Vísir - 17.07.1963, Blaðsíða 10

1C
VÍSIR . Miðvikudagur 17. júlí 1963.
BIFREIÐASALAM
Símar 1025 og 12640
'í'Mf HKl-..
WfV'
i wt
m m
w
4fr:
Dýrir, ódýrir, nýir, gamlir RÖST nefur þá alla til sölu
í dag og næstu daga seljum við: Wolsby ’63, Woivo ’58
glæsilegur bíll, Ford Zoliac ’58, Ford Prefeckt ’55.
Commer sendibifreið, Chevrolet ’54. Pick-up gerð, og
Moskwitsch ’59
Við bendum viðskiptavinum okkar á, að með því að láta
bifreiðina vera til sýnis hjá okkur, er salan sem tryggð.
RÖST S.F.
Laugavegi 146 — Símar 11025 og 12640

Vauxhall Vicvor ’57, ^ord '51, góðui 8
cyl., beinskiptur. Skipti á eldri bíl. NSL)
Prin2 ’62. Austin 7 ’62 ekinn 15 þús.
Ford Prefect 56. skipti á 6 manna.
Commei Cob ’63, 130 þús. staðgreitt.
Sodiak ’55, 75 þús. Fíat 50C ’62, 75 þús
Staðgreitt. Scoda St. ’61. Skipti á eldri.
Viðskiptin beinast ávallt þangað sem
þjónustan er bezt, Gjörið svo vel að hafa
samband við okkur strax.
23900
SÍMI
23900
BslassSa Matthíasar
VW ’62, gott verð, — Opel Record, ’58—’63 — Opel
Caravan ’59—62 — Chevrolet ’59 á góðu verði —
Chevrolet ‘55 og ’56, góðir bílar — Commer Cob ’63
Taunus ’58 og ’59 — Moskwitch ’59 — Ckoda St. ’61.
Einnig mikið úrval af vörubílum, sondiferða- og jeppabílum.
BÍLLINN ER HJÁ OKKUR.
BIFREIÐASALA MATTHÍASAR,
Höfðatúni 2 Sími 24540.
?.r"r t?f.K r
EGRINN
rramhald ai bls. 7
gefa. Flestir eru meira gefnii
fyrir að hrifsa til sín og haldf
fast í eigur sínar. Enginn getu
gefið neitt án þess að láta jafn
framt af hendi eitthvað af sjálf
um sér, og það kostar vissa á-
hættu. Sá, sem ekki vill taka
á sig áhættu, er ekki fær um
að gefa.
/~kg það er ekki hægt að gefa
frelsi án þess að losa ein-
hvern úr fjötrum. Það hefur
bandaríska lýðveldið enn ekki
haft þroska til að gera við
negrann. Hvítir Bandaríkjamenii
hæla sér af úrskurði hæstarétt-
ar árið 1954 að banna ekki
negrum lengur að ganga að
skólum með hvítum nemendum;
þeir halda þrátt fyrir allar
sannanir um hið gagnstæða, að
þetta hafi borið vitni um hug-
arfarsbreytingu eða „framfarir"
eins og þeir vilja heldur orða
það.
Ef til vill. Það fer allt eftir
merkingunni, sem lögð er í orð-
ið framfarir. Flestir þeirra
negra, sem ég þekki, álíta, að
þetta þýðingarmikla skref hefði
aldrei verið stigið, ef samkeppni
kalda stríðsins og sjálfstæðis-
barátta Afríkuríkjanna hefði
ekki þvingað Bandaríkjamenn
til að reyna að koma sér i
mjúkinn hjá afkomendum fyrr-
verandi þræla sinna. Hefði þessi
úrskurður hæstaréttar árið 1954
verið grundvallaður á góðvilja
og réttlætiskennd, myndi hann
hafa verið gerður löngu fyrr,
og ef valdastreitan á þessum
erfiðu tlmum hefði ekki haft sín
áhrif á málið, myndi hann að
öiium líkindum ékki énn hafa
komið til umtals.
Þetta kann að virðast hörku-
lega mælt og af vanþakklæti,
en ég álít, að ég hafi á réttu að
standa. Bandarískur góðvilji er
í eðli sínu svo losaralegur, að
honum er lítt treystandi, þegar
um hörð átök er að ræða. Ef
reynt er að leysa slíkar deilur,
stafar það af illri nauðsyn og
henni venjulega stjórnmálalegs
eðlis, og það þýðir undanlát-
semi til að halda völdum. A. m.
k. eru negrar á þeirri skoðun,
bæði í Bandaríkjunum og öðr-
um löndum.
Orðið „sjálfstæði" í Afríku og
„sameiningarstefna” í Banda-
ríkjunum eru bæði álíka mein-
ingarlaus, þ. e. a. s. Evrópu-
menn eru enn ekki famir frá
Afríku og negramir í Banda-
ríkjunum hafa enn ekki náð
jafnrétti á við hvíta menn. Þetta
getur haft hinar alvarlegustu
afleiðingar í för með sér; þót.t
blökkumenn nái kannske aldrei
★ * Rauðu bókinni, leyniskýrslum SlA, segja komm-
únistar frá hinni höröu valdabaráttu, sem stöðugt geis-
ar innan flokks þeirra.
★ í Rauðu bókinni, leyniskýrslum SlA, lýsa komm-
únistar ástandinu i kommúnistaríkjunum — þeim þjóð-
félagsháttum, sem þeir vilja koma á hér á landi.
★ Aðeins hluti skýrslnanna hefur áður birzt.
■k Nákværo nafnaskrá fylgir bókinni.
★ c,esið Rt uðu bókina, og þér munuð skilja, hvers
vegna Einar Olgeirsson krafðist þess að leyniskýrsl-
umar yrðu brenndar.
★ Rauða bókin er 275 bls.. en kostai iðeins 92.70 kr
Sókin fæst hjá bóksölum um land allt.
miklum völdum í Bandaríkjui.
