Vísir - 16.08.1962, Blaðsíða 10

Vísir - 16.08.1962, Blaðsíða 10
10 VISIR Fimmtudagur 16. ágúst 1962. Hinir svokölluðu Sigtryggssteinar, tveir rúnasteinar sem fundizt hafa við Heiðabæ. Annar þeirra er reistur af sjálfum Sveini tjúguskegg Danakonungi. Heiðabær Framhald af bls. 9. strönd, forfeður okkar, sem þar lágu 1 leyni fyrir farskipum hlöðnum dýrgripum. Þannig varð Heiðabær mið- stöð verzlunarinnar milli Norð- ursjávarins og Eystrasaltsins í 250 ár. Og nálægir konungar börðust um að ná yfirráðum yfir henni, ýmist til að tryggja verzlun þegna sinna eða til að ná í tekjurnar af skattalagningu verzlunar og iðnaðar í borginni. Það er t .d. mjög merkilegt, að Svíakonungar réðu um skeið yfir Heiðabæ og bendir það og margt fleira til þess, að Svíar hafi verið áhrifamestir Norður- landaþjóðanna í verzlun þeirra tíma. Síðar seildust Saxakon- ungar til yfirráða í Heiðabæ og þar hafði Ansgar postuli og kristniboð Norðurlanda aðsetur sitt. CEM fyrr segir, er enga beina ^ lýsingu á Heiðabæ að finna í fslenzkum ritum. En einhvern tíma í kringum árið 950 heim- sótti arabískur kaupmaður að nafni Al-Tartuschi Heiðabæ og var hann kominn þangað frá kalífadæminu í Cordova á Spáni. í riti sem varðveitzt hef- ur gefur þessi Arabi nokkra lýs- ingu á staðnum. Hann segir m. a.: „Hún er mjög stór borg við yztu takmörk úthafsins. f henni eru brunnar með fersku vatni. íbúar hennar tilbiðja Sirius, ef frá er tekinn lítill hópur krist- inna manna, sem eiga sér eina kirkju í borginni. Þeir halda há- tíðir, þar sem þeir koma allir saman til að dýrka guð sinn og borða og drekka. Sá sem slátrar fómardýri, hvort sem það er hrútur, geithafur eða svín — reisir staur við anddyri húss síns og festir dýrið á hann svo að aðrir sjái að hann hefur blót- að því guði sínum til dýrðar. Borgin er snauð að eignum og dýrðleikum. Aðalfæða ibúanna er fiskur og hafa þeir nóg af honum. Ef þeir eignast börn varpa þeir þeim í sjóinn til að spara sér uppeldiskostnaðinn. Hjá þeim hafa konumar skiln- aðarréttinn, konan ákveður að skilja við mann sinn, þegar henni sýnist. Þeir hafa búið til sárstakt gnsmyrsl, sem er þess eðlis, að ef það er notað dvínar fegurðin aldrei hvorki hjá körlum né konum. Aldrei hef ég heyrt Ijótari söng en hjá borgarbúum. Það er hljóð sem kemur úr hálsi þeirra eins og hundgá, aðeins villidýrslegra.“ IFjANNIG'er lýsing Arabans af Heiðabæ. Sumt er ýkt eins og vildi verða á þessum Iftt upplýstu tímum, en vel geta sannleikskjarnar falizt í lýsingu hans. Og margt bendir til þess, að efnahagur borgarbúa hafi ver ið betri en AI-Tartuschi gefur i skyn, þó hús Heiðabæjar, föln- uðu við samanburð á skraut- hýsi Cordova á Spáni. Svo mikið er víst, að það var barizt og strítt um yfirráðin yfir auði hennar. Kaupmennirn- ir hefðu kosið að fá að lifa þar f friði, en margir ásældust völd- in, konungar Dana og Saxa. Uppgröftur f borginni