Vísir - 04.07.1963, Qupperneq 4

4
VI S IR . Fimmtudagur 4. júfí 1963.
Dómur Kjaradóms um laun
opinberra starfsmanna
Kjaradómur hefur kynnt sér
framlögð sóknar- og varnargögn
aðila og kallað fyrirsvarsmenn
þeirra fyrir sig til að svara spurn
ingum, er dómurinn hefur talið
rétt að Ieggja fyrir þá til skýr-
ingar málinu og þá fyrst og
fremst um þau atriði, er dóm-
inum ber samkvæmt 20. gr. lag-
anna m. a. að hafa hliðsjón af.
Kjaradómur sjálfur hefur einnig
í eftir föngum aflað sér gagna og
upplýslnga 1 samræmi við ákvæði
18. greinar laganna.
Þá hefur Kjaradómur sérstak-
lega talið þörf á að afla gagna
og upplýsinga um, hver séu raun-
veruleg laun opinberra starfs-
manna, eihstaklinga og/eða hópa,
og í hvaða mynd þau séu greidd,
hver sé raunveruleg launabyrði
ríkisins nö og í hvaða mynd.
Gagna og upplýsinga um þessi
efni hefur dóminum reynzt tor-
velt að afla á þeim skamma ti'ma,
sem hann hefur haft til umráða,
en telur þó á grundvelli þeirra
takmörkuðu upplýsinga, er aðilar
hafa aflað og dómurinn sjálfur,
að ljóst sé, að auk fastra launa,
njóti ýmsir ríkisstarfsmenn við-
bótartekna frá ríkinu, auk
greiðslna fyrir venjulega yfir- og
aukavinnu. Ennfremur er Ijóst, að
launabætur þessar koma misjafnt
niður og ná ekki til allra starfs-
manna. Ekki er ljóst, að hve
miklu Jgyti þessar launabætur
muni niður, falla með breytingum
á launakeffi ríkisins. Kjaradómur
getur ekki kveðið á um þetta atr-
iði, enda hlýtur framkvæmd öll
í þessu efni að hvíla á fram-
kvæmdavaldinu.
Þá hefur dómurinn, að því leyti,
sem kostur er á, gert sér grein
fyrir fyrirkomulagi launamála op-
inberra starfsmanna f nágranna-
löndunum, að þvf leyti sem slíkt
er sambærilegt, en vegna mismun
andi þjóðfélagshátta í hverju
landi, er erfitt að draga traustar
ályktanir af slíkum samanburði.
Viðfangsefni Kjaradóms al-
mennt falla í þrjá meginflokka:
1. Fjöldi launaflokka og skipting
starfsmanna f þá.
2. Föst laun í hverjum Iauna-
flokki.
3. Vinnutfmi, yfirvinnugreiðslur
og önnur starfskjör.
Um fyrsta viðfangsefnið ligg-
ur fyrir samkomulag málsaðila
um fjölda launaflokka og röðun
starfsmanna í þá, og Ieggur dóm-
urinn það samkomulag til grund-
vallar og miðar við það í dóm-
inum.
Varðandi upphæð fastra launa
eru báðir aðilar sammála um, að
nauðsyn beri til að auka launa-
mismun milli flokka til að tryggja
að ríkið eigi kost hæfra starfs-
manna og sé um það samkeppn-
isfært við einkareksturinn. Dóm-
urinn er þeirrar skoðunar, að
nauðsyn sé verulegrar hækkunar
á launum ríkisstarfsmanna, ef leið
rétta á það misræmi, sem orðið
er og tryggja þeim viðunandi
launakjör með tilliti til þeirra
launþega, er vinna sambærileg
störf hjá einkaaðilum. Þessi
launahækkun hlýtur að verða
mest f efri launaflokkunum, bæði
vegna samanburðar við launakjör
f einkarekstri og þeirrar mennt-
unar og ábyrgðar, sem störf í
þessum flokkum krefjast.
Við ákvörðun Iauna ríkisstarfs
manna hefur Kjaradómur haft til
hliðsjónar launakjör samkvæmt
gildandi kjarasamningum, þ. á m.
þær breytingar, sem almennt hafa
orðið á þeim nú nýverið, er
margir hópar launþega fengu
hækkuð laun sfn um 7,5%. Varð-
andi samræmingu kjara ríkis-
starfsmanna og annarra launþega
hefur dómurinn einnig litið til
þess, að atvinnuöryggi rfkisstarfs
manna er meira en launþega í
einkarekstri, og þeir njóta auk
þess ýmissa réttinda og hlunn-
inda umfram aðra launþega. Sam-
ræming sú á launum ríkisstarfs-
manna og annarra, sem að er
stefnt, takmarkast einnig að
nokkru af þeirri launaflokkun,
sem liggur dóniinum til grund-
vallar, en hún bindur að veru-
legu leyti launahlutföllin á milli
einstakra starfshópa.
