Vísir - 21.02.1963, Side 10

w
V í SIR . Fimmtudagur 21. febrúar 1963.
UM ANDAHYGGJU -
Frh. af bls. 9.
bendi ég hér sem dæmi á annað
bindi af „Bréfum frá Ingu ...“
Og hvaða rök færa þeir fyrir
þessum kröfum? Jú, andar fram-
liðinna manna segja að Frelsar-
inn sé enginn til og sérhver
maður verði að frelsa sjálfan sig
með verkum sínum. Svipuð til-
mæli hefir kirkjan einatt fengið
frá villukennendum, og hefir á-
vallt hafnað þeim. Það er ekkert
samræmi í þeim boðskap önd-
unga. sem aðfenginn er frá önd-
um að handan. Þessir andar eiga
ekkert skylt við engla Guðs,
sem hlýða Guði og þjóna honum,
eru Guðs eigin sendiboðar og
þjónar.
Að vísu er mjög mikill munur
á fjarlægð boðskapar hinna ein-
stöku rita frá kenningum krist-
indómsins og sézt þetta t. d. við
samanburð á „Bréfum frá Júlíu“
og „Bréfum frá Ingu og öðrum“.
Segja má að margt í fyrri bók-
inni samræmist siðgæði kristn-
>unar og hugsun, en hin síðari
w á ýmsum pörtum andkristi-
legur boðskapur. Þegar Guð-
mundur góði Hólabiskup er tal-
inn segja að Frelsarinn sé eng-
inn til, hvorki í öðrum heimi né
þessum (II. bindi, bls. 87), þá er
maður staddur í vondum félags-
skap, sem spillir góðum siðum.
Hins vegar kann það rétt að
vera að Þórhallur biskup Bjarna-
son hafi stokkið á milli hnatta i
öðrum heimi (II, 140) og víða
ieitað að Lausnaranum og fundið
Heimdallur —
Framhalo aJ ms 6.
Ju einkum að vinna
hann (II, 142), en það rekst alveg
á fyrrgreindan framburð Guð-
mundar biskups Arasonar í sömu
bók, að Frelsarinn sé enginn til.
Mjög fjarstæðukennt er að hinn
ágæti kennari og kennimaður,
Helgi lektor Hálfdánarson, hafi
beðið um að kver hans væri
brennt og að hann háfi tekið
aftur í öðrum heimi mikið af
þeim boðskap, er hann flutti í
þessum (II, 168—171). Þetta
er alveg eins ógeðslegur boðskap
ur og sá sem efnishyggjan flyt-
ur, og verri að því leyti að andar
framliðinna ágætismanna eru
bornir fyrir nauða-ómerkilegum
eða beinlínis andkristilegum hug
myndum.
Öndungar hér á landi munu
flestir vera í kristinna manna
tölu, og ekki meina ég þeim að
bera kristið nafn. En það er
skylda þeirra og allra manna,
sem þetta nafn bera, að gæta að
sér, hvar þeir standa, með Kristi
og undir hans merki, eða á móti
Kristi og undir merkjum demón-
iskra máttarvalda. Ég fæ ekki
betur séð en öndungar vor á
meðal stefni að því að mynda
sinn eigin átrúnaðarflokk, þegar
kenningar þeirra víkja svo mjög
frá kenningu kristinnar kirkju
að úr verður afneitun.
í bók sinni: „Líf að loknu
þessu“ gefur Jónas Þorbergsson
út trúarjátningu sína. Þar segir
hann berum orðum: „Ég trúi
ekki“ þar sem kristin kirkja seg-
ir: Credo — ég trúi. Mjög er það
með ólíkindum er Jónas segir ?ð
hann hafi undir fermingu verið
látin læra „játningu þá, sem
kennd er við Ásgborg" og lært
hana á einum degi. Sú játning
Með rafknúið
JjýPl reJffldu einkum að vinna heíir. hvergi verið kennd undir
iylgi meoaí verkamanna, htWðWio'^J»_jjj|^a^)Jégi^lfl|>^g)gu|ng6 i
raufiSáH*lfíána að tákni barátía-*Vgugjr^j|a^,r^fiilf,.'48..Wóm £ ís-
lenzkri útgáfu. Ég fæ ekki betur
sinnar, kenndu fólki að syngja
„roðann i austri" og rita um
Sovétríkin af trúarlegum fjálg-
leik, svo sem alkunnugt er.
