Vísir - 01.02.1963, Síða 8

8
VIS IR Föstudagur > febrúar 1963,
VÍSIB
Jtgetandi Blaðaútgátan VISTR
Ritstiúrar Hersteinn Pálsson Gunnar G Schram.
Aðstoðarritstióri Axei Fhorsteinsson
Frétiastiön Þorsteinn 0 rhorarensen
Ritstiómarskrifstofui Laugavegi 178
Auglýsmgai og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Askriftargiald si 55 -rónui á mánuði
f lausasölu 4 kr eint — Simi 11660 (5 Mnur).
Prentsmiðis Vlsis — Eddf h.f
Gerumst aðilar að GATT
Nú er aðstaða okkar íslendinga hin sama og
annarra Norðurlandaþjóðanna: við vitum ekki hvað
gerast muni eftir að de Gaulle hefir skellt dyrum
sexveldanna í lás. í gær var gerð hér í blaðinu nokkur
grein fyrir þeim möguleikum, sem á dagskrá eru í
tollamálum álfunnar, en eins og þar var tekið fram þá
er næsta erfitt á þessu stigi málsins að spá um það
hver muni verða bandalög framtíðarinnar.
Ekki er þó ósennilegt að komið verði á stofn frí-
verzlunarsvæði, sem sjöveldin taki þátt i með tilstyrk
Bandaríkjanna og Kanada. Það er þessi hugmynd sem
var á dagskrá 1957. Þá greiddi ísland atkvæði með
tillögum um að stofnun slíks svæðis væri æskileg.
Útilokað er annað en afstaða okkar verði hin
sama nú og þá, ef málið kemur aftur á dagskrá. Við
megum ekki einangrast frá efnahagsstraumum Evrópu.
Þótt tengsl við Efnahagsbandalagið komi nú ekki til
greina, að minnsta kosti ekki í bili, þá verðum við að
taka þátt í viðræðum um þær lausnir, sem aðrar kunna
að gjörast í tollamálum þeirra ríkja, sem utan sexveld-
anna standa.
Og nú er tímabært að ísland sæki um upptöku
í GATT, hina alþjóðlegu viðskipta- og tollastofnun.
Hún er mikilvægt tæki til tollalækkanna með marg-
hliða samningum. Við höfum ekki verið þar aðilar,
bótt til stofnunarinnar teljist langflestar þjóðir heims.
Við eigum ekki að láta það tækifæri ónotað sem þar
býðst til þess að komá skoðunum okkar á framfæri.
Ríkið og réttlát lög
Á miðvikudaginn gerði f jármálaráðherra, Gunnar
Thoroddsen, grein fyrir þeim málum, sem Alþing: fær
til meðferðar. Þar eru mörg stórmál og merkismál á
ferðinni, svo sem löggjöf um Skálholt, um ferðamál
og landkynningu, nýja tollskrá, iðnlánasjóð, ný vega-
lög og er þá ekki nema fátt eitt talið.
Það er hlutverk ríkisstjórna að sjá um endurskoð
un gildandi laga og semja nýja lagabálka um atriði
sem þarfnast nýskipunar. Og þetta starf er líklega enn
bá þýðingarmeira á íslandi en í flestum öðrum löndum
þar sem hér eru þjóðfélags- og tæknibreytingar svo
hraðar.
Þetta hlutverk hefir núverandi ríkisstjórn leyst vel
af hendi. Það er mikilvægt, því að með lögum skal
land byggja. Ranglát eða úrelt löggjöf skerðir réttar-
meðvitund þegnanna og getur þannig unnið óbætan-
legt tjón. Er skemmst að minnast í því sambandi
skattalaganna, sem nú hefir loks verið breytt.

MINNING:
Magnús Einarsson
Magnús Einarsson, búfræði-
kandidat, lézt með sviplegum
hætti 24. þ. m. Hann var sonur
hjónanna Jakobínu Þórðardótt-
ur og Einars Ásmundssonar
forstjóra í Sindra, fæddur í
Reykjavík 15. september 1938
og því aðeins 24 -ára, þegar
hann lézt.
Þrátt fyrir sinn unga aldur
var Magnús kominn drjúgan
spöl áleiðis á þeirri braut, er
hann hafði markað sér i lífinu.