um, geta þeir komið á glund
roöa og hindrað að hinn band?
íski draumur fái að rætast.
Hvítir Bandaríkjamenn eig.
afnerfitt og aðrir hvítir menn
með að losa sig við þá trú, að
þeir eigi yfir að ráða einhverj-
um innri verðmætum, sem negr-
ana skorti eða sé þörf á að eign-
ast. Því finnst þeim lausn negra
vandamálsins undir því komin,
hversu fljótt blökkumönnum
takist að semja sig að siðum
hvítra samborgara sinna. En
þeim sést yfir þá smámuni, að
negrarnir hafa ekki nokkra
minnstu löngun til að líkja eftir
hvítum mönnum, hvorki í einka
lífi sínu né opinberum málum.
TJvernig er hægt að ætlast til
að við virðum siði fólks,
sem lifir allt öðruvisi en það
segist lifa og fylgir ekki þeim
reglum, er það þykist vilja lifa
eftir? Ég get ekki sætt mig við
þá lausn á fjögurra alda bar-
áttu bandarískra negrans fyrir
réttindum sínum, að hann sog-
ist inn í iðu bandarískrar sið-
menningar. Ég er alls ekki viss
um, að það hafi borgað sig að
losast við afríska galdralækninn
til þess eins að fá í staðinn
bandarískan sálkönnuð. Það
finnst mér ekki góð kaup.
Völd eru það eina, sem hvíti
maðurinn hefur umfram negr-
ann — og enginn er við völd að
eilífu. Líferni hvítra manna er
yfirleitt ekki til fyrirmyndar.
Hvíti maðurinn hefur sjálfur
þörf fyrir breytingu á lifnaðar-
háttum sínum til að losa sig úr
þeirri andlegu ringlureið, sem
nú ríkir I huga hans, og ná aft-
ur heillaríku sambandi við djúp
sins innra manns.
'C’n ég vil leggja áherzlu á,
að hvíti maðurinn kaupir
sitt eigið frelsi með því að losa
negrann úr fjötrum. En frelsið
verður að vera algert og á öll-
um sviðum, jafnt hvað snertir
mannleg réttindi sem lagaleg.
Ég veit ekki, hvers vegna mér
ætti að vera mikið kappsmál
að fá að giftast hvítri konu, en
enginn getur hindrá okkur, ef
við höfum bæði löngun til þess.
Og ef hún getur ekki hafið mig
upp á sitt svið, get ég ef til vill
hafið hana upp á mitt.
Það er engin ástæða til að
ætla, að hvítir menn séu hæfari
en þeldökkir til að setja laga-
ákvæði fyrir negra. Það er með
öllu óviðunandi, að blökkumenn
fái engin áhrif að hafa á stjórn-
mál síns eigin Iands, því að þeir
eru ekki skjólstæðingar Banda-
ríkjanna; þeir eru í hópi fyrstu
Bandaríkjamannanna, er stigu
fæti á ameríska grund.
LAUGAVEGI 90-02
Salan er
örugg
hjó okkur
Ameríski leikarinn, Richard
Widmark, rnaðurinn með djöf-
■í ulsbrosið, var nýlega nærri bú
inn að efna til .diplómatiskra*
" J vandræða milli Bandarikjanna
og Júgóslaviu.
Nasser.
Widmark er um þessar
mundir að vinna að upptöku
myndarínnar „The long
ships“, sem tekin er f Belgrad.
Eitt kvöldið, þegar hann kom
heim á hótel sitt Metropolitan,
sá hann hvar svartur Rolls
Royce nálgaðist hótelið og
stanzaði fyrir framan það. —
Widmark vildi nú veita mönn-
unum í þessum fína bil ær-
iega móttöku, vatt sér að bíln-
um, og var í þann mundinn
að svipta hurðinni upp, þegar
hann var sleginn beint í göt-
una. Yfir honum stóð öryggis-
lögreglan júgóslavneska og
bauð Ieikaranum góðfúslega að
hafa sig á brott. í bílnum
voru nefnilega engir aðrir en
Nasser og Tító, en sá fyrr-
nefndi var einmitt þá í Júgó-
slavíu í boði Tító.
Widmark tók ráðleggingu
öríggislögreglumannsins.
París, París Viðskiptavinir
Diors, þurfa nú vart lengur að
yfirgefa heimili sín, ef að ann-
arsvegar er um að ræða kaup
á einhverri af Diorvörum,
nylonsokkum eða vellyktandi.
Dior hefur nefnilega Iátið
smiða minniháttar vagn, sem
síðan er fjarstýrt. Síðan geta
viðskiptavinir Diors hríngt á
hvaða tíma sem er, milli 9 á
mor«mana til tvö á nóttunni,
og áður en varir er Dior vagn
inn kominn að húsdyrum
þeirra.
Whright-bræðumir, Wilbur
og OrviIIe, sem eru brautryðj-
endur í fluginu, eru taldir með
þöglustu mönnum, sem um get
ur — og maður getur rétt
ímyndað sér hræðslu Wilburs,
þecar hann átti að taka hátt
í boði ásamt öðruni UDnfinn-
inpamönnum otr hann var beð-
inn um að seuip nokkur orð
Nei, nei, sapðí hann afund-
inn, hað er OrviIIe. seni alltaf
hefnr nrð fvrir nkkur.
Jæia, há bið ég OrviIIe um
að se»ia nnkknr nrð. sanði
veiriust'órinn.
Nei, nei. sagði Orville, Wil-
bur er jé nýbúinn að tala.

•vwaiS'.s'aMnHMeíSBiKiHMM