Vísir - 18.10.1963, Blaðsíða 15

Vísir - 18.10.1963, Blaðsíða 15
V í SIR . Föstudagur 18. október 1963. W Ð'tfB'iBirA'a.'SI 'JBHCIS æ lfA,f^M.aiL3tA!«a ~-a«( ~1B íTjr^rBnnmramraTiMo 9i<íB «Bii».iBr«:sr‘'jujkai bjbb I LAJ ELT fcja LSQ _33 JEJ L0L E JB AMIK . im -mi I ÍO 0 E2 fc. 108 Ol íG 1 — ts ® ___Gf 1 •A ca. ■ 1 'BS8 ■DRHIF SBM bt:, i* ifi ?• ' BtO -.tina 11 »: •.» :V j.»—-rr — dj oanaa I. |>a8 var klukkan eitt um nótt á d’Armes-torgi í Dijon. Það var hörkufrost og hríðarbylur og vindurinn sópaði snjónum eftir götunum og hlóð í skafla. Þetta var aðfaranótt 12. desember 1883. Þrátt fyrir að svo áliðið væri og að nálega ófært var um götur veðurs og ófærðar vegna var aðalleikhús borgarinnar allt Ijósum lýst og mátti af því ráða, að sýningu var ekki lokið. Sýningin var í þágu fremsta leikarans í flokki þeim, sem nú hafði gestasýningu í Dijon. — Hann hafði fyrr títt leikið í leik- húsum í París, og því voru nú komnir tveir eða þrír stéttar- bræður og félagar frá París til þess að taka þátt í sýningunni, en afmælisleiksýningar sem þessi eru tíðum langar, enda nú sýndir þrír sjónleikar, og þess vegna var sýningin, sem hófst klukkan sjö, ekki enn á enda, og klukkan orðin 10 mínútur yfir eitt. Loks var tjaldið dregið niður að loknu síðasta atriðis, „Mon- sjör Alphonse", og ætlaði lófa taki aldrei að linna, enda voru menn hæstánægðir með það, sem þeir höfðu fengið fyrir pen- inga sínæ^ og vildu helzt meira. Leikararnir urðu að koma fram á sviðið margsinnis, en loks fóru menn að tínast úr sætum sínum, og héldu heim, •sumir með kon- um sínum, aðrir einir síns liðs. | Á torginu fyrir framan leik-! húsið spígsporaði maður nokkur ; vel búinn gegn veðrinu. Hann i var í yfirfrakka og með trefil og hafði auk þess vafið ferðavoð um herðar sér, en hattinum hafði hann þrýst niður undir auga- brúnir. Að því er virtist beið hann einhvers af mikilli óþolin- mæði. Hann renndi títt augum að hinum ýmsu útgöngudyrum og gaf nánar gætur að fólkinu, sem safnaðist í smáhópa, er út kom, en svo dreifðust þessir smáhópar. Menn bjuggu sig und- ir að leggja út í hríðina, hnepptu j vel að sér flíkum og hölluðu höfði undan veðri eftir því sem við varð komið. Maður sá, seni fyrr var frá greint, hélt áfram athugunum sínum, og virtist verða því óró- legri sem fólkinu fækkaði, en allt í einu kipptist hann við. Hann hafði komið auga á tvo menn, og var greinilegt, að hann hafði beðið eftir þeim, þvi að hann fór í humáttina á eftir þeim. Þegar hann hafði gengið nokk- ur skref námu hinir staðar og annar þeirra sagði: — Þetta er meira óhræsis- veðrið, Jacques! Ættum við ekki að fá okkur hressingu, áður en við skiljum? Manni veitir ekki af að fá eitthvað til að örva blóðrásina í þessum kulda. — Það er ekki hægt, svaraði hinn, maður á að gizka hálf- sextugur. — Hví ekki? Leikhúskráin er enn opin og víst væri gott að fá heitt toddý í þessum Síberíu- kulda. — En þá kem