sýnir, að fólk af tveimur þjóðernum hef- ur lifað þar saman í friði, ann- að Danir, hitt Fríslendingar, og má sjá mismun í grafarsiðum þessara tveggja þjóða. Við Heiðabæ hafa m. a. fund- izt tveir rúnasteinar sem eru meðal stærstu og bezt varð- veittu rúnasteinanna. Þeir eru Ieifar bardaga sem þar hafa verið háðir. Áritunin bendir til þess ,að það hafi verið sjálfur hinn frægi fornkonungur Dana, Sveinn tjúguskegg sem reisti annan steininn yfir hirðmann sinn Skarða, sem féll við Heiða- bæ. rf~'kG svo kemur lokaþáttur Heiðabæjar í hinni hat- römmu styrjöld sem varð í kringum árið 1950 milli Sveins Ástríðarsonar Danakonungs og Haraldar harðráða Noregskon- ungs. Snorri Sturluson víkur nokk- uð að þessu í Heimskrir.glu og segir þar að Haraldur hafi eytt Heiðabæ. En í Flateyjarbók er miklu ýtarlegri lýsing á styrj- öldinni og herferð Haraldar um Jótland: „Haraldur vendir nú suðr til Jótlands fyrir sunnan Vendil- skaga (Skagen) og svo um Þjóðu (Thy) fe» nú allt herskildi, brennir hyggðina og drepr mennina, svo sem hann _ var vanur ..... Gjörðu þeir nú svo mikinn hernað sem hér til hefði ná- liga skuggi verið hjá því, sem nú var, og tóku ýki fjár. k Þá mælti Haraldr konungr: „Gjarna vilda ég, að Danir ræki minni til vorrar kvomu, og megu þér á líta, hver frami það væri, að vér sæktum þá heim og gjörðum þeim slíkt illt, sem vér mættum. Vér höfum nú fengið meira fé en á mörgum sumrum fyrr. Nú mun ég fara allt suðr til Heiðabæjar. Það væri oss mikið snilldarverk að ná honum og gjöra þeim nokk- um auvisla“. Fara þeir nú með herinn og láta geisa eld og jám, hvar sem þeir fóru um Danmörk, og fara nú djarfliga. Liðið stökk und- an, slíkt er komast mátti, og á fund Sveins konungs og bera upp fyrir honum kveinstafi sína, segja skaða sína og hörmung. ★ Haraldr k »ungr kom nú með herinn til Heiðabæjar og gjörði mikinn sveim í bænum, tóku og ræntu mörgum gersimum því að náliga voru komnar þar all- ar þær, sem mestar voru. Þar voru og konur ríkra manna, og í þeim stað einhverj- um var mest frægð og gæzka í allri Danmörk. Tóku nú þar allt, slíkt er þeir vildu, bæði konur og fé. Þá mælti Haraldr konungr: „Þó að Danir stæði á móti, að eg mætta konungr vera yfir þeim, þá stóðu þeir nú lítt á móti oss eðr fyrir konum sín- um og gersimum, að eigi komi það í vort vald Norðmanna.“ k Og er þeir höfðu rænt stað- inn og tekið slíkt er þeir vildu, þá brenndu þeir hann allan. Þá ortu menn Haralds þetta: Brendur var upp með endum. allur það má kalla hraustligt bragð er eg hugda Heiðibærr af reiði. Von er að vinum Sveini verk í nótt fyrir óttu gaus hár logi úr húsum harm á borgararmi. JjANNIG lauk byggð í Heiða- bæ og fluttist verzlunar- stöðin eftir það til Slésvíkur en aldrei kom aftur hin sama gullöld danskrar kaupmennsku aftur. Á næstu öld fóru tím- arnir að breytast og verzlunin að eflast hjá Miðjarðarhafs- þjóðum og í