Jafnvel unglingum duldist ekki,
að hér voru á ferðinni menn,
sem höfðu blindazt af oftrú
á erlendri einræðisstefnu og
ýmist hugðu eða létust hyggja,
að sú stefna væri bót allra
þjóðfélagsmeina.’ Þessir menn
boðuðu útrýmingu fátæktar og
fáfræði, en til þess að svo
mætti verða, yrði að útrýma
auðvaldinu, — sem við fáfróð-
ir skólapiltar komum hvergi
auga á í þá daga. — Sumir
þessarra manna töldu einnig, að
Guð væri stefnu þeirra mjög
óþarfur, og væri brýn nauðsyn
að útrýma honum einnig.
Svo mikið þekktum við stofn
endur Heimdallar til rússnesku
byltingarinnar, að við vissumað
hún var skilgetið afkvæmi fá-
tæktar þeirrar og fáfræði, sern
ríkti í Rússlandi á keisaratím-
anum.
Við þóttumst vita, að hefði
Rússland staðið jafnfætis Vest-
ur-Evrópu um menntun og vel-
megun, hefði byltingin aldrei
orðið þar í þeirri mynd, sem
hún var.
Nú spurðum við: Eru menn,
sem trúa blint á þjóðskipulag
eftir rússneskri fyrirmynd. ákaf
lega sólgnir í að útrýma fors-
endum þess, að þessu • þjóð-
skipulagi verði komið á hér á
landi, þ.e.s. forsendunum fá-
tækt og fáfræði?
Svar okkar var: Nei, þeim er
einmitt brýn nauðsyn að Iáta
þessar forsendur haldast, en
jafnbrýn nauð. að látast
vilja úrryma þeim.
Við þót'umst sjá, að stefna
þessara manna vteri þjóðinni
ekki slzt fátækara hluta henn-
ar, bráðhættuleg, Þess vegna
stofnuðum við Heimdall.
séð en að Jónas og sumir aðrir
öndungar vilji stefna að því að
stofna eigin átrúnaðarflokka, þar
sem miðlarnir verða æðstu prest-
ar, líkt og shamanar í shaman-
ismanum.
Meðan Einar H. Kvaran flutti
mál spiritismans, a. m. k. fram-
an af, var rætt um þessi mál af
meiri málefnaleik en nú gerizt,
og kémur það fram í ritum hans
eins og „Dularfull fyrirbrigði"
1906, og „Líf og Dauði" 1917.
Einari er fyllilega ljóst að stund-
um verður „árangurinn sama
sem enginn og allt fullt af vit-
leysum" (L. og D. 44). Sjálfur
vill hann á sinn hátt kalla menn
til Krists. En spíritisminn hefir
í mörgum löndum sveigzt alveg
frá Kristi og hér virðist hann a.
m. k. hjá sumum öndungum,
vera áð snúast upp í miðladýrk-
un og uppdubbun. Ruglingur
virðist kominn á mat verðmæt-
anna meðal öndunga, og má vel
vera að þetta sé eðlileg þróun.
Flestir kristnir menn, sem á ann-
að borð trúa og standa innan
sinna eigin trúarbragða, trúa fyr-
ir boðskap hinnar sögulegu opin-
berunar í Kristi, fyrir vitnis-
burð Guðs Heilaga Anda I kirkj-
unrii. er fáir, ef nókkrir, trúa á
Frelsara vorn ,oe Föður fvrir bau
boð, sem berast gegnum miðla.