ég of seint, — þessi sýning ætlaði aldrei neinn enda að taka. Klukkan er langt gengin tvö. Ég hef rétt aðeins tíma til þess að komast í gisti- húsið „Rauða hattinn", taka handtösku mína, sem ég hef til- búna, og svo verð ég að flýta mér á járnbrautarstöðina. Ann- ars kem ég of seint og dóttir mín bíður árangurslaust, cn ég vil alls ekki að til þessj komi.i Hvenær fer lestifi? — Klukkan 2.26. — Þetta er rétt athugað hjá þér. Þú hefur ekki nægan tíma. Ég má ekki tefja þig. Jæja, vertu blessaður og góða ferð. — Þakka þér fyrir — og gleymdu ekki því, sem þú lof- aðir mér. — Það er engin hætta á því. — Ég treysti því. — Þú skalt ekki ala neinar áhyggjur. Þegar ég kem til Par- ísar að mánuði liðnum ásamt syni mínum, Leon, heimsæki ég þig fyrstan manna, og neyti há- degisverðar hjá þér. — Það er útrætt mál. Þeir tókust nú í hendur og kvöddust af innileik og héldu hvor sína leið, — annar til húss rétt við torgið, hinn í áttina til gistihússins „Rauði hatturinn". Hinn síðarnefndi hraðaði sér eftir megni, en hríðargusurnar og skaflarnir seinkuðu nokkuð för hans. Hinn dularfulli maður, sem hafði hlustað eftir hverju orði svo lítið bar á, er fór milli vin- anna tveggja, fór í humáttina á eftir honum, og missti ekki sjón- ar af honum fyrr en hann hvarf inn um dyrnar á „Rauða hatt- inum“. Frá því augnabliki gat svo virzt sem ekki skipti neinu um hann og hélt hann nú sjálfur í áttina til járnbrautarstöðvar- innar. Það var kl. 2.26, sem hrað- lest nr. 13 átti að koma til Dijon á leið sinni til Parísar. Á þessu augnabliki stóð stöðvarklukkan 2. Það var því um nærri hálf- tíma bið að ræða þar til lestin færi, en miðasölur stöðvarinnar voru opnar og biðsalir fyrir far- þega, sem ferðast í fyrsta og annars flokks vögnum. Dular- fulli maðurinn fór inn í biðsal þann, sem hinum fyrrnefndu var ætlaður. Þar var dável hlýtt því að góður eldur logaði þar í stein- kolaofni, en fremur skuggsýnt var, þar sem rétt var látið týra j á gaslömpunum eins og venju- j lega á þessum tíma nætur. Maðurinn settist úti í horni í salnum þar sem mestan skugga bar á, tók rauðan silkihálsklút upp úr vasa sínum og vafði um háls s^m^j^floshaíjtinn á höfði s'ér svo langt niour, að skugga bar á niðurandlitið, en efri hlut- inn alveg hulinn, svo að engir andlitsdrættir hans urðu greind- ir. Um leið og hann dró háls- klútinn rauða upp úr vasa sín- um slæddist bréf upp úr vasan- um og datt á gólfið milli fóta hans, án þess hann veitti þessu neina athygli, og inn undir hæg- indastólinn, sem hann hafði setzt í. Tveir karlmenn og kona komu nú inn í biðsalinn, öll kuldaleg, flýttu sér að hrista af sér snjó- inn og hröðuðu sér að kolaofn- inum. Smástund leið og nú kom sá, sem farið hafði í gistihúsið „Rauða hattinn" eftir ferðatösku sinni, eða Jacques — sá, sem dularfulli maðurinn hafði yeitt eftirför að gistihúsinu. Jacques þessi var vel búinn með tilliti til næturferðalags í