. Ég hef ekki
drukkið annað vín síðan ég
kom hingað.
— Býst þú ekki við að geta
fundið eitthvað sem jafnast á
við það erlendis?
— Ég tel víst, að það verði
mögulegt. Ég get þó alla vega
fullyrt að það er einstakt I
sinni röð. Það sem ég héf
kunnað einna bezt við er verðið
á því miðað víð aðra drykki.
— Drekkurðu mikið?
— Það fer alveg eftir því
við hvað er miðað. Miðað við
bindindismenn drekk ég mikið
og miðað við drykkjumenn
drekk ég ekki mikið. Mér þykir
það skemmtilegt og fjandinn
hafi það að ég fari að hætta
því, þó að einhver setji út á það.
— Hvað ertu búinn að vera
lengi hér?
— Ég kom hingað í desem-
ber í fyrra og ætlaði þá að
heimsækja Steinþór Jakobsson,
skíðakennara, sem ég kynntist
úti. Svo var mér boðin vinna á
Röðli og ég er hér enn. Þegár
ég ákvað að vera hér lengur,
datt mér í hug að fara að læra
íslenzku. Það hefur gengið
þannig, að ég fer héðan með
þann stórkostlega orðaforða
„takk fyrir“.
— Virðist þér íslenzkan
erfið?
__ Ég hlýt að vera heimskur,
því að jafnvel kettirnir hér
skilja íslenzku, þó að ég skilji
ekki eitt orð.
— Hvað um kanínurnar?
— Ég er eiginlega orðinn
ein þeirra.
— Hvernig líkar þér það?
— Ágætlega.
__ Hefurðu gaman af kven-
fólki?
__Ætlarðu að halda áfram að
syngja?
— Ég veit það ekki. Áður en
ég kom hingað fékkst ég bæði
við að syngja og selja húsgögn.
Það fyrsta sem ég ætla að gera
er, að gera ekki neitt í einn til
tvo mánuði. Raunar Iangar mig
aldrei sérlega til að vinna neitt,
en það verður víst fleira að gera
en gott þykir. Annars hefur það
alltaf verið mitt vandamál, að
ég hef ekki hugmynd um hvað
mig langar að gera. Þess vegna
Hver er Harvey?
— Mjög svo, af öllum stærð-
um, gerðum, útliti og litum.
— Hvert er ferðinni heitið
núna?
__ Það hef ég ekki hugmynd
um enn. Það er allt undir því
komið hvort ég fer með skipi
eða flugvél. Ef ég fer með skipi
fer ég til Evrópu og skoða
hana, en ef ég fer með flug-
vél fer ég til New York.
— Hvenær heldur þú að þú
komist að niðurstöðu um þetta?
— Ég reikna ekki með að
það verði fyrr en daginn sem
ég geri það. Ég er vanur að
gera hlutina þannig. Þegar ég
kom til íslands vissi ég ekkert
um það fyrr en daginn áður en
ég fór. Samt er ég nú búinn að
vera hér í meira en hálft ár.
Hvalkjöf er herramannsmatur
Hvalkjöt er orðið ríkismannafæða,
að því er segir í „Lofotposten", sem
gefið er út í Svolvær í Lofot.
Eftirspurnin er svo mikil, segir
blaðið enn fremur, að hún er ekki
meiri á laxi, og margir vilja miklu
frekar fá hvalkjöt en annað kjöt
að eta. En það er hins vegar ekki
auðhlaupið að því að fá þetta góð-
gæti, segir blaðið enn fremur.
En svo segir frá heimsókn I fyrir-
tæki eitt í Svolvær, sem gerir ekki
annað en að verka hvalkjöt til
hraðfrystingar og útflutnings. Hjá
fyrirtæki þessu vinna hvorki meira
né minna en 35 manns við að skera
hvalkjötið í hæfilega stór stykki,
búa um það og frysta. Hefir verið
unnið úr 370 smálestum af hvalkjöti
á þessu sumri, meðan hvalveiðitím-
geri ég hluti án mikillar um-
hugsunar, til að eitthvað gerist.
— Ertu hamingjusamur?
— Ákaflega. Ég nýt lífsins
miklu meira en flestir aðrir,
sennilega vegna þess að ég hef
engar áhyggjur af morgundeg-
inum. Það er mjög hollt fyrir
taugakerfið, að hafa ekki á-
hyggjur og vera ekki alltaf að
hugsa um hvað skeður á morg-
un. Maður ræður svo ákaflega
litlu um það.
__ Hefur þér nokkurn tímann
dottið í huga að giftast?
__ Maður giftir sig ekki,
maður er tjóðraður.
— Hvernig kanntu við ís-
lendinga?
— Mér hefur virzt kvenfólkið
mjög vingjarnlegt.
inn hefir staðið, og finnst mönnum
það lítið, því að unnt mundi að
selja miklu meira, en vandræðin eru
fólgin í því, að hvalveiðarnar við
Noreg norðanverðan hafa gengið
illa í sumar og því ekki eins auð-
velt að fá hráefnið og oft áður.
Þeir, sem verka hvalkjötið segj-
ast verða að kaupa það svo háu
verði, að þeir mundu ekki hafa
neinn hagnað af því, ef gæðin væru
ekki svo mikil, að orð er á gert
hjá þeim, sem kaupa kjötið að end-
ingu.
I
I ! I i
J i.
J J.
-I l i \