Vísir - 05.12.1962, Blaðsíða 15

VlSIR . Mlðvikudagur 5. desember 1962.
75
Cec/7 Saint - Laurent:
NÝ ÆVINTÝRI
r jr
KAROLINU
Fulltrúar okkar í París hafa
veitt aðstoð sína hér að lútandi,
— þeir hafa treyst leynileg
tengsl við Verona.
— Erindrekarnir í París hafa
haft meiri afskipti af stjórnmál-
um en hermálum. En hér er um
hernaðarleg fyrirmæli að ræða.
— Já, og þau hernaðarlegu
fyrirmæli eru um ákaflega mik-
ilvægt skref. Hingað til hefur
því verið haldið leyndu, en ég
get nú sagt yður, að herinn legg-
ur af stað á morgun, — ekki
til Quiberon, heldur til Saint-
Brieuc, þar sem hin raunveru-
lega innrás mun eiga sér stað.
Cadoudal svaraði svo lágri,
hásri röddu, að Karólína gat
með naumindum heyrt orðaskil:
— Ég vona, að hershöfðingj-
anum hafi ekki skjáltaz'. — en
hafi yður skjátlazt — vei yður!
Og Cadoudal var óðara horf-
inn.
Hershöfðinginn sneri sér að
Karólínu:
— Þarna sjáið þér, fyrirmæli
þau, sem ég hef fengið, eru því
tilj hindrunar, að ég fari með
herinn til Quiberon. Við tölum
ekki meira um þetta. En þegar
herinn leggur af stað á morg-
un til Saint-Brieuc vona ég, að
þér komið með.
Karólína féllst á það.
Næstu viku hélt herinn yfir
Bretagne og var farinn hægt og
stöðugt lengra frá Quiberon. —
Flokkar undir stjórn Cadoudals
fóru fyrir og börðust við þá fáu '■
lýðræðissinna, sem á vegi hers-!
ins urðu, en flestir höfðu lagt'
á flótta, er það fréttist, að rauði
— Nei, hershöfðingi, það verð
ur engin landganga við Saint-
Brieuc — engin önnur en sú
við Quiberon og félagar okkar
þar eiga okkur það að þakka,
að þar er allt glatað.
Hershöfðinginn fór af baki og
fór sér hægt.
— Þér eruð að gera að gamni
yðar? Hver hefur talið yður trú
um þessa vitleysu? Hafið þér
kannske hitt vin okkar Cadou-
dal?
— Kei, en flokkur minna
manna náði bréfi, sem boðberi
var með á leið til höfuðstöðva
Hoche hershöfðingja. Hérna er
það.
Bréfið var svo hljóðandi:
Horfurnar fara stöðugt batn-
andi. Þér hafið skipað mér að
beita öllum ráðum til þess að
koma i veg fyrir að rauði her-
inn ráðist á bakvarðasveitir
yðar. Þetta var gert. Og það
sem bezt er: Rauði herinn fer
nú frá Morihan og fer til Cót-
es-du-Nord. Þér getið þannig
verið öruggur. Ég ætti kannske
Mundu
ávísun -
nú að skrifa mér — jafnvel þótt það verði ekki nema
herinn nálgaðist.
Þegar Karólína kvöld nokkurt |segja yður, að ég hef^notað
steig út úr vagni sínum fyrir
framan höllina í Ponmenée sá
mér þá spennu, sem ríkjandi
er í ýmsum hópum konungs-
sinna,
hefði grunað að félagar okkar
hefðu verið sviknir vegna stjórn-
málalegs ráðabruggs ...
Hann strauk hendinni um
sveitt enni sitt. Svo rétti hann
úr sér:
— Kannske er það ekki of
seint. Aðalher okkar er í 10
kílómetra fjarlægð héðan. Ég
skal strax skipa svo fyrir, að
lagt trúnað á. Af ástæðum,
sem varhugavert er að minn-
hún sér til undrunar Pont-Bell-
anger standa þar, óhreinan og
örmagna. Hún steig eitt eða tvö
skref í áttina til hans, en í sömu
svifum gekk Pont-Bellanger
hratt móti Tinteniac, sem kom
! ríðandi í sömu svifum ósköp ró-
legur.
—Pont-Bellanger, eruð þér
hér? Yður var skipað að vera
kyrr í Elven með hersveitir yðar.
Hann hafði byrzt si0, en
skipti nú allt í einu um svip:
— Já, auðvitað, þér hafið
heyrt um landgönguna við
Saint-Brieuc ög hafið ekki getað ofðirití'!ttsélfeikfl^,'í framan.
stillt yður um að koma og vera — Ég sver, sagði hann, að ég
haldið verði til Quiberon eins
^ Agentarnir í 'parís^hafa | h; 'ft °8 Komizt verðun Ég fer
sagt sumum þeirra að land- fiálful' fyrir hðlnu °8■ Þött við
ganga muni eiga sér stað j komum um seman verð ég með-
Cotes-Nord, í samræmi við |nl Þeirra> sem láta hflð Vlð
mn orðróm, sem þér hafið | Qulberon ■ • ■
hrundið af stað, og menn hafa Aðrir vagnar höfðu numið
staðar og konurnar, sem í þeim
höfðu ekið, stóðu þarna þögul-
ast á í þessu bréfi, óska vissir í ar og hlustuðu á það, sem fram
flokkar konungssinna ósigurs j hafði farið. Frú de Guernissac
við Quibero. Þér þurfið því! var náföl og sagði rólegri röddu:
ekki að ala neinar áhyggjur
lengur.
