Vísir - 12.11.1962, Blaðsíða 8

8
V I ii i K . Mánudagur 12. nóvember 1962.
VÍSIR
Utgefandi: Blaðaútgáfan VISIR.
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram.
Aöstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskrifstargjald er 55 krónur 6 mánuði.
t lausasölu 4 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Lyktir læknadeilunnar?
Sáttatillaga ríkisstjómarinnar í læknadeilunni er
sanngjöm og geta læknar vel við hana unað. Ætti
þeim sízt allra manna að vera í mun að draga deilu
þessa á langinn meir en orðið er.
Á fundi sínum í gær samþykktu læknar að ganga
að sáttaboðinu að meginefni. Hins vegar settu þeir
ýmis skilyrði fyrir samþykkt sinni, sem fela í sér fríð-
indi þeim til handa. Er nú eftir að vita, hvort ríkis-
stjómin telur fært að ganga að þeim skilyrðum. Mál-
ið er þó sem betur fer komið á lokastig og vonandi
má telja að læknadeilan sé nú senn úr sögunni og
læknarnir 3! hefji aftur störf sín. Tæpara mátti
heldur ekki standa eins og dr. Snorri Hallgríms-
son benti á hér í blaðinu á laugardaginn. Allt var
þetta mál, og er reyndar enn, hið msta ógæfumál.
í óefni rak án þess að aðilar deilunnar ætluðu í
raun og veru að svo illa tækist til. Ætla má, að deila
þessi hafi orðið eftirminnilegt dæmi, og af henni verðj
dregnir réttir lærdómar í framtíðinni.
Með undirtekt sinni undir sáttaboðið viðurkenna
Iæknar það óhjákvæmilega sjónarmið, að þeir eru rík-
isstarfsmenn. Því ber að ákvarða launakjör þeirra
samkvæmt hinum nýju kjaralögum, annað hvort með
samningum eða kjaradómi. Fríðindi þeirra eru, að þeir
fá launahækkun sína reiknaða allmörgum mánuðum
fyrr en aðrir ríkisstarfsmenn.
Deilan spratt upphaflega af því að læknar töldu
uppsagnir sínar heimilar og að kjaralögin nýju næðu
ekki yfir þá. Lengur leikur enginn vafi á þessum at-
riðum. Kjaralögin ná til þeirra sem annarra ríkisstarfs-
manna. Því verður að telja útilokað að í framtíðinni
komi til þeirra ódæma sem læknadeila þessi hefir
verið.
Som/ð d Akranesi
Nú um helgina bárust þær fregnir, að Haraldur
Böðvarsson & Co. á Akranesi hefði samið við síldar-
sjómenn. Eru launin, sem um var samið, yfirleitt hálfu
prósenti hærri en sáttatillagan, sem báðir aðilar felldu
fyrir yiku.
Þessi atburður kemur ekki á óvart. Deilan hefir
staðið það lengi, að bæði sjómenn og útgerðarmenn
munu vera orðnir langþreyttir, hvað þá almenningur,
sem horfir upp á aðgerðarleysið. Milljónir tapast á
hverjum degi, og eins og Vísir hefir áður bent á, þá
eru síldarmarkaðir erlendis í stórhættu, ef ekki sum-
ir glataðir.
Úr þvf sem komið er má búast við því, að til
lykta dragi f deilu þessari, enda þótt sáttafundurinn,
sem haldinn var í nótt, hafi reynzt árangurslaus.
Lundúnablöðin hafa að undan-
förau gert ýmsum atrlðum Vass-
allnjósnamðlsins hærra undir
höfði en öðrum, þótt af nógu
hafi verið að taka til þess að
gera sér mat úr. Og upp úr miðri
s. L viku, eftir að birt hafði ver-
ið bráðabirgðaskýrsla stjómskip
aðrar nefndar, að beinni skipan
forsætisráðherra, en nefndin hef
ur hvergi nærri lokið störfum,
gerlst svo það, að Thomas Gai-
braith, aðstoðarráðherra, biðst
lausnar frá embætti sínu, eins
og getið var hér í blaðinu á
föstudag.
Hvað hefur verið að gerast í
þessu máli að undanförnu —
eftir að Vassall, starfsmaður
talið að þetta benti til neins ó-
sæmilegs, kynferðislegs eðlis.
(Það hafði komið í ljós við rétt-
arhöldin, að Vassall er kynvill-
ingur, og að sovézkir agentar
höfðu gögn I höndum því til
sönnunar, og knúðu hann þann-
ig með hótunum til þess að iáta
af hendi við þá Ieynilegar upp-
' lýsingar). — Biaðið sagði, að
stjórnarandstaðan væri reiðu-
búin að gera uppskátt um nafn
sendanda póstkortsins, ef ekki
yrði fyrirfkipuð meiri háttar
rannsókn varðandi öryggi og
tengsl Vassals við embættis-
menn í Whitehall.
Þrír háttsettir embættismenn
höfðu áður verið skipaðir í
rannsóknarnefnd þá, sem fyrr
hefur verið vikið að, og er for-
maður hennar Sir Charles
Cunningham, ráðuneytisstjóri í
innanríkisráðuneytinu. Tveir
aðrir eiga sæti í henni. —
Nefndin hraðaði störfum, að
því er sagt var í þessu sama
blaði, sem út kom miðvikudag-
og yrði forseti hans hæstarétt-
ardómari. Og blaðið segir, að
verkalýðsleiðtoginn Georg
Brown hefði sagt berum orðum
við Macmillan, að hann hefði
fyrr reynt að ræða þetta mál
við hann einslega, en hann vik-
ið sér undan því, og tæki hann
sömu aðstöðu nú, yrði flokk-
urinn að gera málið opipbert,
þótt leitt væri. Macmillan Sagði
þá, að undir eins og skýrsla
nefndarinnar lægi fyrir myndi
hann ræða málið við Hugh
Gaitskell. Og Macmillan gaf í
skyn, að hann myndi ekki hika
við frávikningar úr embættum,
ef hann teldi gildar ástæður til.