Á móti þeirri leiðréttingu, sem
dómurinn telur nauðsynlega og
réttláta á launakjörum ríkisstarfs
manna, hefur hann reynt að meta
áhrif hennar á afkomu þjóðar-
búsins, þ. á m. á fjárhag ríkis-
sjóðs. Er f þessu sambandi rétt
að benda á, að á móti hækkun
fastra launa virðist geta komið
verulegur sparnaður útgjalda með
niðurfellingu annarra greiðslna,
hagkvæmari rekstri vegna betri
aðstöðu til að fá hæft starfslið
óg með fastari framkvæmd um
skipun manna í launaflokka.
Að því er varðar þriðja flokk
viðfangsefna dómsins, vinnutíma,
laun fyrir yfirvinnu og önnur
starfskjör, hefur dómurinn talið
rétt að lfta fyrst til þeirra reglna,
sem um þetta hafa gilt til þessa.
Þó hefur hann ákveðið ýmsar
breytingar starfsmönnum til hags
bóta, og hefur þá einkum verið
stefnt að þvf að leiðrétta mis-
ræmi og koma á réttlátari og hag
felldari skipan í ýmsum efnum
en verið hefur.
Að þessu öllu athuguðu ákveð-
ur dómurinn laun og kjör ríkis-
starfsmanna, er hér skipta máli,
þannig:
Eftirfarandi reglur skulu gilda
um vinnutíma ríkisstarfsmanna,,.,
yfirvínnu' yfifvinnukaup'bg'ðnny
ur kjöf, er hér skiptá iMÍi: ‘ *’1
mæðraskólakennarar, iðnskóla-
kennarar: allt að 30 klukkustund-
ir, er fækki f 25 stundir, er kenp-
ari verður 55 ára og 20 stundir,
þegar hann verður sextugur.
Lengd kennslustundar skal vera
45 mínútur.
3. Stýrimanna- og vélskólakenn
arar: allt að 27 kennslustundir
vikuíega, er fækki í 22 stupdir,
er kennarj verður 55 ára og 17
stundir, er kennari verður sex-
tugur. Lengd kennslustundar skal
vera 45 mínútur.
4. Menntaskólakennarar, kenn-
araskólakennarar og kennarar sér
greinaskóla fyrir kennaraefni:
24—27 kennslustundir, er fækki í
22 stundir, er kennari verður 55
ára og 17 stundir, er kertnari verð
ur sextugur. Lengd hverrar
kennslustundar skal vera 45 mín-
útur.
Kennsluskylda söngkennara í
barhaskólum og gagnfræðaskól-
um og kennara afbrigðilegra
barna skal vera 4/5 af kennslu-
skyldu almennra kennara.
Kennsluskylda annarra kenn-
ara, svo og skólastjóra, haldist
óbreytt frá því, sem nú er.
Sé hver kennslustund lengri
eða skemmri en hér er fram tek-
ið, skal vikuleg kennsluskylda
breytast í hlutfalli við það.
Kennurum er skylt að hafa
umsjón með nemendum í stunda-
hléum eftir nánari ákvörðun
..séðtöMjóra og kennarafundar.
JJSfí ;
;1B16Hlðímg1tXf
Lengd vinnutímans
1. grein
VikUlegur starfstími starfs-
manna ríkisins, sem hin föstu
laun eru greidd fyrir, skal vera
sem hér segþ-:
A. 48 stundir.
Verkstjórar og verkamenn við
hvers konar útivinnu, starfsmenn
á ríkisbúum, ráðsmenn og ráðs-
konur, fólk við eldhússtörf, bif-
reiðastjórar og þeir, sem vinna á
reglubundnum vinnuvöktum og
ekki eru taldir annars staðar.
B. 44 stundir.
Lögreglumenn, fangaverðir, toll
verðir, slökkviliðsmenn, hjúkrun-
arfólk, aðstoðarfólk við hjúkrun,
starfsmenn á verkstæðum, við
birgðavörzlu, vöruafgreiðslu, iðn-
að og iðjustörf, vélgæzlu og önn-
ur hliðstæð störf.
C. 38 stundir.
Starfsmenn á skrifstofum,
teiknistofum, rannsóknarstofum,
eftirlitsstofnunum, söfnum og
aðrir, sem hliðstæð störf stunda.
D. 36 stundir.
Sjúkrahúslæknar, sjúkraþjálfar
ar, starfsfólk við röntgen eða
geislavirk efni. Ennfremur eftir-
taldir starfsmenn, er vinna á
reglubundnum vinnuvökum: Tal-
sfmamenn, símritarar, loftskeyta-
menn, veðurfræðingar, flugum-
ferðarstjórar og aðrir, er hliðstæð
störf stunda.
E. Kennarar.
1. Barnaskólakennarar: allt að
36 klukkustundir, er fækki I 30
stundir á því skólaári, sem kenn-
ari verður 55 ára og 1 24 stundir,
þegar hann verður sextugur.
Lengd hverrar kennslustundar
skal vera 40 mínútur.