Pont-Bellanger hafði lesið
bréfið upphátt. Tinteniac var
Ég skil þetta ekki. Ég hef
að minnsta kosti ekki gert ann-
að en ég var vön — sent áfram
fyrirmælin frá París. Mér finnst
það ótrúlegt, að . . . ’
Hún þagnaði skyndilega. Allra
þar með?
T
A
R
Z
A
n
Við skildum við Tarzan hjá
fjársjóð Djöfuls-mannsins en
hittum hann nú aftur þar sem
hann er í mjög þungum þönk-
TAR.ZAN HAS JL
TOi.7 A50UT THE
LOF’Ef'S'-- CKEAT
THAT ARE A SUPFC
LIN< EETWEEN
AN7 APE.
I gerði allt í góðri trú. Ef mig, augu mændu á Pont-Bellanger,
'THEN WHATARE WE WAITINS FOR?"
, F’KOFESSOK TATE SHOUTEPt "LET'S
. ON— ON TO SHELETON COAST!"
’lT'S Á FASCINATING THEORY/f SAI7
THE JUNGLE L0R7, *AN7 CERTAINLV
WOZ.TH INVESTISATION--" 5.17-fggý
um. Það var verið að segja hon-
um frá mjög undarlegum ver-
um, sem við skulum kalla strand-
lópa, og þessar verur eru ef til
tengiliður milli manns og
vill
apa.
„Þetta er stórmerkilegt fyrir-
brigði, sagði Tarzan, og sannar-
lega þess vert að rannsaka það“.
„Hverju erum við þá að bíða
eftir, hrópaði Teitur prófessor.
Við skulum leggja af stað — til
Beinagrindarstrandarinnar".
nss.sra
Barnasagan
KALLI
og super-
filmu-
fiskurin^
„Járnbrautarlest beint fram-
undan"? hrópaði meistarinn, og
leit út um gluggan. „Þér meinið
líklega á bakborða, I<alli?“
skárust teinarnir og lestir stefn
„Himin og haf“, hrópaði Kalli,
sem mundaði pístólu og gekk
að konu sinni, án þess að hafa
af henni augun. Hún hreyfði sig
ekki úr sporum, sá hann koma
nær og nær, en skyndilega lagði
hún á flótta og hann hljóp á
eftir henni, og varð þetta með
svo skjótum hætti, að enginn
gat komið í veg fyrir það. Hún
hljóp inn í trjágöng, þar sem
var söðlaður hestur. Hljóp hún
á bak honum og reið af stað, en
Pont-Bellanger gaf sér ekki tíma
til þess að svipast um eftir hesti,
miðaði á hana skammbyssunni
og hleypti af.
Óp kvað við og hann hélt á-
fram hlaupunum í sömu átt og
hann hafði skotið. Án þess að
hugsa sig um hljóp Karólína á
eftir honum. Þegar hún kom inn
í trjágöngin sá hún Pont-Bell-
anger standa yfir konu sinni,
sem hafði dottið af baki, er hest-
urinn hnaut með hana.
Karólína varð móð af hlaup-
unum, en kallaði:
— Pont-Belianger, kallaði hún,
skjótið ekki...
— Frú, sagði hann, það er aug
ljóst, að þér gerið yður ekki
grein fyrir, að þessi kona hefur
svikið okkur öll.
Hann sneri sér að konu sinni:
— Þú hefur svívirt nafn mitt,
eyðilagt líf mitt. Láttu þér ekki
detta í hug, að ég hafi verið
blindur. Þegar ég fyrir misseri
átti í samningum við hershöfð-
ingja lýðveldisins veitti ég því
athygli, hver áhrif Hoche hers-
höfðingi hafði á þig. Ég ræddi
ekki um þetta. Ég gat ekki ráð-
ið yfir tilfinningum þínum og lét
þig fara þínu fram. Ég er ekki
eiginmaður, sem er að hefna sín,
af því hann var svikinn. Ég er
hermaður, sem skýt föðurlands-
svikara.
HETJUSÖGUR /
íslenzkt myndablað ;
fyrir börn 8 - 80 ára
MÓI HÖTTUR iMiU’
og kappir hans
» % hefti komið
í bókabúðir
og kostar aðeins 10 krónur.
„það kemur önnur lest á stjórn-
borða“. Þetta var rétt, þarna
du á þá frá báðum og framan
frá. „Heyrið mig, félagar“, hróp
aði herra Bizniz, og ljómaði af
ánægju, „þetta var nú aldeilis
fyndið. Joe P. Deal heldur að
hann geti stöðvað okkur með
öllum þessum eimreiðum, sem
hann hefur tekið á leigu. „Ho,
en það umstang". „Þér megið
kalla mig gamla olíukönnu ef ég
skil eitt orð af þessu öllu saman"
sagði meistarinn, meðan hann
Ieitaði ákaft að bremsunni.
Ódýrar
telpuúlpur
i