/
Um bráðabirgðaskýrsluna,
sem um hefur verið getið, segir
sama blað daginn eftir, að
stjórnin hafi stigið það skref,
sem ekki séu dæmi til áður, til
þess „opinberlega að afsanna
það, að einn af ráðherrum
hennar“ hafi gert neitt, sem
geri hann tortryggilegan með
tilliti til öryggis.
Alvarleg eftirköst
Vassall-hneykslisins
flotamálaráðuneytisins, var
dæmdur til fangelsisvistar í 18
ár, fyrir að láta Rússum hem-
aðarupplýsingar í té? Hvers
vegna hamast blöðin enn út af
þessu máli? Hvers vegna er þess
krafizt, að rannsaka þurfi emb-
ættisferil fleiri opinberra starfs
manna?
Éitt Lundúnadagblaðanna
skýrði frá því á miðvikudag,
rétt áður en Macmillan gaf fyr-
irmælin um bráðabirgðaskýrsl-
una — að „skuggastjórn“ Verka
lýðsflokksins hefði komið saman
á fund til íhugunar á að bera
fram vantraust á rikisstjórnina
fyrir meðferð hennar á Vassall-
málinu, og var einnig sagt, að
leiðtogar stjórnarandstöðunnar
hefðu „mikilvægar sannanir" í
höndum — afrit af bréfum, sem
fundust í íbúð Vassalls við
Dolphin-torg. Bréf þessi eru
sögð vera frá um 100 manns og
allt frá árinu 1949 — og meðal
þessara gagna er póstkort sent
erlendis frá til Vassalls, frá
embættismanni, sem var yfir-
maður hans. Þessi póstkorts-
fundur leiddi, að áliti stjórnar-
andstöðuleiðtoganna, í ljós vin-
áttu sem vart var að búast við
að ætti sér stað milli háttsetts
yfirmanns og skrifara, en ekki
inn 7. nóv. til þess að láta
Macmillan í té bráðabirgða-
Thon.as
Galbraith
skýrsluna. Athuganir þeirra
beindust að því að leiða í ijós
hvernig á því stóð, að Vassall
hafði getað stundað það svo
lengi sem reynd bar vitni —
sem starfsmaður flotamálaráðu-
neytisins — að láta erlendri
þjóð í té gögn, sem vörðuðu
öryggi landsins. M. a. rannsak-
aði nefndin mikið af bréfum.
Leiðtogar Verkalýðsflokksins
töldu þetta ekki fullnægjandi
ráðstafanir og vildu að settur
yrði á fót rannsóknardómstóll,
Bráðabirgðaskýrslan var til-
búin og gefin út sem opinbert
plagg eftir nokkrar klukku-
stundir — og tók nefndin fram,
að hún hefði ekki enn rætt við
Galbraith, og bréfin virtust
ekki benda til kynna, er hefðu
verið þess eðlis, að þeim fylgdi
áhætta tengd öryggi.
En hvað sem því líður, að
með bráðabirgðaskýrslunni hafi
átt að sanna það, að Galbraith
hafi ekkert vafasamt aðhafzt,
var hið næsta, sem gerðist, að
Galbraith baðst lausnar.
Missti annað málið
Þjóðverji nokkur, sem búsett
ur er i Englandi, varð fyrir ein-
kennilegu slysi nú fyrir nokkr-
um dögum. Hann varð fyrir bif
reið, fékk mikið höfuðhögg, og
vaknaði ekki fyrri en eftir all-
Iangan tíma í sjúkrahúsi. Þeg-
ar hann rankaði við sér, var
hann alveg búinn að tapa niður
þeirri ensku, sem hann hafði
Iært og mælti mjög vel á. Má
hann nú taka til við að Iæra
hana aftur, þvf að hann er starf
andi í Englandi og kvæntur
enskri konu.
Mikill drykkjuskapur á
brezku togurunum
I brezka blaðinu Fishing
News var nýlega mjög kvartað
yfir drykkjuskap á brezkum
togurum. Var kveðið svo að
orði í blaðlnu, að mikiil hluti
skipshafnar væri óvinnufær
sakir drykkjuskapar, og væri
sök skipstjóra og yfirmanna
engu minni en hásetanna.
Charles Chapple, forseti fiski
mannasambandsins (United
Fishermen’s Union) hefur ásak-
að fiskimenn um að drekka ó-
hæfilega mikið, er lagt væri
upp í sjóferðir, og kvaðst hann
mundu kalla saman fund i sam-
bandinu til þess að ræða þetta
vandamál. Tók hann sérstak-
lega fram, að ekki veitti skip-
stjórum heldur af því að athuga
sinn hlut í þessu máli, því ekki
væri síður drukkið í brúnni en
á neðra dekkinu. Þá hefur félag
togarayfirmanna í Hull ákveðið
að láta fara fram rannsókn á
og reyna að fá endanlega lausn
á þvf vandamáli, sem skapazt
hefur í starfi þeirra vegna ó-
hlýðni drukkinna skipshafna,
einkum í upphafi veiðiferða. Er
greinilegt, að Bretar ætla sér
nú að taka þetta mál föstum
tökum. í tilefni af þessu er rétt
að varpa fram þeirri spumingu,
hvort ekki sé nú rétt fyrir okk-
ur íslendinga að Ifta i eigin
barm hvað þetta snertir, því
það er alkunna, að ekki er allt
sem skyldi, þegar íslenzkir tog-
arar leggja úr höfn.
\

( I 1 1 ( ' ; f , I / / / ;