vonzkuveðri um vetur. Ferða- taska hans var úr mórauðu leðri. Jacques flýtti sér að miðasöl- unni þegar og dularfulli maður- inn spratt á fætur og varð næst- ur honum að opinu. — Farmiða í fyrsta flokks vagni til Parísar, sagði Jacques og stakk 50 franka seðli inn um opið. Konan, sem var við af- greiðslu rétti honum miða, og lét hann fá til baka, og svo keypti dularfulli maðurinn líka fyrsta flokks miða til Parísar. Um leið og hann sneri sér við voru opn- aðar dyrnar á biðsalnum, sem vissu að brautarpallinúm. Jacqu- es var þegar kominn þangað og gekk þar fram og afcur, en hinn hafði numið staðar og gaf hon- um nánar gætur, en gætti þess að standa þar sem skugga bar á. Vísarnir á stöðvarklukkunni sýndu, að hún var 24 mínútur yfir tvö. Það heyrðist í eimflautu lestar í fjarska og svo sást rautt ljós, sem varð æ stærra og svo brunaði hraðlest nr. 13 með miklu hjólaskrölti inn í stöðina. Þeir voru ekki margir far- þegarnir sem ætluðu frá Dijon til Parísar, en þessar fáu hræð- ur flýttu sér inn í hana til þess að ná sér í sæti. íAÐEINS MB BEZTA SKJÖRTIÐ úr austurísku blúnduefni. J. helztu kvenfataverzlunum Val ungu dömunnar er BLÚNDUSKJÖRT Heildsölubirgðir: E TH MATHIESEN HF . LAllGAVEC?',.17.8 - S í M l;f >ob0 H Það var svefnmeðal þitt, sem gerði það kleift að koma upp um þennan svikara, segir Tarzan við- Medu. Scarab ættbálkurinn hafði engann grun um hver hann væri. Ég kannast við þetta andlit. Tarz an, segir Medq. Sérðu Qrið-^ kjnn hans, það er eftir ör úr' boga mínum. Þetta er gamall þræla- sali, og reyndi einu sinni að drepa mig fyrir Iöngu löngu síðan. Við bindum alla fæturna við þennan staur, segir Joe Wildcat, og svo bindum við þá alla saman á hönd unum. Þá verða þeir eins og hjól umþverfis staur. Hárgreiðslustofan HÁTÚNI 6, stmi 15493. , Hárgreiðslustofan I S 0 L E Y I Sólvallagötu 72. Slmi 14853. I Hárgreiðslustofan P I R O L A 1 Grettisgötu 31, simi 14787. Hárgreiðslustofa V ES TURBÆJAR I Grenimel 9, sími 19218. Hárgreiðslustofa lAUSTURRÆJAR | (María Guðmundsdóttir) I Laugaveg 13. símj 14656. Nuddstofa á sama stað. I Hárgreiðslu- og snyrtistofa STEINU og DÓDÓ Laugaveg 18 3. hæð (lyfta). I Sími 24616. Hárgreiðslustofan 1 Hverfisgötu 37, (horni Klappar- | stfgs og Hverfisgötu). Gjörið , svo vel og gangið inn. Engar i sérstakar pantanir, úrgreiðslur. P E R M A, Garðsenda 21, sími | 33968 — Hárgreiðslu og snyrtl- i stofa. Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi TJARNARSTOFAN, Tjarnargötu 10, Vonarstrætis- rnegin Simi 14662 Hárgreiðslustofan Háaleitisbraut 80 Sími 12§14 I MEGRUNARNUDD. Döinur athugið. Get bætt við , mig nokkrum konum i megrun- I arnudd. Snyrtistofa Guðbjargar 1 I Guðmundsdóttur, Laugavegi 19,1 sfmi 12274. ERRA ATTAR //andhreinsað/r ífnalaugin BJÖRG Sólvollagötu 74. Sími 13237 Bormahlið 6. Simi 23337 Strouborð Kr. 298,00 HAGKAUO Miklatorgi

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.