Á unglingsárunum valdi hann
sér lífsstarf og hóf síðan af
mikilli festu að afla sér mennt-
unar til þess áð verða sem
hæfastur til framtíðarstarfsins.
Þessi borgfæddi unglingur valdi
sér að lífsstarfi yrkingu jarðar-
innar, hann vildi leggja hönd á
plóginn með þeim, sem „ristu í
sundur brunabörð og breyttu
þeim í græna jörð“.
Að loknu gagnfræðaprófi hélt
Magnús austur til Laugarvatns
og lauk stúdentsprófi við
menntaskólann þar, I þeim fræð
um, sem tilskilin eru til kandi-
datsnáms í búfræði. Að þvl
loknu hóf hann búnaðarnám við
bændaskólann á Hvanneyri og
lauk þaðan kandidatsprófi árið
1959. Þá hafði Magnús, 21 árs
að aidri, náð fyrsta áfanganum
á leið sinni til starfa fyrir ís-
lenzkan landbúnað. Síðan lá
leið hans til Skotlands, þar
sem hann stundaði háskólanám
aðallega í þeirri grein, sem
hann hafði ákveðið að sér-
mennta sig í, en það var ali-
fuglarækt. Námi sfnu í alifugla-
rækt Iauk Magnús á tveimur
árum og kom hingað heim aft-
ur á sl. sumri og tók við starfi
sínu, sem ræktunarráðunautur f
Kjalarnesþingi.
En varla var við þvf að búast
um jafn áhugasaman og sí-
kvikan mann og Magnús var, að
hann sæti lengi um kyrrt. Hug-
ur hans stefndi að þvf að fram-
kvæma, hefja raunhæf störf og
hagnýta sérþekkingu sína. Og
nú sem áður brást honum ekki
djarfur og síkvikur hugur. Á-
samt Ólafi Ásgeirssyni, bú-
fræðing, hóf hann undirbúning
að stofnun og rekstri alifugla-
bús í Krísuvfk. Voru þær fram-
kvæmdir vel á veg komnar,
þegar Magnús lézt svo skyndi-
lega. Draumur borgarbarnsins
var að rætast, hönd hans var
á plógnum og landið beið.
Framundan voru verkefnin og
Iffsglöð lund hans hafði enga
eirð í sér að taka þátt í önnum
dagsins. Hann eygði ljóslega þá
þýðingu, sem alifuglaræktin
getur haft fyrir íslenzkan land-
búnað. Með fráfalli Magnúsar
missti fslenzki bóndinn góðan
liðsmann, sem hefði vafalaust
tekið sér stöðu f forystusveit-
inni og unnið ötullega að upp-
byggingu og framförum með
ráðum sfnum og störfum.
Hin mikla lífsgleði Magnúsar
samfara Ijúfu geði mun þeim
eigi úr minni falla er kynntust
honum. Hann var sfkátur og
broshýr og vildi hvers manns
vanda leysa. í vinahóþi var
hann hrókur alls fagnaðar og
hvers manns hugljúfi Hann
hafði mjög bjarta og fallega
söngrödd enda söngmaður í
karlakórnum Fóstbræður Hesta
mennsku sturidaði hann einnig
talsvert og var jafnan mikil á-
nægja að ríða út með honum,
þvf þar sem annars staðar, kom
fram hin mikla lífsgleði hans.
Hvenær sem menn hittu Magn-
ús að máli eða á götu var þessi
ljómandi lífsgleði eitt sterkasta
einkenni hans. Hlýtt brosið á
vörum hans og f bláum augun-
um, standa í minningunni eins
og heiðrík blóm á Gleym mér ei.
Hin mikla hamingja og gleði
sem einkenndi Magnús svo
mjög, átti vafalaust að miklu
leyti rætur sfnar að rekja til'
fjölskyldu hans. Skilningsríkir
og umhyggjusamir foreldrar á-
samt sjö systkinum veittu hon-
um þá ást og stuðning, sem
hverjum manni er svo nauð-
synlegur til lífsfyllingar. Sam-
heldni og djúpstæð fjölskyldu-
bönd tengdu þau öll saman f
órofa heild. Hjá þeim er nú
mestur missirinn, einn hlekkur
þeirrar keðju kærleiks, sem
tengdi þau saman er nú fallinn
úr. Minningin um bjart brosið
Veðurstofa Bandaríkjanna hef
ur Iátið hafa það eftir sér, að
þessi vetur væri sá versti, sem
komið hefði á ýmsum stöðum
í Iandinu á þessari öld.