Frankaríki. En auk þess gerði ósamlyndi Norður- landaþjóðanna, stríð og bardag- ar verzlun þeirra erfiðara fyrir. Þar kom að Hansastaðirnir og Rínardalurinn tóku að eflast með nýjum verzlunarháttum og fullkomnari og stærri skip- um. Það sem eftir er sjáum við í fornleifauppgreftri Heiðabæj- ar, hinnar brunnu borgar í fögrum skartgripum úr gulli og öðrum gersemum. K. S. í. K. S. I. GLAUMBÆR Kveðjudansleikur fyrir færeyska landsliðið í Glaumbæ í kvöld. Dansað til kl. 2. Ókeypis aðgangur. Knattspyrnusamband íslands. Verkamenn óskast — MIKIL VINNA — Sandver sf. Sími 33374. Starfsstúlkur óskast í Vífilsstaðahæli sem fyrst. — Upplýsingar gefur yfir- hjúkrunarkonan í síma 15611. Skrifstofa ríkisspítalanna. Yfir Sprengisand — Framhald af bls. 6. Stundum hafði Fólksvagninn jafnvel forustuna, fór fyrstur. í fylkingu jeppa og fjallabíla eins og hann ætti öll þessi víð- lendu öræfi. — Ekki myndi ég samt ráð- leggja neinum að leggja einn á Sprengisandsleið á Fólksvagni, sagði Gunnar Petersen einn þátt takendanna við fréttamann Vís- is. Aksturinn var vlða erfiður, þó bílinn hefði það yfir. — Hvernig er leiðin, — hvaða kaflar eru verstir? — Mestöll Ieiðin er sandmel- ar og yfirleitt greiðfær, ég tala nú ekki um fyrir jeppabíla, sem geta farið um allt. Sprengisand- ur sjálfur er ágætis bílabraut á köflum. Verst er þegar komið er að lækjum og gilum. Þá kem ur grjótið og sýna verður mikla varúð og aðgætni. • Víðast hvar hafa fjallabílar, sem verið hafa þarna á ferð myndað vegaslóða og er sæmi- legt að fylgja þeim. Þó virtist Ieiðangursmönnum að vegastæð ið niður í Bárðardal væri illa valið, mætti fá betri leið. Bílarnir tóku allir benzín við ferjustaðinn á Tungnaá, sem er nær fremst yfir Tungnaá við ósa hennar út í Þjórsá. Heitir þar Sultartangi. Nægði það benzín síðan að næsta benzín- stað við Fosshól hjá Goðafossi. • Lagt var af stað á laugardag- inn frá Reykjavík um kvöldið var tjaldað hjá Kjalvatni nokkru fyrir norðan ferjustaðinn. Á sunnudaginn var risið snemma úr svefnpokum og ekið þá um daginn sem leið liggur að Mýri í Bárðardal, en þangað var kom ið um kl. 10 um kvöldið. Frá Mýri er síðan ágætis vegur og óku þeir á Fólksvagninum á 1 y2 tíma í Vaglaskóg, þai sem þeir tjölduðu aðra nótt. Veðrið var skínandi gott og fagurt á fjöllum. Einna hrifnast- ir urðu férðamennirnir af nátt- úrufegurðinni í Jökuldal vestan í Tungnafellsjökli og fagurt gras lendi er í Tómasarhaga. Þá er ákaflega fagurt og undarlegt fyr irbrigði sem mætir ferðamanni rétt hjá svokallaðri Hrossöldu. Þar er stórt svæði vafið hinni fegurstu Eyrarrós. Maður trúir varla að slíkt blómskrúð sé til uppi á hálendinu. TRÉSMIÐJAN oo cra LAUGAVEGI 166 VERZLUN ARSÍMI 22229 í' GLÆSILEG HÚSPRÝÐI VÍllS-sófasetf VÖNDUÐ OG STÍLHREIN FJÖLBREYTT ÁKLÆÐI PlÁST-sófcssetf EINKAFRAMLEIÐSLA FRÁ VÍÐI HENTUG OG ÖDÝR

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.