Mjög litlar líkur eru fyrir því að
kristin kirkja láti sér segjast af
röddum, eins og Jónasar, því
þeir sem á Krist trúa, afneita
hinum demónisku máttarvöldum
og vilja ekki vera þrælar þeirra.
En um hina guðfræðilegu af-
stöðu er eðlilegt að fjalla á sér-
stakan hátt, svo hún komi skýr-
ir fram e. ella gctur orðið.
(Framh.)
Jóhann Hannesson.
Framh at bls. 4
hjartað. Ég er ekki viss um
hvernig það gerðist, en mér
skilst að þær hafi verið látnar
fljóta með blóðstraumnum,
alla þessa leið. Ég fann ekkert
fyrir þessu, og var aðeins
deyfður áður. Enda var þetta
varúðarráðstöfun við þeim
möguleika að ég myndi ,,deyja“
af völdum svæfingarinnar. Sú
varð líka raunin á. Þá var raf-
magn leitt f þessar leiðslur, og
hjartað byrjaði aftur að starfa.
Öll aðgerðin tók um 2—3
klukkustundir, byrjaði milli kl.
8.30 og 9 um morguninn.
Skornir voru tveir skurðir.
Vinstra megin við naflann var
komið fyrir rafhlöðu, og frá
henni þræddar tvær leiðslur
upp I hjartað, en sú þriðja út i
holdið, varaleiðsla, sem mátti
grípa til ef önnur hvor hinna
bilaði. Yrði hún þá tengd við
holdið í sömu stöðu og hún
liggur nú. Þessa aðgerð er unnt
að framkvæma hér heima. Hin-
ar tvær leiðslurnar voru saum-
ar við hjartað.
Rafhlaðan er á við tóbaksdós
að ummáli, en eilítið þynnri en
dósin.
Engin óþægindi.
Hörður segist ekkert finna
fyrir tækinu, eða nokkrum ó-
þægindum eftir aðgerðina og
hjartaslögin eru eðlileg. Hann
hitti mann í Árhúsum, sem not-
ið hafði sömu aðgerðar níu
mánuðum áður. Sá kvartaði
ekki yfir öðru en smávægileg-
um óþægindum, nema þegar
hann teygði sig eftir einhverju.
En þræðirnir frá raftækinu
liggja í hlyltkjum svo að engin
‘ ' haétta er talin á því að þeir
"r'‘sliíni "jDótt maðurinn 'teýgí !sjg
aoessm''
Hörður sýnir staðinn þar sem
tækið liggur. Þar gúlpar kviður-
inn lítið eitt.
— Ég finn ekkert fyrir þessu,
segir hann. Ég er alveg eins og
stálsleginn. En auðvitað ætla ég
að fara hægt í framtíðinni. Ég
hvílist næstu tvo til þrjá mán-
uði. Þá ætla ég að vera búinn að
finna mér einhvert rólegt og
viðkunnanlegt starf.
— Á hverju hafið þið lifað
hingað til?
— Að mestu á framleiðslu
konu minnar, sem býr til seðla-
veski. Við tókum upp á þessu
þegar ég gat ekki lengur ekið
bíl.
— En var þetta ekki geysilega
dýr aðgerð,
— Jú, en Tryggingastofnunin
og Reykjavíkurborg greiddu all-
an kostnað, jafnvel ferðakostn-
aðinn. Ég er ákaflega þakklátur
fyrir þá ómetanlegu hjálp. Þið
ættuð að geta þess.
— Hvað gerist ef rafhlaðan
bilar,
— Bílstjórinn sem keyrði mig
í morgun spurði mig sömu spurn
ingar. Ég sagði honum að þá
yrði bara að ýta mér í gang. En
ég verð annars bara að fá nýja
rafhlöðu.