2. Gagnfræðaskólakennarar, hús
2. grein
Um daglega vinnutíma skulu
gilda þessi ákvæði:
1. 48 stunda vinnuvika skal
unnin á tímanum frá kl. 8,00 til
kl. 12,00 og kl. 13,00 til kl. 18,00
alla virka daga, nema laugardaga,
þá kl. 8,00 til kl. 12,00.
2. 44 stunda vinnuvika skal unn
in á tímanum frá kl. 8,00 til kl.
12,00 og kl. 13,00 til kl. 17,00
alla virka daga, nema laugardaga,
þá kl. 8,00 til kl. 12,00.
3. 38 stunda vinnuvika skal unn
in á tímanum frá kl. 9,00 til kl.
12,00 og kl. 13,00 til kl. 17,00 alla
virka daga, nema laugardaga, þá
kl. 9,00 til kl. 12,00.
4. 36 stunda vinnuvika og
skemmri skal unnin á tímanum
frá kl. 8,00 til kl. 12,00 og kl.
13,00 til kl. 17,00 alla virka daga,
nema laugardaga, þá kl. 8,00 til
kl. 12,00.
Um það, hvenær starfstími hefj
ist, skal ákveðið í samráði við
starfsmennina með samþykki við
komandi starfsmannafélags.
Heimilt er að haga vinnudegi
með öðrum hætti en að framan
greinir, ef aðilar eru um það
sammála.
Á tímabilinu frá 1. júní til 30.
september ár hvert er heimilt,
með samkomulagi forstöðumanna
hlutaðeigandi stofnana og starfs-
manna, að fella niður vinnu á
laugardögum, eida lengist dag-
vinnutími aðra daga vikunnar,
svo að full vinnuvika náist á 5
dögum.
3. grein.
Eigi skulu ákvæði þau, er að
framan getur, valda því, að dag-
legur vinnutími nokkurs starfs-
manns lengist frá því, sem nú er.
Þær starfsstéttir og starfsmenn,
sem ákvæði 1. og 2. gr. taka ekki
til, skulu halda þeim vinnutíma,
sem verið hefur hingað til.
4. grein.
Vinnutími starfsmanna ska!
vera samfelldur eftir því, sem við
verður komið vegna eðlis starfs-
ins. Verði eyða í daglegum, sam-
felldum starfstíma kennara, skal
greiða fyrir hverja kennslustund
1 slíkri eyðu, laun, er nemi 1/4
hluta dagvinnulrfups samkv. 8.
gr.
Breytingar og frávik frá þeim
vinnutíma, sem hér er ákveðinn,
skulu þá aðeins gerð, að sam-
þykki viðkomandí starfsmannafé-
lags liggi fyrir.
5. grein.
Matartímar skulu, eftir þvl sem
við verður komið, vera frá kl.
12,00 til kl. 13,00, kl. 19,00 til
kl. 20,00 og kl. 3,00 til kl. 4,00
og teljast þeir eigi til venjulegs
vinnutíma.
Kaffitímar teljast til venjulegs
vinnutíma, og skulu þeir hjá
þeim, er hafa 48 og 44 stunda
vinnuviku vera tvisvar á dag mið
að vlð. venjulegan vinnutím.a, 20
mínútur 1 hvert sinn, þó eigi
.neína einu sinni á laugaTdögum..
Hjá þeim, er skemmri vinnu-
viku hafa, er á hinum fasta dag-
lega vinnutíma einn kaffitími, 20
mínútur, þó ekki á laugardögum.
í næturvinnu og helgidagavinnu
skulu kaffitímar vera í sama hlut
falli og á hinum daglega vinnu-
tíma. Þeir, sem vinna á reglu-
bundnum vinnudögum, skulu ekki
fá sérstaklega matar- eða kaffi-
tíma, nema tíðkazt hafi til þessa.
Heimilt er að fella niður kaffi-
tíma og stytta matartíma með
samkomulagi fyrirsvarsmanns við
komandi stofnunar og starfs-
manna, enda sé slíkt samþykkt af
viðkomandi starfsmannafélagi.
6. grein.
Frídagar eru allir helgidagar
Þjóðkirkjunnar, sumardagurinn
fyrsti og 17. júní. Ennfremur að-
fangadagur jóla og gamlársdagur
frá'kl. 13,00 beri þá upp á virkan
dag, svo og íftirtaldir dagar með
sama hætti og tíðkazt hefur: 1.
maí, fyrsti mánudagur í ágúst, 1.
desember og laugárdagur íyrir
páska.
Frh. á bls. 7.
Höfum til leigu Volkswagén Land
jÍlpBiÍii |
8é bitrefðin tekin a kit[u i éirtn rnánuð vða Í^njfri tima, þ;i (ji'fum vl«l 10 — 20% Afsíju 4 leigugjaldi. — Leijfjum bífreiðir okkar aJlt njður.'i 3 iumL
AlMíffltt BIFREÍÍLflGÍ h.f.
REVKJAVÍK
FLÁVÍK
Ki.nip.n.-.tii' 10 sjmt 1 37 7o .fPPtfbn'itU 10(1 ?lm» 1»1D. | Sjuúurgom 01 sinu li".