Alls hafa komið sex miklar
kuldabylgjur á þessum vetri, og
er það miklu meira en menn
eiga að venjast á ýmsum stöð-
um í landinu, þar sem veður
eru annars hörð að vetrarlagi.
En auk þess hvað kuldabylgj-
urnar eru tíðar, ná þær enn
lengra suður í landið en jafnan
áður og gera þess vegna mik-
inn usla f ýmsum fylkjum.
Fannkoma hefur verið meiri
en dæmi eru til í ýmsum "ylkj-
um og kuldar einnig í algeru
hámarki. Samgöngur eru þess
vegna mjög örðugar víða, og
menn eru þegar farnir að kvfða
og hinn lúfa dreng mun ávallt
orna hjartanu. — Ég sendi
foreldrum Magnúsar og systkin-
um hans einlægar samúðar-
kveðjur.
Har. Teits.
f
Það eru hörð örlög, þegar
ungur maður f blóma lífsins
deyr, fullur lífslöngunar og lffs-
bróttar. Við mennirnir fáum
víst seint skilið hvern tilgang
slíkt hefur. En gott er að
minnast manns eins og Magn-
úsar Einarssonar. Það eru engár
skuggar sem falla á minning-
una. Allt vitnar um líf og glað-
uærð.
Hann var fæddur 15. septem-
ber 1938. Sonur hjónanna Jako-
bínu Þórðardóttur og Einars
Asmundssonar. Ólst upp f föð-
urhúsum við gott atlæti og aga.
Lauk prófi frá búnaðarskólan-
um á Hvanneyri og stundaði
framhaldsnám f Skotlandi. Þeg-
ar heim kom varð hann búnað-
arráðunautur í Kíalarnesbingi.
Hann hafði byrjað alifuglarækt
í Krísuvfk með skólabróður
sínum og var mikill hugur f
honum, að bar mætti vel takast.
Hann var óragur við að reyna
sig og gerði lítið úr erfiðleikun-
um enda hinn mesti bjartsýnis-
maður og þá nokkuð fljóthuga
eins og títt er um slíka menn.
Magnús var óvenju aðlaðandi
og átti kfmnigáfa hans og leik-
andi lund þátt f að gera hann
eftirsóknarverðan félaga. Söng-
maður var hann góður og hafði
starfað með Fóstbræðrum
nokkur ár, og undi sér vel í
beirra hóp.
Foreldrar og sytkini eiga um
sárt að binda við sviplegt frá-
fall Magnúsar, en góðar minn-
ingar munu græða sárin. Við
sem þekktum hann þökkum
forsjóninni fyrir að hafa feng-
ið að verða honum samferða
þennan stutta spöl. lslenzk
tunga á einföld og falleg orð til
að lýsa góðum sonum landsins.
Ég veit þau eiga við um
Magnús.
Hann var drengur góður.
Frændi.
miklum flóðum, vandræðum og
tjóni með vorinu, ef leysingar
verða snöggar. En við þessu
mun ekkert vera hægt að gera
að þessu sinni.
Tjón á alls konar uppskeru,
sem er viðkvæm fyrir kuldur?-
mun verða meira en dæmi eru
til áður — skipta jafnvel hundr-
uðum milljóna dollara. Einkum
eru það alls konar „snrue*
ávextir, svo sem appelsfnur,
sítrónur o. þ. h. aldin, sem
verða fyrir skemmdum af völd-
um frostanna. Svo er til dæmis
í Suður-Kaliforníu, þar sem
menn eru öldungis óvanir frost-
um, og syðst f Texas, Florida og
víðar. Tjón hefir einnig orðið á
vetrarhöfrum og byggi á slétt-
unum miklu og allt suður til
Texas.
Versti vetur sem kom-
ið hefur á þessari öld