Hörður hefur i samtalinu alls
ekki viljað gera mikið úr erfið-
leikum sfnum og fjölskyldu sinn
ar, vegna veikindanna. Hann læt
ur eins og meinið hafi verið lít-
ið, og hafi hætt að skifta máli,
eftir hina velheppnuðu aðgerð í
Árósum. Það kann vel að vera,
því að nú sprettur hann upp úr
djúpum hægindastólum eins og
ekkert hafi í skorizt. Ef að lík-
um lætur á hann eftir að ganga
allar tröppur lífsleiðarinnar án
þess að mæðast. Og trúlega er
ír,Ri(3Í5vitiipil" ,hán$ fyllri ög' rlkari
en áður, eftir að hanri' hefur á
svo dásamlegan hátt verið heimt
ur úr helju þjakandi og lífs-
hættulegs sjúkdóms. — á.e.
TILKYNNING
frá olíufélögunum
Vér viljum hér með tilkynna viðskiptamönn
um vorum að framvegis verða viðgerðir á
olíukynditækjum á vegum félagsins aðeins
framkvæmdar gegn staðgreiðslu.
Viðgerðarmenn vorir munu því taka við
greiðslu að verki loknu.
Reykjavík, 22. febrúar 1963.
Olíufélagið Skeljungur h.f. Olíufélagið h.f.
Olíuverzlun íslands h.f.
Sfærfræðideilda
sfúdenfar!
Góður reikningsmaður með stúdentspróf úr
stærðfræðideilda óskast til úrvinnslu land-
mælinga. Framtíðarstarf. Uppl. á Raforku-
málaskrifstofunni. Laugaveg 116.
BÍLAÞVOTTUR
Bílaeigendur athugið. Við þvoum og bónum,
utan og innan, sækjum sendum. — Hringið í
síma 11968. ( Geymið auglýsinguna).
Það skýtur upp mörgum
einkennilegum mönnum á RIv
íerunni — og þeir síðustu sem
vakið hafa á sér athygli eru
nokkrir dökkklæddir amerisk
ir herramenn.
Þeir eru líka eins konar
njósnarar — sendir út af
skattayfirvöldum USA, og
eiga þeir að fylgjast með
amerískum ferðamönnum sem
stunda fjárhættuspil f spíra-
vítunum. Þeir eiga ekki að
treysta öryggi fjárhættuspil-
aranna heldur að fylgjast með
hve mikið þeir vinna —
skattayfirvöldin hafa nefni-
lega mikinn áhuga á því.
Hin unga stjarna Tuesday
Wold hefir sínar eigin skoð-
anir á lífinu:
Hún þjáist mjög af mar-
tröð á nóttinni — en hennl
finnst það ágiett:
— Draumarnir eru elns og
góðar Hitchcocks hryllings-
myndir... og svo eru þær
ókeypis.
Sir Hugh Casson
iÍEfíS
' Brezki arkitektinn Sir Hugh
Casson, sem menn minnast
II frá því að hann skreytti Lond
on svo glæsilega þegar Elísa-
bet drottning var krýnd hefur
fundir út að hin frægu lög-
mál Parkinsons gilda einnig
: um bifreiðavandamálin: Því
|i fleiri bifreiðastæði sem gerð
||: eru, því meira fjölgar bflun-
um í umferðinni.
Aldous Huxley
Það vakti undrun margra
að sjá I blaðinu „Harper’s
Bazar“ mynd af einum af spá
mönnum vorra tíma, rlthöf-
undinum Aldous Huxley, þar
sem hann er að sýna nýustu
hcrratízkuna og gengur við
hlið tízkusýningardömu.
Menn spyrja sjálfan sin
hvort Huxley hafi verið und
ir áhrifum einhvers af hans
ágætu mexikönsku eiturefn-
um — eða hvort það hafi ver
ið hin fagra sýningarstúlka,
sem hann stóðst ekki?
tmissBi
«X
( ‘I